QHD دربرابر FHD: حداقل رزولوشن موردنیاز کدام است؟
تنها چند سال از تب‌وتاب رزولوشن گوشی‌های هوشمند می‌گذرد؛ زمانی‌که اپل بر کفایت رزولوشن رتینای خود اصرار می‌کرد و سایر گوشی‌های اندرویدی به رزولوشن‌های FHD و QHD مجهز شده بودند. حتی سونی نمایشگرهای 4K را به گوشی‌هایش آورد؛ اما این رزولوشن هنوز به ترند بازار تبدیل نشده است.
بازار امروز برخلاف چند سال گذشته، کمتر درگیر رقابت صفحه‌نمایش است. حتی برخی از گوشی‌های پرچم‌دار جدید ۲۰۲۰ مانند موتورولا اج پلاس و ال‌جی ولوت و سری P40 هواوی با نمایشگرهای FHD+ عرضه شده‌اند. سؤال مهمی که ممکن است برای شما هم مطرح شده باشد، تفاوت تجربه‌ی بصری نمایشگرهای QHD و FHD است. آیا این تفاوت بر تجربه‌ی کاربری تأثیر میگذارد؟
آیا واقعا به نمایشگرهای QHD نیاز داریم؟
ویژگی مهم نمایشگرهای QHD تصاویر واضح‌تر و شفاف‌تر آن‌ها است. این نکته در نمایشگرهای بزرگ‌تر بیشتر به‌چشم می‌آید که تعداد بیشتری پیکسل برای حفظ تراکم پیکسلی و شفافیت موردنیاز است. تراکم پیکسلی به‌معنای تعداد پیکسل در مساحتی مشخص است که معمولا با واحد پیکسل‌بر‌اینچ (PPI) بیان می‌شود. رزولوشن بیشتر به بهبود کیفیت تصویر در بازی‌ها و کاهش لبه‌های تیز و زننده کمک شایانی می‌کند. البته باید در نظر گرفت که برای پردازش تعداد بیشتری از پیکسل‌ها، قدرت گرافیکی درخوتوجه (به‌طور بالقوه کاهش FPS) و مصرف انرژی بیشتری لازم خواهد بود.
سطح جزئیاتی که چشم انسان از فاصله‌ای مشخص می‌تواند ببیند، محدود است و در این محدودیت، عوامل زیادی از‌جمله اندازه‌ی صفحه و فاصله‌ی چشم از صفحه مؤثرند. برای صفحه‌نمایش کوچک پنج‌اینچی، رزولوشن FHD تقریبا برای دید از هر فاصله‌ای کافی است و برای صفحات بزرگ‌تر شش و هفت اینچی، در رزولوشن QHD در فواصل نزدیک تفاوت‌هایی به‌چشم می‌آید. نمودار زیر حدود تراکم پیکسلی‌ای را نشان می‌دهد که در هر فاصله می‌توانید ببینید. این فواصل با رنگ زرد مشخص شده است. در این نمودار، سه اندازه‌ی صفحه‌ی متفاوت در نظر گرفته شده است.
همان‌طورکه در نمودار مشاهده می‌کنید، تفاوت در جزئیات نمایشگرهای QHD در دستگاه‌های بین شش تا هفت اینچی تنها هنگامی محسوس است که دستگاه شما در فاصله‌ای کمتر از ۳۰ سانتی‌متر از چشمانتان قرار داشته باشد. نکته‌ی مهم این نمودار فاصله‌ی نزدیکی است که در آن تفاوت رزولوشن‌ها به‌چشم می‌آید. بیشتر کاربران گوشی‌های خود را در فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتی‌متری از خود قرار می‌دهند. در این فاصله، رزولوشن FHD تقریبا کافی است. رزولوشن FHD+ نیز به‌دلیل نسبت تصویر بیشتر از ۱۶:۹ برخی از گوشی‌ها در سال‌های اخیر پدید آمده است که جایگاهی میان FHD و QHD دارد. در فاصله‌ی دید معمول، حتی در گوشی‌های بزرگ FHD+ نیز به‌سختی می‌توان به تفاوت رزولوشن بیشتر پی برد.
رزولوشن Full HD جز در صفحات بزرگ و فواصل بسیار نزدیک، برایتان کافی است
نکته‌ی مهم دیگری که باید به آن توجه کرد، رزولوشن محتوای نمایش داده‌شده در گوشی شما است. بیشتر محتوای ویدئو آنلاین نهایتا می‌تواند کیفیت 1080p یا FHD داشته باشد و پخش محتوا در رزولوشن آن کیفیت بصری عالی دارد؛ اما در رزولوشن‌های دیگر باید به بزرگ‌نمایی یا کوچک‌نمایی محتوا دقت کرد. برای فهم بهتر این موضوع مثالی بزنیم. رزولوشن 4K چهاربرابر Full HD است؛ پس ویدئو FHD بزرگ‌نمایی می‌شود و با ظاهری مناسب در صفحات 4K به‌نمایش درمی‌آید؛ اما رزولوشن QHD یا 1440p نسبت صحیحی از FHD یا 1080p بزرگ‌تر نیست؛ بنابراین، محتوای این دو رزولوشن ممکن است در یکدیگر اندکی غیرواضح و متفاوت نمایش داده‌شوند. به‌طور خلاصه، رزولوشن QHD درمقایسه‌با FHD علاوه‌بر برتری‌ها، معایب خاصی نیز دارد.
عمر باتری
شاید چندان دورازذهن نباشد که بزرگ‌ترین عیب QHD را درمقایسه‌با FHD مصرف انرژی بیشتر آن بدانیم. این مصرف انرژی به‌دلیل تعداد پیکسل‌های افزایش می‌یابد و بار پردازشی بیشتر پردازنده‌ی گرافیکی گوشی است. آزمایشی روی گوشی سامسونگ گلکسی اس ۲۰ اولترا انجام شده که هم امکان تغییر رزولوشن و هم دو گزینه‌ی ۶۰ و ۱۲۰ هرتزی وجود دارد.
همان‌طورکه در نمودار می‌بینید، نمایشگر QHD حدود ۱۲ درصد انرژی بیشتری از نمایشگر FHD مصرف می‌کند. این تفاوت مصرف انرژی به‌ترتیب در بازی‌ها و تماشای ویدئو بیشتر به‌چشم می‌آید. گشت‌وگذار در رابط کاربری و مرور وب کمتر به رزولوشن نمایشگر وابسته است. در بیشتر مواقع، استفاده از رزولوشن FHD می‌تواند در مصرف باتری دستگاه شما صرفه‌جویی کند. بهره‌گیری از نمایشگر ۱۲۰ هرتزی FHD گلکسی اس ۲۰ اولترا مصرف انرژی کمتری درمقایسه‌با QHD ۶۰ هرتزی دارد.
نمایشگرهای با رزولوشن Full HD ثابت کمتر از پنل‌ها با کاهش رزولوشن انرژی مصرف می‌کنند
به‌طور متوسط، رزولوشن FHD درمقایسه‌با QHD، سی تا چهل دقیقه به عمر باتری اضافه می‌کند؛ البته این عدد بستگی به نوع دستگاه دارد.
سازندگان QHD را غیرفعال می‌کنند
در قیاس برتری جزئی بصری QHD و مصرف بیشتر انرژی، کفه‌ی ترازو به‌نفع مصرف انرژی و کمبود محتوا سنگینی می‌کند. هنوزهم گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار با رزولوشن QHD عرضه می‌شوند؛ اما کاربران احتمالا از این رزولوشن در گوشی‌های خود بهره نمی‌برند؛ زیرا سازندگان به‌طور پیش‌فرض رزولوشن را روی FHD یا FHD+ تنظیم می‌کنند. این موضوع برای گوشی‌های گلکسی اس ۲۰ و گلکسی نوت ۱۰ و وان‌پلاس ۸ پرو صادق است. گوشی ال‌جی وی ۵۰ قابلیتی دارد که هنگام مشاهده‌ی محتوای سازگار با رزولوشن بیشتر، به‌طور خودکار رزولوشن صفحه را تغییر می‌دهد. هواوی نیز این قابلیت را در میت ۲۰ پرو اجرا کرده است.
حداقل رزولوشن نمایشگر در سال ۲۰۲۰ چقدر باید باشد؟
اگر قصد دارید گوشی هوشمند پرچم‌داری بخرید که هم‌اکنون حدود ۱۰۰۰ دلار هزینه دارد، نباید انتظار چیزی جز بهترین را داشته باشید. برای نمایشگرهای بزرگ حدود هفت‌اینچی، صفحه‌ی QHD+ با باتری حجیم و در صفحات کوچک‌تر، FHD+ گزینه‌ی مناسبی برای استفاده‌ی روزمره است.
در نظر داشته باشید رزولوشن، تنها عامل تأثیرگذار بر کیفیت صفحه‌نمایش و تجربه بصری آن نیست. درواقع، نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز به‌اندازه‌ی عواملی نظیر دقت گاما و رنگ و تعادل رنگ سفید بر تجربه‌ی کیفیت شما از صفحه‌نمایش تأثیر میگذارد. پس بهتر است گوشی با صفحه‌نمایش مجهز به نرخ نوسازی ۹۰ یا ۱۲۰ هرتزی تهیه کنید.
صنعت گوشی‌های هوشمند پس از سال‌ها تلاطم دریافته که فعلا بر FHD+ تمرکز کند
شما چه رزولوشنی را بهتر می‌دانید؟ معیارتان از انتخاب صفحه‌نمایش در گوشی هوشمند چیست؟ دیدگاه‌های خود را با ما و دیگر کاربران زومیت به‌اشتراک بگذارید.
نظرات