چگونه دوربین آیفون شما را به یک عکاس حرفه‌ای تبدیل می‌کند
پاییز امسال، هنگامی که صفحه‌ی فید اینستاگرام شما مملو از پرتره‌های چشم‌نواز و حرفه‌ای از آشنایان و دوستانتان شود، می‌توانید برای تماشای این تصاویر از یوهانس فرمیر، نقاش معروف قرن هفدهم هلندی تشکر کنید.
در رویداد دوازدهم سپتامبر امسال و در مراسم رونمایی از آیفون‌های جدید، فیل شیلر، نایب رئیس ارشد اپل، با اشتیاق از ماهیت قابلیت جدید پرتره لایتینگ (نورپردازی پرتره) در آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰ برای حاضرین صحبت کرد. وی درباره‌ی این قابلیت شگفت‌انگیز گفت: «ما تنها در زمینه‌ی عکاسی پرتره مطالعه نکردیم؛ بلکه به دوران گذشته و به عصر نقاشی بازگشتیم.»
همانند تمام نسل‌های پیشین آیفون، دوربین یکی از کلیدی‌ترین بخش‌های آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰ محسوب می‌شود و اپل تلاش زیادی برای تبلیغ قابلیت‌های آن انجام می‌دهد. امسال، این شرکت بیش از همه به قابلیت جذابی به نام پرتره لایتینگ افتخار می‌کند. این ویژگی، دامنه‌ی مختلفی از افکت‌های حرفه‌ای را روی تصاویر بی‌نظیر دوربین دوگانه‌ی آیفون‌ها ارائه می‌دهد.
با این حال، آیفون‌های امسال اهمیت به‌خصوصی دارند. برخی از نقد و بررسی‌های اولیه‌ی آیفون ۸، توجه فراوانی به دوربین آن کرده‌اند. برای مثال، وب‌سایت تک‌کرانچ، تصمیم گرفت این گوشی را منحصرا به‌عنوان یک دوربین بررسی کند. بدون اغراق، بهبودهای صورت‌گرفته در سیستم‌های دوربین آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰، بزرگ‌ترین ارتقاء ممکن در بین تمام آیفون‌های پیشین محسوب می‌شود. افکت‌های این دوربین‌ها، تنها فیلترهای معمولی نیستند؛ بلکه نتیجه‌ی سیستم جدید دوربین دوگانه‌ی اپل در همکاری با یادگیری ماشینی برای تشخیص صحنه، نقشه‌برداری عمق آن و سپس تغییر خطوط نورپردازی روی سوژه هستند. تمام این عملیات در زمان واقعی انجام می‌شود و حتی می‌توانید نتیجه‌ی کار را به لطف تراشه‌ی فوق قدرتمند جدید A11 بایونیک به‌صورت پیش‌نمایش مشاهده کنید. هنگامی که این نتیجه در مقیاس اپل اعمال شود، این قدرت را پیدا خواهد کرد تا میلیون‌ها عکس آماتور را به‌سرعت به تصاویری حرفه‌ای تبدیل کند. از بسیاری جهات، این بالاترین کیفیت تصویر ارائه‌شده توسط اپل محسوب می‌شود که از زمان آیفون ۴، در دست توسعه بوده است.
ما تنها در زمینه‌ی عکاسی پرتره مطالعه نکردیم؛ بلکه به دوران گذشته و به عصر نقاشی بازگشتیم
اپل برای رسیدن به این مقصود، بهترین مهارت خود را به کار بسته و در زمینه‌ی فرم هنری مورد علاقه‌ی خود و شبیه‌سازی و پیشبرد آن، به مطالعه و ساختارشکنی پرداخته است. این تلاش در مورد آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰، به معنی مطالعه‌ی دقیق شیوه‌های نورپردازی استفاده‌شده در طول تاریخ توسط بزرگانی نظیر ریچارد آودان، آنی لیبویتز و البته فرمیر است.
جانی منزری، یکی از طراحان تیم رابط کاربری انسانی اپل، می‌گوید:
اگر شما به کارهای نقاشان هلندی نگاه کنید و آن‌ها را با نمونه‌های آسیایی مقایسه کنید، سبک متفاوتی را مشاهده خواهید کرد. در نتیجه ما علت تفاوت آن‌ها را جویا شدیم و تلاش کردیم دریابیم چه مؤلفه‌هایی از آن سبک‌ها را می‌توانیم به‌وسیله‌ی نرم‌افزار بازآفرینی کنیم.
پس از این، اپل به کارگاه خود رفت و تلاش کرد پاسخ این پرسش‌ها را پیدا کند. منزری در ادامه می‌گوید:
ما زمان زیادی صرف تابش نور روی افراد و حرکت دادن آن‌ها به اطراف کردیم و این کار را بارها تکرار کردیم. ما مهندسانی داشتیم که تلاش می‌کردند خطوط یک چهره را درک کنند و دریابند چگونه می‌توانیم نورپردازی را به‌وسیله‌ی نرم‌افزار روی آن‌ها اعمال کنیم. ما همچنین مهندسان دیگری در اختیار داشتیم که تنها مشغول سرعت بخشیدن به فرایند کار بودند. ما واقعا به شدت کار کردیم.
«دختری با گوشواره مروارید» از معروف‌ترین آثار یوهانس فرمیر (سمت راست). شبیه‌سازی این سبک نقاشی در قالب افکت استیج لایت در آیفون (سمت چپ)
شاید تمام این کارها بی‌اهمیت به نظر بیاید. اما این موضوع نشان‌دهنده‌ی توجه شدید و بیش از اندازه‌ی اپل به جزئیاتی است که هنگام ارتباط با منابع فناورانه‌ی این شرکت نظیر یادگیری ماشینی، به کار می‌آید.
شیلر می‌گوید:
ما اعضای تیم واقعیت افزوده را داریم که به ما می‌گویند هی! ما دوربین پیشرفته‌تری می‌خواهیم؛ زیرا قصد داریم استفاده از واقعیت افزوده را به تجربه‌ی بهتری تبدیل کنیم و دوربین در ارائه‌ی این تجربه دخیل است. سپس تیم مسئول ساخت فیس‌آی‌دی را داریم. آن‌ها برای پشتیبانی از احراز هویت بیومتریک در آیفون، نیازمند فناوری دوربین و سخت‌افزار، نرم‌افزار، سنسور و لنز هستند. در نتیجه این دوربین وظایف فراوانی بر عهده دارد. هم وسیله‌ی اصلی برای عکس‌برداری در گوشی است و هم برای پشتیبانی و کمک به باز کردن قفل گوشی یا ارائه‌ی تجربه‌ی واقعیت افزوده به کار می‌رود. بنابراین، همکاری فوق‌العاده‌ای بین تمام تیم‌ها و تمام این عناصر در جریان است.
هدف ما هرگز تنها ساخت یک دوربین بهتر نبود. بلکه هدف این بود که چه دوربینی می‌توانیم بسازیم؟ چگونه می‌توانیم به عکاسی کمک کنیم؟
زمانی که تمام این اقدامات جانبی با همدیگر صورت می‌گیرد، امکان پدید آمدن یک پارادایم جدید در حوزه‌ی عکاسی با گوشی همراه به وجود می‌آید. هنگامی که از شیلر درباره‌ی تکامل دوربین آیفون پرسیده شد؛ وی تأیید کرد که اپل به‌صورت هدفمند و تدریجی مشغول ساخت یک دوربین حرفه‌ای بوده است. اما وی به‌سرعت در ادامه مهم‌ترین نکته درباره‌ی اپل و طراحی دوربین آن را بازگو کرد:
هدف ما هرگز تنها ساخت یک دوربین بهتر نبود. بلکه هدف این بود که چه دوربینی می‌توانیم بسازیم؟ چگونه می‌توانیم به عکاسی کمک کنیم؟
در حال حاضر، کمپین تبلیغاتی گسترده‌ی اپل با نام عکاسی با آیفون (Shot on iPhone) در اینستاگرام، انتشار مجموعه‌ای از تصاویر ثبت‌شده با آیفون در مجله‌ی تایم و استفاده‌ی عکاسان حرفه‌ای از آیفون به جای دوربین‌های حرفه‌ای کانن و لایکا، شاهدی بر موفقیت دوربین‌های آیفون به حساب می‌آیند. به نظر می‌رسد با معرفی سیستم‌های به‌روز شده‌ی دوربین دوگانه‌ی آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰، این موفقیت همچنان تکرار شود. پورتره لایتینگ با وجود آنکه هنوز در مرحله‌ی آزمایشی به سر می‌برد، اما عموما عملکرد بسیار خوب و در برخی مواقع حیرت‌انگیزی دارد. تنها عملکرد ضعیف آن در عکاسی پرتره از حیوانات است که نشان می‌دهد این قابلیت فعلا برای انسان‌ها طراحی شده است.
کوین لو، عکاس مد و هنر، می‌گوید با وجود باگ‌های گاه و بیگاه این قابلیت، به‌شدت تحت تأثیر آن قرار گرفته است. وی می‌گوید: «این ویژگی بدون شک، فرصت‌های فراوانی به روی من گشوده است. با این حال، گاهی اوقات باگ‌هایی وجود دارد؛ زیرا اپل این قابلیت را فعلا به‌صورت آزمایشی منتشر کرده؛ با این وجود، بیشتر اوقات نتیجه‌ی کار شگفت‌انگیز است.»
آنچه اپل انجام می‌دهد، بهره‌گیری از نرم‌افزار برای تابش نور و روشن کردن تصویر و به‌طور گسترده‌تر، کنار گذاشتن پیچیدگی کار با دوربین‌های سنتی است که معمولا برای انجام این قبیل کارها از آن‌ها استفاده می‌شود.
فیل شیلر می‌گوید:
ما در دورانی به‌سر می‌بریم که بزرگ‌ترین پیشرفت‌ها در فناوری دوربین، بیش از همه به جای سخت‌افزار در نرم‌افزار اتفاق می‌افتد و این موضوع بدون شک موجب برتری اپل بر شرکت‌های سنتی تولیدکننده‌ی دوربین می‌شود.
اما آیا هنگامی که از نرم‌افزار به‌منظور تسهیل و خودکارسازی فرایندی که از منظر تاریخی یک عمل هنری است استفاده می‌کنید، چیزی را از دست نمی‌دهید؟ گذشته از آن، فشردن یک دکمه و مسطح کردن زمین بازی بین حرفه‌ای‌ها و آماتورها، احساس ناخوشایندی به همراه ندارد؟
منزری اشاره می‌کند همانطور که دستگاه‌ها پیشرفته‌تر می‌شوند اغلب ترس و نگرانی بیشتری نیز به همراه می‌آورند. او می‌گوید:
این قابلیت قرار نیست سطح چیزی را پایین بیاورد. بلکه هدفش فراهم کردن دسترسی است. هدفش کمک کردن به افراد به‌منظور بهره بردن از خلاقیت خودشان است.
منظور منزری این است که عکاسان ماهر فراوانی وجود دارند که به‌صورت حرفه‌ای آموزش ندیده‌اند. آن‌ها نیاز ندارند یا نمی‌خواهند هنگام عکس‌برداری، برای تنظیم فوکوس و عمق میدان با لنزها و ابزارهای حرفه‌ای سروکله بزنند. در واقع لزومی هم به انجام این کارها وجود ندارد. بنابراین، چرا تمام این وسایل پیچیده را کنار نگذاریم و چیزی به آن‌ها بدهیم که با استفاده از آن بتوانند یک تصویر فوق‌العاده ثبت کنند؟
افکت «استیج لایت» با تاریک کردن پس‌زمینه‌ی سوژه، ظاهری حرفه‌ای همانند آثار فرمیر به تصویر می‌بخشد. شیلر می‌گوید:
من فکر می‌کنم که این قابلیت کمتر برای شبیه‌سازی سبک خاصی بوده و هدفش بیشتر نزدیک شدن به طیف سبک‌های موجود بوده است. در نتیجه ما می‌توانیم تلاش کنیم به جای یک نقطه‌ی طراحی خاص، از عناصر اصلی هر سبک، یک مؤلفه برای هرکس پیدا کنیم.این قابلیت به گونه‌ای طراحی شده است که هرکس برای موقعیت‌های مختلف، انتخاب‌های مختلفی در اختیار داشته باشد. در نتیجه، شیوه‌ی به‌کارگیری نورپردازی توسط دیگران در طول تاریخ و در سرتاسر جهان، برای ما آموزنده است.
اقدامات اپل برای بهبود دوربین آیفون‌های جدید تنها منحصر به قابلیت پرتره لایتینگ نیست. برای مثال، دوربین‌های آیفون ۸ پلاس و آیفون ۱۰، هوای برفی را به‌عنوان یک صحنه تشخیص می‌دهند و به‌صورت خودکار تعادل رنگ، نوردهی و ... را تنظیم می‌کنند؛ در نتیجه نیازی نیست شما ذهن خود را درگیر این موارد کنید.
شیلر می‌گوید:
تمام این کارها به‌صورت یکپارچه انجام می‌شود و زمانی که نیاز باشد، دوربین به‌سرعت تمام آن‌ها را انجام می‌دهد. نرم‌افزار می‌داند چگونه ترتیب کارها را برای شما بدهد. هیچ تنظیماتی وجود ندارد.
شاید هیچ کدام از این‌ها نباید با غافلگیری همراه باشد. اپل نه‌تنها در طول سال‌های گذشته، به آهستگی مشغول حرکت و رسیدن به این سطح از عکاسی با آیفون‌ها بوده؛ بلکه برداشته شدن تدریجی مرز بین حرفه‌ای بودن و آماتور بودن و کشیدن یک لایه‌ی ساده و کاربرپسند روی فناوری پیچیده و گیج‌کننده، از زمان آغاز به کار اپل، نشان‌دهنده‌ی نوآوری این شرکت بوده است.
هدف از ساخت این قابلیت را باید در فلسفه‌ی خلق کامپیوتر دسکتاپ این شرکت و سیستم ساماندهی درگ و دراپ جستجو کنیم. باید همان فلسفه‌ای را که زیربنای توسعه‌ی برنامه‌هایی نظیر آی‌مووی، آی‌فوتو و گاراژبند است دریابیم. تمام این محصولات به افراد کمک می‌کنند تا با قدری علاقه و خلاقیت، به کاربرانی حرفه‌ای تبدیل شوند. این فلسفه، در دوربین‌های آیفون، یک قدم فراتر رفته است. در اینجا دیگر هیچ رابط کاربری پیچیده‌ای برای مسیریابی وجود ندارد؛ بلکه تنها یک دکمه، چند لنز و تعدادی پردازش و الگوریتم پیچیده قرار دارد که به کاربر کمک می‌کند همانند نقاشان قرن هفدهمی، تصاویری جذاب و چشم‌نواز خلق کند.
منزری می‌گوید:
ما فکر می‌کنیم بهترین راه برای ساخت یک دوربین، پرسیدن سؤال‌های ساده و اساسی درباره‌ی عکاسی است. عکاس بودن چه معنایی دارد؟ ثبت یک خاطره چه معنایی دارد؟ اگر کار را از اینجا و نه با فهرستی بلندبالا از قابلیت‌های احتمالی و تیک زدن آن‌ها آغاز کنید، اغلب به نتیجه‌ای بهتر دست پیدا خواهید کرد. هنگامی که پیچیدگی نحوه‌ی کارکرد دوربین‌ها را کنار می‌زنید، هم‌زمان فناوری نیز ناپدید می‌شود. سپس افراد می‌توانند تمام خلاقیت خود را روی آن لحظه‌ی که در حال ثبتش هستند، اعمال کنند و نتیجه، خلق تصاویری بی‌نظیر خواهد بود.