سیر تحولات آیفون در یک دهه

۱۰ سال از زمانی که استیو جابز فقید به روی صحنه آمد و یک محصول انقلابی را به جهانیان معرفی کرد می‌گذرد. محصولی که دنیا را تغییر داد و آغازگر عصر جدیدی در دنیای فناوری شد. جابز اکنون دیگر در میان ما نیست؛ اما میراث‌داران او در کمپانی اپل امشب با رونمایی از آیفول نسل جدید، شب فوق‌العاده‌ای برای طرفداران بی‌شمار فناوری رقم زدند. شکی وجود ندارد که آیفون، اهمیت فوق‌العاده‌ای برای کسب‌وکار اپل دارد و این باارزش‌ترین کمپانی جهان، جایگاه فعلی خود را تا حد بسیار زیادی مدیون آن است. اکنون که آیفون‌های جدید پیش روی ما هستند، بد نیست نگاهی به ۱۰ سال گذشته داشته باشیم و روند تکامل این محصول را از یک گوشی همراه معمولی به دستگاه‌هایی پیشرو در عرصه‌ی پردازش شخصی بررسی کنیم.

چند سالی است که ظاهر گوشی‌های هوشمند به ترکیبی از شیشه و فلز شبیه شده‌ است. در نتیجه تشخیص نخستین نسل آیفون از گوشی‌های امروزی کار چندان دشواری نیست. اگر به یاد داشته باشید، سال ۲۰۰۷ زمانی بود که کمپانی بلک‌بری، گوشی موبایل خود را موسوم به Curve عرضه کرده بود و عاشقان فناوری نیز از ورود گوشی منحصربه‌فرد نوکیا با نام N95 به بازار شگفت زده بودند. با این وجود، آیفون محصولی بود که هیچ شباهتی به آن‌ها نداشت. این گوشی همراه از یک نمایشگر لمسی خازنی با ابعاد ۳.۵ اینچ و بدنه‌‌ای گرد از جنس آلومینیوم بهره می‌برد و برخلاف اغلب رقبای خود مجهز به دکمه‌های فیزیکی اندکی بود. در آن زمان، مدل برخوردار از حافظه‌ی داخلی ۴ و ۸ گیگابایت این محصول، به ترتیب با قیمت ۴۹۹ و ۵۹۹ دلار قابل خریداری بود. با توجه به اینکه اکثر گوشی‌های همراه در ایالات متحده از طریق قرارداد با اپراتورها به فروش ‌می‌رسند، آیفون در مقایسه با رقبای خود قیمت بسیار بالاتری داشت. اپل برای حل این موضوع، مدل ۴ گیگابایتی را کنار گذاشت و برچسب قیمت مدل ۸ گیگابایتی را به ۳۹۹ دلار کاهش داد.

نتیجه‌ی تلاش‌های شبانه‌روزی مهندسان اپل، ساخت گوشی همراهی بود که کیفیت ساخت بسیار بالایی در آن زمان داشت. این محصول منحصربه‌فرد، منجر به روی آوردن دیگر سازندگان گوشی همراه به استفاده از نمایشگر‌های چندلمسی شد. با این وجود، برخی از امکانات و مؤلفه‌های طراحی آیفون اصلی در آن دوران محل بحث و مناقشه بود. اگر به یاد داشته باشید، محل قرارگیری جک هدفون در آیفون اصلی، یک گودی بزرگ داشت. این موضوع باعث می‌شد کاربران برای سازگاری هدفون‌های خود با این گوشی، به ناچار از یک تبدیل استفاده کنند یا هدفون‌های ناخوشایند داخل جعبه را به کار بگیرند. افزون بر این، نخستین نسل آیفون تنها از شبکه‌های نسل دوم موبایل (EDGE) پشتیبانی می‌کرد و امکان استفاده از شبکه‌ی جدیدتر نسل سوم وجود نداشت. استیو جابز برای توجیه این عمل، ادعا کرد که چیپ‌ست‌های اولیه‌ی نسل سوم اندازه‌ای بزرگ داشتند و منجر به افزایش مصرف باتری می‌شدند.

نقطه‌ی قوت اصلی آیفون، نرم‌افزار آن بود. آی‌اواس هنوز در مراحل اولیه‌ی تکامل خود به‌ سر می‌برد؛ اما تفاوت قابل ملاحظه‌ای با دیگر سیستم‌عامل‌های گوشی همراه داشت. استفاده از مروگر اینترنت مبتنی بر وب‌کیت آن در مقایسه با مرورگرهای دیگر لذت بیشتری داشت. همچنین، بهره‌گیری از ژست‌های حرکتی چندلمسی، به نحو موثری نحوه‌ی تعامل افراد با گوشی‌های هوشمند را ارتقاء بخشید. با این وجود، آی‌اواس در آن زمان نواقصی جدی نیز به همراه داشت. برای مثال، نرم‌افزار آیفون قادر به اتصال به اکثر سرورهای ایمیل شخص ثالث نبود؛ در نتیجه کاربران تجاری به طور کلی امکان استفاده از این گوشی را نداشتند. همچنین کیبورد مجازی آیفون، در یک زمان تنها از یک لمس پشتیبانی می‌کرد؛ بنابراین تایپ سریع و بدون اشکال غیر ممکن بود. افزون بر این، آیفون اصلی قادر به ارسال پیام‌های غیر متنی MMS نیز نبود؛ در نتیجه امکان ارسال تصاویر تنها از طریق ایمیل یا اپلیکیشن‌های غیر رسمی وجود داشت.

آیفون اصلی همچنان یک نماد در تاریخ پردازش شخصی محسوب می‌شود. این گوشی راه را برای ورود نسل‌های بعدی خود هموار کرد.

پس از عرضه‌ی نسل اول آیفون، اپل روند تکامل آیفون را در دو جبهه دنبال کرد. کوپرتینونشین‌ها از یک طرف باید نسل دوم گوشی همراه خود را می‌ساختند و در عین حال باید اطمینان حاصل می‌کردند که یک گوشی کاربردی‌تر می‌سازند. در مارس ۲۰۰۸، ۹ ماه پس از عرضه‌ی آیفون اصلی در بازار، اپل یک کیت توسعه‌ی نرم‌افزار منتشر کرد و اعلام کرد که برای تسریع توسعه‌ی نرم‌افزار آیفون، مبلغ ۱۰۰ میلیون دلار در نظر گرفته است. چهار ماه بعد، آیفون 3G به همراه آی‌اواس ۲ و فروشگاه نرم‌افزاری اپ استور که در آن زمان تنها شامل ۵۰۰ اپلیکیشن بود عرضه شد. در حالی که کاربران از این بهبود نرم‌افزاری شگفت‌زده بودند؛ یکی از قابل مشاهده‌ترین تغییرات نسل دوم آیفون ظاهر آن بود.

اپل با افزودن نسل سوم شبکه‌ی موبایل، شاسی تقریبا تمام آلومینیومی نسل پیشین را کنار گذاشت و به استفاده از پلی‌کربنات براق روی آورد. این مدل در رنگ‌های مشکی و سفید و با حافظه‌ی داخلی ۸ یا ۱۶ گیگابایتی قابل سفارش بود. با وجود اینکه تغییر مواد سازنده‌ی این گوشی به منظور بهبود قدرت آنتن‌دهی صورت گرفته بود؛ اما پوشش ساخته شده از پلی‌کربنات، به خصوص در اطراف داک اتصال 30-pin در برابر خط و خش ‌آسیب‌پذیر بود. تعدیل خمیدگی آیفون نسل دوم، در دست گرفتن آن را ‌آسان‌تر کرده بود؛ اما در عین حال، این تغییر منجر به غیر قابل استفاده شدن پایه‌های مخصوص آیفون پیشین شد. با وجود این بهبودها، ویژگی‌های اصلی آیفون شامل نمایشگر و دوربین بدون تغییر باقی ماند.

افزون بر این، هما‌ن‌طور که از نام آیفون نسل دوم برمی‌آید، بهره‌گیری از شبکه‌ی نسل سوم، به کاربران اپراتور AT&T این امکان را می‌داد تا سرانجام از سرعت بالای نسل سوم بهره‌مند شوند. این تغییر منجر به بهبود وب‌گردی در آیفون شد و امکان همزمان صحبت کردن را با آن فراهم کرد. شبکه‌ی نسل سوم همچنین از یک گیرنده‌ی جی‌پی‌اس بهره می‌برد. این گیرنده در آن زمان هنوز محدود بود و با وجود اینکه می‌توانست موقعیت شما را تشخیص دهد، اما کمی طول کشید تا اپلیکیشن‌های اولیه‌ی مسیریابی با دقت بالا از راه برسند.

با وجود اینکه اپل و اپراتور همکارش، آیفون‌های اصلی را با قیمت کاملی به فروش رساندند، آیفون نسل دوم، اولین آیفونی محسوب می‌شد که امکان خرید آن به صورت قراردادی وجود داشت. بدین منظور، مدل ۸ گیگابایتی با قیمت ۱۹۹ دلار و مدل ۱۶ گیگاباتی با قیمت ۲۹۹ دلار به فروش رفتند. این تغییر قیمت قابل توجه، منجر به نفوذ آیفون و افزایش استفاده از آن بین کاربران گوشی‌های همراه شد.

یک سال پس از عرضه‌ی آیفون نسل دوم، جانشین آن از راه رسید. اپل آیفون جدید 3GS را در ژوئن ۲۰۰۹ معرفی کرد. فیل شیلر، نایب رئیس بخش بازاریابی جهانی اپل اعلام کرد که حرف اس به کار رفته در نام آیفون جدید، مخفف اسپید (سرعت) است. عملکرد اصلی آیفون در دو سال گذشته تغییری نکرده بود؛ در نتیجه، زمانی که آیفون 3GS با یک پردازنده‌ی جدید و افزایش دو برابری حافظه‌ی رم در مقایسه با نسل‌های پیشین به‌روزرسانی شد، سرعت پردازش آن تقریبا دو برابر شد. این بهبود عملکرد آیفون بسیار مثبت بود؛ اما این حقیقت را که ظاهر آیفون جدید هیچ تفاوتی با نسل پیشین خود ندارد تغییر نداد. همانطور که از نام این گوشی قابل حدس است، نسل سوم آیفون، نقطه‌ی آغازین به‌کارگیری برنامه‌ی به‌روزرسانی تیک‌تاک اپل محسوب می‌شد. بدین مفهوم که در یک سال شما صاحب امکانات جدید به همراه یک طراحی جدید می‌شوید و سال بعد، نسل بعدی با همان بدنه‌ی قبلی، اما عمکرد بهبودیافته‌تر از راه خواهد رسید.

با این وجود، عملکرد گوشی تنها بهبود آن محسوب نمی‌شد. یکی از بزرگ‌ترین تغییرات آیفون نسل سوم، دوربین ۳ مگاپیکسلی جدید آن به همراه فوکوس خودکار و قابلیت ضبط فیلم بود، اما دیگر تغییرات گوشی تاحدودی ملایم بودند. نمایشگر ۳.۵ اینچی آیفون 3GS از همان وضوح تصویر پیشین بهره می‌برد؛ اما اپل برای جلوگیری از کثیف شدن بیش از حد نمایشگر، یک پوشش چربی‌گریز به آن افزود. همچنین، عملکرد بلوتوث تاحدودی بهبود و ظرفیت باتری برای دوام عمر آن در زمان استفاده از شبکه‌ی نسل سوم، افزایش یافته بود. شکی وجود ندارد که آیفون 3GS در زمان خود گوشی قدرتمندی بود؛ اما از آنجایی که اکثر کاربران، آیفون نسل پیشین را با یک قرارداد دوساله خریده بودند، نسل جدید آیفون جایی در سبد خرید آن‌ها پیدا نکرد.

در حالی که آیفون 3GS به افزایش فروش خود در بازار ادامه می‌داد، اپل مشغول بازطراحی بنیادین آیفون پشت درهای بسته بود. اما در آن زمان، ناگهان با انتشار تصویر یک نمونه‌ی اولیه در اینترنت، اولین تصویر از چشم‌انداز اپل برای آیفون‌های جدید به‌دست آمد. تا سال ۲۰۱۰، آیفون‌ها در طراحی کناره‌های خود از پلاستیک بهره می‌بردند؛ اما آیفون ۴ این روند را تغییر داد. پشت و روی چهارمین نسل آیفون با شیشه‌ی مسطح پوشیده و توسط یک نوار فلزی ضد زنگ که به عنوان آنتن عمل می‌کرد از هم جدا شد. ظاهر آیفون در مقایسه با نسل‌های پیشین به شدت زیبا شده بود؛ اما این ظاهر زیبا یک نقص جدی به همراه داشت: در دست گرفتن صحیح گوشی منجر به افت آنتن‌دهی آن می‌شد.

بزرگ‌ترین تغییر آیفون ۴ مربوط به نمایشگر آن می‌شد. نمایشگر رتینای این مدل با وضوح تصویر ۹۶۰ در ۵۴۰ پیکسل نه تنها قابل قیاس با نسل‌های پیشین نبود، بلکه یک سر و گردن از تمام رقبای آن زمان بالاتر بود. تا آن زمان، آیفون‌ها هرگز از دوربین قابل قبولی بهره‌مند نبودند؛ اما دوربین ۵ مگاپیکسلی آیفون ۴ به همراه یک فلش LED، بهترین دوربینی بود که اپل تا آن زمان ساخته بود. اپل همچنین، اولین دوربین جلو را نیز به ساختار آیفون اضافه کرد؛ قابلیتی که برای ثبت تصاویر سلفی و استفاده از ویژگی فیس‌تایم آی‌اواس ۴ ضروری بود.

افزون بر این، اپل اولین پردازنده موبایل خود را با نام A4 به همراه ۵۱۲ مگابایت حافظه‌ی رم درون آیفون ۴ قرار داد که در مقایسه با نسل پیشین یک بهبود بزرگ محسوب می‌شد. عرضه‌ی آیفون ۴ همچنین به معنی از راه رسیدن واقعی قابلیت چندوظیفگی در آیفون بود. سیستم‌عامل بهبودیافته‌ی آیفون ۴ قابلیت افزودن پوشه‌ها را نیز به ارمغان آورد تا مدیریت اپلیکیشن‌ها با نظم بهتری صورت گیرد. همچنین کاربران این امکان را یافتند تا حین انجام کارهای مختلف در گوشی خود به گوش دادن موسیقی نیز بپردازند. آیفون ۴، نه‌تنها قدرتمندترین آیفون ساخته‌شده تا آن زمان بود، بلکه عمر باتری بهتری نیز به همراه داشت.

آیفون ۴ با ظرفیت ۸، ۱۶ و ۳۲ گیگابایت و در ابتدا تنها با رنگ مشکی قابل سفارش بود. اطمینان یافتن اپل از اینکه آیفون سفید محافظ لازم UV را ارائه می‌دهد، ماه‌ها زمان برد؛ در نتیجه آیفون‌های سفید تا آوریل ۲۰۱۱ در دسترس کاربران قرار نگرفتند. با وجود این محدودیت در انتخاب رنگ، محدودیت اپراتور پس از سال‌ها قرارداد انحصاری با اپراتور AT&T، سرانجام برداشته شد.

آیفون ۴ اس اولین آیفونی بود که توسط تیم کوک، مدیرعامل بعدی اپل معرفی شد. ظاهرا تقدیر این گونه رقم خورد تا استیو جابز تنها یک روز پس از معرفی پنجمین نسل محصول انقلابی‌اش، دنیا را ترک کند. آیفون ۴ اس برخلاف شایعات مکرر و بی‌سابقه‌ای که در مورد یک طراحی جدید و نازک‌تر وجود داشت، در واقع همان آیفون نسلی قبلی بود؛ اما بهبودهای قابل توجهی در بطن آن اتفاق افتاده بود. آیفون ۴ اس از چیپ‌ست دو هسته‌ای A5 (که اولین بار در آیپد ۲ استفاده شد) به همراه ۵۱۲ مگابایت حافظه‌ی داخلی بهره می‌برد. افزون بر این، دوربین اصلی گوشی به ۸ مگاپیکسل ارتقاء یافته و قابلیت فیلم‌برداری با وضوح تصویر فول‌ا‌چ‌دی نیز برای آن در نظر گرفته شده بود. به منظور ذخیره‌سازی بیشتر اطلاعات، اپل از یک مدل ۶۴ گیگابایتی در کنار مدل‌های ۱۶ و ۳۲ گیگابایتی رونمایی کرد. همچنین، برخلاف نسل پیشین آیفون، مشکل آنتن‌دهی اکنون برطرف شده بود.

آیفون ۴ اس به همراه آی‌اواس ۵ عرضه شد. با این به‌روزرسانی نرم‌افزاری، این مدل اولین آیفونی شد که از سیستم ذخیره‌سازی آی‌کلاود و پیام‌رسانی آی‌مسیجز بهره می‌برد. وقتی صحبت از آیفون ۴ اس به میان می‌آید، امکان نادیده گرفتن سیری، اپلیکیشن دستیار صوتی که در ابتدا توسط موسسه‌ی تحقیقاتی اس‌آرآی اینترنشنال توسعه داده شد وجود ندارد. سیری زمانی به آیفون ۴ اس آمد که پلتفرم‌های دیگر هنوز قادر به ساختن رقیبی برای آن نبودند. در آن زمان، کاربران با استفاده از سیری می‌توانستند به برقراری تماس، ساخت یادآوری، تعامل با تقویم و ... بپردازند.

زمانی که آیفون ۵ در سال ۲۰۱۲ رونمایی شد، کاربران به آن تغییری که خواستار آن بودند دست یافتند. اپل، فلز ضد زنگ را با آلومینیوم تعویض کرد و تقریبا ۲ میلی‌متر از ضخامت آیفون ۵ را در مقایسه با نسل پیشین کاهش داد. نتیجه‌ی این اقدام، نازک‌ترین، چشم‌نوازترین و زیباترین آیفون تولیدشده تا آن زمان بود. مهم‌تر از همه، اپل سرانجام سیاست خود را در استفاده از نمایشگر ۳.۵ اینچی تغییر داد و یک نمایشگر ۴ اینچی رتینا برای آیفون ۵ در نظر گرفت. این تغییر در پاسخ به افزایش روزافزون ابعاد نمایشگرهای گوشی‌های اندروید صورت گرفت. اپل رابط اتصال 30-pin را نیز کنار گذاشت و به استفاده از رابط دو طرفه‌ی لایتنینگ روی آورد.

تغییر قابل توجه بعدی، استفاده از چیپ‌ست دو هسته‌ای A6 به همراه ۱ گیگابایت حافظه‌ی رم و افزایش دو برابری آن در مقایسه با دو نسل پیشین بود؛ در نتیجه، عملکرد این مدل در مقایسه با قبل دو برابر افزایش یافت. دوربین آیفون ۵ در مقایسه با ۴ اس تغییر چندانی نکرد و از همان سنسور ۸ مگاپیکسلی به همراه محافظ یاقوت کبود به جای شیشه استفاده می‌کرد. به لطف بهبود قابل توجه در پردازش گوشی، عملکرد دوربین نیز بهبود یافت. همچنین شبکه‌ی نسل چهارم داخلی اپل، آیفون ۵ را به اولین آیفون برخوردار از شبکه‌های پرسرعت نسل بعدی بی‌سیم تبدیل کرد.

طبق روال معمول، طراحی آیفون ۵ اس در قیاس با نسل پیشین خود تغییری نکرد. با این وجود، طراحی دکمه‌ی هوم تاحدودی بهبود یافت و یک حلقه‌ی درخشان فلزی به آن افزوده شد. این تغییر به علت استفاده از تاچ‌آیدی، نخستین سنسور اثر انگشت اپل رخ داد. آیفون جدید همچنین برای اولین بار در رنگ‌های طلایی و نقره‌ای نیز قابل سفارش بود.

تغییرات سخت‌افزاری آیفون ۵ اس قابل توجه بود. چیپ بهبودیافته‌ی A7 اولین چیپ ۶۴ بیتی به کار رفته در آیفون محسوب می‌شد و پردازنده‌ی حرکتی جدید موسوم به M7 نیز برای کمک به پردازش بهتر به به این مدل افزوده شد. دوربین ۸ مگاپیکسلی آیفون ۵ نیز با پیکسل‌ها و گشادگی دیافراگم بزرگ‌تر ارتقاء یافته بود. دوربین بهبودیافته اکنون قادر به فیلم‌برداری آهسته تا نرخ ۱۲۰ فرم بر ثانیه بود.

آی‌اواس ۷، نرم‌افزار جدید آیفون ۵ نیز تغییرات قابل ملاحظه‌ای به خود دیده بود. اکنون مؤلفه‌های طراحی کلاسیک اپل جای خود را به طراحی مسطح‌تر و صاف‌تر داده بودند که تاکنون نیز ادامه یدارد. افزون بر این، آی‌اواس ۷ از میانبرهای تنظیمات سریع در کنترل سنتر و ساختار جدید مرکز اعلان‌ها برخوردار بود.

پس از عرضه‌ی آیفون ۵ اس، اپل تصمیم به ساخت یک مدل ارزان‌تر گرفت. در نتیجه آیفون ۵ سی با بدنه‌ی پلی‌کربنات رنگی و قیمت کمتر به بازار عرضه شد. به جز این تغییر ظاهری، آیفون ۵ سی از همان مشخصات اصلی نسل پیشین خود بهره می‌برد.

افزایش روزافزون محبوبیت گوشی‌های اندروید بزرگ، منجر به عرضه‌ی دو آیفون بزرگ‌تر توسط اپل یعنی آیفون ۶ و ۶ پلاس در سپتامبر ۲۰۱۴ شد. آیفون ۶ از یک نمایشگر ۴.۷ اینچی با وضوح تصویر ۱۳۳۴ در ۷۵۰ پیکسل و مدل بزرگ‌تر از نمایشگری ۵.۵ اینچی با وضوح تصویر فول‌اچ‌دی بهره می‌برد. اپل از سال‌ها قبل به دلیل تغییر ندادن ابعاد نمایشگر آیفون‌ها هدف انتقاداتی بود و اکنون به نظر می‌رسید که آیفون‌های جدید به خوبی پاسخ آن انتقادات را داده‌اند.

تغییرات ظاهری آیفون‌های جدید تنها به تغییر ابعاد نمایشگر محدود نمی‌شدند. گوشه‌های این مدل‌ها اکنون گرد‌تر و کاربرپسندتر شده‌ بودند. از آنجایی که هر دو مدل جدید به طرز قابل ملاحظه‌ای بلندتر از نسل‌های پیشین بودند، اپل دکمه‌ی پاور را برای دسترسی آسان‌تر به گوشه‌ی راست دستگاه منتقل کرد. با وجود این تغییرات ظاهری، آیفون ۶ در برابر فشار آسیب‌پذیر شده بود و آزمایش‌های مختلف توسط کاربران، خم شدن این دستگاه را زیر فشار تأیید می‌کردند.

تغییرات درونی آیفون ۶ برای کاربران ایده‌آل بود. هر دو مدل جدید از چیپ‌ست A8 و ۱ گیگابایت حافظه‌ی رم بهره می‌بردند. اپل برای اولین بار برای افزایش فروش مدل‌های با ظرفیت بالاتر، تصمیم به کنار گذاشتن مدل ۳۲ گیگابایتی گرفت. آیفون ۶ به همراه آی‌اواس ۸ و قابلیت پشتیبانی از کیبورد شخص ثالث، ویژگی‌های بین پلتفرمی نظیر Continuity و برخی امکانات سلامتی عرضه شد. افزون بر این، دوربین‌های مدل جدید، اکنون برای اولین بار از تثبیت‌کننده‌ی اپتیکال تصویر بهره می‌بردند.

 تا زمانی که آیفون‌های ۶ اس و ۶ اس پلاس در سال ۲۰۱۵ عرضه شدند، سیاست به‌روزرسانی تیک‌تاک اپل به خوبی در حال اجرا بود. آیفون‌های جدید با همان ظاهر پیشین اما از چیپ‌ست بهبودیافته‌ی A9 و ۲ گیگابایت حافظه‌ی رم بهره می‌بردند. اپل همچنین برای مدل‌های جدید یک دوربین ۱۲ مگاپیکسلی با قابلیت ضبط ویدئوهای 4K در نظر گرفت. همانند مدل‌های پیشین با نام اس، نرم‌افزار نقطه‌ی قوت اصلی آیفون ۶ اس بود. آی‌اواس ۹ با سیری هوشمندتر  و یک پورتال کاملا جدید برای اپل نیوز عرضه شد.

پس از عرضه‌ی آیفون‌های بزرگ ۶ اس و ۶ اس پلاس، وضعیت برای اپل پیچیده شد. زیرا طرفداران گوشی‌های سایز کوچک علاقه‌ای به ابعاد بزرگ آیفون‌های جدید نداشتند. در پاسخ به این موضوع، اپل همان آیفون ۶ اس را درون بدنه‌ای کوچک‌تر قرار داد و آیفون اس ای را به بازار عرضه کرد. پردازنده‌ی A9 عملکرد قدرتمندی به این گوشی بخشید و عمر باتری بالای آن نیز اس ای را به آیفون محبوب طرفداران گوشی‌های کوچک تبدیل کرد.

برخلاف سیاست پیشین، اپل در ساخت آیفون ۷ همان زبان طراحی آیفون ۶ را با چند بهبود جزئی به کار گرفت. آیفون ۷، اولین مدلی از آیفون محسوب می‌شود که از جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون بی‌بهره است. همچنین دکمه‌ی فیزیکی هوم با یک دکمه‌ی خازنی جایگزین شد. قابلیت مقاومت در برابر آب و گرد و خاک با گواهی IP67 نیز برای اولین بار به آیفون‌ها راه پیدا کرد. آیفون ۷ با پردازنده‌ی چهار هسته‌ای A10 فیوژن و به همراه ۲ یا ۳ گیگابایت حافظه‌ی داخلی قابل سفارش بود.

نقطه‌ی تمایز این نسل با نسل پیشین، ساختار دوربین آن بود؛ جایی که آیفون ۷ از یک دوربین ۱۲ مگاپیکسلی به همراه فلش چهارگانه‌ی LED و تثبیت‌کننده‌ی اپتیکال تصویر بهره می‌برد. در همین حین، آیفون ۷ پلاس نیز برای اولین بار مجهز به یک دوربین دوگانه شد. 

سرانجام مورد انتظارترین آیفون از راه رسید. آیفون‌های ۸ و ۸ پلاس در واقع همان مدل‌های پیشین محسوب می‌شوند، اما تغییر اصلی درون آن‌ها اتفاق افتاده است. پردازنده‌ی قدرتمند A11 قدرت عملکرد بی‌سابقه‌ای به آیفون‌های جدید بخشیده‌اند. در نهایت آیفون مخصوص سالگرد یعنی آیفون ۱۰، دقیقا مشابه اطلاعات غیر رسمی منتشرشده، مجهز به یک نمایشگر سوپر امولد کاملا بدون حاشیه‌، ساختار جدید دوربین‌ها و سیستم تشخیص سه‌بعدی چهره است. تمام آیفون‌های جدید به صورت پیش‌فرض به همراه آی‌اواس ۱۱ عرضه می‌شوند.

نظر شما در خصوص آیفون‌های اپل چیست؟