بررسی وان پلاس ۱۳؛ هیولای شارژدهی و عملکرد

اگر از کاربران متعصبی و دوآتشه‌ی آیفون هستید و تمایل دارید اندروید را هم تجربه کنید؛ باید سراغ گوشی پرچم‌داری با سیستم‌عامل تمیز، انیمیشن‌های فوق‌العاده نرم و روان و تراشه‌ی پرقدرت اسنپدراگون ۸ الیت بروید؛ وان‌پلاس ۱۳ تمام این ویژگی‌ها را در دل دارد و از طرف دیگر، مدل پایه‌ی آن با قیمتی مشابه آیفون ۱۶، پرچم‌دار ۶۰ هرتزی اپل به‌فروش می‌رسد.

دست نگه دارید، پیش‌از آنکه برای تأمین بودجه‌ی ۸۰-۹۰ میلیون تومانی برای خرید پرچم‌دار وان‌پلاس، خود را به آب و آتش بزنید، بهتر است تا برای پی‌بردن به عملکرد و تجربه‌ی کاربری گوشی در دنیای واقعی، بررسی وان‌ پلاس ۱۳ را بخوانید؛ پس در ادامه با زومیت همراه باشید.

وان‌پلاس ۱۳ طراحی همه‌پسندی ندارد؛ به‌ویژه رنگ مشکی که برای بررسی در اختیار زومیت قرار داشت؛ طبق تجربه‌ی چندروزه‌ی ما با گوشی، افراد یا در همان نگاه نخست، بافت چوبی‌مانند پنل پشتی و طراحی دایره‌ای دوربین را «زشت» توصیف می‌کردند یا حس خاصی نسبت به آن نداشتند؛ عده‌ی کمی نیز همین طراحی را پسندیدند؛ وان‌پلاس ۱۳ در دو رنگ سفید و آبی هم عرضه می‌شود که به‌نظر من مدل آبی با بافت چرم مصنوعی و دو رنگش، به‌مراتب جذاب‌تر از دو مدل دیگر است.

اغلب افراد وقتی وان‌پلاس ۱۳ را به دست می‌گیرند، از خوش‌دست‌بودن این گوشی ۶٫۸۲ اینچی تعجب می‌کنند؛ با اینکه ماژول دوربین زمخت و غول‌پیکر است، گوشی چندان به‌سمت پایین لنگر نمی‌اندازد. وزن ۲۱۰ گرمی را به هیچ‌عنوان نمی‌توان سبک دانست؛ اما به‌خاطر انحنای لبه‌های بدنه، دستگاه بهتر از گلکسی S25 اولترا در دست جای می‌گیرد.

همان‌طور که اشاره کردم مدل مشکی وان‌پلاس ۱۳ روی پنل پشتی شیشه‌ای و ماتش، بافت چوبی‌طوری دارد که حس خوشایندی را انتقال می‌دهد و به هیچ‌وجه لکه و اثر انگشت روی آن نمی‌نشیند؛ اما همین بافت متفاوت، باعث سُر بودن گوشی شده؛ البته بدنه بسیار قُرص و محکم است و برای همین وان‌پلاس توانسته گواهی IP65 نسل قبلی را در این نسل به IP68 و IP69 ارتقا دهد.

در مدل مشکی، فریم آلومینیومی وان‌پلاس ۱۳ حالت بُرس‌خورده و پوشش مات هم‌رنگ بدنه دارد که به جذابیت کلی دستگاه افزوده است؛ در سمت چپ فریم، اسلایدر معروف اعلانات را می‌بینیم که به‌نوعی امضای کار وان‌پلاس به‌حساب می‌آید؛ اسلات سیم‌کارت، درگاه USB 3.2 Type-C، کانال اصلی اسپیکرهای استریوی گوشی در لبه‌ی پایینی فریم جای گرفته‌اند و کلیدهای فیزیکی پاور و تنظیم صدا هم در سمت راست فریم به چشم می‌خورند.

از پنل نمایشگر هم درست‌مانند پشت گوشی، شیشه‌ای با خمیدگی 2.5D محافظت می‌کند؛ خمیدگی ظریف لبه‌های نمایشگر باعث لمس تصادفی نمی‌شود؛ اما احتمالا نصب گلس روی نمایشگر را بسیار دشوار خواهد کرد. وان‌پلاس می‌گوید از Ceramic Guard برای محافظت از پنل بهره می‌برد که تا ۲برابرِ شیشه‌های رایج مقاوم‌تر است؛ اما مشخص نیست که منظور شرکت از «شیشه‌های رایج» دقیقا چیست.

نمایشگر ۶٫۸۲ اینچی وان‌پلاس ۱۳ از پنل OLED با وضوح ۳۱۶۸ × ۱۴۴۰ پیکسل و فناوری پیشرفته‌ترِ LTPO 4.1 استفاده می‌کند که به‌ گفته‌ی سازنده افزون‌بر کاهش تأخیر در جابه‌جایی بین نرخ‌های نوسازی مختلف، تطبیق‌پذیری بهتری نسبت‌به محتوای بصری پیدا کرده و صفحه‌ را متناسب با سرعت جابه‌جایی یا حرکت المان‌ها به‌روز می‌کند. در عمل نیز کاهش نرخ نوسازی به ۱ هرتز با ثابت‌ماندن محتوا در کسری از ثانیه اتفاق می‌افتد و مصرف انرژی را به‌مقدار قابل توجهی کاهش می‌دهد.

عمق رنگ ۱۰بیتی نمایشگر اجازه می‌دهد تا وان‌پلاس ۱۳ یک میلیارد رنگ را از هم تفکیک کند و با استاندارد دالبی ویژن سازگار باشد. وان پلاس ادعا می‌کند که روشنایی صفحه‌نمایش هنگام پخش چنین محتوایی تا ۴۵۰۰ نیت می‌رسد؛ اما با وجود تلاش‌های بسیار برای وادار کردن نمایشگر در رسیدن به حداکثر روشنایی، چنین عددی را هرگز به‌چشم ندیدیم.

صفحه‌نمایش وان‌پلاس ۱۳ هنگام پخش ویدیوی HDR رفتاری غیرقابل پیش‌بینی دارد و در اکثر مواقع به‌نور شدید واکنشی نشان نمی‌دهد؛ به‌طوری‌که مجبور شدیم برای اندازه‌گیری بیشینه روشنایی از گزینه‌ی Peak brightness test در منوی Developer options استفاده کنیم و حتی در این وضعیت عددی بالاتر از ۲۹۳۳ نیت را رؤیت نکردیم. در وضعیت عادی می‌توان روشنایی ۱۵۷۰ نیتی را زیر نور شدید آفتاب تجربه کرد.

پرچمدار وان‌پلاس از نظر دقت صفحه‌نمایش نسبت‌به بیشتر هم‌رده‌هایش در وضعیت بهتری به‌سر می‌برد و تقریبا به آیفون ۱۶ پرو نزدیک می‌شود. پروفایل صفحه‌نمایش به‌صورت پیش‌فرض روی Natural قرار دارد که خود وان‌پلاس نیز به‌ استفاده از آن توصیه می‌کند، این پروفایل در فضای sRGB تعریف شده؛ اما پروفایل Pro آن چیزی است که به‌دنبالش هستیم، چرا که رنگ‌ها را کاملا خنثی و با دقت بسیار بهتر از Natural نمایش می‌دهد. برای تجربه‌ی رنگ‌های خیره‌کننده‌تر مانند هر گوشی دیگر پروفایل Vivid در اختیار قرار می‌گیرد تا دامنه‌ی رنگی گسترده‌تر DCI-P3 را پوشش دهد؛ هرچند که رنگ‌ها به‌اندازه‌ی دو پروفایل قبل دقیق نیستند و به‌سردی تمایل پیدا می‌کنند.

وان پلاس ۱۳ از معدود گوشی‌هایی است که کماکان به‌کاربر اجازه می‌دهد از راهکار DC Dimming یعنی کاهش ولتاژ ورودی به‌پنل به‌جای خاموش و روشن‌شدن متوالی پیکسل‌ها برای کاهش روشنایی نمایشگر استفاده کند تا شدت سوسو زدن صفحه به‌حداقل برسد؛ البته از آن‌جایی که این روش در روشنایی‌های بسیار پایین پدیده‌ی رنگ‌باختگی صفحه‌نمایش را به‌وجود می‌آورد، به‌صورت هوشمند در روشنایی‌های متوسط تا بیشینه فعال می‌شود. راهکار Ultra anti-flicker نیز از ترکیب PWM و DC Dimming در هر سیکل به‌روزرسانی صفحه برای کاهش آثار منفی پرپر زدن صفحه بر چشمان کاربر استفاده می‌کند.

مانند اکثر گوشی‌های امروزی، وان‌پلاس ۱۳ قابلیت‌هایی مانند Image Sharper و Video Color Boost هم دارد تا به‌کمک هوش مصنوعی محتوایی با جزئیات کمتر از وضوح پیش‌فرض نمایشگر را به وضوح بالاتر آپ‌اسکیل کرده و گستره‌ی دینامیکی را وسیع‌تر کند. حساسیت بالای دیجیتایزر لمسی دستگاه نیز لمس‌های تصادفی هنگام خیس‌بودن صفحه را به‌حداقل می‌رساند؛ همچنین قابلیتی به‌نام Gloves Mode وجود دارد تا پوشیدن دستکش مانع استفاده از گوشی نشود.

زیر پنل وان‌پلاس ۱۳، حسگر اثر انگشت اولتراسونیک قرار گرفته که سرعت عمل و دقت آن در مقایسه با رقبایش واقعا مثال‌زدنی و تحسین‌برانگیز است؛ به‌طوری‌که یک اشاره‌ی کوچک از نوک انگشت روی صفحه، حتی با وجود برچسب محافظ نمایشگر، در کسری از ثانیه تشخیص داده می‌شود.

اسپیکرهای استریوی وان‌پلاس صدایی متوازن و با حجم مناسب برای پخش در یک اتاق تولید می‌کنند. صداها به‌خصوص در محدوده‌های فرکانسی میانی و تربل شفاف و شارپ به‌گوش می‌رسند. با این‌حال با افزایش حجم صدا در موسیقی‌های شلوغ پدیده‌ی دیستورشن در تفکیک صدا رخ می‌دهد و اسپیکرها بیس کوبنده‌ی موردانتظار از یک گوشی پرچمدار را ارائه نمی‌دهند.

وان پلاس ۱۳ برخلاف فخرفروشی برخی سازندگان از جهت همکاری نزدیک با شرکای سخت‌افزاری‌شان و استفاده از تراشه‌های سفارشی‌سازی شده، نسخه‌ی استاندارد تراشه‌ی اسنپدراگون ۸ الیت با کُد SM8750-AB را به‌عنوان قلب تپنده‌ی پرچمدارش به‌کار می‌برد. همان‌طور که در مقالات پیشین اشاره کردیم، جدا از فناوری ساخت ۳نانومتری، جایگزینی هسته‌های Cortex آرم با هسته‌های سفارشی Oryon کوالکام، اصلی‌ترین تفاوت ساختاری این تراشه با نسل قبل به‌حساب می‌آید.

بهبود عملکرد به‌ازای توان مصرفی یکی از اهدافی است که کوالکام در پیاده‌سازی هسته‌های سفارشی دنبال می‌کند تا بتواند بهره‌وری پردازنده‌ را به‌ویژه در استفاده‌های روزمره افزایش دهد؛ به‌همین جهت عملکرد تک‌هسته‌ای رشد امیدوارکننده‌ای داشته و بازتاب آن را می‌توان در پاسخگویی سریع‌تر و عملکرد روان‌تر گوشی در رابط کاربری و کار با اپلیکیشن‌های متداول به‌ویژه وب‌گردی مشاهده کرد. به‌گفته‌ی کوالکام، CPU تا ۴۵ درصد سریع‌تر و ۴۴ درصد کم‌مصرف‌تر از قبل ظاهر می‌شود و نتایج حاصل‌از بنچمارک‌های زومیت نیز بر این ادعا، مهر تأیید می‌زنند.

هرکدام از کلاسترهای CPU به ۱۲ مگابایت کش L2 دسترسی دارند که سرجمع با ۲۴ مگابایت ظرفیت، بیشترین عدد کش اشتراکی در بین پردازنده‌های موبایل به‌نام اسنپدراگون ۸ الیت ثبت می‌شود. افزون‌براین بهینه‌سازی مصرف انرژی فقط به پردازنده ختم نشده است و واحد پردازش عصبی و گرافیک تراشه در عین رشد ۴۰ تا ۴۵ درصدی عملکرد، به‌همان میزان مصرف انرژی کمتری دارند. این تراشه ناگفته‌های دیگری نیز دارد که در مقاله‌ی جامع «اسنپدراگون ۸ الیت» به‌طور مفصل به آن‌ها پرداخته‌ایم.

پروفایل عملکردی وان پلاس ۱۳ را می‌توان به‌جز حالت Balanced روی High performance mode نیز تنظیم کرد؛ البته تاثیر فعال‌سازی این حالت بر بهبود عملکرد تراشه تقریبا ناچیز و قابل چشم‌پوشی است. با فرض این‌که شرایط یکسانی از نظر قدرت پردازشی در هر دوحالت برقرار باشد، دو هسته‌ی Phoenix L تراشه حداکثر در فرکانس ۴٫۳۲ گیگاهرتزی کار می‌کنند؛ بنابراین جای تعجب وجود ندارد که این گوشی نسبت‌به گلکسی S25 اولترا با در پردازش‌هایی با درگیری کامل هسته‌ها حدود ۱۰ درصد ضعیف‌تر باشد.

با این وجود که پردازنده‌ی گرافیکی Adreno 830 تراشه‌ی استاندارد اسنپدراگون ۸ الیت در مقایسه‌با نسخه‌ی اورکلاک‌شده ۱۰۰ مگاهرتز ضعیف‌تر است و از نظر محاسباتی با فاصله‌ی ۸ درصدی از آن، جا می‌ماند؛ اما وان‌پلاس ۱۳ توانست در شبیه‌ساز بازی GFXBench رکورد نرخ فریم در بین تمام گوشی‌های بررسی‌شده به‌دست زومیت را بشکند و به نرخ‌فریم هماهنگ با نرخ نوسازی نمایشگر در وضوح 1440p یعنی ۱۲۰ فریم‌برثانیه دست پیدا کند؛ بنابراین می‌توان گفت که با محصولی یکه‌تاز در زمینه‌ی گیمینگ طرف هستیم.

جدا از این‌که نسل جدید فناوری‌های Frame Motion Engine و Adaptive Performance Engine کوالکام به‌مصرف کمتر منابع سخت‌افزاری در بازی‌ها کمک کرده‌اند، وان‌پلاس از بزرگ‌ترین محفظه‌‌ی بخار دولایه‌ی گرافیتی در وان‌پلاس ۱۳ استفاده می‌کند تا دستگاه تحت هر شرایطی روان‌ترین و باکیفیت‌ترین گیم‌پلی را ارائه دهد؛ هرچند که حتی در سنگین‌ترین بازی‌ها از جمله Genshin Impact در وضوح 1440p با بالاترین تنظیمات گرافیکی و فعال‌بودن Pro Gamer Mode نهایتا ۲۶ درصد از GPU درگیر می‌شود.

طبیعتا با چنین بازده‌ گرافیکی بالایی اجرای Genshin Impact با نرخ فریم پایدار ۶۰ فریم‌برثانیه در کل طول زمانی که مشغول بازی با گوشی بودم، دور از انتظار نبود؛ البته همچنان در گوشی‌های اندرویدی نمی‌توان Genshin Impact را با نرخ‌فریم ۱۲۰ فریم‌برثانیه اجرا کرد؛ اما اگر بنا باشد که روزی این محدودیت برداشته شود، وان‌پلاس ۱۳ به‌احتمال زیاد با چالشی مواجه نخواهد شد.

ابزار بهینه‌ساز بازی وان‌پلاس اجازه می‌دهد تا تنظیمات گرافیکی هر بازی را به‌دلخواه شخصی‌سازی کرده و پارامترهایی مانند Anti-Aliasing را جدا از تنظیمات بازی دستکاری کنید. افزون‌بر قابلیت تغییر تنظیمات حساسیت لمسی، گزینه‌ی Hyper Response Engine نرخ نوسازی نمایشگر را در جهت کاهش تأخیر نرخ پاسخگویی لمسی و هماهنگ‌کردن زمان مواجهه و اقدام براساس هر فریم تغییر می‌دهد. با فعال‌کردن ویژگی HyperHDR نیز می‌توان گیم‌پلی خیره‌کننده‌تری از نظر رنگ، روشنایی و جزئیات تجربه کرد.

ترکیب سیستم خنک‌کننده و عملکرد تعدیل‌شده‌ی تراشه موجب می‌شود که وان‌پلاس ۱۳ تحت آزمون استرس تا ۱۶ درصد پایداری عملکرد بیشتری نسبت‌به رقبایی چون S25 اولترا داشته باشد. طبق نمودار، عملکرد وان‌پلاس با شیب ملایم‌تری افت می‌کند و بعد از ده دقیقه روند خطی و متعادلی را تا انتها پیش می‌برد تا در نهایت با ۴۰ درصد امتیاز بیشتر تست را به‌پایان برساند. در آزمون استرس، داغ‌شدن گوشی طبیعی است؛ داغ‌ترین ناحیه‌ی دستگاه هیچ تماسی با دست ندارد؛ اما نقطه‌ی کوچکی در نزدیکی بالای فریم، دمای ۴۹ درجه‌ی سانتی‌گراد را تجربه می‌کند.

وان‌پلاس ۱۳ بیشترین رم پشتیبانی‌شده از سوی تراشه، معادلِ ۲۴ گیگابایت را در خود جای داده است، این مقدار رم تاکنون روی هیچ گوشی هوشمندی به‌جز پرچمداران وان‌پلاس دیده نشده؛ حتی با RAM Expansion می‌توان با قرض‌گرفتن از فضای ذخیره‌سازی، ظرفیت رم را به عدد سرسام‌آور ۳۶ گیگابایت رساند؛ توجه داشته باشید که به‌طور میانگین بین ۶ تا نهایتا ۱۲ گیگابایت از رم در استفاده‌های روزمره مصرف می‌شود.

دقت کنید که فقط نسخه‌ی یک‌ترابایتی وان‌پلاس ۱۳ با ۲۴ گیگابایت رم عرضه می‌شود و نسخه‌های ۵۱۲ و ۲۵۶ گیگابایتی این پرچمدار رم‌های ۱۶ و ۱۲ گیگابایتی دارند. داده‌ها در همه‌ی مدل‌ها روی تراشه‌ی حافظه با استاندارد UFS 4.0 ذخیره می‌شود.

باتری پرچمدار وان‌پلاس ۱۳ از ۵۴۰۰ میلی‌آمپرساعت لیتیوم‌پلیمری نسل قبل به ۶۰۰۰ میلی‌آمپرساعت (متشکل‌از دو سلول ۳۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی) از نوع سیلیکون‌کربن با چگالی انرژی بیشتر ارتقا پیدا کرده است؛ بدین‌مفهوم که با ۱۰ درصد ظرفیت بیشتر، ۷ درصد فضای کمتری از بورد دستگاه را به‌خود اختصاص می‌دهد. به‌لطف بهینه‌سازی‌های کوالکام و رابط کاربری سبک، این گوشی در استفاده‌های روزمره تا ۲۰ درصد بیشتر از گوشی‌هایی با فناوری باتری مشابه، شارژ نگه می‌دارد.

وان‌پلاس ۱۳ در برخی از مناطق با آداپتور ۱۰۰واتی با فناوری موسوم به SUPERVOOC به‌فروش می‌رسد؛ به‌موجب این آداپتور، باتری دستگاه ظرف ۳۶ دقیقه به‌طور کامل شارژ می‌شود. پرچم‌دار وان‌پلاس از شارژ بی‌سیم ۵۰ واتی پشتیبانی می‌کند؛ البته برای تجربه‌ی چنین توانی، حتما باید پد شارژ اختصاصی وان‌پلاس را تهیه کنید.

احتمالا بسیاری از شما مواجهه‌ی کمتری با رابط کاربری گوشی‌های وان‌پلاس داشته‌اید و درباره‌ی حس‌وحال کار کردن با رابط کاربری وان‌پلاس ۱۳ کنجکاو هستید؛ بنابراین در بررسی پیش‌رو سعی کرده‌ایم تا بیش‌تر از معمول، درباره‌ی نرم‌افزار و تجربه‌ی کاربری صحبت کنیم. گوشی‌های وان‌پلاس از سال ۲۰۲۱ به‌بعد در بازارهای چین با سیستم‌عامل ColorOS عرضه می‌شوند؛ درحالی‌که نسخه‌های گلوبال همچنان OxygenOS را اجرا می‌کنند، با این‌حال با یکپارچه‌شدن پروژه‌ی توسعه‌ی دو رابط کاربری، شباهت آن‌ها بیش‌از پیش شده است.

نسخه‌ی گلوبال وان‌پلاس ۱۳ به‌طور پیش‌فرض از اندروید ۱۵ و OxygenOS 15 بهره می‌برد. در نگاه اولیه به آیکون‌ها به‌نظر می‌رسد که این رابط کاربری هویت بصری منحصربه‌فرد خود را دارد؛ اما هنگامی‌که سرگرم کار با رابط کاربری شوید، اندکی از این موضع عقب‌نشینی خواهید کرد. به‌طور دقیق‌تر منوها و المان‌های گرافیکی رابط کاربری بسیار شبیه‌به iOS طراحی شده‌اند؛ در بخش‌هایی مانند تنظیمات و گالری به‌طور آشکار با همان چیدمان و گرافیک آشنای اپلیکیشن‌های آیفون مواجه خواهید شد.

با کمی گشت‌و‌گذار بیشتر در رابط کاربری بازهم شاهد صحنه‌های جالبی خواهید بود؛ برای مثال بخشی تحت عنوان Shelf وجود دارد که درواقع کارکرد Today View آیفون را دارد و به‌کمک ویجت‌ها، کاربر را از اطلاعات لحظه‌ای خبردار می‌کند. طراحی پنل اعلان‌ها و تنظیمات سریع نیز به آیفون بی‌شباهت نیست. کاربران آیفون زمانی‌که بخواهد در این گوشی شدت نور فلاش را تنظیم کنند یا محتوایی را در دستگاهی دیگر به‌نمایش دربیاورند، احتمالا از این شباهت متعجب می‌شوند.

شباهت‌های رابط کاربری به iOS را موضوع ناخوشایندی نمی‌دانم؛ بلکه تصور می‌کنم که این اقدام بسیار زیرکانه و هوشمندانه برای جذب کاربرانی است که به‌دلایلی از آیفون به اندروید مهاجرت می‌کنند؛ اما در قریب‌به‌اتفاق موارد به‌دلایلی مانند پیچیدگی رابط کاربری، ناهماهنگی‌ها و تفاوت‌های ظاهری با اندروید ارتباط نمی‌گیرند؛ اما OxygenOS به‌گونه‌ای طراحی شده که به‌راحتی توجه و رضایت کاربران آیفون را جلب کند؛ به‌عبارتی آیفون‌پسندان در محیط کاربری وان‌پلاس ۱۳ احساس غربت نمی‌کنند.

خوشبختانه وان‌پلاس به UX و تجربه‌ی کاربری بی‌توجه نیست و رابط کاربری را تا حد امکان ساده و سرراست طراحی کرده است تنظیمات برخلاف بیشتر گوشی‌های چینی گنگ و گیج‌کننده نیست، هر آیتم در محل ویژه‌ی خودش قرار دارد. از آپشن‌های کم‌کاربرد و سردرگم‌کننده و مهم‌تر از همه، از اپلیکیشن‌های اضافه و سنگین خبری نیست. همچنین در مدت کار با گوشی نیز شاهد نمایش تبلیغات بنری یا پاپ‌آپ در سطح رابط کاربری نبودم.

انیمیشن‌ها به‌عنوان تکمیل‌کننده‌ی پازل تجربه‌ی کاربری، جلوه‌هایی چشم‌نواز به‌‌ویژه هنگام کارکردن با اپلیکیشن‌ها در حالت دو پنجره، باز کردن پنل اعلان و فولدرها به‌نمایش می‌گذارند. جابه‌جایی بین منو‌ها و اپلیکیشن‌ها به‌نرمی صورت می‌گیرد. اگرچه انیمیشن‌ها نیز تا حدی یادآور حال‌وهوای گوشی‌های آیفون می‌شود، نمی‌توان برچسب کپی‌بودن به‌آن‌ها زد.

Live Alerts یا به‌عبارتی Fluid Clouds قابلیت دیگری است که در وان‌پلاس ۱۳ نقش داینامیک آیلند آیفون‌ را بازی می‌کند. کارکرد این بخش فعلا به‌فعالیت‌های درجریان در بدنه‌ی سیستم‌عامل از جمله تایمر و کرونومتر، ضبط صدا، پخش موسیقی، هات‌اسپات و ضبط صفحه محدود می‌شود؛ اما از تعدادی از اپلیکیشن‌ها در آینده پشتیبانی خواهد شد. با شروع هر یک از فعالیت‌ها در پس‌زمینه انیمیشنی آشنا در سمت دوربین سلفی به‌نمایش در می‌آید که با ضربه‌زدن روی آن می‌توان جزئیات بیشتری از فعالیت را مشاهده و کنترل کرد. اگر چندین فعالیت در جریان باشد می‌توان با سوایپ به چپ و راست بین آن‌ها جابه‌جا شد.

ویژگی‌ Share with iPhone که به‌وضوح به‌نام آیفون برای اشتراک‌گذاری فایل اشاره کرده، مهر تأییدی بر فرضیه‌ی هدف‌قرار داده‌شدن جامعه‌ی کاربران iOS است؛ البته برای استفاده از این قابلیت باید اپلیکیشن O+ Connect نصب شود.

رابط کاربری وان‌پلاس ۱۳ آن‌طور که باید و شاید به‌اندازه‌ی رقبا روی قابلیت‌های هوش مصنوعی مانور نداده است؛ به‌طور مثال قابلیت‌های خلاصه‌برداری در دل قابلیتی به‌اسم Screen recognition قرار داده شده‌اند که خودش از طریق ابزاری به‌اسم Sidebar فراخوانی می‌شود؛ بنابراین کاربران کمی متوجه حضورش می‌شوند. قابلیت‌های AI Unblur، AI Detail Boost و AI Reflection Eraser نیز برای بهبود و ویرایش عکس‌ها درنظر گرفته‌شده‌اند.

رابط کاربری OxygenOS در یکپارچگی کامل با اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های گوگل قرار دارد. دسترسی به دستیار جمنای و Circle to Search وجود دارد و تعدادی از تنظیمات از طریق اپلیکیشن Security & Privacy گوگل کنترل می‌شوند. همچنین امکان ردیابی آفلاین گوگل برای اولین‌بار پس‌از پیکسل‌ها در گوشی‌های وان‌پلاس ممکن شده است. این رابط کاربری تمامی امکانات موردنیاز کاربران از جمله قفل‌کردن اپلیکیشن‌ها، ایجاد فضای ثانویه و کلون‌کردن اپلیکیشن‌ها را در اختیار می‌گذارد.

سیستم‌عامل OxygenOS از نظر شخصی‌سازی دست‌کمی از سایر رابط‌های کاربری اندرویدی ندارد. کاربران می‌توانند با استفاده از Depth effect، ویجت‌ها و قالب‌های آماده و فونت‌هایی جذاب، لاک‌اسکرین و AOD را به‌سبکی متفاوت و مدرن شخصی‌سازی کنند. امکان تغییر شکل آیکون‌ها، اندازه و شکل هندسی آن‌ها وجود دارد و می‌توان پالت‌های رنگی دلخواه را در آن‌ها اعمال کرد. تم‌های آماده‌ی متنوعی نیز درنظر گرفته شده است و چندین سبک فونت را می‌توان استفاده کرد.

تعدادی قابلیت دیگر نیز وجود دارند که صرفا در گوشی‌هایی مانند همین پرچمدار وان‌پلاس به‌چشمتان خواهد خورد؛ برای مثال قابلیت BeaconLink امکان برقراری تماس تلفنی با گوشی‌های سازگار با این ویژگی به‌کمک بلوتوث را فراهم می‌کند که هنگام قطع‌بودن آنتن تلفن و اینترنت کاربرد دارد. Screen-off gestures اجازه می‌دهد هنگام خاموش‌بودن صفحه‌ی گوشی با کشیدن الگوی خاصی، برنامه‌ای را باز یا قابلیتی را فعال/کنترل کنید. (مثلا کشیدن < یا > برای جابجایی به آهنگ بعدی). وان‌پلاس با همکاری مایکروسافت ویژگی Link to Windows را به گوشی‌هایش افزوده است.

به‌طور کلی تجربه‌ی نرم‌افزاری وان‌پلاس ۱۳ در ترکیب با تراشه‌ی اسنپدراگون ۸ الیت بزرگ‌ترین برگ‌برنده‌ی این محصول، ‌به‌ویژه‌ بین رقبای چینی به‌حساب می‌آید و می‌توانیم به خریداران اطمینان خاطر بدهیم که به مورد آزاردهنده‌ای بر نخواهند خورد. یادآور می‌شوم که زبان فارسی را برای تغییر زبان منوها در تنظیمات مشاهده نکردم؛ اما بنابه‌گفته‌ی برخی از کاربران هنگام اضافه‌کردن سیم‌کارت به گوشی، زبان گوشی به‌طور خودکار به‌فارسی تغییر می‌کند. در پایان وان‌پلاس ۱۳ چهار نسخه‌ی بعدی اندروید را دریافت خواهد کرد و تا ۶ سال امنیت دستگاه از طریق پچ‌های ماهانه تأمین خواهد شد.

صفحه‌نمایش روشن و چشم‌نواز، سخت‌افزار قدرتمند، نرم‌افزار مینیمال با انیمیشن‌های نرم و شارژدهی عالی؛ وان‌پلاس ۱۳ تا اینجای کار تمام پیش‌نیازهای بنیادین برای بدل‌شدن به پرچم‌داری تمام‌عیار را دارد؛ حالا باید پیش‌نیاز حیاتی را ارزیابی کنیم؛ آیا دوربین وان‌پلاس ۱۳ می‌تواند مقابل رقبا قد علم کند؟

دوربین وان‌پلاس ۱۳ در گذر زمان همواره پیشرفت کرده؛ اما هرگز در سطح پرچم‌داران دیگر نبوده؛ وان‌پلاس ۱۳ از سه ماژول ۵۰ مگاپیکسلی به‌عنوان دوربین سه‌گانه‌ی پیشتی استفاده می‌کند و مسئولیت ثبت عکس‌های سلفی هم برعهده‌ی دوربین ۳۲ مگاپیکسلی مشابه نسل گذشته است؛ در جدول زیر می‌توانید جزئیات دوربین‌های وان‌پلاس ۱۳ و قابلیت‌هایشان را مشاهده کنید.

دوربین اصلی وان‌پلاس ۱۳ مانند نسل قبل از حسگر LYT-808 سونی بهره می‌برد که حدود ۱۰ درصد از آیفون ۱۶ پرو و گلکسی S25 اولترا کوچک‌تر است؛ حسگر به‌کاررفته در دوربین تله‌فوتو از ۶۴ مگاپیکسل به ماژول ۵۰مگاپیکسلی با پیکسل‌های بزرگ‌تر تغییر کرده؛ دوربین اولتراواید روی کاغذ پسرفت کرده؛ چراکه حسگرش بیش‌از ۳۰ درصد کوچک‌تر شده؛ اما شاید بازتر شدن دیافراگم لنز، اندکی این ضعف را جبران کند.

عکس‌های وان‌پلاس حس‌وحال بسیار خوشایندی دارند؛ فارغ از اینکه از کدام دوربین استفاده کنید، نتیجه‌ی کار، عکس‌هایی زنده، پرکنتراست و تمیز با رنگ‌های متمایل به گرمی هستند. وان‌پلاس ۱۳ در تاریکی هم ناامیدمان نمی‌کند؛ منابع مصنوعی نور نزدیک به واقعیت پردازش می‌شوند، رنگ‌ها چشم‌نواز هستند و نویز آزاردهنده‌ای در تصاویر دیده نمی‌شود.

برای آنکه عملکرد پرچم‌دار وان‌پلاس را در برابر رقبا هم ارزیابی کنیم، چند عکس مقایسه‌ای هم با آیفون ۱۶ پرو مکس ثبت کردیم.

مقایسه دوربین اولتراواید در روز

در نمای کلی عکس‌های زیر، هر دو گوشی عملکرد بسیار خوبی در ثبت گستره‌ی دینامیکی به‌نمایش گذاشته و تصویر چشم‌نوازی خلق کرده‌اند؛ اما با نگاهی دقیق‌تر متوجه می‌شویم که رنگ‌های وان‌پلاس اندکی واقعی‌تر هستند و پرچم‌دار چینی‌ها در زمینه‌ی بازیابی جزئیات از دل سایه‌ها بهتر از آیفون عمل کرده؛ در نقطه‌ی مقابل، آیفون نواحی روشن همچون سفال‌های بام آلاچیق را بهتر به تصویر کشیده و با محافظه‌کاری در زمینه‌ی حذف نویز، جزئیات ریز بیشتری را حفظ کرده است.

مقایسه دوربین اصلی در روز

در عکس‌های ثبت‌شده با دوربین اصلی گوشی‌ها مشاهده می‌کنیم که باز هم وان‌پلاس ۱۳ با هدف بازیابی جزئیات سایه‌ها، بخش کوچکی از جزئیات در نواحی روشن را از دست داده است؛ آیفون ۱۶ پرو مکس به‌لطف ثبت عکس‌ها با وضوح ۲۴مگاپیکسلی، در زمینه‌ی جزئیات کلی نیز اندکی بر پرچم‌دار وان‌پلاس برتری دارد؛ اما این برتری به‌قدری نیست که به‌طور کامل از وان‌پلاس ناامید شویم.

مقایسه دوربین اصلی در تاریکی

در عکس‌های زیر که در فضای تاریک استودیوی زومیت ثبت شده‌اند، در همان نگاه نخست مشخص می‌شود که وان‌پلاس ۱۳ دمای رنگ‌ها را خنثی‌تر از آیفون ثبت کرده است. در نمای کلی عکس‌ها، غیر از تفاوت دمایی رنگ‌ها، تفاوت چندانی به چشم نمی‌آید و هر دو گوشی عملکرد بسیار خوبی را به‌نمایش می‌گذارند؛ اما با بزرگ‌نمایی روی عکس‌ها، سافت‌تر بودنِ عکس وان‌پلاس و جزئیات کمترش درمقایسه‌با آیفون را متوجه می‌شویم.

مقایسه عکاسی پرتره با دوربین تله‌فوتو

عکس‌های پرتره‌ی زیر با دوربین تله‌فوتوی گوشی‌ها ثبت شده‌‌اند؛ بنابراین تفاوت قاب‌بندی عکس‌ها به تفاوت فاصله‌ی کانونی لنزها بازمی‌گردد؛ در عکس‌های پرتره، هیچ‌کدام از دو گوشی عملکرد دقیقی در ثبت رنگ‌ها ندارد، وان‌پلاس بیش‌از حد اشباع کرده و آیفون هم رنگ‌ها را اندکی بی‌روح ثبت کرده است.

وان‌پلاس ۱۳ در تفکیک چهره‌ی محمدحسین از پس‌زمینه دقیق‌تر از آیفون ظاهر شده و عکس خوشایندی را ثبت کرده؛ اما سطح جزئیات اندکی پایین‌تر از رقیب آمریکایی است.

وان‌پلاس ۱۳ در اغلب موارد پابه‌پای آیفون می‌آید و حتی در بعضی سناریوها بر آن برتری دارد. عکس‌ها نویز کمتری دارند و جزئیاتشان نزدیک به آیفون است؛ فراموش نکنید که در مورد دو گوشی با اختلاف قیمتی بیش‌از ۵۰ میلیون تومان صحبت می‌کنیم.

اپلیکیشن دوربین وان‌پلاس ۱۳ پیچیدگی چندانی ندارد و خیلی سریع می‌توان به آن عادت کرد؛ به‌عنوان نکته‌ی مثبت باید اشاره کنم که اپلیکیشن دوربین به‌مراتب نرم‌تر از رقبای دیگر بین دوربین‌ها سوئیچ می‌کند.

متأسفانه اپلیکیشن دوربین وان‌پلاس ۱۳ به‌اندازه‌ی رقبا، قابلیت‌ها و ویژگی‌های متمایز ندارد؛ به‌عنوان مثال فیلم‌برداری 4K به ۶۰ فریم‌برثانیه محدود است و از 4K120 خبری نیست، فیلم‌برداری اسلوموشن در بهترین حالت با وضوح 1080p و نرخ ۲۴۰ فریم‌برثانیه انجام می‌شود، فیلم‌برداری LOG نیز در دسترس نیست.

خوشبختانه با تمامی دوربین‌ها می‌توان فیلم‌برداری HDR دالبی‌ویژن با وضوح 4K و نرخ ۶۰فریم‌برثانیه انجام داد و حین فیلم‌برداری نیز می‌توان بین دوربین‌ها جابه‌جا شد. دوربین اصلی ویدیوهایی جذاب و پرکنتراست با رنگ‌های خوشایند ضبط می‌کند؛ اما هنگام زوم‌کردن، هم فوکوس با تأخیر انجام می‌شود، هم تصویر یکنواختی نمی‌بینیم و همین موضوع یکی از ضعف‌های دوربین وان‌پلاس ۱۳ مقابل رقبا است.

وان‌پلاس ۱۳ پرچم‌دار بسیار خوش‌ساختی است؛ اما طراحی آن به‌اندازه‌ی رقبایش مینیمال و چشم‌نواز نیست. گوشی از پنل پُروضوح، پُرنور و باکیفیتی بهره می‌برد؛ اما خمیده‌بودن لبه‌ها هم اندکی از ترندهای روز موبایل فاصله دارد، هم نصب گلس محافظ را بسیار دشوار می‌کند.

وان‌پلاس ۱۳ از باتری حجیم و بسیار قدرتمندی بهره می‌برد؛ به‌طوری‌که بین تمام دستگاه‌هایی که تاکنون بررسی کرده‌ایم، بعد از اکسپریا ۱ مارک ۶، بالاترین شارژدهی را در استفاده‌ی روزمره به‌نمایش گذاشت. از سوی دیگر، آداپتور ۱۰۰واتی همراه گوشی نیز یکی دیگر از برتری‌های پرچم‌دار وان‌پلاس درمقایسه‌با رقبایی است که نه‌تنها بدون آداپتور به‌فروش می‌رسند؛ بلکه سرعت شارژ شدن‌شان فرسنگ‌ها با وان‌پلاس فاصله دارد.

سیستم‌عامل وان‌پلاس ۱۳ در نسخه‌ی گلوبال بسیار تمیز با انیمیشن‌های فوق‌العاده نرم و چشم‌نواز است. شاید کاربران اندروید، مقابل OxygenOS و شباهت‌هایش به iOS گارد داشته باشند؛ اما برای کسی که می‌خواهد از آیفون به‌سمت اندروید بیاید، سیستم‌عامل وان‌پلاس می‌تواند خوشایند باشد؛ هرچند که سال‌های کمتر پشتیبانی نرم‌افزاری وان‌پلاس، یکی از ضعف‌های اصلی وان‌پلاس ۱۳ به‌شمار می‌آید.

عملکرد وان‌پلاس ۱۳ به‌لطف اسنپدراگون ۸ الیت بسیار چشمگیر است؛ گوشی در استفاده‌های عادی، آن‌قدرها داغ نمی‌شود و در بازی‌ها هم عملکرد دستگاه خیره‌کننده است. دوربین وان‌پلاس ۱۳ نیز ناامیدتان نمی‌کند؛ اما مورد شگفت‌انگیزی هم در دل ندارد؛ عکس‌ها به‌ویژه در تاریکی خوشایند و جذاب هستند؛ اما فیلم‌برداری و قابلیت‌های دوربین در سطح رقبا نیست.

در لحظه‌ی نگارش بررسی پیش‌رو، نسخه‌ی ۱۶ | ۵۱۲ گیگابایت وان‌پلاس ۱۳ را می‌توان با قیمت حدودی ۹۵ میلیون تومان در بازار کشور پیدا کرد؛ برخی از فروشگاه‌ها نیز مدل ۱۲ | ۲۵۶ گیگابایت را در محدوده‌ی ۸۵ میلیون تومان به‌فروش می‌رسانند؛ درحالی‌که مدل ۵‍۱۲ گیگابایتی گلکسی S25 اولترا و آیفون ۱۶ پرو مکس با اختلاف قیمتی ۴۰ میلیون و ۱۰۰ میلیون تومان به‌فروش می‌رسند.

با برچسب قیمتی وان‌پلاس ۱۳ می‌توانید به‌سراغ خرید آیفون ۱۶ شصت‌هرتزی با فضای ذخیره‌سازی ۱۲۸ گیگابایت یا گلکسی S24 اولترا مدل ۲۵۶ گیگابایت بروید و همین موضوع جذابیت پرچم‌دار وان‌پلاس را دوچندان می‌کند.

به‌نظر من، اصلی‌ترین ضعف وان‌پلاس در ایران صرف‌نظر از ضعف‌های دوربین، به مدت‌زمان گارانتی و پشتیبانی نرم‌افزاری‌اش بازمی‌گردد؛ سامسونگ و اپل در این زمینه وضعیت بهتری دارند. شما چه دیدگاهی دارید؟ آیا خرید وان‌پلاس ۱۳ را منطقی می‌دانید یا گوشی دیگری را مدنظر دارید؟