بررسی شیائومی 14T و 14T پرو؛ تشنه به خون پرچمداران

چند سالی بود که با عبور قیمت گوشی‌های پرچمدار از کانال هزار دلار، شور و هیجان همیشگی برای دنبال‌کردن جریان‌ها و رقابت گوشی‌های هوشمند کمرنگ شده بود تا اینکه سری T شیائومی با مشخصات و قیمتی باورنکردنی به‌میان آمد و آرامش بازار را برهم زد؛ به‌طوری که رقبا برای لحظه‌ای عقب‌نماندن از غافله، گوشی‌هایی با سبک و سیاق این سری روانه‌ی بازار کردند.

فاکتور قیمت به‌خصوص در ایران در دستیابی به محبوبیت زودهنگام گوشی‌هایی همچون سری T شیائومی کمک زیادی کرد؛ به‌طوری‌که شاید بتوان گفت اکنون آن‌ها بیشتر از پرچمداران موردتوجه بوده و موضوع اول بحث و تبادل نظر علاقه‌مندان دنیای موبایل هستند.

سری T شیائومی همه‌ساله با پیشرفت نسلی معقول، فاصله‌ی خود را با پرچمدارها کمتر می‌کند و امسال نیز خانواده‌ی 14T به‌‌ویژه مدل شیائومی 14T پرو با تغییرات بسیار مثبت و برطرف‌کردن نقص‌ها و کمبود‌هایی که برخی کاربران را در لحظه‌ی آخر از خرید منصرف می‌کرد، حلقه‌ را برای رقبا تنگ‌تر کرده‌اند؛ اما این گوشی‌ها چه تغییراتی را تجربه می‌کنند؟ برای یافتن پاسخ در ادامه با بررسی شیائومی 14T و شیائومی 14T پرو همراه من باشید.

هر دو گوشی شیائومی 14T و 14T پرو ابعادی یکسان دارند و از زبان طراحی مشترکی پیروی می‌کنند که مشابه آن‌را پیش‌‌تر در برخی از گوشی‌های شیائومی از جمله پوکو X6 و F6 پرو و سری Redmi K70 دیده بودیم؛ یعنی برآمدگی مربعی‌شکل دوربین و چیدمان ۲×۲ لنز‌ها که یکی از آن‌ها صرفا به فلش دوربین اختصاص دارد؛ البته دو گوشی برخلاف سری 13T که کاملا شبیه هم بودند تفاوت‌هایی در ظاهر دارند؛ برای مثال بدنه‌ی 14T کاملا تخت و مسطح شده است؛ اما 14T پرو انحنایی در لبه‌هایش دارد.

انحنای لبه‌ها کمک می‌کند تا هنگام دردست گرفتن 14T پرو با وجود این‌که ۱۵ گرم سنگین‌تر و اندکی ضخیم‌تر از نسخه‌ی معمولی است، احساس راحتی بیشتری داشته و کمتر نگران باشم که گوشی از دست سر بخورد یا لازم باشد آن‌ را محکم‌تر بگیرم؛ درحالی‌که 14T سطح تماس کمتری با کف دست دارد و باید بیشتر از ناحیه‌ی فریم، نگهش دارید. شیائومی 14T پرو به‌لطف ترکیب انحنای بدنه با فریم آلومینیومی‌اش، حس‌وحال پریمیوم‌تر و جلوه‌ی شکیل‌تری درمقایسه‌با نسخه‌ی معمولی دارد و از نظر کیفیت ساخت تفاوت چندانی با گوشی‌های پرچمدار ندارد.

هرچند فریم هر دو گوشی تخت است؛ اما نسخه‌ی معمولی همچنان از فریم پلاستیکی استفاده می‌کند. شیائومی می‌گوید استفاده از آلومینیوم گرید ۶ در ساخت شاسی و فریم شیائومی 14T پرو، استحکام گوشی درمقایسه‌با نسل قبل را ۳۹ درصد افزایش داده است؛ این متراکم و قرص‌بودن گوشی درمقایسه‌با نسخه‌ی معمولی را کاملا حس کردم؛ البته دقت کنید که چینی‌ها در برآمدگی دوربین 14T هم از آلومینیوم استفاده کرده‌اند تا پلاستیکی‌بودن فریم را کم‌اهمیت جلوه دهد.

هر دو مدل از قاب شیشه‌ای Panda-X برای محافظت از پشت گوشی استفاده می‌کنند که برخلاف گذشته شفاف نیست و همین باعث می‌شود تا هم کمتر مستعد جذب چربی و اثرانگشت باشند و هم در نسخه‌های آبی و نقره‌ای که رنگ‌های روشن این‌ گوشی‌ها هستند، آثار لکه را کمتر جلوه دهند. شیائومی 14T و 14T پرو در رنگ مشکی هم به‌فروش می‌رسند؛ برای مدل معمولی نسخه‌ی چرم مصنوعی با رنگ لیمویی نیز درنظر گرفته شده است.

در نمای روبه‌رو تفاوت ظاهری خاصی بین دو گوشی دیده نمی‌شود؛ اما یک اتفاق مهم برای هر دو افتاده و آن‌هم باریک‌تر شدن حاشیه‌های نمایشگر و اختصاص پیداکردن حدود ۹۰ درصد از پنل جلو به‌ نمایشگر است که تأثیری چشمگیر بر جذابیت ظاهری و همچنین ارتقای تجربه‌ی بصری دارد. چینی‌ها می‌گویند برای محافظت از پنل 14T از Gorilla Glass 5 استفاده می‌کند که می‌توان از این نظر به‌دلیل استفاده‌نکردن از گوریلا گلس ویکتوس به مدل پایه خرده گرفت؛ اما آن‌ها در مورد نوع شیشه‌ی به‌کاررفته در مدل گران‌تر حرفی به‌میان نیاورده‌اند.

درگاه USB Type-C در لبه‌ی پایین هر دو گوشی خانواده‌ی شیائومی 14T به‌چشم می‌آید که همچنان به استاندارد USB 3.2 ارتقا پیدا نکرده است؛ در سمت چپ درگاه USB، خروجی صدای اسپیکر اصلی و در سمت راست درگاه سیم‌کارت و حفره‌ی میکروفون مکالمه دیده می‌شوند. در لبه‌ی بالا، فرستنده‌ی مادون قرمز برای کنترل لوازم برقی مختلف که همچنان حضور دارد و دو حفره‌ی دیگر برای میکروفون حذف نویز در مجاورت آن قرار گرفته‌اند. در لبه‌ی راست هم دکمه‌ی پاور و کنترل صدا به‌چشم می‌خورند. پرچم‌داران اقتصادی شیائومی گواهی IP68 برای مقاومت در برابر آب تا عمق دو متری به‌مدت نیم‌ساعت را هم دارند.

شبه‌پرچمداران شیائومی هر دو نمایشگر ۶٫۶۷ اینچی OLED با وضوح ۲۷۱۲ × ۱۲۲۰ پیکسلی دارند که نرخ نوسازی‌شان به ۱۴۴ هرتز می‌رسد؛ البته در محیط رابط کاربری و نرم‌افزارهای پیش‌فرض نرخ نوسازی از ۱۲۰ هرتز فراتر نمی‌رود. به‌گفته‌ی شیائومی فقط بعضی برنامه‌ها و بازی‌های محدود به نرخ ۱۴۴ هرتزی دست پیدا می‌کنند و حتی با تنظیم رفرش‌ریت به‌صورت دستی فقط گزینه‌ی ۱۲۰ هرتز دردسترس است. من فعال‌شدن نرخ ۱۴۴ هرتز را تنها در برنامه‌های 3DMark و Speedtest دیدم. هرچند به‌نظر می‌رسد با دستور خاصی می‌توان نرخ ۱۴۴ هرتز را به‌صورت پیش‌فرض در سطح رابط کاربری فعال کرد.

پنل دستگاه از نوع LTPO نیست و نرخ نوسازی به‌طور کلی براساس نوع محتوا و اپلیکیشن بین ۱۲۰ و ۶۰ هرتز جابه‌جا می‌شود و فقط در AOD به ۳۰ هرتز می‌رسد؛ اما به‌لطف ۱۲بیتی بودنش می‌تواند ۶۸ میلیارد رنگ را از یکدیگر تفکیک کرده و به‌همین سبب از استاندارد دالبی ویژن پشتیبانی کند. شیائومی از نمایشگر با عنوان AI Display یاد می‌کند که نور، دما و رنگ را براساس نوع محتوا، نور محیط و با رهگیری عادات و رفتارهای کاربر به‌صورت تطبیقی تنظیم می‌کند. همچنین قابلیتی به‌نام AI Display Engine وجود دارد که می‌توان به‌کمک هوش مصنوعی ویدیو‌های کم‌کیفیت را با وضوح بالا پخش کرد، نرخ فریم آن‌ها را برای پخش روان‌تر افزایش داد یا حتی به‌صورت HDR پخش کرد.

سری 14T پرو یکی از درخشان‌ترین نمایشگرها در بین تمام گوشی‌های هوشمند را دارند. 14T و 14T پرو در بررسی‌های من برای پخش ویدیوی HDR توانستند به روشنایی خیره‌کننده‌ی ۴۱۶۰ و ۴۱۱۰ نیت دست پیدا کنند. حتی اگر ویدیو‌ی HDR را ملاک قرار ندهیم، زیر نور آفتاب می‌توانند ۱۸۰۰ و ۱۹۰۹ نیت را ثبت بکنند که بازهم اعداد بسیار خوبی نه‌تنها درمقایسه‌با رقبا بلکه حتی برخی پرچمداران به‌حساب می‌آید. اگر در محیط سربسته باشید، می‌توانید با روشن‌کردن گزینه‌ی Sunlight Mode روشنایی ۹۲۰ نیتی را تجربه کنید.

گفتنی است که می‌توان روشنایی 14T را تا ۲٫۲۵ نیت برای استفاده از گوشی در تاریکی مطلق و بدون نگرانی از بروز خستگی و اختلالات چشمی کاهش داد چراکه گوشی عمل خاموش و روشن‌کردن نمایشگر را با نرخ ۳۸۴۰ هرتز انجام می‌دهد تا از بروز پدیده‌ی Flickering و پرپرشدن صفحه جلوگیری کند و این خبر خوبی برای کاربران با چشم‌های حساس است. نمایشگر سه پروفایل رنگی Original Color، Vivid و Saturated را برای تنظیم رنگ در اختیار می‌گذارد؛ اولی برای پوشش دامنه‌ی رنگی sRGB و دو تای دیگر برای DCI-P3 درنظر گرفته شده‌اند و پوشش کاملی از آن‌ها را ارائه می‌دهند.

رنگ‌ها در هر سه پروفایل رنگی تمایل به سردی دارند و این سردی در پروفایل Saturated شدت بیشتری می‌گیرد. رنگ‌ها به‌خصوص در فضای sRGB شاید به‌اندازه‌ی رقبا دقیق نباشند؛ اما به‌طور کلی نمایشگر 14T از نظر دقت رنگ در وضعیت مطلوبی به‌سر می‌برد؛ هرچند که می‌توانید رنگ‌ها را به‌صورت دستی کالیبره کرده و از گزینه‌ی Adaptive colors برای تنظیم تطبیقی پروفایل رنگی براساس شرایط محیط استفاده کنید. زیر نمایشگر، حسگر اپتیکال اثرانگشت نیز قرار گرفته که تند و تیز عمل می‌کند و دقت خوبی نیز دارد؛ اما جایگاهش بسیار پایین است و دسترسی به آن هنگام کارکردن با یک‌دست شاید آسان نباشد.

شیائومی 14T و مدل پروی آن از اسپیکرهای استریوی کاملا یکسانی استفاده می‌کنند و بلندگوی مکالمه‌ی آن‌ها در جایگاه اسپیکر ثانویه نقش‌آفرینی می‌کند؛ با وجود این، صدای خروجی از هر دو کانال متوازن و متعادل است و حجم و بلندی خوب و قابل قبولی را ارائه می‌دهد.

مثل پارسال پوشش اسپیکرها از صدای‌های بیس چندان چنگی به‌دل نمی‌زند؛ اما میدرنج و تربل با شفافیت و وضوح خوبی پخش می‌شوند مگر در موسیقی‌های شلوغ که شاید اندکی در تفکیک صدا دچار مشکل شود. به‌طور کلی به‌جز بیس ضعیف نمی‌توان ایرادی از اسپیکرهای گوشی گرفت. در پایان ویبره‌ی 14Tها از نوع خطی X-axis است که همانند سایر گوشی‌های بالارده شیائومی حساسیت بالایی دارد و بازخوردهای لرزشی باکیفیتی تولید می‌کند.

شیائومی سعی می‌کند تا گوشی‌های سری T بهترین نسخه‌ی ارزان‌قیمت از پرچم‌داران باشند و به خواسته‌های کاربران در سطوح بالا پاسخ دهند؛ اما همواره روی سخت‌افزار و عملکرد آن‌ها حساسیت بیشتری وجود دارد و اکنون خانواده‌ی شیائومی 14T را داریم که از این حیث، هیچ‌گونه کم و کسری ندارند. تراشه‌های هر دو گوشی یک نسل نسبت‌به گذشته ارتقا یافته‌اند؛ به‌طوری که اکنون 14T از Dimensity 8300 Ultra و مدل پرو از Dimensity 9300 Plus قدرت می‌گیرند.

تراشه‌ی Dimensity 8300 Ultra از تراشه‌های پریمیوم مدیاتک به‌حساب می‌آید که پیش‌تر در بررسی پوکو X6 پرو عملکرد درخشان آن‌ را شاهد بودیم. این تراشه نه از منظر قدرت بلکه از نظر پایداری و بهینگی امتحان خود را پس‌ داده و درمقایسه‌با نسل قبل در پردازش‌های تک‌هسته‌ای حدود ۳۰ درصد رشد عملکرد داشته است. چینش هسته‌ها تغییری تجربه نمی‌کند؛ بنابراین پیشرفت در پردازش‌های چندهسته‌ای از ۱۳ درصد فراتر نمی‌رود، در عوض تراشه به‌لطف جانشین‌شدن هسته‌های مبتنی‌بر Armv9 تا ۳۰ درصد مصرف انرژی کمتری دارد.

واحد پردازش گرافیکی Dimensity 8300 Ultra از نظر محاسباتی سه‌برابر سریع‌تر از قبل ظاهر می‌شود که رشد فوق‌العاده‌ای به‌حساب می‌آید. افزون‌براین بهبود عملکرد ۶۰درصدی در رندرگیری، اجرای روان‌تر بازی‌ها با ۲۵ فریم بیشتر را در پی دارد. واحد عصبی تراشه نیز ۳٫۳ برابر در پردازش‌های هوش مصنوعی سریع‌تر عمل می‌کند و از پس پردازش ۱۰ میلیارد پارامتر از مدل‌های زبانی مختلف برمی‌آید.

در سمت دیگر تراشه‌ی Dimensity 9300 Plus در رده‌ی تراشه‌های پرچم‌دار، قلب تپنده‌ی شیائومی 14T پرو به‌حساب می‌آید. مدیاتک عبارت «All big cores» را در مورد این تراشه به‌کار می‌برد که به استفاده‌ی کل CPU از هسته‌های قدرتمند اشاره دارد؛ بنابراین با تراشه‌ای بسیار قدرتمند سروکار داریم که در پردازش‌های تک‌هسته‌ای تا ۷۰ درصد و تقریبا دوبرابر در پردازش‌های چندهسته‌ای از نسل قبلش سریع‌تر است و به‌نوعی رقیب مستقیم Snapdragon 8 Gen 3 محسوب می‌شود.

با وجود اینکه از هسته‌های کم‌مصرف خبری نیست؛ اما مدیاتک ادعا می‌کند Dimensity 9300 Plus با فرض یکسان‌بودن عملکرد، ۳۳ درصد مصرف انرژی کمتری نسبت‌به نسل قبل دارد. افزون‌براین واحد گرافیکی ۱۲ هسته‌ای را در دل تراشه وجود دارد که پشتیبانی‌از نسل دوم ری‌تریسینگ را به‌ارمغان می‌آورد. پردازش‌های محاسباتی GPU-محور نیز نسبت‌به گذشته تا دو برابر سریع‌تر شده‌اند و در بازی‌ها نیز می‌توان تا ۱۰ فریم خروجی بیشتری دریافت کرد. واحد پردازش عصبی تراشه نیز حرف‌های زیادی برای گفتن دارد؛ چراکه ۷ میلیارد پارامتر از مدل‌های زبانی بزرگ را می‌تواند با نرخ ۲۰ توکن‌برثانیه پردازش کند.

پشتیبانی‌از فرمت ۴بیتی محاسبات اعداد صحیح (INT4) برای نخستین‌بار این اجازه را به NPU داده است تا پارامترهای بیشتری را در مقیاس کوچکتر اجرا کند. این امر پشتیبانی از LoRa Fusion مبتنی‌بر دستگاه را ممکن می‌کند و به‌کاربر اجازه می‌دهد تا مدل‌های زبانی مانند Gemini Nano یا Meta Llama را به‌صورت آفلاین پردازش کند. پشتیبانی از Wi-Fi 7 نیز یکی دیگر از تغییرات مهم تراشه‌ی Dimensity 9300 Plus به‌حساب می‌آید.

خوشبختانه هر دو گوشی شیائومی 14T و 14T پرو در استفاده‌های روزمره و سنگین به‌اندازه‌ی توانمندی‌شان مطابق با انتظارات ظاهر می‌شوند. اگر اجرای بازی سنگینی مانند گنشین ایمپکت مدنظرتان باشد می‌توانید به هر دو مدل به‌چشم گوشی گیمینگ نیز نگاه کنید؛ چراکه در گرافیکی‌ترین تنظیمات نیز می‌توانید بازی‌ را با نرخ فریم میانگین ۶۰ فریم‌برثانیه بازی کنید و هیچ‌گونه افت فریم شدید یا کندی را تجربه نکنید. از نظر داغ‌شدن گوشی‌ها در طول بازی نیز به‌خصوص در مدل 14T هیچ جای نگرانی وجود ندارد چراکه دمای داغ‌ترین بخش بدنه از ۳۸ درجه‌ی سلسیوس فراتر نمی‌رود.

درخصوص مدل پرو، شیائومی برای خنک‌نگه داشتن تراشه‌ی قدرتمندش از سیستم خنک‌کننده‌ی موسوم به 3D IceLoop استفاده کرده است که طراحی سه‌بعدی دارد تا به‌طور کامل تراشه و فضای اطراف آن را پوشش دهد و دفع حرارت را تسریع کند؛ اما از آن‌جایی‌که این پد خنک‌کننده از مسیرهایی طولانی برای تشکیل حلقه رسانش مایع-گاز استفاده تشکیل شده است، تقریبا کل سطح گوشی را می‌پوشاند و حرارت را به‌طور یکنواخت در بدنه گوشی پخش می‌کند.

طراحی متفاوت سیستم خنک‌کننده‌ی 3D IceLoop باعث می‌شود تا برخلاف نسخه‌ی معمولی که حرارت فقط به بالای گوشی منتقل می‌شود، در 14T پرو نواحی پایین گوشی نیز که بیشتر در تماس با دست قرار دارد، درگیر می‌شود و شاید در استفاده‌های طولانی‌مدت روزمره تصور کنید که گوشی کمی بیش‌از حد گرم شده است.

فناوری ساخت بهینه‌ی TSMC در هر دو تراشه‌ی مدیاتک به‌همراه سیستم خنک‌کننده‌ی کارآمد اجازه نمی‌دهد که گوشی‌ها در پردازش‌های طولانی‌مدت و سنگین با افت عملکرد شدید مواجه شوند و در نتیجه آزمون استرس تست را با پایداری ۷۰ درصد به‌پایان می‌رسانند. در طول آزمون دمای 14T به ۳۹ و 14T پرو طبیعتا به‌خاطر هسته‌های قدرتمندترش به ۴۳ درجه‌‌ی سلسیوس رسید. شیائومی 14T پرو برای دقایقی با افت عملکرد، زیر سایه‌ی 13T پرو قرار می‌گیرد؛ اما مجددا توانایی خود را بازیابی می‌کند و با گلوگاه حرارتی مواجه نمی‌شود.

سری 14T برای تأمین انرژی‌شان از باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی تغذیه می‌شوند. از نظر شارژدهی 14T پرو در استفاده‌های روزمره تقریبا ۴۰ دقیقه بیشتر دوام می‌آورد. اگرچه این عدد در مقیاس شارژدهی ۱۲ ساعته چندان به‌چشم نمی‌آید؛ اما چون پردازنده پرمصرف‌تری دارد احتمالا تراشه‌ی Surge P2 شیائومی برای بهینه‌سازی مصرف انرژی وارد عمل می‌شود؛ چراکه حتی هنگام پخش ویدیو نیز یک ساعت و چهل دقیقه دیرتر خاموش می‌شود.

شیائومی می‌گوید گوشی‌های سری 14T برای اولین‌بار بدون آداپتور در جعبه به‌فروش می‌رسند؛ اما نسخه‌هایی که برای بررسی در اختیار داشتم، چنین نبودند؛ از قرار معلوم این گوشی‌ها در برخی بازارها از جمله ایران همچنان با آداپتور عرضه می‌شوند. نسخه‌ی معمولی با استفاده از آداپتور ۶۷ واتی و نسخه‌ی پرو با آداپتور ۱۲۰ واتی شارژ می‌شود که زمان شارژ کامل گوشی را تا ۲۰ دقیقه کاهش خواهد داد. همچنین یکی از نقص‌های مهم مدل گران‌تر رفع شده و 14T پرو برای اولین بار به‌شارژ بی‌سیم ۵۰ واتی نیز مجهز شده است.

شیائومی 14T و 14T پرو تنها در نسخه‌ی ۱۲ گیگابایت رم تولید می‌شوند و در ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی به‌دست کاربر می‌رسند. برای نسخه‌ی گران‌تر مدل یک ترابایتی نیز فروخته می‌شود. ضمنا 14T نیز در تمامی ظرفیت‌ها به فضای ذخیره‌سازی UFS 4.0 مجهز شده است تا پرسرعت‌ترین فرایند خواندن و نوشتن را تجربه کند و از این نظر دیگر تفاوت چندانی با برادر بزرگش نداشته باشد.

به‌اعتقاد بسیاری از کاربران، شیائومی هرچقدر در زمینه‌ی سخت‌افزار عالی عمل می‌کند، از نظر نرم‌افزاری هنوز به بلوغ کامل نرسیده و هنوز در ارائه‌ی تجربه‌ی کاربری بی‌نقص به‌‌ویژه در استفاده‌های بلندمدت ضعف دارد؛ خبر خوب این‌که طی چند بررسی اخیر ما از گوشی‌های شیائومی این مسئله درحال کم‌رنگ‌شدن است؛ به‌ویژه از زمان معرفی سیستم‌عامل HyperOS بسیاری از مشکلات و باگ‌های رابط کاربری گوشی شیائومی برطرف شده‌اند.

شاید یکی از بزرگ‌ترین گپ‌های به‌وجودآمده بین رابط کاربری چینی‌ها و رقبایی چون سامسونگ، قابلیت‌های هوش مصنوعی باشد و مهم‌تر از آن نواقصی که سال‌ها بی‌توجهی به آن‌ها از سوی چینی‌ها باعث می‌شد نظر بسیاری از افراد در لحظه‌ی آخر تصمیم‌گیری بین انتخاب از سامسونگ و شیائومی صرف‌نظر از جهت‌گیری خاصی تغییر کند؛ اما سرانجام سری 14T دری جدید از امکانات را به‌روی کاربران باز کرد و به‌عنوان اولین گوشی‌های این شرکت تعدادی از قابلیت‌های هوش مصنوعی تحت‌عنوان AI Services را در تنظیمات دردسترس قرار می‌دهد که شامل موارد زیر می‌شوند:

• Notes: قابلیت‌هایی مانند خلاصه‌برداری از یادداشت‌ها، سازمان‌دهی و منظم‌کردن محتویات یک یادداشت، تصحیح غلط‌های املایی و گرامری و ترجمه‌ی یادداشت‌برداری‌ها در اپلیکیشن Notes
• Gallery: گسترش‌دادن عکس‌ها با هوش مصنوعی، حذف اشیاء و ساخت خودکار ویدیو‌های کوتاه داستانی از عکس‌ها و فیلم‌ها در گالری پیش‌فرض شیائومی
• Recorder: رونویسی از یادداشت‌ها، تشخیص گوینده و تفکیک مکالمات، خلاصه‌برداری و ترجمه متن‌های رونویسی‌شده از فایل‌های صوتی توسط اپلیکیشن Recorder
• AI Subtitles: به‌صورت ابزار شناوری روی صفحه قرار می‌گیرد و از گفتگوها و مکالمات استخراج‌شده از صدای خود گوشی یا میکروفون زیرنویس تولید می‌کند. (همانند Live Caption گوگل)
• AI Interpreter: ترجمه‌ی لحظه‌ای از گفتگوهای طرف مقابل به‌صورت متنی و صوتی ارائه داده و پاسخ ترجمه‌شده‌ی آن‌را به مخاطب به‌صورت متنی یا صوتی ارائه می‌دهد.

باید درنظر داشت که ابزارهای هوش مصنوعی شیائومی هنوز در ابتدای مسیر قرار داشته و جای کار دارند، ضمن این‌که نسبت‌به نمونه‌ی مشابه‌شان در گوشی سامسونگ یعنی Galaxy AI هم امکانات کمتری ارائه می‌دهند و هم دقت و سرعت پایین‌‌تر دارند؛ برای مثال قابلیت خلاصه‌برداری در Notes بسیار کند عمل می‌کند یا گسترش عکس‌ها در گالری نتایج چندان جالبی را به‌دست نمی‌دهد، ضمن این‌که از بسیاری از قابلیت‌های هوش‌مصنوعی مولد خبری نیست و مواردی که با متن و صدا سروکار دارند از زبان فارسی پشتیبانی نمی‌کنند.

بی‌شک بسیاری از کاربران ممکن است توجهی به ابزارهای هوش مصنوعی نداشته باشند؛ به‌ویژه که برخی از آن‌ها را در اپلیکیشن‌های شخص‌ثالث و ابزارهای قدرتمند اینترنتی هم می‌توان تجربه کرد؛ بنابراین افزوده‌شدن قابلیت Circle to Search را اتفاق مهم‌تر و مثبت‌تری می‌دانم؛ چراکه دیگر در انحصار گلکسی‌ها و پیکسل‌ها نیست و گوشی‌های شیائومی از این‌پس می‌توانند این امکان کاربردی را تجربه کنند.

بسیاری از کاربران Link to Windows را به‌خوبی می‌شناسند و برای افرادی مثل من که نیاز دارند تعامل و یکپارچگی کاملی بین گوشی و لپ‌تاپ خود داشته باشند، به قابلیتی جدایی‌ناپذیر از کاربری روزمره آن‌ها تبدیل شده؛ با همکاری مایکروسافت و شیائومی سرانجام این قابلیت برای اولین‌بار در گوشی‌های 14T به‌طور کامل با سیستم‌عامل پیوند خورده است و در تنظیمات می‌توانید گوشی و لپ‌تاپ ویندوزی خود را با هم مرتبط کنید.

با یکپارچه شدن قابلیت Link to Windows مواردی مانند سینک‌شدن محتوای کلیپ‌بورد، اجرای اپلیکیشن‌های گوشی روی ویندوز، فعال‌کردن هات‌اسپات و بسیاری از موارد دیگر افزون‌بر امکانات پیشین دردسترس قرار می‌گیرند. حتی یکپارچگی سرویس‌های گوگل با رابط کاربری بیشتر شده است؛ اکنون گزینه‌های مربوط به تنظیمات امنیت و حریم خصوصی از پراکندگی خارج شده و همه در بخش Privacy & Security گوگل تجمیع شده‌اند.

با وجود همه‌ی تغییرات امیدوارکننده، HyperOS همچنان متکی‌به تبلیغات است؛ یعنی تا زمانی که مجبور نشوید به تک‌تک برنامه‌ها سر بزنید و تبلیغات آن‌ها را خاموش کنید، پنل اعلان به‌خصوص در مورد اپلیکیشن پخش ویدیو و موسیقی پُر از اعلانیه‌ها با جلوه‌هایی سردردآور خواهد بود. افزون‌براین تجربه‌ی استفاده‌ی رابط کاربری در بلندمدت، شاید به‌اندازه‌‌ی One UI و iOS مطلوب نباشد و عادت‌کردن به آن احتمالا زمان‌برتر نیز خواهد بود.

هر دو گوشی شیائومی ۱۴تی و ۱۴تی پرو از سیاست‌های سال گذشته در مورد به‌روزرسانی سیستم‌عامل پیروی می‌کنند؛ بدین‌مفهوم که چهار نسخه‌ی بعدی اندروید را دریافت می‌کنند و از پنج‌سال به‌روزرسانی امنیتی بهره‌مند می‌شوند. گفتنی است که این‌گوشی‌ها طی روزهای پیش‌رو نسخه‌ی دوم هایپر او اس مبتنی‌بر اندروید ۱۵ را دریافت می‌کنند.

عکاسی و فیلم‌برداری برای شیائومی در سری T بسیار اهمیت دارد و کیفیت دوربین برخلاف مدل‌های دیگر که در مقایسه با رقبایشان چنگی به‌دل نمی‌زند، در این سری حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. به‌نوعی پس‌از پرچمدارها، سری T بهترین گوشی‌های این شرکت از نظر دوربین هستند و در مدل‌های 14T مجموعه‌ی دوربین‌ها تغییرات خوبی را به‌خود می‌بینند.

غول چینی دوسال پیش همکاری خود را با لایکا برای تولید لنز پرچمدارهایش آغاز کرد و خیلی زود این لنزها به سری T راه پیدا کردند. گوشی‌های 14T نیز اکنون به‌لنزهای سری Leica Summilux در سه دوربین واید، اولتراواید و تله‌فوتوی خود مجهز شده‌اند. دوربین‌هایی که تصاویری با همان وضوح‌های قبلی؛ اما از دریچه‌ی لنزها و حسگرهایی متفاوت ثبت می‌کنند.

شیائومی می‌گوید که گوشی‌های 14T از ترکیب هر چهار واحد CPU، GPU، NPU و ISP برای سرعت‌بخشیدن در فرایند پردازش تصویر و پیاده‌سازی مدل‌های زبانی در بهبود خروجی عکس‌ها کمک می‌گیرند و از مجموعه‌ی آن‌ها به‌عنوان AISP یاد می‌کند.

عکاس: محمد مردانه / زومیت

برخلاف سال گذشته که مشخصات دوربین دو مدل کاملا مشابه بودند، امسال تفاوت‌هایی بین نسخه‌ی معمولی و گران‌تر وجود دارد. در 14T پرو به‌ جای حسگر سونی از حسگر OV50H Light Fusion 900 ساخت OmniVision با وضوح ۵۰ مگاپیکسل و مشابه با دوربین واید شیائومی ۱۴ استفاده می‌شود که عدد بالای 13.5 EV را در اندازه‌گیری گستره‌ی دینامیکی به‌دست آورده است.

حسگر آمنی‌ویژن نسبت‌به IMX906 به‌کاررفته در مدل معمولی ۴۰ درصد بزرگ‌تر است که برتری‌اش را هنگام ثبت صحنه‌های بازی با نور و سایه و نیز تاریکی به‌نمایش می‌گذارد؛ در پس این حسگر برای نخستین‌بار لنزی با گشودگی بالای f/1.6 استفاده شده تا در ترکیب با حسگر بزرگ‌ترش نهایت نور ممکن را از محیط جذب کند.

دوربین تله‌فوتوی هر دو گوشی حسگری یکسان از مدل ISOCELL JN1 ساخت سامسونگ استفاده می‌کنند که همان وضوح ۵۰ مگاپیکسلی را دارد؛ اما ۱۰ درصد از نسل قبل بزرگ‌تر شده است. تفاوت دوربین تله‌فوتو به لنز‌ها بازمی‌گردد؛ 14T پرو نور را از دریچه‌ی لنزی با فاصله‌ی کانونی معادل ۶۰ میلی‌متر با بزرگ‌نمایی اپتیکال ۲٫۶ برابری عبور می‌دهد؛ درحالی‌که لنز 14T معادل ۵۰ میلی‌متر با بزرگ‌نمایی دو برابری بوده و دیافراگمش نیز کمی بازتر (f/1.9) است. دوربین اولتراواید هر دو مدل از حسگر ۱۲ مگاپیکسلی OmniVision OV13B مشابه با سال گذشته استفاده می‌کنند.

هنگام عکاسی با دوربین شیائومی 14T باید از بین دو افکت Leica Vibrant و Leica Authentic یکی را انتخاب کرد. افکت Vibrant معمولا برای عکاسی در بیشتر سناریوها از نظر تنظیم نور، گستره‌ی دینامیکی و کنتراست مناسب‌تر است و دید بهتری از عملکرد دوربین می‌دهد؛ بنابراین عکس‌ها را با افکت Vibrant گرفتم.

هر دو گوشی در روشنایی روز عکس‌هایی با کنتراست بالا، گستره‌ی دینامیکی وسیع و رنگ‌هایی چشم‌نواز می‌گیرند؛ با این‌حال تفاوت‌هایی کوچک بین عملکرد دو دوربین به‌چشم می‌خورد که باعث می‌شود لزوما 14T پرو را از نظر دوربین باوجود تعریف و تجمید‌های چینی‌ها برتر ندانیم.

گالری عکس‌های شیائومی 14T و 14T پرو در روز

در عکس زیر که با دوربین واید گرفته شده مسلما برتری 14T پرو از نظر گستره دینامیکی و واضع بودن جزئیات نقاط روشن انکارناپذیر است؛ اما در مقایسه با برادرش اندکی به‌قرمزی می‌زند و رنگ‌ها نیز اندکی اغراق شده‌اند.

دوربین اولتراواید دو گوشی از آن‌جایی که کاملا یکسان هستند تفاوت خاصی بین خروجی آن‌ها دیده نمی‌شود اگرچه در برخی از سناریوها ممکن است مدل معمولی بهتر روی سوژه‌های دور فوکوس کرده و جزئیات بیشتری را ثبت کند، ضمن این‌که رنگ‌ها اندکی گرم‌تر به‌نظر می‌رسند.

در دوربین تله‌فوتو از آن‌جایی که ۱۴تی پرو لنز با فاصله‌ی کانونی بیشتری دارد، بزرگ‌نمایی اپتیکال بیشتری را ارائه می‌دهد و جزئیات بیشتری را از دل تصویر بیرون می‌کشد؛ با این‌حال عکس‌های ۱۴تی اندکی پرکنتراست‌تر و گرم‌تراند ضمن این‌که مرز سایه‌ها و هایلایت‌ها مشخص‌تر است.

ثبت عکس‌های پرتره با دو افکت Master Portrait و Leica Portrait انجام می‌شود؛ همان‌طور که می‌بینید حالت Leica Portrait تأکید بیشتری روی سایه‌ها و هایلایت‌ها دارد تا عکس‌ها حال‌وهوای هنری‌تر به‌خود بگیرند؛ اما از آن‌جایی که خروجی از نظر نوری دستخوش تغییرات زیادی می‌شود، برای ثبت پرتره‌های نزدیک به‌واقعیت بهتر است از حالت Master Portrait استفاده شود.

هنگام عکاسی در شب یکی دیگر از برتری‌های دوربین 14T پرو آشکار می‌شود و همان‌طور که انتظار می‌رفت، حسگر و دیافراگم بزرگ‌تر دوربین واید تأثیرش را در ثبت عکس‌های واضح‌تر و کم‌نویزتر می‌گذارد؛ درحالی‌که 14T برای تأمین نور موردنیاز مجبور به افزایش حساسیت و در نتیجه افزایش نویز شده؛ از سوی دیگر آثار پخش نور و پردازش تصویر بیشتر به‌چشم می‌آیند و حتی سطح جزئیات نیز پایین‌تر است.

در مورد دوربین اولتراواید نیز می‌توان گفت که 14T پرو در تاریکی فوکوس دقیق‌تری روی سوژه دارد؛ اما نمی‌تواند به‌اندازه‌ی نسخه‌ی معمولی تصویر یک دست‌تری از نقاط تاریک را ایجاد کند و ضمن رخنه‌ی نویز، از نظر وایت بالانس و پخش نور نسبت‌به نسخه‌ی معمولی از خود ضعف نشان می‌دهد.

البته ضعف مشاهده‌شده در عکس‌های دوربین اولتراواید، در مورد دوربین تله‌فوتو صدق نمی‌کند؛چراکه عکس‌ها شارپ، واضح و بدون مشکل هستند.

گالری عکس‌های شیائومی 14T و 14T پرو در شب

دوربین سلفی‌ خانواده‌ی 14T از ۲۰ به ۳۲ مگاپیکسل ارتقا پیدا کرده است تا سطح جزئیات را بالا ببرد و از این نظر کاملا نمره‌ی قبولی را می‌گیرد؛ اما در تنظیم نور عملکرد موردانتظار را از خود نشان نمی‌دهد و چهره را به‌خصوص در محیط باز تاریک نشان می‌دهد.

قاتل‌های پرچم‌دار شیائومی به‌ویژه مدل پرو، امسال عزم جدی‌تری برای مقابله برای رقبایشان پیدا کرده‌اند؛ چراکه بیشتر به‌خاطر سخت‌افزارشان موردتوجه بوده‌اند، اکنون چینی‌ها گام‌های بعدی را برای بهترکردن وضعیت دوربین و همچنین برطرف کردن نقص‌های نرم‌افزاری و تجربیات ناخوشایند کاربری برداشته‌اند؛ مواردی که رقبایی مانند سری FE سامسونگ را این نظر متمایز می‌کرد.

پرچم‌داران اقتصادی شیائومی درحال کمتر کردن فاصله‌ی خود با پرچمداران واقعی هستند و این پیشرفت را به‌وضوح می‌توان در کیفیت ساخت گوشی نظاره کرد. شیائومی هنوز در بحث نرم‌افزار مسیری طولانی در پیش دارد؛ اما به‌نظر می‌رسد پیشرفت قطره‌چکانی رقبا، فرصت خوبی را برای این شرکت بوجود آورده است تا روی برطرف‌کردن نقاط ضعف متمرکز شود و کاربران بیشتری را به‌سمت خود بکشاند.

نظر شما درباره‌ی عملکرد شیائومی در سری شیائومی 14T چیست؟ کدام مدل را ترجیح می‌دهید و آیا آن‌ها را پیروز رقابت با محصولات هم‌رده‌ای همچون گلکسی S24 FE می‌دانید؟