بررسی پیکسل ۹ پرو فولد؛ تا «دو» نشه، بازی نشه

همیشه برای شروع‌کردن مقالات بررسی در زومیت، چالش بزرگی پیش روی نویسنده قرار می‌گیرد: از کجا شروع کنم و محوریت بررسی را روی کدام جنبه‌ی محصول قرار دهم؟ وقتی با دستگاهی تکراری طرف باشید که هیچ جنبه‌ی جذاب یا جدیدی ندارد و فقط با سخت‌افزار به‌روز شده یا دوربین‌هایی با مگاپیکسل بیشتر و شماره‌ای جدید در اسمش راهی بازار می‌شود، این چالش بزرگ‌تر هم خواهد شد؛ به‌ویژه اگر محصول موردنظر گوشی هوشمند باشد که جامعه‌ی مخاطب و کاربر وسیع‌تری هم دارد.

البته نویسنده‌ی بررسی نباید یک‌طرفه به‌قاضی برود و باید تا جای ممکن جوانب مختلف داستان را درنظر بگیرد؛ مثلا با کمی تفکر، می‌توان متوجه شد که تغییرات رادیکال در گوشی‌ها، چیزی نیست که شرکت‌های سازنده چندان با آن موافق باشند. پیچیدگی‌ها و ظرایف ساخت اسمارت‌فون‌ها در حدی است که ایجاد تفاوت‌های بنیادی، بسیار پرریسک باشد، ضمن اینکه سلیقه‌ی مخاطب هر برند هم در این مقوله جزو عناصر بازدارنده‌ی مهم به‌حساب می‌آید.

وقتی از فرم‌فکتورهای پیچیده‌تر مثل دستگاه‌های تاشدنی صحبت باشد، محافظه‌کاری شرکت‌ها شدیدتر هم می‌شود؛ مثال بارز آن هم سامسونگ است که به‌عنوان اولین بازیگر تاشدنی‌ها، پس‌از ۶سال تولید فولد، همچنان جرأت، دلیل یا نیروی محرکه‌ی کافی برای اِعمال تغییرات مهم و بنیادی را ندارد و هرسال ما را با میلی‌مترها، حرص می‌دهد و البته، مشتاق نگه می‌دارد.

حالا دو سه سالی می‌شود که شرکت‌های دیگر مثل وان‌پلاس و شیائومی، کاری را که سامسونگ در زمین بازی خودش درست انجام نمی‌دهد، بهتر پیاده‌سازی می‌کنند. خبر بد برای سامسونگ اینکه تعداد بازیگران فعال تاشدنی‌ها روزبه‌روز بیشتر هم می‌شود و با ورود پیکسل ۹ پرو فولد به بازار، گوگل را هم باید رقیب خطرناکی برای خودشان به‌حساب بیاورند؛ چرا که فولد جدید گوگل، احتمالا یکی از جذاب‌ترین فولدها تا به‌امروز است.

در بررسی پیش‌رو، می‌گویم که چرا دومین فولد گوگل، آن‌قدر خوب است که دلم بخواهد خود را به بدهی بیندازم و این دستگاه زیبا و ظریف را داشته باشم؛ اما به‌گفته‌ی فرنگی‌ها، این داستان «برای حقیقت‌داشتن، بیش‌از اندازه خوب است»؛ البته فقط برای من و شمایی که باید گوشی را از یکی از عجیب‌ترین بازارهای دنیا به‌قیمت ریالی تهیه کنیم. با همه‌ی این‌ها اگر برای دانستن در مورد پیکسل فولد گوگل مشتاق هستید و از زیبایی‌های تکنولوژی به‌وجد می‌آیید، تا انتهای بررسی پیکسل ۹ پرو فولد با زومیت همراه باشید.

تاوقتی که لوگوی گوگل را روی جعبه و بدنه‌ی پیکسل ۹ پرو فولد نبینید، کارتان برای تشخیص مدل و برند دستگاه واقعا سخت خواهد بود. نسل دوم پیکسل فولد، تقریبا هیچ شباهتی با اولین فولد گوگل ندارد. آن‌ها با جسارتی مثال‌زدنی، به‌معنای واقعی کلمه «کوبیده و از نو ساخته» و بسیاری از باگ‌ها و مشکلات پیکسل فولد را برطرف کرده‌اند؛ در حدی که حتی نام‌گذاری پیکسل فولد هم از طوفان تغییرات بی‌نصیب نمانده است.

قاعدتا انتظار داشتیم امسال پیکسل فولد با نام «پیکسل فولد ۲» راهی بازار شود؛ اما سیاست همسان‌سازی گوگل در مجموع ایده‌ی خوبی به‌نظر می‌رسد. حالا دیگر هر چهار مدل پیکسل هم‌نام هستند و با نام پیکسل ۹ شناخته می‌شوند؛ البته فکر می‌کنم نام‌گذاری فولد کمی گیج‌کننده و دشوار باشد؛ اصلا چرا پیکسل ۹ «پرو» فولد؟ چرا پیکسل ۹ فولد نه؟!

چیزی که بیشتر از همه در طراحی پیکسل ۹ پرو فولد به‌چشم می‌آید، یاد گرفتن گوگل از سایر رقبا و تلاش نکردن برای ابداع چرخ از ابتدا است، آن‌هم جایی که محصولاتی مثل وان‌پلاس اوپن وجود دارند و گوگل هم می‌داند که چطور باید از آن‌ها الهام بگیرد.

نسل اول فولد گوگل باوجود ابعاد نسبتا جمع‌وجورش، به‌هیچ‌وجه سبک به‌حساب نمی‌آمد. پیکسل ۹ پرو فولد بااینکه به‌خاطر نمایشگر داخلی بزرگ‌تر و باتری حجیم‌تر، همچنان حدود ۲۰ گرم از زد فولد ۶ سنگین‌تر است؛ اما نسبت به نسل قبل خودش واقعا بهبود بزرگی را تجربه می‌کند و به‌هیچ‌وجه حس نمی‌کنید که پاره‌ی آجر در دست‌تان گرفته‌اید.

پیکسل ۹ پرو فولد از حالت مربعی یا اصطلاحا «پاسپورتی» نسل قبل فاصله گرفته و بزرگ‌تر و کشیده‌تر شده است تا در حالت تاشده، با نسبت تصویر استاندارد ۲۰:۹ نمایشگر بیرونی و ضخامت ۱۰٫۵ میلی‌متری (۱٫۵ میلی‌متر کمتر از گلکسی زد فولد ۶) حس یک گوشی عادی را برایمان تداعی کند؛ البته عرض گوشی از چیزی که در گوشی‌های عادی خو گرفته‌ایم، اندکی بیشتر است تا یادمان نرود که در نهایت با یک گوشی تاشدنی طرف هستیم.

اتفاقا یکی از معدود ضعف‌های طراحی پیکسل ۹ پرو فولد در همین حالت تاشده و اطراف نمایشگر بیرونی به‌چشم می‌آید؛ جایی‌که گوشه‌های سمت راست دستگاه گِرد است و با گوشه‌های نمایشگر هم‌خوانی مناسبی دارد؛ اما در سمت لولا، گوشه‌های بدنه تیز و مربعی هستند و نمای کلی گوشی را از حالت متقارن خارج می‌کنند. از طرفی خود شاسی دستگاه در یک سمت ضخامت بیشتری دارد و باعث می‌شود گوشه‌های تیز نمایشگر بیشتر هم به‌چشم بیایند.

به‌نظر می‌رسد دلیل وجود برخی ضعف‌ها در طراحی پیکسل فولد را باید به مکانیزم لولا وابسته بدانیم؛ چنانچه گوگل بتواند در نسل‌های بعدی، مکانیزم لولا را باریک‌تر کند، می‌توان انتظار داشت که مشکلات ظاهری پیکسل فولد هم تا حد زیادی برطرف شوند.

بخش عمده‌ای از تجربه‌ی کار با گوشی تاشدنی را لولای آن تعریف می‌کند؛ بنابراین باید با سخت‌گیری بیشتری در مورد این قسمت صحبت کنیم. خوشبختانه به‌جز بحث‌های مرتبط با طراحی، پیاده‌سازی مکانیزم لولای پیکسل ۹ پرو فولد، به‌خوبی و با موفقیت انجام شده است و با لولای قرص و محکمی سروکار داریم؛ ضمن اینکه لولا می‌تواند نمایشگر تاشو را در تمام زوایا از جمله‌ی زاویه‌ی ۹۰ درجه نگاه دارد.

نقطه‌قوت اصلی پیکسل ۹ پرو فولد، پس از باز کردن گوشی به‌چشم می‌آید و آن چیزی نیست جز باریکیِ مثال‌زدنی بدنه. ضخامت گوشی در حالت Unfold تقریبا با یک درگاه USB-C برابری می‌کند و همین باعث می‌شود تا کاربر موقع در دست گرفتن پیکسل فولد به‌هیچ‌وجه خسته نشود. هنر طراحی مهندسان گوگل باتوجه به پیچیدگی‌های موجود در ساخت گوشی‌های تاشدنی، واقعا ما را با یک محصول کم‌نظیر طرف می‌کند.

ظرافت پیکسل ۹ پرو فولد را جنس فوق‌العاده باکیفیت بدنه تکمیل می‌کند. کنتراست بدنه‌ی مات پیکسل ۹ پرو فولد با لوگوی براق گوگل و برآمدگی فلزی دوربین‌ها، به جذابیت و پریمیوم‌بودن گوشی می‌افزاید؛ البته چینش دو ردیفیِ دوربین‌ها کمی جای بحث دارد و احتمالا به‌مذاق درصد قابل توجهی از کاربران خوش نیاید.

توجه داشته باشید که پیکسل ۹ پرو فولد با دریافت گواهی IPX8 تنها در برابر آب از خود مقاومت نشان می‌دهد و به‌هیچ‌وجه در برابر گردوغبار مقاوم نیست و این یکی از ضعف‌های تاشدنی گوگل مقابلِ زد فولد ۶ سامسونگ با گواهی IP48 به‌شمار می‌آید.

بزرگ‌تر شدن ابعاد دستگاه و فاصله‌گرفتن از حالت پاسپورتی، طبیعتا باعث می‌شود که شاهد تغییر محسوسی در ابعاد نمایشگر بیرونی هم باشیم. ابعاد نمایشگر کاور پیکسل ۹ پرو فولد از ۵٫۸ اینچ نسل گذشته به ۶٫۳ اینچ تغییر یافته است و با نسبت تصویر ۲۰:۹، تا جای ممکن حس‌وحال کار کردن با گوشی‌های هوشمند عادی را تداعی می‌کند.

گوگل نمایشگر OLED و ۱۲۰ هرتزی پیکسل ۹ پرو فولد را با لایه‌ی گوریلا گلس ویکتوس ۲ محافظت می‌کند. باوجود رزولوشن ۲۴۲۴ × ۱۰۸۰ پیکسل و تراکم ۴۲۲ پیکسل‌براینچ، نمی‌توان هیچ عیب‌وایرادی از شارپ‌بودن محتوا روی نمایشگر خارجی پیکسل ۹ پرو فولد گرفت.

تغییرات بنیادی فقط به نمایشگر بیرونی پیکسل ۹ پرو فولد محدود نمی‌شود؛ نمایشگر داخلی با ابعاد بزرگ ۸ اینچ و نسبت تصویر کاملا مربعی ۱:۱، ستاره‌ی اصلی تجربه‌ی کاربری در گوشی تاشدنی گوگل است و لذت چندوظیفگی با گوشی‌های تاشدنی را دوچندان می‌کند.

نکته‌ی تحسین‌برانگیز در مورد نمایشگر تاشوی پیکسل ۹ پرو فولد اینکه گوگل با تعبیه‌ی دوربین سلفی به‌صورت پانچ‌هول روی نمایشگر داخلی، حاشیه‌های بالا و پایین آن را به کمترین مقدار ممکن رسانده است تا نسبت مساحت نمایشگر داخلی به بدنه، با افزایش چشمگیر ۶ درصدی به ۸۹ درصد برسد و تجربه‌ی کار با نمایشگر بزرگ گوشی را وارد فاز جدیدی کند.

شاید شما هم با من موافق باشید که نسبت مربعی در فبلت‌ها یا تبلت‌ها، کار با آن‌ها را خوشایندتر می‌کند، چون عملا اهمیتی ندارد که دستگاه را از کدام‌طرف در دست می‌گیرید. درواقع در هر حالتی چیدمان رابط کاربری و عناصر آن یکسان خواهد بود و فرم‌فکتور دستگاه مجبورتان نخواهد کرد که حتما آن را در یک جهت خاص نگه‌دارید؛ البته اگر بتوانید از تاخوردگی کاملا عیان نمایشگر چشم‌پوشی کنید.

همان‌طور که در عکس‌های پیکسل ۹ پرو فولد هم به‌وضوح مشاهده می‌کنید، تاخوردگی نمایشگر بیشتر از هر دستگاه تاشدنی دیگری در سال ۲۰۲۴ به‌چشم می‌آید و باوجود اینکه احتمالا مشکل خاصی در کاربری به‌وجود نمی‌آورد؛ اما می‌تواند شاهدی‌بر تازه‌کار بودن گوگل در بازار گوشی‌های تاشدنی باشد.

به‌جز افزایش ابعاد، سایر بهبودها در نمایشگرهای پیکسل ۹ پرو فولد اندک هستند؛ مثلا هردو نمایشگر همچنان از پنل ۸بیتی استفاده می‌کنند که باعث می‌شود در بحث نمایش رنگ‌ها و دقت رنگی، روی کاغذ ضعیف‌تر از رقبای دیگر تاشدنی و غیرتاشدنی ظاهر شوند؛ البته از آنجایی که سایر مدل‌های سری پیکسل ۹ نیز از نمایشگر ۸بیتی استفاده می‌کنند، نمی‌توان به مدل تاشدنی خانواده، خُرده‌ی چندانی وارد کرد.

خوشبختانه اختلاف در عملکرد رنگی، فقط در حدواندازه‌ی اعداد و ارقام تست‌ها باقی می‌ماند و در عمل باعث نمی‌شود که تجربه‌ی کاربر از کار با گوشی تحت تأثیر قرار بگیرد. رنگ‌ها همچنان با دقت بسیار خوبی تولید می‌شوند و فضای رنگی پایه‌ی sRGB و بخش اعظمی از فضای وسیع‌تر P3 نیز پوشش داده می‌شود.

بهبود فنی مهم نمایشگرها را باید در بخش شدت روشنایی جست‌وجو کنیم. گوگل ادعا می‌کند که نمایشگرهای پیکسل ۹ پرو فولد می‌توانند تا ۲۷۰۰ نیت روشنایی تولید کنند که نسبت به فولد نسل قبل با بیشینه‌ی روشنایی حدود ۱۵۰۰ نیت، پیشرفت چشمگیر و امیدوارکننده‌ای به‌حساب می‌آید.

اندازه‌گیری‌های ما نشان می‌دهند که هنگام پخش محتوای HDR و زیر نور خورشید، روشنایی نمایشگرها تا حوالی ۲۹۰۰ نیت بالا می‌رود، یعنی حدود ۴۵ درصد بیشتر از نمایشگرهای گلکسی زد فولد ۶.

برعکس نمایشگر داخلی که از نوع LTPO است و می‌تواند نرخ نوسازی را بین ۱ تا ۱۲۰ هرتز تغییر دهد، نمایشگر بیرونی از چنین امکانی برخوردار نیست و تنها می‌تواند نرخ نوسازی را بین مقادیر ۶۰ و ۱۲۰ هرتز تغییر بدهد. نرخ نوسازی نمایشگر می‌تواند تأثیر چشمگیری روی شارژدهی باتری هم داشته باشد که در ادامه در مورد آن صحبت خواهم کرد.

انتظار اینکه با بزرگ‌تر شدن ابعاد کلی پیکسل ۹ پرو فولد، ظرفیت باتری هم افزایش پیدا کند، چندان بیراه نیست؛ اما به‌نظر می‌رسد تصمیم گوگل برای سبک‌تر کردن فولد جدیدش، مانع از چنین تغییری شده باشد. ظرفیت باتری پیکسل ۹ پرو فولد ۴۶۵۰ میلی‌آمپرساعت است که باوجود کاهش نسبت به نسل قبل، همچنان ظرفیت بیشتری نسبت به گلکسی زد فولد ۶ دارد؛ البته از نظر شارژدهی نمی‌تواند پابه‌پای رقیب قدرتمند خود پیش بیاید.

متاسفانه پیکسل ۹ پرو فولد در زمینه‌ی شارژ سریع هم ضعف دارد و تنها از شارژ سریع ۲۱ واتی باسیم و شارژ سریع ۷٫۵ وات بی‌سیم پشتیبانی می‌کند. کاربران سامسونگ که از علاقه‌ی وافر این شرکت به تکنولوژی شارژ ۲۵واتی حمایت می‌کنند، احتمالا از دیدن اینکه برند دیگری هم برای پریمیوم‌اش چنین سیاستی اتخاذ کرده است، خشنود خواهند شد.

چنانچه کاربری روی نمایشگر اصلی را درنظر بگیریم، پیکسل ۹ پرو فولد می‌تواند نزدیک به ۱۷ ساعت ویدیو پخش کند و با کاربری روزمره هم نزدیک به ۱۰ ساعت شارژدهی داشته باشد. اعداد و ارقام جدول نشان می‌دهد که در شرایط یکسان و در هر دو آزمون، زد فولد ۶ شارژدهی بهتری ارائه می‌کند که باید آن را مدیون تراشه‌ی بهینه‌ترش باشد.

همچون سایر گوشی‌های سال ۲۰۲۴ گوگل، پیکسل ۹ پرو فولد نیز از تراشه‌ی تنسور G4 در قلب خود استفاده می‌کند؛ تراشه‌ای که با لیتوگرافی سامسونگ تولید می‌شود و سابقه‌ی نه‌چندان درخشان پیشینیان‌اش را به‌خوبی در یاد داریم.

در مقالات بررسی پیکسل ۹ و بررسی پیکسل ۹ پرو XL به تفصیل در مورد نسل چهارم تنسور توضیح داده‌ایم و پیشنهاد می‌کنیم برای آگاهی بیشتر در مورد تراشه‌ی گوگل، سری هم به این مقالات بزنید. برای اینکه ببینیم تراشه‌ی پیکسل در قلب گوشی فولد گوگل، چه عملکردی ارائه می‌کند، بدون معطلی به‌سراغ نتایج بنچمارک‌ها می‌رویم.

داده‌های جدول نشان می‌دهند که در عملیات تک‌هسته‌ای CPU، تفاوت عملکرد پیکسل ۹ پرو فولد با تنسور G4 و گلکسی زد فولد ۶ با SD 8 Gen 3، تفاوت فاحشی وجود ندارد و می‌توان از اختلاف تا حد خوبی چشم‌پوشی کرد.

در پردازش‌های چندهسته‌ای CPU که به کاربری‌های سنگین‌تر در دنیای واقعی مربوط می‌شوند، پیکسل ۹ پرو فولد با اختلاف حدود ۴۰ درصدی، میدان را به‌رقیب سامسونگی واگذار می‌کند. براساس نتایجی که در تست استرس CPU به‌دست آوردیم، در صورتی که پردازنده برای مدت طولانی تحت فشار قرار بگیرد، عملکرد آن تا ۵۰ درصد (نسبت به بیشترین امتیاز در ابتدای آزمون) افت را تجربه می‌کند.

با در نظر داشتن نتایج تست استرس و امتیاز چندهسته‌ای CPU، کاملا محتمل است که کاربر در سناریوهایی که همزمان در حال استفاده از منابع مختلف پردازشی هستند (مثل روشن بودن امکانات ارتباطی، استفاده از ابزارهای تغییر آی‌پی، عکاسی و کار کردن با سایر اپ‌های سنگین) پیکسل ۹ پرو فولد با مشکلاتی نظیر گرم شدن یا لگ زدن‌های گاه و بیگاه مواجه شود.

از نظر توان محاسباتی گرافیک، تنسور نسل چهارم در لیگ کاملا متفاوتی بازی می‌کند و با حدودا ۶۰ درصد عملکرد ضعیف‌تر، نشان می‌دهد که چرا نباید از نظر توان خام پردازشی، روی تنسور G4 حساب چندانی باز کنیم. باوجود ضعف فاحش در بنچمارک‌ها، عملکرد پیکسل ۹ پرو فولد در اجرای بازی‌ها کاملا قابل قبول است و می‌تواند به‌خوبی از پس بازی‌های نسبتا سنگین موبایل، بربیاید.

نکته‌ی جالب توجه اینکه در تمام مدت اجرای بازی‌ها، پیکسل ۹ پرو فولد به‌هیچ‌عنوان داغ نمی‌شد و با کنترل بسیار خوب دما، می‌توانست سطح عملکرد را نیز در حد مطلوبی نگاه دارد. باتوجه به سابقه‌ی تراشه‌های تنسور در زمینه‌ی کنترل دما، تلاش‌های گوگل برای بهبود، ستودنی است.

با در نظر داشتن عملکرد مطلوب پیکسل ۹ پرو فولد در بازی‌ها، بد نیست هم به تست استرس گرافیک هم نگاهی داشته باشیم تا از سازوکار عملکرد GPU و نحوه‌ی مدیریت عملکرد در قبال کنترل دمای گوشی بیشتر آگاه شویم.

نمودار زیر اختلاف محسوس در سطح امتیاز پیکسل ۹ پرو فولد با SD 8 Gen 3 و A17 Pro را نشان می‌دهد؛ اما نکته‌ی مهم دیگر، پایداری ۷۰ درصدی پردازنده‌ی گرافیکی در طول مدت آزمون است. افت امتیازی پیکسل ۹ پرو فولد در طول مدت آزمون تنها ۳۰ درصد است که در مقایسه با افت شدیدتر رقبا، عملکرد مطلوب‌تری به‌حساب می‌آید.

پیکسل ۹ پرو فولد هم مثل مدل XL امسال به‌جای ۱۲ گیگابایت با ۱۶ گیگابایت رم و فضای ذخیره‌سازی ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایت وارد بازار می‌شود. تمام مدل‌های سری پیکسل ۹ همچنان با فضای ذخیره‌سازی از نوع UFS 3.1 همراه شده‌اند و به‌همین دلیل سرعت کمتری در مقایسه با انواع UFS 4.0‌ دارند که در اعداد و ارقام جدول زیر هم مشهود است.

هرچقدر هم بخواهیم در مورد تراشه و عملکرد تنسور در قلب پیکسل‌ها صحبت و انتقاد کنیم، در نهایت باید توجه داشته باشیم که حوزه‌ی تخصص گوگل و نقطه‌‌قوت گوشی‌های پیکسل، نرم‌افزار است؛ اما کار پیکسل فولد در این بخش نه‌تنها راحت‌تر نیست، بلکه سخت‌تر هم به‌نظر می‌رسد، چرا که رقیبی مثل زد فولد، بعد از شش سال با مجموعه‌ی کاملی از قابلیت‌های بهینه‌شده برای حالت تبلت، در میدان رقابت حضور دارد.

پیکسل ۹ پرو فولد هم مثل سایر پیکسل‌ها، با اندروید ۱۴ به دست کاربران می‌رسد و بار دیگر این سوال تکراری را در ذهنمان به‌وجود می‌آورد که آیا واقعا چند ماه صبر کردن برای معرفی پیکسل‌های جدید ارزش این را نداشت که مالک اندروید، گوشی‌های سال ۲۰۲۴ خود را با اندروید ۱۵ به‌دست کاربران برساند؟ البته باید اشاره کنم که هنگام انتشار مقاله‌ی پیش‌رو، اندروید ۱۵ برای پیکسل‌ها منتشر شده است؛ اما ما دیگر فولد را برای بررسی در اختیار نداریم!

با تمام گله‌گذاری‌ها، وعده‌ی ۷ سال به‌روزرسانی نرم‌افزاری شاید بتواند دل کاربران سری پیکسل ۹ را با گوگل صاف کند. تمام قابلیت‌های هوش مصنوعی گوگل که در موردشان در بررسی پیکسل ۹ و پیکسل ۹ پرو XL مفصل صحبت کرده‌ایم، زیر پرچم Gemini در بطن نرم‌افزار فولد تعبیه شده‌اند تا کاربران فولد هم بتوانند از قابلیت‌های جذابی همچون جمینای لایو، Reimagine و البته قابلیت Add me استفاده کنند.

رابط کاربری پیکسل فولد از نظر ظاهری کاملا حس‌وحال سایر گوشی‌های هم‌خانواده را برایمان تداعی می‌کند؛ اما در گوشه‌وکنار آن می‌توان قابلیت‌های منحصر به نمایشگر بزرگ‌تر را نیز مشاهده کرد که در حالت Unfolded و روی نمایشگر داخلی در اختیار قرار می‌گیرند.

چیزی که در وهله‌ی اول انتظار داریم در یک تبلت/فون استاندارد ببینیم، داک اپلیکیشن‌ها است که پیکسل ۹ پرو فولد هم آن را با نام تسک‌بار دارد. در تسک‌بار، اپ‌های پرکاربرد همچون تماس، پیام یا هر اپ دلخواه کاربر در کنار اپ‌های اخیر نمایش داده می‌شود تا کاربر دسترسی سریع و بی‌دردسری به آن‌ها داشته باشد.

با لمس و نگاه داشتن انگشت روی آیکون هرکدام از اپ‌ها، اکشن‌هایی مختص هرکدام از آن‌ها ظاهر می‌شود که گزینه‌ی Split بین آن‌ها مشترک است و تقریبا تنها آپشن پیکسل فولد برای مالتی‌تسکینگ را در اختیار قرار می‌دهد. با انتخاب Split از شما خواسته می‌شود که یک اپ دیگر را هم انتخاب کنید تا تقسیم صفحه بین دو اپ انجام شود. گزینه‌ی Split در صفحه‌ی Recent Apps نیز نمایش داده می‌شود.

برخی از اپ‌ها مثل گوگل کروم از حالت نمایش دو پنجره در حالت Split پشتیبانی می‌کنند تا بتوانید هر دو پنجره را از یک اپ یکسان انتخاب و کنار هم باز کنید. ضمن اینکه در حالت اسپلیت می‌توان عرض پنجره‌ها را نیز کم‌وزیاد کرد که البته با توجه به ابعاد صفحه، شاید همان حالت پنجاه درصد، برای بهتر دیدن محتوای پنجره‌ها ایده‌آل‌تر باشد.

متأسفانه به‌جز قابلیت Split، گوگل حالت‌های دیگری برای چندوظیفگی در نظر نگرفته است؛ مثلا جای خالی قابلیت‌هایی همچون Floating Window یا امکان باز کردن بیش از دو پنجره در کنار هم که پیش‌تر در گلکسی فولد دیده‌ایم، روی نمایشگر بزرگ‌تر پیکسل فولد کاملا احساس می‌شود.

از آنجایی که لولای پیکسل فولد می‌تواند صفحه را در حالت ۹۰ درجه نگاه دارد، نیمچه قابلیتی هم برای این حالت در دسترس کاربر قرار می‌گیرد. هنگامی که در حال تماشای ویدیو در اپ یوتیوب هستید، با ۹۰ درجه کردن نمایشگر دکمه‌های کنترلی ویدیو روی نیمه‌ی پایینی دستگاه نمایش داده می‌شوند و محتوای ویدیویی در نیمه‌ی بالا به‌نمایش درمی‌آید. اپ دوربین هم از این حالت پشتیبانی می‌کند؛ یعنی دکمه‌های دوربین در بخش پایین و منظره‌یاب در بخش بالا به ‌نمایش در می‌آیند.

استفاده از قابلیت اختصاصی یوتیوب و اپ دوربین در حالت تا شدن ۹۰ درجه‌ی نمایشگر، تنها در صورتی توجیه دارد که کاربر بخواهد گوشی را روی سطحی قرار داده و به دستانش استراحت دهد، وگرنه ارزش افزوده‌ی دیگری برای کاربر نخواهد داشت. محض مقایسه، بد نیست یادآوری کنم که سامسونگ به‌این حالت Flex Mode می‌گوید و قابلیت‌های جالب دیگری هم برای آن درنظر گرفته است که پیشنهاد می‌کنم در بررسی گلکسی زد فولد ۶ در مورد آن‌ها بخوانید و خودتان در مورد کاربردی بودن‌شان قضاوت کنید.

با صحبت در مورد تمام جنبه‌های فولد جدید گوگل به بخش دوربین‌ها و عملکرد آن‌ها در عکاسی می‌رسیم. باوجود تغییر ظاهری در چیدمان دوربین‌ها، تغییرات سخت‌افزاری خاصی در آن‌ها به‌وجود نیامده است. پیکسل ۹ پرو فولد از مجموعه‌ی پنج دوربین برای عکاسی استفاده می‌کند: دو دوربین سلفی ۱۰ مگاپیکسلی + ترکیب دوربین‌های اصلی و اولتراواید و تله‌فوتو با زوم اپتیکال ۵ برابری.

شما می‌‌توانید در جدول زیر مشخصات فنی هریک از دوربین‌های پیکسل ۹ پرو فولد را مشاهده کنید.

گالری عکس‌های روز دوربین اصلی

دوربین اصلی پیکسل ۹ پرو فولد در شرایط نوری خوب عکس‌های جذابی به‌ثبت می‌رساند؛ اما با دقت بیشتر روی عکس‌ها و سخت‌گیری بیشتر، متوجه می‌شویم که چرا علاقه‌مندان به عکاسی نباید حساب چندانی روی دوربین‌های فولد گوگل باز کنند.

مقایسه‌ی عکس‌های دوربین اصلی با سوژه‌ها، نشان می‌دهد که پیکسل فولد در به‌تصویر کشیدن دقیق رنگ‌ها بسیار خوب عمل می‌کند، اما از نظر گستره‌ی دینامیکی و حفظ جزئيات، درحدواندازه‌ی سایر پرچمداران ظاهر نمی‌شود.

گالری عکس‌های شب دوربین اصلی

عکاسی شب با گوشی‌های پیکسل واقعا لذت‌بخش است و خوشبختانه پیکسل ۹ پرو فولد نیز همین تجربه را ارائه می‌کند. نمونه‌عکس‌های زیر، یک شب بارانی زیبا را به تصویر می‌کشند و نورها و انعکاس آن‌ها روی زمین باران‌خورده، جلوه‌ی جذابی به‌عکس نهایی بخشیده‌اند.

با کمی سخت‌گیری بیشتر روی عکس‌ها، همچنان اثر شدید حذف نویز را می‌بینیم که در نهایت به کم‌جزئيات‌تر شدن بافت‌ها و جزئيات منجر می‌شوند. خوشبختانه اثر هاله‌ای منابع نوری به‌خوبی در عکس نهایی کنترل شده است تا بتوان سوژه‌های اطراف آن‌ها را به‌خوبی تفکیک کرد.

گالری عکس‌های دوربین اولتراواید

تقریبا تمام نقطه‌ضعف‌هایی که برای دوربین اصلی پیکسل ۹ پرو فولد برشمردیم، برای دوربین اولتراواید با شدت بیشتری صدق می‌کند. گستره‌ی دینامیکی در عکس‌های اولتراواید چندان تعریفی ندارد. رنگ‌ها همچنان با دقت نسبتا خوبی تولید می‌شوند؛ اما اثر حذف نویز شدید به‌وضوح دیده می‌شود.

گالری عکس‌های دوربین تله‌فوتو

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای دوربین تله‌فوتو، عکاسی پرتره است؛ اما همچون بقیه‌ی پیکسل‌ها، پیکسل فولد هم با دوربین تله‌فوتو امکان عکاسی پرتره را در اختیار نمی‌گذارد. عملکرد دوربین تله‌فوتو در سناریوهای مختلف را از جنبه‌های مختلف، خوب و قابل قبول ارزیابی می‌کنیم.

گالری عکس‌های سلفی

برای عکاسی سلفی در گوشی‌های تاشدنی، راه‌ها و ابزارهای متعددی پیش‌روی کاربران قرار می‌گیرد. دو دوربین سلفی روی نمایشگر کاور و نمایشگر داخلی، گزینه‌های دم دستی‌تری برای عکاسی سلفی هستند؛ اما تا وقتی می‌توان با دوربین اصلی هم عکس سلفی گرفت و از نمایشگر بیرونی به‌عنوان منظره‌یاب استفاده کرد، چرا باید به‌سراغ دوربین‌های سلفی رفت؟

تفاوت کیفیت عکس‌های ثبت شده با دوربین‌های سلفی و دوربین اصلی را می‌توانید در نمونه عکس‌های بالا به‌وضوح مشاهده کنید.

دومین فولد گوگل هنوز گوشی کاملی نیست و به‌هیچ‌وجه نمی‌توانم بگویم که با بهترین گوشی تاشدنی دنیا طرف هستید؛ اما روند گوگل برای بهبود، امیدوارکننده و تحسین‌برانگیز است و اگر با همین فرمان ادامه پیدا کند، می‌تواند در سال‌های آتی، خط‌ونشان بیشتری هم برای رقبا بکشد.

با در نظر داشتن تمام تغییر و تحولات بین نسلی پیکسل فولد و با نیم‌نگاهی به رقبا، به یقین می‌رسیم که پیکسل ۹ پرو فولد محصول ارزشمند و خوش‌ساختی است که می‌تواند هر طرفدار فرم‌فکتور تاشدنی را به‌وجد بیاورد؛ به‌ویژه اگر کاربر ترجیح بدهد با نرم‌افزار زیبا و روان گوگل سروکار داشته باشد و گوشی تاشویی که در دست می‌گیرد، به بهترین وجه، در قالب یک اسمارت‌فون معمولی عرض اندام کند.

شاید اصلی‌ترین نقطه‌ضعف فولد گوگل،‌ اندک‌بودن قابلیت‌های نرم‌افزاری خاص باشد. از آنجایی که به توانایی‌های گوگل در حوزه‌ی نرم‌افزاری ایمان داریم، امیدوار هستیم که در پیکسل فولدهای بعدی، نوبت توسعه‌ی بیشتر نرم‌افزار برای حالت تبلت‌فون فرا برسد و در بررسی فولدهای بعدی گوگل، در بخش قابلیت‌های نرم‌افزاری حرف‌های بیشتری برای گفتن داشته باشیم.

در نهایت به سوال اصلی می‌رسیم: کاربر ایرانی باید به خرید فولد پیکسل فکر کند یا نه؟ با چک‌کردن قیمت پیکسل ۹ پرو فولد در فروشگاه‌های داخلی، پاسخ کاملا واضح است: خیر! گوشی‌های فولد به‌صورت کلی در بازار کشور قیمت سرسام‌آوری دارند و اگر لوگوی گوگل روی بدنه‌شان حک شده باشد اوضاع قیمت‌شان هم بدتر می‌شود. پیکسل فولد جدید، در زمان نگارش بررسی، با قیمت حدودی ۱۴۰ میلیون تومان به‌فروش می‌رسد و قطعا محصولی نیست که بتوانم خریدش را به کاربر معمولی توصیه کنم.