عرضه گوشی های هوشمند برای نخستین بار در سال ۲۰۱۷ کاهش یافت
بر اساس گزارش سالیانهی Internet Trends که توسط مری میکر تهیه شده است، در سال ۲۰۱۷ برای اولین بار، گوشیهای هوشمند کمتری نسبت به سالهای قبل به بازار عرضه شده است. علاوهبر این گزارش، IDC نیز در ماه فوریه اعلام کرد که عرضهی گوشیهای هوشمند در حدود ۰.۵ درصد افت کرده است. در سال ۲۰۱۶، بهسختی شاهد ۲ درصد افزایش سالیانهی عرضهی گوشی بودیم.
از میان کل گوشیهای هوشمند عرضه شده به بازار، گوشیهای مجهز به سیستم عامل اندروید و iOS نسبت به سایر سیستمهای عامل جلوتر ایستادهاند. باید خاطرنشان کنیم که با وجود افزایش قیمت گوشیهای پرچمدار امروزی، متوسط قیمت فروش گوشیهای هوشمند در طی این سالها بهطور پیوسته افت کرده است. از آنجایی که بیشتر مردم جهان این روزها از گوشیهای هوشمند استفاده میکنند، رقم رشد این گوشیها اساسا متوقف شده است. بهطور مشابه، میزان رشد کاربران اینترنت در سال ۲۰۱۷ تنها ۷ درصد افزایش داشته است. این در حالی است که در سال ۲۰۱۶ میزان رشد کاربران اینترنت، ۱۲ درصد بود.
این روزها بیشتر از هر زمان دیگری مردم به اینترنت دسترسی دارند. بهطور متوسط برخی کاربران در حدود ۵.۹ ساعت در روز با اینترنت کار میکنند و خیلی از این کاربران برای جستجو از مرورگر گوشیهای هوشمند استفاده میکنند. مطالعات آماری نشان میدهد که تعداد زیادی از کاربران بهجای خرید گوشیهای جدید بازار از گوشیهای کهنه و کارکردهی دیگران استفاده میکنند.
وقتی اکثر گوشیهای هوشمند شبیه به هم هستند و بازار از گوشیهای کارکردهی خوب با شرایط مناسب اشباع شده است، کاربران انگیزهای برای خرید گوشی جدید ندارند. برخی شرکتهای تولیدکننده تنها با تبلیغاتی که دارند، محصولات خود را متفاوتتر از بقیه نشان میدهند. این شرکتها باید تلاش کنند تا با معرفی گوشیهایی با مشخصات قابل توجه، در بین کاربران برای خود محبوبیت ایجاد کنند.
کاهش عرضهی گوشیهای هوشمند در سال ۲۰۱۷ موضوع جدیدی نیست. بخش دیگری از گزارش تحلیلی میکر نشان میدهد که کاربران چگونه به اینترنت دسترسی دارند. وی تحلیل دیگری روی ۲۰ شرکت بزرگ اینترنتی انجام داده که بر اساس آن، اپل بزرگترین شرکت اینترنتی است و آمازون در جایگاه دوم قرار دارد. بر اساس نتایج آماری میکر علیبابا، ششمین شرکت بزرگ فناوری جهان و بزرگترین شرکت اینترنتی چین است و بعد از آن شرکت Tencent قرار دارد.
همچنین، این گزارش وضعیت فعلی شرکتهای فناوری را در حوزهی حفظ حریم خصوصی اطلاعات نشان میدهد. شرکتها عموما با استفاده از دادههای اطلاعاتی میتوانند برنامههای کاربردی را بهبود ببخشند. ولی درحوزهی امنیت دادههای شخصی، نحوهی استفاده از این دادهها حائز اهمیت است. به همین دلیل شرکتها دچار پارادوکس حریم خصوصی میشوند.