گوگل احتمالاً با پیکسل ۱۰ و پیکسل ۱۱ در مسیر آیفون قدم برمی‌دارد

از وقتی گوگل پردازنده‌های گوشی‌ پیکسل را به پردازنده‌های سفارشی تنسور تغییر داد، بسیاری از عمر باتری و عملکرد حرارتی ضعیف این گوشی‌ها شکایت کرده‌اند. بخش اعظمی از این موضوع مربوط به تصمیم گوگل برای واگذاری بخش فرایند ساخت تراشه به سامسونگ (بخش S.LSI) می‌شود. خلاصه اینکه فناوری ساخت تراشه سامسونگ معمولاً از رقیب خود، یعنی TSMC، عملکرد ضعیف‌تری دارد.

به‌‌گزارش Android Authority، ظاهراً گوگل تصمیم گرفته است تا روند تولید پردازنده‌های گوشی پیکسل را تغییر دهد. این شرکت قصد دارد سامسونگ را از این فرایند حذف و به‌سمت TSMC حرکت کند. تاکنون فرایند ساخت مدنظر گوگل مشخص نبود؛ اما امروز پاسخ این موضوع برای پردازنده‌ی احتمالی تنسور G5 در پیکسل ۱۰ و حتی تنسور G6 مشخص شد.

پردازنده‌ی تنسور G5 گوگل با اسم رمز laguna که احتمالاً در پیسکل ۱۰ سال آینده رونمایی می‌شود، روی فرایند ۳ نانومتری TSMC با نام N3E تولید خواهد شد. این فرایند همان فرایند ساختی است که اپل در پردازنده‌های A18 Pro آیفون ۱۶ پرو و M4 خود استفاده می‌کند.

خبر استفاده از فرایند ۳ نانومتری TSMC بسیار امیدوارکننده است. این فرايند تا لحظه‌ی نگارش این مطلب، بهترین فرایند ساخت بوده و قطعاً پیشرفتی چشمگیر درمقایسه‌با فرایند ساخت ۴ نانومتری 4LPE سامسونگ در تنسور G4 به‌شمار می‌آید. در نتیجه، پردازنده‌ی جدید هم از‌نظر کارایی و هم ازنظر عملکرد ارتقا خواهد یافت.

اطلاعات منتشر‌شده نشان می‌دهد که احتمالاً تنسور G6 (با اسم رمز malibu) در سال ۲۰۲۶ از فناوری ساخت N3P آینده‌ی TSMC استفاده می‌شود. احتمالاً این فناوری ساخت همان فرایندی است که در پردازنده‌ی A19 اپل نیز مشاهده خواهد شد.

احتمالاً فناوری ساخت N3P به‌صورت ۳ نانومتری باقی خواهد ماند؛ اما شاهد بهبود‌هایی نیز خواهیم بود. اگر به تصویر زیر دقت کنید، PPA مخفف «قدرت و عملکرد و مساحت» است. این سه مؤلفه نقش مهمی در هر فرایند ساخت دارند.

Android Authority

به‌صورت خلاصه عدد Freq (@iso-lkg) بهبود ۵ درصدی را نشان می‌دهد. این عدد تقریباً به‌صورت مستقیم به‌معنی افزایش عملکرد پردازنده بدون تأثیر بر سایر ویژگی‌های پردازنده است. عدد دوم که با Power (@iso-freq) مشخص شده و ۷ درصد تغییر را نشان می‌دهد، مشخص‌کننده‌ی این موضوع است که در‌صورت ثابت‌ماندن فرکانس، چه میزان از قدرت پردازنده استفاده می‌شود.

مؤلفه سوم یا مساحت که با Area مشخص شده، تغییر ۴ درصدی دارد و نشان‌دهنده‌ی این موضوع است که پردازنده‌ی نهایی چقدر کوچک‌تر شده است. می‌توان نتیجه گرفت که تنسور G6 حتی اگر با فرایند ساخت ۲ نانومتری تولید نشود، بهینه‌تر خواهد بود.

استفاده‌ی هر دو پردازنده‌ی جدید گوگل از فرایندهای ساخت TSMC حاکی از جدیدیت گوگل در این موضوع است. نسل‌های پیشین این پردازنده‌ها همواره از رقبای خود عقب‌تر بودند و استفاده از فناوری ساخت پیشرفته، قطعاً گامی مثبت برای رقابتی‌کردن پردازنده‌های گوگل خواهد بود.