بررسی آیفون ۱۶ پرو؛ در انتظار هوشمندی

معمولا اپل را به‌عنوان شرکتی می‌شناسیم که از عرضه‌ی سراسیمه و نصف‌ونیمه‌ی محصولات یا قابلیت‌های نرم‌افزاری خودداری می‌کند و ترجیح می‌دهد یا کلا به حوزه‌ای جدید وارد نشود یا با محصولی وارد شود که تجربه‌ی مطمئن و کارآمدی در اختیار کاربر قرار می‌دهد. برهمین اساس، آیفون ۱۶ پرو ناقص‌ترین محصول تاریخ اپل به‌شمار می‌آید؛ در ادامه بیشتر توضیح می‌دهم.

اپل مارکتینگ آیفون ۱۶ پرو را با محوریت Apple Intelligence و قابلیت‌های هوش مصنوعی آن انجام می‌دهد؛ اما اکنون حتی برای تجربه‌ی نصف‌ونیمه‌ی هوش مصنوعی اپل، باید تا انتشار رسمی iOS 18.1 در اواخر اکتبر، بیش‌از یک ماه پس‌از آغاز عرصه‌ی آیفون ۱۶ صبر کرد. حتی از انیمیشن جذاب سیری جدید هم خبری نیست؛ انیمیشنی که الهام‌بخش اپل در نام‌گذاری مراسم It's Glowtime آیفون ۱۶ بود.

برای آن‌هایی که از ماه‌های ابتدایی ۲۰۲۴ تاکنون از دنیای فناوری بی‌خبر بوده‌اند، باید بگویم که Apple Intelligence به‌نوعی پاسخ اپل به جمینای گوگل، گلکسی AI سامسونگ و حتی کوپایلت مایکروسافت به‌حساب می‌آید. به‌موجب Apple Intelligence سیری قرار است همانی باشد که ۱۳ سال پیش، حین رونمایی‌اش، وعده داده شده بود؛ یک دستیار دیجیتال تمام‌عیار که با زبان طبیعی با کاربر صحبت می‌کند؛ البته غیر از سیری پیشرفته، قابلیت‌هایی همچون ساخت عکس و ایموجی با AI، ابزارهای نگارش متن و ویرایش عکس نیز به iOS اضافه خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای تجربه‌ی کامل Apple Intelligence با تمام قابلیت‌هایش باید در انتظار iOS 18.4 بمانیم؛ این به‌‌روزرسانی در ماه‌های ابتدایی ۲۰۲۵ منتشر خواهد شد. آیفون ۱۶ به‌طور پیش‌فرض با iOS 18 به‌فروش می‌رسد؛ پس عجیب نیست که اپل با چنین تأخیری از رقبایش عقب بیفتد و آیفون ۱۶ پرو نیز دستگاه چندان کاملی نباشد.

حال که فعلا از Apple Intelligence خبری نیست و ما نیز طبق سیاست زومیت، دستگاهی را براساس وعده‌ی به‌‌روزرسانی‌های آینده بررسی نمی‌کنیم، اجازه دهید تا هوش مصنوعی را از تیترهای بررسی آیفون ۱۶ پرو خط بزنیم و یک‌راست از بخشی شروع کنیم که بیشترین تغییر را داشته است: دوربین یا بهتر بگویم، دکمه‌ی دوربین.

در شرایطی که گفته می‌شد اپل روی حذف دکمه‌های فیزیکی آیفون کار می‌کند، امسال در کمال تعجب، دکمه‌ی دیگری به خانواده‌ی آیفون ۱۶ اضافه شد؛ هرچند که اپل اصرار دارد به آن Camera Control بگوییم. متأسفانه کمرا کنترل هم از نظر پیاده‌سازی، هم از نظر قابلیت‌ها، خام و ناقص است؛ در ادامه توضیح می‌دهم.

به‌رسم همیشگی اپل، کمرا کنترل در پسِ ظاهر ساده‌‌اش، مهندسی پیچیده‌ای دارد. سطح کمرا کنترل از جنس یاقوت کبود است و دورتادورش را حلقه‌ای از جنس فولاد ضدزنگ هم‌رنگ بدنه فرا گرفته؛ زیر این سطح هم حسگر دقیق تشخیص نیرو با بازخورد هپتیکی به‌همراه حسگر لمسی قرار دارد تا کمرا کنترل هم بتواند شاتر دوربین‌های DSLR را شبیه‌سازی کند، هم سوایپ انگشت روی سطح دکمه را تشخیص دهد.

اپل می‌گوید تا آخر امسال با یک به‌روزرسانی نرم‌افزاری، قابلیتی را به کمرا کنترل اضافه می‌کند که به‌موجب آن کاربر بتواند درست‌مانند دوربین‌های حرفه‌ای و گوشی‌های اکسپریا، با نصفه‌فشار دادن دکمه، روی سوژه فوکوس کند و با فشردن کامل نیز عکس را ثبت کند. از سوی دیگر پس‌از انتشار Apple Intelligence، کاربر با کمرا کنترل به قابلیت جست‌وجوی تصویری سیری دسترسی خواهد داشت.

در محیط دوربین اگر بدون بلند کردن انگشت، دوبار دکمه را آرام، فشار دهید، پارامترهای عکاسی ظاهر می‌شود، با سوایپ روی سطح دکمه هم می‌توانید بین گزینه‌ها جابه‌جا شوید، با یک فشار آرام دیگر نیز وارد تنظیمات پارامتر دلخواه می‌شوید. در میان پارامترهای عکاسی به نوردهی، عمق میدان، بزرگ‌نمایی، جابه‌جایی بین دوربین‌ها، Style و Tone در دسترس قرار دارند که راجع‌به دو مورد آخر در ادامه بیشتر صحبت می‌کنیم.

راستش را بخواهید برای من و خیلی از همکارانم در زومیت، لمس‌کردن صفحه‌نمایش برای جابه‌جایی در منوی دوربین بسیار ساده‌تر و سرراست‌تر از به‌کارگیری کمرا کنترل بود. هنوز هم پس‌از ۱۰ روز کار با آیفون ۱۶ پرو، رفتن به بخش پارامترهای عکاسی و سوایپ‌کردن برای تنظیم پارامترها بسیار دشوار و زمان‌بر است؛ به‌عنوان مثال بارها پیش می‌آید که حین سوایپ‌کردن برای تنظیم مقدار پارامتری همچون Tone، گوشی تصمیم می‌گیرد تا از تنظیمات Tone خارج شود و بین پارامترها جابه‌جا شود.

یکی از مشکلات کمرا کنترل، به سِفت‌بودن دکمه‌ی آن بازمی‌گردد؛ برای همین، هنگام عکاسی با این دکمه، گوشی تکان می‌خورد؛ موضوعی که ممکن است در نهایت به محو افتادن جزئیات عکس‌ها در تاریکی بینجامد.

گذشته از سِفتی دکمه، محل قرارگیری Camera Control نیز به‌نظر من چندان بهینه نیست؛ هنگام استفاده از گوشی در حالت پرتره، به‌ویژه با مدل پرو مکس، به احتمال زیاد به مشکل می‌خورید و باید از هر دو دستتان کمک بگیرید؛ اگر هم از گوشی با دست چپتان استفاده می‌کنید، گاهی ممکن است انگشتانتان دکمه را فشار دهند و عملکرد گوشی را مختل کنند.

اگر اپل مشکلات و باگ‌های کمرا کنترل را رفع کند، شاید بتوان در دو مورد از آن استفاده کرد؛ نخست حین بزرگ‌نمایی، چون می‌توان کنترل دقیق‌تری روی سطح زوم داشت و دوم برای دسترسی سریع‌تر به تنظیمات جدید اپل برای دوربین موسوم به Style و Tone که اتفاقا برای خوره‌های عکاسی بسیار کاربردی هستند؛ اکنون دلیل را توضیح می‌دهم.

آیفون‌ها معمولا سبک‌وسیاق عکاسی خودشان را دارند؛ عکس‌های آیفون معمولا رنگ‌های نزدیک به واقعیت با تمایلی نسبی به گرمی دارند و از رنگ‌های اشباع و پرکنتراست خبری نیست؛ البته اپل با آیفون ۱۳ قابلیت Photographic Styles را معرفی کرد تا با ارائه‌ی استایل‌های مختلف عکاسی، به‌نوعی طرفداران عکاسی پرکنتراست به‌سبک پیکسل‌های گوگل را راضی نگه دارد.

اپل با آیفون ۱۵ سیاستی را پیش گرفت که برای عامه‌ی مردم چندان خوشایند نبود؛ به‌طور خلاصه، آیفون برای بهره‌گیری از تمام ظرفیت‌های موتور پُرقدرت Photonic Engine با هدف حفظ جزئیات سایه‌ها و هایلایت‌ها، کمی در پیاده‌سازی HDR زیاده‌روی می‌کند تا جایی که رنگ‌ها و سایه‌ها، قدرت خود را از دست می‌دهند و حس دراماتیک قبلی را ندارند.

خبر بد اینکه آیفون ۱۶ پرو از همان سیاست قبلی اپل پیروی می‌کند و به‌اصطلاح، سایه‌ها را کم‌قوت ثبت می‌کند؛ اما خبر خوب اینکه حالا با نسخه‌ی تکامل‌یافته‌ی Photographic Styles می‌توانید جانی تازه به سایه‌ها و رنگ‌ها ببخشید. با نسخه‌ی جدید فتوگرافیک‌استایلز امکان تغییر نوع پردازش رنگ پوست و سایه‌ها را دارید، حتی بعد از ثبت عکس‌ها هم می‌توانید استایل عکاسی را تغییر دهید.

استایل‌های Undertone موارد زیر هستند:

• Standard: حالت پیش‌فرض عکاسی آیفون
• Amber: به ته‌رنگ کهربایی در عکس‌ها شدت می‌بخشد
• Gold: به ته‌رنگ طلایی در عکس‌ها شدت می‌بخشد
• Rose Gold: به ته‌رنگ طلایی-صورتی در عکس‌ها شدت می‌بخشد
• Neutral: ته‌رنگ متمایل به گرمی را در عکس‌ها خنثی می‌کند
• Cool Rose: به‌رنگ متمایل به سردی را در عکس‌ها شدت می‌بخشد

استایل‌های Mood موارد زیر هستند:

• Vibrant
• Natural
• Luminous
• Dramatic
• Quiet
• Cozy
• Ethereal
• Muted B&W
• Stark B&W

تمامی استایل‌ها را می‌تواند با سه پارامتر جدید Palette و Color و Tone شخصی‌سازی کرد؛ پارامتر Palette محدوده‌ی رنگ‌های اِعمال‌شده را تغییر می‌دهد، Color شدت اشباع رنگ‌ها را تنظیم می‌کند و مهم‌تر از همه، با Tone می‌توان شدت سایه‌ها و کنتراست را تغییر داد و طراوت را به عکس‌های آیفون برگرداند.

درحالی‌که پارامتر Palette با یک اسلایدر ساده تنظیم می‌شود، برای تنظیم Color و Tone باید با یک پَد کنترل سروکله بزنید. کار کردن با این پد بسیار دشوار و حوصله‌سربر است؛ زیرا برای تغییر مقدار هریک از دو پارامتر، باید انگشتتان را روی پد سُر دهید و از آنجا که هیچ حسی در مورد محل دقیق انگشت ندارید، به‌سختی می‌توان با ثابت نگه‌داشتن یک پارامتر، پارامتر دیگر را تغییر داد.

اگر شما هم مثل من، حس‌وحال سروکله زدن با پد و اسلایدر کنترلی را ندارید، می‌توانید با دکمه‌ی کمرا کنترل به‌طور مستقیم به استایل‌ها یا پارامتر Tone دسترسی داشته باشید و باور کنید که صرفا با تغییر Tone می‌توانید بر جذابیت عکس‌های آیفون بیفزایید؛ به‌عنوان مثال به دو عکس زیر دقت کنید:

حالت استاندارد با Tone -7

حالت استاندارد با Tone 0 (پیش‌فرض)

همان‌طور که در عکس‌های بالا مشاهده می‌کنید، بدون تغییر استایل‌ها و صرفا با کاهش شدت Tone هم سایه‌ها به عکس بازگشته‌اند، هم رنگ مشکی تی‌شرت محمدحسین به‌لطف ارتقاء کنتراست تصویر، بهتر از قبل نمایان است.

از بحث استایل‌های عکاسی که گذر کنیم، خود دوربین آیفون ۱۶ پرو چند تغییر بزرگ داشته که مهم‌ترین آن‌ها، ارتقای حسگر دوربین تله‌فوتو از ۱۲ به ۴۸ مگاپیکسل است؛ حسگر جدید از فیلتر Quad-Bayer و پیکسل‌های ۰٫۷ میکرومتری بهره می‌برد؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد که ابعاد خود حسگر با نمونه‌ی 1/2.55 اینچی نسل قبلی با پیکسل‌های ۱٫۴ میکرومتری تفاوتی ندارد.

برای آنکه پیکسل‌ها نور مناسبی جذب کنند، دوربین اولتراواید به‌طور پیش‌فرض، با ترکیب ۴:۱ پیکسل‌ها و دستیابی به پیکسل‌های ۱٫۴ میکرومتری عکس‌های ۱۲مگاپیکسلی ثبت می‌کند؛ اما با فرمت عکاسی HEIF Max امکان عکاسی با ابعاد ۴۸ مگاپیکسل هم فراهم می‌شود تا بدین‌ترتیب کاربر آزادی عمل بیشتری برای بزرگ‌نمایی روی عکس‌ها داشته باشد.

همان‌طور که در تصاویر بالا مشاهده می‌کنید، عکس اولترواید ۴۸مگاپیکسلی آیفون در برخی از قسمت‌ها تا حدودی جزئیات بیشتری دارد؛ اما به‌طور کلی سافت‌تر از نمونه‌ی ۱۲مگاپیکسلی است. از همین سوژه با آیفون ۱۶ هم عکس گرفتیم؛ بین عکس‌های ۱۲مگاپیکسلی دو گوشی تفاوت محسوسی وجود ندارد.

آیفون ۱۶ پرو در محیط‌های تاریک به‌مراتب کمتر از آیفون ۱۶ به‌سراغ حالت Night و نوردهی طولانی می‌رود؛ بنابراین گاهی اوقات عکس‌های اولتراواید شبانه‌ی آن کم‌جزئیات‌تر از آیفون ۱۶ ثبت می‌شوند؛ مثلا در عکس‌های بالا، آیفون ۱۶ یک‌دهم ثانیه نوردهی انجام داده؛ درحالی‌که نوردهی آیفون ۱۶ پرو ۶۰ درصد کمتر و معادلِ یک‌بیست‌وپنجم ثانیه بوده است؛ پس مایه‌ی تعجب نیست که عکسِ آیفون ارزان‌تر، جذاب‌تر باشد!

گالری عکس‌های دوربین اولتراواید آیفون ۱۶ پرو

دوربین اولتراواید آیفون ۱۶ پرو به‌طور کلی عکس‌هایی جذابی می‌گیرد؛ اما شاید نتوان آن را هم‌پای رقبا دانست. اختلاف عملکرد با بهترین‌های بازار، در تاریکی شب چشم‌گیرتر است؛ دوربین اولترواید آیفون ۱۶ پرو در محیط‌های تاریک چندان شگفت‌انگیز ظاهر نمی‌شود و عکس‌های نسبتا سافتی ثبت می‌کند. برای ارزیابی عملکرد دوربین اولتراواید آیفون مقابل رقبا، پیشنهاد می‌کنم حتما مقاله‌ی جامع مقایسه دوربین پرچم‌داران ۲۰۲۴ را مطالعه کنید.

دوربین اصلی ۴۸مگاپیکسلی آیفون ۱۶ روی کاغذ از نظر ابعاد حسگر و پیکسل‌ها یا مشخصات لنز تفاوتی با نسل گذشته ندارد؛ اما اپل این دوربین را فیوژن می‌نامد و ادعا می‌کند که خودِ حسگر سریع‌تر شده است و به‌لطف معماری جدیدی به‌نام Apple Camera Interface، داده‌های تصویری با سرعت بیشتری از سمت حسگر برای پردازش به تراشه انتقال می‌یابند؛ به‌طوری‌که اکنون دوربین اصلی آیفون قابلیت فیلم‌برداری 4K120 Dolby Vision دارد.

ویدیوی 4K120 نمونه ۱

تماشا در یوتیوب

ویدیوی 4K120 نمونه ۲

تماشا در یوتیوب

ویدیوهای 4K120 آیفون ۱۶ پرو بسیار جذاب و پرجزئیات هستند و تجربه‌ی بصری فوق‌العاده‌ای را به‌ارمغان می‌آورند. از آنجا که هیچ‌کدام از ویدیوهای 4K120 آیفون ۱۶ پرو بر بستر آپارات به‌درستی آپلود نشد، برای تماشای ویدیوها باید به لینک‌های یوتیوب مراجعه کنید.

به‌لطف سریع‌تر شدن حسگر و رابط جدید اپل، عکس‌های ۴۸مگاپیکسلی با فُرمت HEIF Max نیز تقریبا بدون مکث و با نرخ حدود ۴ فریم‌برثانیه ثبت می‌شوند. آیفون مانند نسل قبل با ترکیب چندین فریم ۱۲ و ۴۸مگاپیکسلی، به‌طور پیش‌فرض با وضوح ۲۴ مگاپیکسل عکاسی می‌کند تا ترکیبی متعادل از کنتراست، رنگ و جزئیات را ارائه دهد؛ البته امکان عکاسی ۱۲ مگاپیکسل هم در کنار عکس‌های ۴۸مگاپیکسلی HEIF Max وجود دارد.

همان‌طور که در عکس‌های بالا مشاهده می‌کنید، حالت ۴۸مگاپیکسل به‌بهای سافت‌شدن کلی عکس، تا حدودی جزئیات را ارتقا می‌دهد و آزادی بیشتری برای بزرگ‌نمایی داخل عکس در اختیارتان می‌گذارد؛ اما کنتراست و غلظت رنگ‌هایش در سطحی پایین‌تر از حالت‌های ۲۴ و ۱۲مگاپیکسلی قرار می‌گیرد. به‌نظر می‌رسد عکس‌های ۲۴مگاپیکسلی حد متعادلی از جزئیات، رنگ و کنتراست را در خود دارند.

دوربین اصلی آیفون ۱۶ پرو در عکس‌های بالا، اندکی جزئیات بیشتری درمقایسه‌با آیفون ۱۶ ثبت کرده است؛ اما همان‌طور که مشاهده می‌کنید، عکس آیفون ۱۶ پرو کنتراست پایین‌تری دارد، رنگ‌هایش بیشتر از آیفون ۱۶ به گرمی متمایل هستند و رنگ مشکی تی‌شرت محمدحسین به‌اندازه‌ی کافی به‌سیاهی نمی‌زند.

گالری عکس‌های دوربین اصلی آیفون ۱۶ پرو

عکس‌های دوربین اصلی آیفون ۱۶ پرو حس‌وحالی مشابه آیفون ۱۵ پرو دارند؛ پر از جزئیات هستند، رنگ‌ها نسبتا طبیعی به‌نمایش درمی‌آیند و اندکی به گرمی تمایل دارند. آیفون تا جای ممکن به‌طور مصنوعی نویز را حذف نمی‌کند؛ بنابراین حتی در تاریکی نیز سطح بالایی از جزئیات ریز و پیچیده را از دل سوژه‌ها بیرون می‌کشد. ابعاد بزرگ حسگر به آیفون اجازه می‌دهد تا با ایجاد کراپ ۱۲مگاپیکسلی از میانه‌ی تصویر فول‌سنسور دوربین اصلی، عکس‌های ۲برابری باکیفیتی را نیز ثبت کند.

در کنار دوربین نو شده‌ی اولتراواید، تغییر بزرگ دیگر، اضافه‌شدن دوربین تله‌فوتوی ۵برابری به آیفون ۱۶ پرو است؛ سال گذشته این دوربین در انحصار آیفون ۱۵ پرو مکس بود. دوربین تله‌فوتو جدید از همان حسگر ۱۲مگاپیکسلی نسل گذشته بهره می‌برد و قابلیت بزرگ‌نمایی دیجیتال تا سقف ۲۵برابر را نیز در اختیار کاربر می‌گذارد.

گالری عکس‌های دوربین تله‌فوتو آیفون ۱۶ پرو

دوربین تله‌فوتوی آیفون ۱۶ پرو عکس‌های ۵برابری بسیار باکیفیتی ثبت می‌کند؛ سطح جزئیات و رنگ‌های دوربین تله‌فوتو شباهت بسیار زیادی به دوربین اصلی و با حس‌وحال آن برابری می‌کند. دوربین تله‌فوتو در محیط‌های کم‌نور نیز آبروداری می‌کند و در تاریکی عکس‌های مطلوبی می‌گیرد؛ اما همان‌طور که در مقایسه‌ی جامع دوربین پرچم‌داران ۲۰۲۴ نیز گفتیم، رقبا در این زمینه عملکرد بهتری دارند.

ترکیب دوربین اصلی ۴۸مگاپیکسلی آیفون ۱۶ پرو و دوربین تله‌فوتوی ۵برابری آن اجازه می‌دهد که در بازه‌ی ۱ تا ۱۰برابر، عکس‌های زوم‌شده‌ی نسبتا باکیفیتی ثبت کنیم؛ غیر از بزرگ‌نمایی ۵برابری که از نوع اپتیکال است، آیفون در سطوح ۲برابر و ۱۰برابر نیز کاملا رضایت‌بخش ظاهر می‌شود.

آیفون ۱۶ پرو برای عکاسی پرتره به دوربین اصلی و تله‌فوتو اتکا دارد و برای تفکیک دقیق سوژه از پس‌زمینه نیز حسگر ToF را به‌کار می‌گیرد. عکس‌های پرتره‌ی ۱ و ۲برابری با دوربین اصلی و عکس‌های پرتره‌ی ۵برابری نیز با دوربین تله‌فوتو ثبت می‌شوند.

آیفون از چندین سال پیش عملکرد کم‌نظیری در عکاسی پرتره داشت و آیفون ۱۶ پرو هم از همین قاعده پیروی می‌کند. عکس‌های پرتره پرجزئیات هستند و نوع پیاده‌سازی افکت بوکه نیز در آن‌ها به‌صورت تدریجی و شبیه به دوربین‌های حرفه‌ای است. همان‌طور که در مقاله‌ی مقایسه‌ی دوربین پرچم‌داران ۲۰۲۴ دیدیم، آیفون در عکاسی پرتره، حتی رقبای سرسختی مثل پیکسل ۹ پرو و S24 اولترا را نیز از پیش‌رو برمی‌دارد.

دوربین سلفی آیفون ۱۶ پرو تفاوتی با نسل گذشته ندارد و باز هم عکس‌های چشم‌نوازی با جزئیات زیاد و رنگ‌های نزدیک به واقعیت ثبت می‌کند.

آیفون ۱۶ پرو با تمام دوربین‌هایش قابلیت فیلم‌برداری 4K60 با استاندارد Dolby Vision HDR را دارد؛ البته می‌توان نرخ‌های ۲۴ و ۳۰ فریم‌برثانیه را نیز برای فیلم‌برداری انتخاب کرد. ویدیوها به‌طور پیش‌ با کُدک h.265 ضبط می‌شوند؛ اما امکان سوئیچ به کُدک مرسوم‌ترِ h.264 نیز وجود دارد.

ما با نرخ‌های ۳۰ و ۶۰ فریم‌برثانیه و کدک h.265 فیلم‌برداری کردیم و آیفون ۱۶ پرو در هر دو حالت ویدیوهای بسیار پرجزئیات با رنگ‌های زنده، کنتراست بالا و کنترل مناسب نوردهی ضبط کرد؛ اگر می‌خواهید عملکرد فیلم‌برداری در رقابت با پرچم‌داران دیگر را مشاهده کنید، مقاله‌ی مقایسه دوربین آیفون ۱۶ پرو با پیکسل ۹ پرو و گلکسی S24 اولترا را از دست ندهید.

تغییر بزرگ بعدی آیفون ۱۶ پرو به تراشه‌ی آن بازمی‌گردد. A18 Pro از ترکیب آشنای ۲ هسته‌ی پرقدرت و ۴ هسته‌‌ی کم‌مصرف به‌عنوان CPU استفاده می‌کند و این واحد را پردازنده‌ی گرافیک ۶هسته‌ای و واحد پردازش عصبی ۱۶هسته‌ای همراهی می‌کند. تراشه‌ی جدید اپل با لیتوگرافی ۳نانومتری بهبودیافته‌ی TSMC موسوم به N3E تولید می‌شود.

اپل می‌گوید از هسته‌های جدیدی در CPU استفاده می‌کند که نتیجه‌ی آن ۱۵ درصد عملکرد سریع‌تر از A17 Pro و دستیابی به عملکرد هم‌سطح این تراشه با ۲۰ درصد توان مصرفی کمتر است. اپل ادعای می‌کند که A18 Pro از حافظه‌ی کش بیشتری درمقایسه‌با تراشه‌ی A18 بهره می‌برد.

گرافیک ۶هسته‌ای A18 Pro به‌گفته‌ی اپل تا ۲۰ درصد سریع‌تر از نسل گذشته عمل می‌کند. اپل می‌گوید شتا‌ب‌دهنده‌ی رهگیری پرتو در GPU جدید نیز بهبود ۱۰۰درصدی درمقایسه‌‌با نسل گذشته تجربه می‌کند.

واحد پردازش عصبی ۱۶هسته‌‌ای A18 Pro همانند نسل قبل قابلیت انجام ۳۵ تریلیون عملیات‌برثانیه را دارد؛ اما به‌لطف افزایش ۱۷درصدی پهنای باند میان رم با تراشه، NPU جدید در کاربری‌های واقعی بهتر از قبل عمل می‌کند. تراشه‌ی A18 Pro با کنترلر پرسرعت حافظه به رم ۸ گیگابایتی LPDDR5x-7500 متصل شده است.

آیفون ۱۶ پرو به‌طور محسوسی از پرچم‌داران فعلی اندروید سریع‌تر است؛ اختلاف حدود ۶۰درصدی عملکرد تک‌هسته‌ای CPU با گلکسی S24 اولترا به‌خوبی نشان می‌دهد که آیفون ۱۶ پرو تا چه‌اندازه در کاربری روزمره تند و تیز ظاهر می‌شود.

پرچم‌دار ۲۰۲۴ اپل هنگام استفاده از GPU برای محاسباتی همچون محو کردن پس‌زمینه‌ی عکس‌ها و تشخیص چهره، برتری ۹۵درصدی خود را به رقیب قَدری همچون گلکسی S24 اولترا دیکته می‌کند؛ هرچند که در رندر بازی‌ها، هنوز برتری با گلکسی و تراشه‌ی اسنپدراگون ۸ نسل ۳ است.

واحد پردازش عصبی آیفون ۱۶ پرو در بنچمارک GeekBench AI با اختلاف نجومی ۸۷۰ درصدی از گلکسی S24 اولترا پیش می‌افتد؛ حال باید تا زمان انتشار قابلیت‌های هوش مصنوعی اپل منتظر بمانیم تا ببینیم که آیا چنین اختلافی منطقی است یا صرفا از وجود باگی در نرم‌افزار بنچمارک نشأت می‌گیرد.

اپل مانند نسل گذشته، آیفون ۱۶ پرو را در نسخه‌های ۱۲۸، ۲۵۶، ۵۱۲ گیگابایت و یک ترابایت با فضای ذخیره‌سازی NVMe به‌فروش می‌رساند؛ درحالی‌که مدل پایه‌ی آیفون ۱۶ پرو مکس از ۲۵۶ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی بهره می‌برد. بنچمارک‌ها نشان می‌دهند که سرعت فضای ذخیره‌سازی آیفون ۱۶ پرو تفاوتی با نسل گذشته ندارد.

اگر اعداد و ارقام را کنار بگذاریم، با این واقعیت مواجه می‌شویم که حس‌وحال استفاده از آیفون ۱۶ پرو در کاربری‌های روزمره با آیفون ۱۵ پرو یا حتی آیفون ۱۴ پرو تفاوت چندانی ندارد. شکاف عملکردی آیفون جدید با نسل‌های قبلی بدین دلیل است که گوشی بتواند با استاندارد چندسال بعد هم کماکان عملکرد مطلوبی ارائه دهد و البته از پسِ پردازش‌های سنگین Apple Intelligence نیز بربیاید.

اپل می‌گوید با تغییراتی که در ساختار داخلی آیفون ۱۶ پرو به‌وجود آورده؛ از جمله پوسته‌ی فلزی باتری (فقط در مدل پرو)، گوشی اکنون می‌تواند در استفاده‌های سنگین تا ۲۰ درصد عملکرد پایدارتری داشته باشد. این بهبود پایداری عملکرد تا حدودی حس می‌شود؛ گوشی حین اجرای بازی‌های گرافیکی چندان داغ نمی‌شود و عملکردش کمتر از گذشته افت می‌کند؛ در تست پایداری زومیت، آیفون ۱۶ پرو کمتر از گلکسی S24 اولترا و نسل قبلی افت کرد؛ حداکثر دمای بدنه‌اش نیز به ۴۷ درجه‌ی سلسیوس رسید.

برای آنکه از در کاربری‌هایی غیر از اجرای بازی‌های سنگین نیز پایداری عملکرد آیفون ۱۶ پرو را بسنجیم، به‌سراغ آزمون استرس CPU رفتیم؛ این آزمون به‌مدت ۲۰ دقیقه تمام هسته‌های CPU را درگیر می‌کند و در پایان نشان می‌دهد که CPU بعد از داغ‌شدن زیر بار پردازشی سنگین، چه سطحی از ظرفیت عملکردی‌اش را ارائه می‌دهد.

در تست‌های ما، آیفون ۱۶ پرو بعد از ۲۰ دقیقه، قادر بود ۸۴ درصد از سطح عملکردش را دراختیار کاربر بگذارد؛ بنابراین احتمالا آیفون در استفاده‌های بسیار سنگین، به‌ندرت دچار لگ و افت فریم می‌شود. در آزمون استرس CPU بدنه‌ی دستگاه به حدود ۴۵ درجه‌ی سلسیوس رسید.

اپل امسال ظرفیت باتری آیفون ۱۶ پرو و ۱۶ پرو مکس را حدود ۱۰ درصد افزایش داده است؛ همین موضوع در کنار بهینگی تراشه‌ی A18 Pro باعث می‌شود تا پرچم‌داران جدید شارژدهی بسیار خوبی داشته باشند؛ به‌گونه‌ای که اپل، آیفون ۱۶ پرو مکس را «بهترین آیفون تاریخ از نظر شارژدهی» می‌داند.

کوپرتینونشین‌ها شارژدهی آیفون‌های جدید را با مدت‌زمان پخش ویدیو اعلام می‌کنند و می‌گویند آیفون ۱۶ پرو با ۲۷ ساعت پخش فیلم، ۴ ساعت شارژدهی بیشتری درمقایسه‌با نسل گذشته دارد؛ تست‌های زومیت نیز با ۲۶ ساعت و ۵ دقیقه شارژدهی را برای آیفون جدید نشان می‌دهند که کم‌وبیش با ادعای اپل هم‌خوانی دارد.

تغییر دیگر آیفون ۱۶ پرو به افزایش سرعت شارژ بازمی‌گردد؛ پرچم‌دار جدید اپل اکنون شارژ سیمی با توان ۳۰ وات را پشتیبانی می‌کند و در صورت اتصال همین شارژر به پد شارژ بی‌سیم مگ‌سیف، توان شارژ بی‌سیم هم به ۲۵ وات می‌رسد که طبق ادعای اپل، شارژ باتری را ظرف ۳۰ دقیقه از صفر تا ۵۰ درصد پُر می‌کند.

از تغییرات بنیادی و چشمگیر آیفون که بگذریم، آنچه در همان نگاه نخست به چشمتان خواهد آمد، بزرگ‌تر شدن ابعاد گوشی به‌ویژه در آیفون ۱۶ پرو مکس و باریک‌تر شدن حاشیه‌های دورتادور نمایشگر است.

آیفون ۱۶ پرو و پرو مکس با افزایش ۰٫۲اینچی قطر نمایشگر درمقایسه‌با چندین نسل گذشته، از نمایشگر ۶٫۳ و ۶٫۹ اینچی استفاده می‌کنند؛ پس عجیب نیست که ابعاد فیزیکی و وزن هم افزایش یابد؛ هر دو گوشی حدود ۳ میلی‌متر بلندتر و یک میلی‌متر عریض‌تر شده‌ و به‌ترتیب ۱۲ و ۶ گرم سنگین‌تر شده‌اند؛ بنابراین افزایش وزن آیفون ۱۶ پرو معنادارتر است و ۱۶ پرو مکس هم بدتر از گذشته در دست می‌نشیند و مدام به استفاده‌ی دودستی نیاز دارد.

حاشیه‌های اطراف نمایشگر به‌طور محسوسی باریک‌تر شده‌اند؛ اکنون دورتادور نمایشگر آیفون ۱۶ پرو را حاشیه‌ای با ضخامت کمی بیش‌از یک میلی‌متر (۱٫۱۵ میلی‌متر به‌طور دقیق‌تر) فراگرفته؛ درحالی‌که ضخامت حاشیه‌‌های آیفون ۱۵ پرو حدود ۱٫۵ میلی‌متر است و برای آیفون ۱۶ به بیش‌از ۲ میلی‌متر می‌رسد؛ البته باید دقت کنید که با انداختن کاور روی گوشی، باریکیِ حاشیه‌ها کمتر به‌چشم می‌آید.

تغییر ظاهری دیگر آیفون ۱۶ پرو، اضافه‌شدن گزینه‌ی رنگیِ Desert Titanium به رنگ‌بندی دستگاه و حذف گزینه‌ی آبی (Blue Titanium) است. رنگ جدید بیشتر به کِرِم با فریم طلایی شباهت دارد؛ اما متأسفانه ما این رنگ را برای بررسی نداشتیم. گزینه‌های رنگی دیگر به موارد خنثی و نه‌چندان چشمگیر مشکی/خاکستری (Black Titanium)، سفید (White Titanium) و تیتانیومی خالص (Natural Titanium) محدود می‌شود.

طراحی ظاهری آیفون ۱۶ پرو در باقی بخش‌ها هیچ تفاوتی با نسل گذشته ندارد؛ همان فریم تیتانیومی مسطح با پنل‌های شیشه‌ای تخت در نمای پشت و جلوی گوشی را شاهد هستیم که با دقت بسیار بالایی روی هم سوار شده‌اند و ساختار مستحکمی را با گواهی IP68 شکل داده‌اند. برخلاف آیفون ۱۶، در فرآیند رنگ‌آمیزی پنل پشتی و چینش دوربین‌ها نیز تغییری به‌وجود نیامده، صرفا پوشش نمایشگر به سرامیک‌شیلد نسل سوم ارتقا یافته که به‌گفته‌ی اپل، استحکام آن ۲برابرِ نسل گذشته است.

درباره‌ی Camera Control و محل نه‌چندان ارگونومیک آن در سمت راست فریم، ابتدای مقاله صحبت کردیم. غیر از این دکمه‌ی جدید، باقی دکمه‌ها همانند نسل گذشته هستند، دکمه‌های کنترل صدا و Side button در محل مناسبی قرار دارند و بازخورد بسیار خوبی ارائه می‌دهند و دکمه‌ی Action button هم مانند نسل گذشته، امکان شخصی‌سازی را دراختیارتان می‌گذارد.

در نهایت بخش نه‌چندان پرتغییر دیگر هم نمایشگر آیفون ۱۶ پرو است که از همان پنل ۱۲۰ هرتزی OLED با فناوری LTPO بهره می‌برد؛ البته امسال به‌دلیل افزایش ۰٫۲ اینچی قطر نمایشگر، وضوح آن به ۲۶۲۲ × ۱۲۰۶ پیکسل با تراکم بسیار خوبِ ۴۶۰ پیکسل‌براینچ می‌رسد. نمایشگر مانند گذشته از استانداردهای HDR شامل HDR10 و Dolby Vision پشتیبانی می‌کند؛ بنابراین مانند چند نسل قبل، یا با پنل ۱۰بیتی طرف هستیم یا 8bit+FRC.

نمایشگر آیفون ۱۶ پرو به‌لطف فناوری LTPO می‌تواند نرخ نوسازی نمایشگر را بسته به نوع و نرخ حرکت محتوا بین یک تا ۱۲۰ هرتز تغییر دهد تا بدین‌ترتیب گوشی هم بتواند انیمیشن‌های نرم و روانی را به‌نمایش بگذارد، هم با نرخ فریم بازی‌ها و ویدیوها هم‌خوانی داشته باشد، هم به شارژدهی باتری آسیبی نزند.

اپل می‌گوید نمایشگر آیفون ۱۶ پرو مانند نسل گذشته از فضای رنگی وسیع P3 پشتیبانی می‌کند، در حالت تنظیم دستی به روشنایی ۱۰۰۰ نیت دست می‌یابد و حداکثر روشنایی آن در حالت خودکار یا حین پخش ویدیوهای HDR به ۲۰۰۰ نیت می‌رسد؛ اما تفاوت مهم پنل آیفون ۱۶ پرو با آیفون ۱۵ پرو به حداقل روشنایی یک‌نیتی بازمی‌گردد.

اندازه‌گیری‌های زومیت ادعاهای اپل درباره‌ی روشنایی آیفون را تأیید می‌کنند؛ ما حداقل روشنایی آیفون ۱۶ پرو را ۱٫۳۵ نیت اندازه گرفتیم که به‌مراتب پایین‌تر از ۲٫۱۵ نیت در نسل گذشته است؛ اما حداکثر روشنایی در حالت دستی و حین نمایش ویدیوهای HDR هیچ تفاوتی با آیفون ۱۵ پرو ندارد و به‌ترتیب با ۱۰۴۴ و ۱۹۵۰ نیت برابری می‌کند. ناگفته نماند که آیفون ۱۶ پرو در حالت خودکار و حین نمایش محتوای SDR (کاربری‌هایی غیر از پخش ویدیوی HDR) به روشنایی ۱۲۹۶ نیت دست یافت؛ اما احتمالا در معرض نور شدید محیطی می‌تواند به همان محدوده‌ی ۲۰۰۰ نیت نیز نزدیک شود.

آیفون ۱۶ پرو از اسپیکرهای استریویی بهره می‌برد که کانال اصلی آن در لبه‌ی پایینی فریم قرار دارد و نقش کانال دوم را نیز اسپیکر مکالمه ایفا می‌کند. شاید بلندی صدای آیفون به‌پای رقبایی همچون پیکسل ۹ پرو یا گلکسی S24 اولترا نرسد؛ اما کیفیت خروجی اسپیکرها در سطح بالاتری قرار دارند؛ صدای آیفون شفاف‌تر و بیس‌های آن به‌مراتب کوبنده‌تر از رقبا است.

اگر فرض کنیم که دولت بالاخره منطقی برخورد می‌کند و برای رجیستری آیفون‌ها دست‌به‌کار می‌شود، در این شرایط چندان منطقی نیست که کاربران آیفون ۱۵ پرو و حتی آیفون ۱۴ پرو با چند ۱۰ میلیون هزینه‌ی اضافه‌تر سراغ خرید آیفون ۱۶ پرو بروند؛ مگر اینکه دوربین تله‌فوتو ۵برابری (برای کاربر آیفون ۱۵ پرو و هر دو مدل ۱۴ پرو)، ۱۵ تا ۳۰ درصد عملکرد سریع‌تر تراشه یا Apple Intelligence (برای کاربر آیفون ۱۴ پرو) برایشان حیاتی باشد.

کاربران آیفون ۱۳ پرو یا مدل‌های قدیمی‌تر، دلایل بیشتری برای خرید آیفون ۱۶ پرو دارند؛ شارژدهی بهتر، رم بیشتر، دوربین کارآمدتر، صفحه‌ی روشن‌تر با داینامیک‌آیلند، تراشه‌ی سریع‌تر و شاید در نهایت قابلیت‌های هوش مصنوعی، همگی می‌‌توانند صرف هزینه برای ارتقا از آیفون ۱۳ پرو به ۱۶ پرو را توجیه کنند.

اگر اکوسیستم عامل محدودکننده‌ای برایتان نیست، گلکسی S24 اولترا حتی یک‌سال پس‌از رونمایی و با قیمتی به‌مراتب پایین‌تر، کم‌وبیش همان تجربه‌ی وعده‌داده‌شده‌ی Apple Intelligence را با گلکسی AI دراختیارتان می‌گذارد و در عمده‌ی مواقع هم از نظر عکاسی و فیلم‌برداری هم‌پای آیفون ۱۶ پرو و حتی بهتر از آن ظاهر می‌شود.

طبیعتا ما نتوانستیم مزیت رقابتی آیفون ۱۶ پرو را بررسی کنیم؛ Apple Intelligence محور مارکتینگ اپل برای این گوشی است؛ اما برای تجربه‌ی تمام قابلیت‌هایش باید تا اوایل ۲۰۲۵ در انتظار بمانیم؛ هرچند که بخش توجهی از همین قابلیت‌ها، اساسا با تجربه‌ای مشابه، روی آیفون ۱۵ پرو هم در دسترس قرار خواهند گرفت.

آیفون ۱۶ پرو گوشی بسیار جذابی است؛ اما حداقل در یک ماه ابتدایی عرضه‌اش با فلسفه‌ی اپل هم‌خوانی ندارد؛ اپل را به‌عنوان شرکتی می‌شناسیم که قابلیت‌ها و ویژگی‌های بالغ و کارآمد را از همان ابتدای کاربر در اختیار کاربر قرار می‌دهد؛ اما ظاهرا در عصر هوش مصنوعی باید به بدقولی‌ها و تأخیرها عادت کنیم؛ ابتدا نوبت گوگل، مایکروسافت و سامسونگ بود؛ حالا هم اپل.

نظر شما درباره‌ی آیفون ۱۶ پرو چیست؟ آیا به‌نظر شما کمرا کنترل و قابلیت‌های هوش مصنوعی اپل به‌قدری جذاب هستند که کاربر آیفون‌های قدیمی را به ارتقا راضی کند؟ لطفا دیدگاهتان را با ما و سایر کاربران زومیت به‌اشتراک بگذارید.