بررسی آنر مجیک ۶ پرو؛ گوشی کارآمد، دوربین کارآمدتر

درحالی‌که گوشی‌های دوربین‌محور یا به‌اصطلاح انگلیسی‌زبان‌ها، Camera Phoneـها، روزبه‌روز محبوبیت و مقبولیت بیشتری پیدا می‌کنند، کم‌کم برندهای بیشتری هم در کنار پیش‌کسوت‌های این حوزه، جای پای خودشان را محکم می‌کنند. اگر بررسی‌های زومیت را دنبال کرده باشید، حتما خاطرتان هست که طی چندماه اخیر، دوربین‌های زیادی بررسی کرده‌ایم که با حفظ سِمت، بعضی وقت‌ها به‌عنوان اسمارت‌فون هم انجام وظیفه می‌کنند.

از بررسی اکسپریا ۱ مارک ۵ تا آیفون‌های ۱۵ پرو، گلکسی S24 اولترا تا هواوی P60 پرو و البته شیائومی ۱۴ اولترا با کیت عکاسی عجیب و فوق‌العاده حرفه‌ای‌اش، نشان می‌دهد که ما در زومیت ارادت خاصی به Camera Phoneـها داریم و همیشه از بررسی‌کردنشان به‌وجد می‌آییم.

تماشا در یوتیوب

حالا در کنار تمام اسامی بزرگ، باید نام آنر را هم در ذهنمان حک کنیم؛ شرکت چینی چندی پیش به‌عنوان یک برند مستقل از هواوی جدا شد تا از تحریم‌ها در امان بماند و پابه‌پای سایر اندرویدی‌های بازار، قطعه و پشتیبانی نرم‌افزاری دریافت کند. به‌نظر می‌رسد رؤیاپردازی‌های هواوی برای زیربرند سابقش، رنگ‌وبویی از حقیقت به خود گرفته و آنر مجیک ۶ پرو، پرچمدار دوربین‌محور چینی‌ها، آمده است تا با همان DNA شرکت مادر؛ اما با آزادی بیشتر، تکان اساسی به بازار Camera Phoneـها بدهد.

در بررسی پیش رو، گوشی دوربین‌محور آنر را زیر ذره‌بین سخت‌گیر زومیت قرار می‌دهیم تا هم عیار عکاسی آن را در شرایط مختلف بسنجیم و هم ببینیم که آیا در مجموع، با یک اسمارت‌فون در حدواندازه‌ی سایر پرچمداران بازار طرف هستیم یا خیر. پس با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.

در همان نگاه نخست و مثل بسیاری از پرچمداران دوربین‌محور، آنر می‌خواهد به ما بفهماند که باید چشم‌هایمان را به دوربین‌های مجیک ۶ پرو معطوف کنیم و برای نیل به این مقصود، طراحی خاصی را هم ارائه می‌کند؛ سه ماژول دوربین گوشی در یک بیرون‌زدگی مربعی-دایره‌ای، با جای‌گیری مثلثی چیده شده‌اند و عملا تمام شکل‌های هندسی را پیش چشم کاربر تداعی می‌کنند. طراحی خاص دوربین‌ها، شاید در ابتدا به مذاق کاربران خوش نیاید؛ اما بعید می‌دانیم عادت‌کردن به فُرم آن چندان سخت و دور از انتظار باشد.

برای برجسته‌کردن هرچه بیشتر ماژول‌ها، دور برآمدگی دوربین‌ها را یک قاب فلزی در برمی‌گیرد و بدنه‌ی برآمدگی نیز از جنس شیشه است. مجیک ۶ پرو در دو مدل با بدنه‌ی چرم مصنوعی یا شیشه‌ای تولید می‌شود و در مدل چرمی، تضادی که چرم با شیشه و فلز ایجاد می‌کند، نه‌تنها حس پریمیوم‌بودن گوشی را تشدید می‌کند، بلکه جداسازی بصری کاملی هم برای مجموعه‌ی دوربین‌های آنر به‌همراه خواهد داشت.

ما مدل چرمی به رنگ سبز را برای بررسی در اختیار داشتیم. بافت چرم پشت گوشی لمس آن را لذت‌بخش می‌کند و باعث می‌شود که گوشی به این راحتی‌ها از دست سُر نخورد. ضمن اینکه گوشی را از شر اثرانگشت و چربی دست، مصون می‌دارد؛ البته آنر می‌گوید که مدل مشکی با ترکیب بدنه‌ی شیشه‌ای و پوشش مات اثرانگشت را روی خود نشان نمی‌دهد.

در مجموع، کیفیت متریال به‌کاررفته در جای‌جای بدنه‌ی گوشی، همان چیزی به‌نظر می‌رسد که از یک گوشی پرچمدار انتظار داریم. نکته‌ی مهم‌ دیگری که لازم می‌دانم در این بخش بدان اشاره کنم، توزیع وزن مناسب گوشی آنر است. باوجود بزرگ‌بودن برآمدگی دوربین و مجموعه‌ی سخت‌افزار پُر و پیمانی که در قلب گوشی قرار دارد، طراحی اصولی باعث می‌شود که هنگام دست‌گرفتن، گوشی به‌هیچ‌وجه به سمت دوربین‌ها سنگینی نکند و به‌اصطلاح لنگر نیندازد؛ مشکلی که در شیائومی ۱۴ اولترا نمود محسوسی دارد.

توزیع وزن خوب مجیک ۶ پرو باعث می‌شود که باوجود چند گرم وزن بیشتر نسبت به شیائومی ۱۴ اولترا، با گوشی خوش‌دست‌تری طرف باشیم؛ البته توزیع وزن تنها فاکتوری نیست که منجر به خوش‌دست‌تر شدن گوشی پرچمدار آنر می‌شود؛ فاصله گرفتن از ترندهای طراحی متداول با انتخاب نمایشگر خمیده و در نتیجه باریک‌تر شدن فریم، نقش بزرگی را در کاهش ضخامت گوشی و بهتر نشستن آن در دست ایفا می‌کند.

شاید خیلی از کاربران تصمیم آنر در خمیده‌کردن نمایشگر را نپسندند و آن را از مُد افتاده به‌حساب بیاورند؛ اما حداقل از نظر ما، هرچیزی که به حس بهتر گوشی در دست بینجامد، قطعا در تجربه و حس‌وحال طولانی مدت کاربری تأثیر پررنگ‌تری خواهد داشت.

گذشته از بحث‌های طراحی که می‌توانند براساس سلیقه‌ی افراد، نظرات متناقضی را برانگیزند، یک کمرافون را باید براساس عملکرد آن در عکاسی، قضاوت کنیم.

آنر مجیک ۶ پرو مجموعه‌ی دوربین عجیب و متفاوتی دارد؛ اما شاید عجیب‌ترین دوربین آن، ماژولی باشد که در رأس بالایی از چینش مثلثی دوربین‌هایش قرار دارد؛ حسگری ۱۸۰ مگاپیکسلی که در نقش دوربین تله‌فوتو ایفای نقش می‌کند، دو دوربین دیگر هم مطابق انتظار، ماژول‌های واید و اولتراواید آنر مجیک ۶ پرو هستند. در ادامه راجع‌به مشخصات دوربین‌ها بیشتر صحبت می‌کنیم.

چینی‌ها دوربین تله‌فوتو آنر مجیک ۶ پرو را ۱۸۰ مگاپیکسلی معرفی می‌کنند؛ اما جالب اینکه که این دوربین در واقع از حسگر ۲۰۰ مگاپیکسلی HP3 سامسونگ بهره می‌برد که پیش‌تر به‌عنوان دوربین اصلی گوشی‌هایی نظیر ردمی نوت ۱۳ پرو پلاس به‌کار رفته است و اکنون آنر به‌شکل عجیبی، تصویرش را به ۱۸۰ مگاپیکسل کراپ کرده و عکس‌هایش را با ابعاد ۱۲٫۵ مگاپیکسل ذخیره می‌کند.

حسگر HP3 به‌کاررفته در دوربین تله‌فوتو ابعادی معادلِ 1/1.40 اینچ دارد؛ اما براثر ایجاد کراپ ۱۸۰ مگاپیکسلی، آنر ابعاد آن را 1/1.49 اینچ اعلام می‌کند. این حسگر از پیکسل‌های ۰٫۵۶ میکرومتری استفاده می‌کند؛ اما با ترکیب هر ۱۶ پیکسل مجاور، عکس‌هایی ۱۲٫۵ مگاپیکسل با پیکسل‌های ۲٫۲۴ میکرومتر می‌گیرد. حسگر غول‌پیکر آنر، حدودِ ۲٫۵برابرِ تله‌فوتو‌ی ۵۰ مگاپیکسلیِ گلکسی S24 اولترا است.

حسگر ۱۸۰ مگاپیکسلی آنر مجیک ۶ پرو در پسِ لنز پریسکوپی با دیافراگم f/2.6 و فاصله‌ی کانونی معادلِ ۶۸ میلی‌متر قرار دارد که نسبت به دوربین اصلی ۲۳ میلی‌متری دستگاه، بزرگ‌نمایی اپتیکال ۲٫۵‌ برابر و بزرگ‌نمایی دیجیتال ۱۰۰ برابری فراهم می‌آورد. آنر روی این لنز از لرزش‌گیر اپتیکال OIS هم استفاده می‌کند و برای فوکوس روی سوژه نیز فناوری تشخیص فاز PDAF را به‌کار می‌گیرد.

دوربین اصلی (واید) آنر مجیک ۶ پرو از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی OV50H شرکت آمنی‌ویژن با اندازه‌ی 1/1.3 اینچ و پیکسل‌های ۱٫۲ میکرومتری استفاده می‌کند که تقریبا ابعاد مشابهی با حسگر ۲۰۰ مگاپیکسلی گلکسی S24 اولترا دارد و پیش‌تر در گوشی شیائومی ۱۴ نیز استفاده شده است. فیلتر رنگی این حسگر برای هر ۴ پیکسل مجاور، رنگ یکسانی را ثبت می‌کند؛ بنابراین گوشی به‌صورت پیش‌فرض با ترکیب پیکسل‌ها، به عکسی با ابعاد ۱۲٫۵ مگاپیکسل و پیکسل‌های ۲٫۴ میکرومتری دست می‌یابد.

حسگر ۵۰ مگاپیکسلی دوربین اصلی در پسِ لنزی با ۲۳ میلی‌متری با دیافراگم متغیر f/1.4 تا f/2.0 قرار دارد؛ بنابراین در بازترین حالت دیافراگم، لنز می‌تواند تا ۵۰ درصد نور بیشتر از گلکسی S24 اولترا به سمت حسگر هدایت کرده و به ثبت عکس‌هایی با عمق میدان اندک و افکت بوکه‌ی طبیعی کمک کند و در بسته‌ترین حالت هم عمق میدان را برای ثبت عکس‌هایی جذاب از نمای نزدیک افزایش دهد؛ البته برای تنظیم دیافراگم باید سراغ عکاسی Pro بروید؛ در غیر این‌صورت، دستگاه بسته به شرایط محیطی و سوژه، دیافراگم را تنظیم می‌کند.

همان‌طور که در عکس‌های زیر مشاهده می‌کنید، نمونه‌ی ثبت‌شده با دیافراگم f/1.4 محدوده‌ی فوکوس کمتری دارد و پس‌زمینه‌ی سوژه، محوتر از نمونه‌ی ثبت‌شده با دیافراگم f/2.0 است.

دوربین اصلی از لرزش‌گیر اپتیکال تصویر OIS روی لنز استفاده می‌کند و برای فوکوس روی سوژه نیز بر دو فناوری فوکوس خودکار لیزری (سوژه‌های نزدیک) و فوکوس خودکار تشخیص فاز PDAF (برای سوژه‌های دور) استفاده می‌کند.

دوربین اولتراواید آنر مجیک ۶ پرو هم از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی استفاده می‌کند؛ البته ابعاد آن یک‌چهارم نمونه‌ی ۵۰ مگاپیکسلی به‌کاررفته در دوربین اصلی است؛ حسگر 1/2.88 اینچی OV50D ساخت شرکت آمنی‌ویژن از پیکسل‌های ۰٫۶۱۲ میکرومتری بهره می‌برد و با ترکیب هر ۴ پیکسل مجاور، به عکس‌های ۱۲٫۵ مگاپیکسلی با پیکسل‌های ۱٫۲۲۴ میکرومتری دست می‌یابد. حسگر در پسِ لنزی با دیافراگم f/2.0 و زاویه‌ی دید ۱۲۲ درجه‌ای قرار دارد و به‌لطف استفاده از فوکوس خودکار تشخیص فاز، امکان عکاسی ماکرو را نیز فراهم می‌کند.

حتی دوربین سلفی آنر مجیک ۶ پرو نیز ۵۰ مگاپیکسلی است؛ این دوربین با حسگر 1/2.93 اینچی و پیکسل‌های ۰٫۶ میکرومتری، اندکی ابعاد کوچک‌تری درمقایسه‌با دوربین اولتراواید دستگاه دارد؛ البته کماکان با ترکیب پیکسل‌های مجاور به عکس‌های ۱۲٫۵ مگاپیکسلی و پیکسل‌های ۱٫۲ میکرومتری دست می‌یابد. چینی‌ها در دوربین سلفی از لنز f/2.0 با فاصله‌ی کانونی ۲۲ میلی‌متری استفاده کرده‌اند و آن را به فوکوس خودکار تشخیص فاز PDAF نیز مجهز کرده‌اند تا عکس‌های سلفی شارپ از آب دربیایند.

در روشنایی روز و محیط‌های روشن، آنر مجیک ۶ پرو با تمام دوربین‌هایش عکس‌های بسیار جذابی ثبت می‌کند؛ سطح جزئیات بسیار بالا و گستره‌ی دینامیکی بسیار وسیع است، کنترل نویز به‌خوبی انجام می‌شود و رنگ‌ها هم اغلب اوقات طبیعی به‌نظر می‌رسند.

آنر در مواجهه با صحنه‌های طبیعی، سرسبزی و آسمان گاهی به اشباع کردن رنگ‌ها تمایل نشان می‌دهد که در برخی از رقبای اندرویدی نیز رفتار مشابهی را دیده‌ایم؛ به‌عنوان مثال در هیچ‌یک از عکس‌های زیر غلظت و طراوتی هیچ‌کدام از رنگ‌ها به‌اندازه‌ای نبودند که آنر مجیک ۶ پرو ثبت کرده است؛ هرچند که نتیجه‌ی کار بسیار چشم‌نواز به‌نظر می‌رسد.

کنتراست عکس‌های آنر مجیک ۶ پرو عمدتا بالا است؛ اما گاهی در مواجهه با نور محیزی شدید و چالش‌برانگیز، گوشی دچار خطا می‌شود و در نهایت رنگ‌ و لعاب سوژه افت می‌کند و حتی تراز سفیدی نیز به‌هم می‌ریزد؛ به‌عنوان مثال در عکس‌های زیر، ابرها در حرکت بودند و شرایط نور محیط مدام در حال تغییر بود، توجه کنید که چطور در عکس تله‌فوتو (زوم‌شده) گوشی رنگ‌ها را متمایل به گرمی ثبت کرده است.

عکس‌های آنر چه با دوربین اصلی، چه اولتراواید، گستره‌ی دینامیکی وسیعی دارند و گوشی به‌خوبی می‌تواند جزئیات را در آن‌ها از دل سایه‌ها و نواحی روشن تصویر به بیرون بکشد.

از آنجا که دوربین اولتراواید تصویر محیط وسیع‌تری را ثبت می‌کند و رزولوشن عکس‌های آن با دوربین اصلی برابر؛ اما ابعاد پیکسل‌هایش نصف دوربین اصلی است، مایه‌ی تعجب نیست که هنگام بزرگ‌نمایی روی تصویر هر دو دوربین روی یک سوژه‌ی یکسان، دوربین اولتراواید بازی جزئیات را به دوربین اصلی ببازد.

هنگامی که قاب تصویر دوربین اولتراواید آنر مجیک ۶ پرو را با قاب دوربین اصلی یکسان انتخاب کنیم، تفاوت اندکی میان دو عکس دیده می‌شود که این موضوع بر عملکرد بسیار خوب دوربین اولتراواید آنر در روشنایی روز، صحه می‌گذارد.

آنر مجیک ۶ پرو بزرگ‌نمایی ۲٫۵ برابری را به‌صورت اپتیکال و با دوربین اصلی انجام می‌دهد؛ اما پایین‌تر از این زوم با ایجاد کراپ روی تصویر دوربین اصلی و فراتر از آن با ایجاد کراپ روی تصویر دوربین تله‌فوتو و به‌صورت دیجیتال انجام می‌شود.

آنر در بزرگ‌نمایی‌های کمتر از ۱۰ برابر، عملکرد کم‌وبیش معقولی دارد و جزئیات مناسبی را ثبت می‌کند؛ اما در بزرگ‌نمایی‌های ۱۰ برابر یا بیشتر، جزئیات مقداری مصنوعی و آب‌رنگی به‌نظر می‌رسند و به‌خوبی رقیب توانمندی مثل گلکسی S24 اولترا نیستند. توجه داشته باشید که در عکس‌های بالا، تفاوت قاب‌بندی به اختلاف فواصل کانونی دوربین دو گوشی باز می‌گردد.

آنر مجیک ۶ پرو قابلیت عکاسی پرتره با دوربین اصلی و تله‌فوتو را نیز دارد؛ اما در کمال تعجب، در این حالت به‌صورت پیش‌فرض افکت بوکه روی پس‌زمینه‌ی سوژه اعمال نمی‌شود؛ بنابراین در هر بار عکاسی پرتره باید افکت بوکه را نیز به‌صورت دستی فعال کنید!

عکس‌های پرتره را می‌توان با قاب‌های ۱، ۲، ۲٫۵ و ۵برابری ثبت کرد. عکس‌های پرتره جزئیات بسیار خوبی دارند؛ اما گاهی گوشی در تفکیک سوژه از پس‌زمینه دچار خطا می‌شود.

دوربین اصلی آنر Magic6 Pro در تاریکی عملکرد بسیار خوبی را به‌نمایش می‌گذارد؛ گستره‌ی دینامیکی وسیع، رنگ‌های نزدیک به واقعیت، سطح نویز معقول و جزئیات بسیار خوب جزو ویژگی‌های مهم عکس‌های دوربین اصلی این گوشی به‌حساب می‌آید.

دوربین تله‌فوتو آنر مجیک ۶ پرو نیز در تاریکی عکس‌های جذابی با رنگ‌های طبیعی و نویز اندک ثبت می‌کند؛ البته جزئیات عکس‌های آن اندکی ضعیف‌تر از دوربین اصلی است، از سوی دیگر چنانچه به بزرگ‌نمایی‌های بالاتر از ۲٫۵ برابر برسید، سطح جزئیات بیش‌از‌پیش افت می‌کند.

متأسفانه تعریف و تمجدیدها به دوربین اصلی و تا حدود زیادی به دوربین تله‌فوتو محدود می‌شود؛ چرا که دوربین اولتراواید در تاریکی، افت شدیدی را در سطح جزئیات تجربه می‌کند و عکس‌هایش بسیار سافت هستند.

آنر مجیک ۶ پرو عکس‌های سلفی جذابی نیز ثبت می‌کند؛ رنگ پوست طبیعی است و جزئیات در سطح معقولی قرار دارد؛ اما چنانچه نور محیطی شدید باشد، گوشی در بالا نگه‌داشتن سطح کنتراست دچار چالش می‌شود و رنگ و لعاب را از عکس‌ها می‌گیرد.

پرچم‌دار آنر با تمام دوربین‌های پشتی‌اش ویدیوهای 4K با نرخ‌های ۳۰ و ۶۰ فریم‌برثانیه ضبط می‌کند و حین فیلم‌برداری نیز امکان سوئیچ‌کردن بین دوربین‌ها را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. رنگ‌های چشم‌نواز و کنتراست بالا جزو مشخصه‌های عموم ویدیوهای آنر هستند؛ اما سطح جزئیات ویدیوها و گستره‌ی دینامیکی آن‌ها در سطحی پایین‌تر از رقبا قرار می‌گیرد.

عملکرد مثال‌زدنی آنر مجیک ۶ پرو در عکاسی، هر خوره‌ی تکنولوژی را یاد روزهای اوج هواوی، پیش از تحریم‌های سفت‌وسخت و محدودیت‌های ناشی از آن می‌اندازد. شاید برای خیلی از ما، خاطره‌ی محوی از گوشی‌های هواوی با نوآوری‌های مهم‌شان باقی مانده باشد، اما این باعث نمی‌شود که DNA هواوی به‌ویژه در نرم‌افزار و رابط کاربری مجیک ۶ پرو از دیدمان پنهان بماند.

پرچمدار آنر، از رابط کاربری MagicOS 8 استفاده می‌کند که بر پایه‌ی اندروید ۱۴ توسعه داده شده است. رابط کاربری مجیک ۶ پرو، در عمل با HarmonyOS هواوی مو نمی‌زند و حس‌وحال کار با گوشی‌های هواوی را برای کاربران باتجربه، به‌صورت کامل شبیه‌سازی می‌کند.

مجیک ۶ پرو، با وعده‌ی ۴ سال آپدیت نرم‌افزاری و ۵ سال آپدیت امنیتی به دست کاربران می‌رسد؛ یعنی تا اندروید ۱۸ را دریافت خواهد کرد؛ سطح پشتیبانی آنر به‌اندازه‌ی پشتیبانی ۶ تا ۷ ساله‌ی رقبای کره‌ای و آمریکایی نیست؛ اما بعید است که حس کمبودی برای کاربر به‌وجود بیاورد؛ البته به‌شرطی که آنر پای وعده‌هایش بایستد.

از آنجایی که شرکت‌های چینی سابقه‌ی چندان خوبی در زمینه‌ی رابط کاربری ندارند، شاید پیش‌از کار کردن با MagicOS، چیزی شبیه به MIUI، پُر از تبلیغات و اپلیکیشن‌های پیش‌فرض اضافه را پیش خودتان تجسم کنید. خوشبختانه MagicOS از این نظر به‌هیچ‌وجه ناامیدتان نمی‌کند و از همان ابتدا، تر و تمیز بودن خود را به رخ می‌کشد؛ اما از سوی دیگر، بیش‌از اینکه حس یک رابط کاربری مدرن را القا کند، شباهت زیادی به دنیای چندسال پیش اندروید دارد.

نکته‌ی مثبتی که می‌تواند رابط کاربری MagicOS را به محیطی جذاب برای کاربران کنجکاو و خوره‌ی تکنولوژی تبدیل کند، ترفندهای جذاب و جالبی است که در هر گوشه و کناری مخفی شده‌اند و اگر اهل سر و کله زدن با گوشی باشید، از یافتن و کار کردن با آن‌ها لذت خواهید برد.

شاید بد نباشد با قابلیتی به نام Magic Capsule شروع کنیم که مشخصا از روی داینامیک آیلند اپل ایده‌برداری شده است؛ البته کاربرد آن اصلا در حدواندازه‌ی داینامیک آیلند نیست. زمانی که موسیقی پخش می‌کنید، کاور آرت و اکولایزر متحرک در یک نوار کپسولی مشکی، دور دوربین سلفی نمایش داده می‌شود که با تپ کردن روی آن، فضای بیشتری شامل دکمه‌های Pause و Back و Forward در اختیارتان قرار می‌گیرد.

قابلیت جالب دیگر رابط کاربری، Magic Portal نام دارد که وقتی آن را فعال می‌کنید، امکان کپی‌کردن متن با استفاده از درگ اند دراپ (بدون نیاز به کپی و سپس Paste کردن) را از پنجره‌ای به پنجره‌ی دیگر در اختیار قرار می‌دهد.

فرض کنید در حال خواندن سایت زومیت هستید و نکته‌ای جذاب توجهتان را جلب می‌کند و می‌خواهید آن را در اپلیکیشن نوت یادداشت کنید. صرفا باید روی متن مدنظرتان تپ کنید و سپس با Drag-کردن آن به حاشیه‌ی صفحه، از اپلیکیشن‌های پیشنهادی یکی را انتخاب کنید تا متن وارد آن اپ شود. قابلیت Magic Portal هم از نظر عملکرد و هم از نظر جلوه‌های بصری به‌خوبی پیاده‌سازی شده است و مالتی‌تسک کردن را واقعا آسان‌تر می‌کند.

رابط کاربری MagicOS برای جابه‌جایی در منوها یا اصطلاحا Navigation، حقه‌ی جدیدی در آستین دارد که می‌تواند برای کسانی که از متدهای Navigation سنتی اندروید خسته شده‌اند، جالب باشد. آنر نام این روش را Navigation Dock گذاشته است و در صورتی که آن را از تنظیمات فعال کنید، دکمه‌ای شبیه به Assistive Touch در iOS روی نمایشگر ظاهر می‌شود که تپ‌کردن روی آن نقش Back را بازی می‌کند. نگه‌داشتن انگشتتان روی دکمه نیز شما را به صفحه‌ی Home باز می‌گرداند.

قابلیت جالب دیگر مجیک او اس، Air Gestures نام دارد که البته شاید چندان کاربردی نباشد و صرفا به‌درد پز دادن در جمع دوستان و سرگرم‌کردن بچه‌های فامیل بخورد. با فعال‌کردن قابلیت Air Gestures می‌توانید بدون نیاز به لمس‌کردن صفحه و با تکان‌دادن دستتان از فاصله‌ی ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متری نمایشگر، گوشی‌تان را کنترل کنید. با این «ژست‌های هوایی» می‌توانید صفحه را اسکرول کنید، اسکرین شات بگیرید یا بین صفحات مختلف جابه‌جا شوید.

در تجربه‌ی ما، Air Gestures دقت چندان خوبی ارائه نمی‌کرد و مثلا بعد از هر پنج یا شش بار تلاش، حرکات دست را یک‌بار با موفقیت تشخیص می‌داد.

تمام قابلیت‌هایی که ذکر کردیم، در نوع خود جالب هستند؛ اما همان‌طور که احتمالا شما هم موافق هستید شاید چندان کاربردی نباشند و فقط کاربر را برای چند روز سرگرم و راضی نگاه دارند؛ اما نکته‌ی اصلی که حین کار با آنر مجیک ۶ پرو، کاربر را دلگرم و خوشحال کرده و لذت کار کردن با گوشی پریمیوم فلگ‌شیپ را تمام و کمال منتقل می‌کند، روان‌بودن رابط کاربری، لگ‌نزدن و یکپارچگی کلی آن است که البته نه‌فقط پیاده‌سازی UI، بلکه قدرت سخت‌افزاری گوشی را نیز کاملا به‌رخ می‌کشد.

مجیک ۶ پرو از Snapdragon 8 Gen 3، قدرتمندترین تراشه‌ی دنیای اندروید در سال ۲۰۲۴، قدرت می‌گیرد؛ تراشه‌ای ۴نانومتری که جدیدترین هسته‌های آرم و قدرتمندترین گرافیک کوالکام را در دل دارد و پیش‌ازاین توانایی خود را در پرچمدارهای قدرتمندی همچون شیائومی ۱۴ اولترا و گلکسی S24 اولترا به‌رخ کشیده است و احتمالا نیازی به تعریف و تمجید اضافه ندارد.

به‌رسم اکثر پرچمداران اندرویدی، مجیک ۶ پرو نیز در منوی باتری، پروفایل‌های عملکردی مختلفی از جمله Performance Mode و Power Saving Mode و Ultra Power Saving Mode را ارائه می‌کند. در حالت پیش‌فرض گوشی، هیچ‌کدام از این حالت‌ها فعال نیستند.

نکته‌ی جالب اینکه آنر برای مدیریت هرچه بهتر و بهینه‌تر عملکرد، توان پردازشی CPU را در حالت پیش‌فرض محدود می‌کند. در جدول بنچمارک‌های زومیت، عملکرد مجیک ۶ پرو را در حالت پیش‌فرض، یعنی بدون تغییر پروفایل‌های عملکردی گزارش کرده‌ایم.

پرچمدار آنر در تست چندهسته‌ای CPU حدود ۲۲ درصد و در تست وب‌گردی حدود ۵۰ درصد ضعیف‌تر از شیائومی ۱۴ اولترا عمل می‌کند. اختلاف اعداد به‌دست‌آمده در بنچمارک CPU و البته وب‌گردی درمقایسه‌با رقیب برند شیائومی، بر ادعای محدودشدن عملکرد صحه می‌گذارند.

در سوی دیگر، از نظر توان محاسباتی GPU تفاوت عملکرد چندانی بین مجیک ۶ پرو و شیائومی ۱۴ اولترا مشاهده نمی‌کنیم؛ اما در تست شبیه‌ساز بازی (حالت Offscreen)، نرخ فریم گوشی آنر، حدود ۱۵ درصد بالاتر به‌دست می‌آید.

بعد از دیدن نتایج بنچمارک‌ها در پروفایل عملکردی پیش‌فرض، وقت آن است که به‌سراغ حالت Performance برویم. از مقایسه‌ی اعداد به‌دست‌آمده در پروفایل Performance با سایر پرچمدارهای مجهز به Snapdragon 8 Gen 3 متوجه می‌شویم که برای دریافت‌کردن توان پردازشی مورد انتظارمان از تراشه‌ی قدرتمند کوالکام، باید حالت عملکردی Performance را در آنر مجیک ۶ پرو فعال کنیم.

عملکرد پردازنده‌ی گرافیکی در حالت عملکردی پیش‌فرض و Performance، تغییر چندانی را تجربه نمی‌کند. این موضوع را در اجرای بازی‌ها نیز به‌وضوح مشاهده می‌کنیم؛ بدین‌معنی که اگر تصمیم بگیرید در پروفایل پیش‌فرض هم سنگین‌ترین بازی‌ها مثل Genshin Impact یا Shadowgun Legends را با بالاترین تنظیمات گرافیکی بازی کنید، نه‌تنها به مشکل افت فریم برنخواهید خورد، بلکه نیازی نیست نگران گرم‌شدن بیش‌ازحد دستگاه هم باشید.

باوجود اجرای خیلی خوب بازی‌ها و مدیریت دمای دستگاه در محدوده‌ی زیر ۴۰ درجه‌ی سلسیوس در هر دو پروفایل پیش‌فرض و Performance، تغییردادن حالت عملکرد، تأثیر چشم‌گیری روی نتیجه‌ی تست استرس دارد که در نمودار زیر قابل مشاهده است. باوجود اینکه پایداری عملکرد در هر دو حالت عملکردی، حدود ۴۹ درصد به‌دست می‌آید؛ اما روند نمودار نشان می‌دهد که در پروفایل پیش‌فرض، روند عملکرد بهتر مدیریت می‌شود و خبری از افت‌وخیزهای پی‌درپی نیست.

آنر مجیک ۶ پرو به‌اندازه‌ی شیائومی ۱۴ اولترا پایدار نیست و در همان دورهای ابتدایی آزمون، افت زیادی را تجربه می‌کند. از بررسی شیائومی ۱۴ اولترا به‌یاد داریم که پایداری فوق‌العاده‌ی پرچمدار شیائومی، به‌قیمت داغ‌شدن بیش‌ازحد گوشی امکان‌پذیر می‌شود. بااین‌حساب، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مجیک ۶ پرو به‌منظور مدیریت هرچه‌بهتر دما، عملکرد را محدود می‌کند و افت امتیاز در دورهای ابتدایی آزمون نیز براین مهم صحه می‌گذارند.

پکیج تجربه‌ی کاربری در آنر مجیک ۶ پرو، با نمایشگر فوق‌العاده و البته اسپیکرهای استریوی آن تکمیل می‌شود. در ادامه با جزئیات نمایشگر و اسپیکرهای پرچم‌دار آنر بیشتر آشنا می‌شویم.

آنر مجیک ۶ پرو برای ارائه‌ی تجربه‌ی بصری بی‌نقص، از نمایشگر ۱۰بیتی OLED با ابعاد ۶٫۸ اینچ و رزولوشن ۱۲۸۰ × ۲۸۰۰ پیکسل و توانایی تولید یک میلیارد رنگ استفاده می‌کند. بنابر ادعای آنر، به‌لطف پشتیبانی از استانداردهای دالبی‌ویژن و HDR، نمایشگر می‌تواند تا مقدار خارق‌العاده‌ی ۵۰۰۰ نیت روشنایی تولید کند که تابه‌حال نظیرش را در هیچ گوشی دیگری ندیده‌ایم.

برای اینکه ببینیم نمایشگر مجیک ۶ پرو در عمل چه مقدار روشنایی تولید می‌کند، از تست‌های متداول زومیت کمک می‌گیریم. در حالت روشنایی خودکار و شرایطی که محتوای HDR روی نمایشگر در حال پخش باشد، با استفاده از پرنورترین تجهیزات استودیویی زومیت توانستیم بیشترین روشنایی نمایشگر را حدود ۳۳۰۰ نیت اندازه‌گیری کنیم.

بیشترین روشنایی اندازه‌گیری‌شده را با الگوی شطرنجی ۱۰ درصد به‌دست آوردیم؛ یعنی هنگامی‌که فقط ۱۰ درصد از نمایشگر روشن باشد؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد که عملکرد وعده‌داده‌شده از سوی آنر، تنها در شرایطی محقق می‌شود که بخش بسیار کوچک‌تری از نمایشگر روشن باشد؛ مسأله‌ای که اندازه‌گیری را برای ابزارهای ما غیر ممکن می‌سازد.

همان‌طور که در جدول زیر مشاهده می‌کنید، شدت روشنایی نمایشگر آنر مجیک ۶ پرو آن را هم‌رده‌ی پرچمداران شیائومی و سامسونگ و البته، بسیار بالاتر از آیفون‌های ۱۵ پروی اپل قرار می‌دهد؛ هرچند که حتی روشنایی بیشتر آنر هم نمی‌تواند تجربه‌ی کنتراست بالای S24 اولترا مجهز به پوشش ضدانعکاس سامسونگ را به‌ارمغان آورد.

در حالت تنظیمات دستی و در شرایطی که اسلایدر Brightness را روی ۱۰۰ درصد بگذاریم، روشنایی نمایشگر تا حدود ۹۵۰ نیت بالا می‌رود. بااین‌وصف، حتی بدون حساب‌کردن روی تنظیمات خودکار نیز زیر نور خورشید، مشکلی برای مشاهده‌ی محتوای نمایشگر وجود نخواهد داشت. کمترین روشنایی نیز در حالت دستی، حدود ۲ نیت است که حین کار با نمایشگر در محیط‌های تاریک، چشم را اذیت نخواهد کرد.

به‌لطف پنل ۱۰ بیتی، نمایشگر می‌تواند یک میلیارد رنگ را نمایش دهد و طبق تست‌های ما، رنگ‌ها را با کیفیت مثال‌زدنی بازتولید می‌کند. برای نمایش محتوا، دو پروفایل تصویر Vivid و Normal در بخش تنظیمات در اختیار کاربر قرار می‌گیرد که عملکردی مشابه آنچه در سایر گوشی‌ها دیده‌ایم،‌ ارائه می‌کنند.

رنگ‌ها در پروفایل Normal، بسیار نزدیک به واقعیت هستند و با دقت فوق‌العاده‌ای تولید می‌شوند. ضمن اینکه دمای رنگ‌ها نیز کاملا خنثی است. در سوی دیگر، با پروفایل Vivid فضاهای رنگی وسیع‌تر یعنی DCI P3 و AdobeRGB نیز در دسترس قرار می‌گیرند و با بیشتر شدن خطا، رنگ‌های تولیدشده شاداب‌تر و اشباع‌تر خواهند بود.

عملکرد رنگی آنر مجیک ۶ پرو حداقل روی کاغذ فاصله‌ی معنادار و زیادی با شیائومی ۱۴ اولترا دارد؛ البته که شاید این اعداد و ارقام در کاربری‌های مختلف و از دید کاربر به‌چشم نیاید؛ اما به‌وضوح مشخص می‌کند که پرچم‌دار شیائومی را باید از نظر عملکرد رنگی بی‌رقیب بدانیم. ضمن اینکه پنل ۱۲بیتی پرچمدار شیائومی با وضوح به مراتب بالاتر (۱۴۴۰ در ۳۲۰۰ پیکسل)، حرف‌وحدیث چندانی در بحث رقابت باقی نمی‌گذارد.

آنر برای محافظت از نمایشگر ارزشمندش، روی آن را با لایه‌ی محافظ اختصاصی پوشانده است و آن را با نام NanoCrystal Shield معرفی می‌کند. چینی‌ها می‌گویند که لایه‌ی محافظ اختصاصی‌شان می‌تواند ۱۰ برابرِ استاندارد تعیین شده توسط سازمان SGS، در حین سقوط از خود مقاومت نشان بدهد.

ویژگی دیگر نمایشگر که علاوه‌بر بهبود فوق‌العاده‌ی تجربه‌ی بصری و کاربری، به بهینه‌تر شدن مصرف باتری دستگاه نیز می‌انجامد، LTPO-بودن پنل ۱۲۰ هرتزی مجیک ۶ پرو است؛ در شرایطی‌که با گوشی کاری نداشته باشید، نرخ نوسازی به یک هرتز کاهش پیدا می‌کند و در زمان‌های دیگر نیز بسته به‌نوع کاربری‌تان، نرخ نوسازی مقادیر مختلفی را بین یک تا ۱۲۰ هرتز اختیار خواهد کرد.

آنر می‌گوید برای کاهش روشنایی از فناوری PWM (خاموش و روشن‌کردن پیکسل‌ها) استفاده می‌کند؛ اما از آنجایی که این فناوری را با فرکانس بسیار بالای ۴۳۲۰ هرتز انجام می‌دهد، کاهش روشنایی نمایشگر آنر مجیک ۶ پرو، باعث سردردتان نخواهد شد.

آنر مجیک ۶ پرو از اسپیکرهای استریو استفاده می‌کند؛ کانال اصلی اسپیکر در لبه‌ی پایینی فریم و کانال دوم، همان اسپیکر مکالمه است که در نقش اسپیکر پخش صدا نیز انجام‌وظیفه می‌کند. بلندی صدای اسپیکرها به‌اندازه‌ی رقبا نیست؛ اما رضایت‌تان را جلب می‌کند؛ گوشی در تولید صداهای فرکانس‌بالا و فرکانس‌های میانی (عمده‌ی آلات موسیقی و صدای هنرمند) عملکردی شبیه به گلکسی S24 اولترا دارد؛ اما در زمینه‌ی تولید بیس، پابه‌پای آیفون ۱۵ پرو مکس می‌آید که یکی از بهترین مجموعه‌های اسپیکر استریو را در میان تمام گوشی‌ها دارد.

آنر مجیک ۶ پرو جزو معدود پرچمدارانی است که با تکیه‌بر باتری ۵۶۰۰ میلی‌آمپرساعتی ظرفیت باتری بیش‌از ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعت دارد. آنر می‌گوید که از نسل دوم باتری‌های سیلیکون-کربنی خود در مجیک ۶ پرو استفاده می‌کند و برای بهبود شارژدهی، آن را به ماژول بهینه‌ساز توان E1 مجهز کرده است.

در تست‌های متداول شارژدهی (پخش ویدیوی معیار زومیت و تست کاربری عمومی) و با انجام‌دادن آزمون‌ها در پروفایل‌های عملکردی پیش‌فرض و Performance، متوجه شدیم که سیستم شارژدهی مجیک ۶ پرو چندان از پروفایل عملکردی دستگاه پیروی نمی‌کند و در هر دو صورت عمر باتری تقریبا یکسانی ارائه خواهد کرد.

آنر مجیک ۶ پرو می‌تواند با یک‌بار شاٰرژدهی حدود ۳۳ ساعت ویدیو پخش کند و در کاربری روزمره (مثل وب‌گردی، گشتن در شبکه‌های اجتماعی، استفاده از پیام‌رسان‌ها و مرور اسناد) حدود ۱۴ و نیم ساعت شارژدهی داشته باشد؛ بنابراین با کاربری معمولی می‌توان حدود دو روز کاری (با ۷ ساعت Screen-on Time) روی شارژدهی مجیک ۶ پرو حساب باز کرد. درنظر داشته باشید که عکاسی جزو کاربری روزمره به‌حساب نمی‌آید و روی عمر باتری تأثیر منفی بیشتری خواهد گذاشت.

همان‌طور که در جدول هم مشاهده می‌کنید، نزدیک‌ترین رقیب مجیک ۶ پرو گلکسی S24‌ اولترا است که با تکیه‌بر باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی حدود ۱۴ ساعت شارژدهی دارد. شیائومی ۱۴ اولترا نیز با استفاده از باتری ۵۳۰۰ میلی‌آمپرساعتی،‌ در کاربری روزمره حدود ۲ ساعت شارژدهی کمتر ارائه می‌کند. بااحتساب تست‌های زومیت و در بین پرچمدارانی که بررسی کرده‌ایم،‌ مجیک ۶ پرو بهترین شارژدهی را ارائه می‌کند.

باتری مجیک ۶ پرو از شارژ سریع ۸۰ وات و شارژ بی‌سیم ۶۶ وات پشتیبانی می‌کند و طبق سنت حسنه‌ی شرکت‌های چینی، در جعبه نیز آداپتور شارژ ۱۰۰ وات در اختیار کاربر قرار می‌دهد تا خیال او از بابت شارژ سریع گوشی بدون نیاز به تقبل هزینه‌ی اضافه نیز راحت باشد. پرچم‌دار آنر با همین شارژر، سریع‌تر از تمام رقبای کره‌ای و آمریکایی و ظرف ۴۵ دقیقه به‌طور کامل شارژ می‌شود.

پرچم‌دار آنر خوش‌ساخت، خوش‌دست، سریع و روان است و یکی از بهترین دوربین‌های بازار را نیز در اختیار دارد که در برخی از سناریوها با کمی اغماض، تمامی رقبا را از پیش‌رو برمی‌دارد. نمایشگر بسیار پرنور و باکیفیت، اسپیکرهای استریو با صدایی شفاف، شارژدهی بسیار خوب و عرضه همراه با شارژر ۱۰۰واتی از جمله‌ی ویژگی‌های مثبت دیگر گوشی به‌شمار می‌آید.

آنر مجیک ۶ پرو با وجود انبوه ویژگی‌های مثبتش، کاهش قیمت چشم‌گیری را نیز در بازار ایران تجربه می‌کند؛ در زمان نگارش بررسی پیش‌رو، قیمت گوشی با پک گلوبال، رم ۱۲ و فضای ذخیره‌سازی ۲۵۶ گیگابایت کمتر از ۵۵ میلیون تومان است که با قیمت محصولاتی همچون گلکسی S23 اولترا و شیائومی ۱۴ برابری می‌کند و با گوشی گلکسی S24 اولترا نیز بیش‌از ۱۰ درصد اختلاف قیمتی دارد.

قابلیت‌های چشم‌گیر و قیمت بسیار رقابتی، پرچم‌دار آنر را به گزینه‌‌ای مطلوب برای خرید بدل می‌کند؛ اما باید مواردی را در نظر گرفت؛ دوربین پرچم‌دار آنر با تمام کارآمدی‌اش، در زمینه‌ی بزرگ‌نمایی و فیلم‌برداری، هم‌پای رقبایش نیست، رابط کاربری گوشی حس‌وحال نسخه‌های چندسال پیش اندروید را دارد و ظاهرش به‌اندازه‌ی رقبا مدرن نیست، آنر سابقه‌ی مطمئنی در زمینه‌ی پشتیبانی نرم‌افزاری ندارد و در نهایت اینکه آنر مجیک ۶ پرو با گارانتی فروشگاهی به‌فروش می‌رسد، نه گارانتی شرکتی و همین موضوع شاید در آینده در زمینه‌ی تأمین قطعات مشکل‌ساز باشد.