چرا فشرده‌سازی و اندازه لنز در عکاسی طبیعت اهمیت دارند؟

مفهوم فشرده‌سازی بیشتر در عکاسی پرتره استفاده می‌شود و هرکدام از لنز دوربین‌ها باتوجه‌به فاصله‌ی کانونی‌شان می‌توانند تصاویر مختلفی از سوژه مدنظر بدهند. کیتلین مک‌لاکلن عکاس طبیعت و منظره اهل کانادا است. در این مقاله، او با استفاده از لنزهای مختلف از درختی عکس می‌گیرد و نقش فشرده‌سازی لنز را در عکاسی طبیعت توضیح می‌دهد. آنچه در‌ادامه می‌خوانید، از زبان او نوشته شده است.

بیشتر اوقات در عکاسی از مناظر، از دوربین EF 16-35mm f/4L IS و EF 70-200mm f/4L IS کانن استفاده و در سفرهای جاده‌ای، با کانن EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II عکاسی می‌کنم. این دوربین علاوه‌بر لنز قدرتمند، قابلیت لرزش‌گیر (stabilization) نیز دارد و عکس‌های بسیار باکیفیتی می‌گیرد؛ ولی مشکل اینجا است که برای من اندازه‌ی این دوربین بزرگ و وزنش سنگین است.

در سفر اخیری که به کوه‌های راکی کانادا رفتم، با دوربین کانن EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II از درختی در پارک ملی بانف عکس گرفتم تا آن را با لنزهای دیگر مقایسه کنم. از این درخت در حالت پرتره (عمودی) عکس گرفتم و سپس هشت عکس جداگانه را در حالت پانارومای عمودی باهم ادغام کردم تا تصویر با وضوح بهتر و دید گسترده‌تر ایجاد شود.

فشرده‌سازی لنز به فاصله‌ی کانونی بستگی دارد و با کمک آن می‌توانیم در فاصله‌ی دورتر از سوژه‌ی مدنظر قرار بگیریم و زوم کنیم. در عکسی که از فشرده‌سازی حاصل می‌شود، پس‌زمینه نزدیک‌تر و بزرگ‌تر از واقعیت به‌نظر‌ می‌رسد. باید گفت نور در زوایای کم و فاصله‌های دورتر به‌صورت موازی به دوربین برخورد می‌کنند و تصویر مسطح‌شده می‌دهند. پس در عکسی که با لنز ۱۰۰-۴۰۰ میلی‌متری کانن گرفته شده است، عناصر موجود در عمق صحنه درمقایسه‌با واقعیت به‌هم نزدیک‌تر دیده می‌شوند و تصویر مسطح است؛ اما در لنزهای واید، عکس این حالت اتفاق می‌افتد؛ یعنی در لنزهای با زاویه‌ی واید، باید به سوژه نزدیک‌تر شویم تا سوژه بزرگ‌تر دیده شود. حالا برای درک بهتر به عکس‌های زیر دقت کنید. این عکس‌ها در فاصله‌های کانونی مختلف گرفته شده است.

عکس ثبت‌شده با لنز ۲۰ میلی‌متر کانن

عکس ثبت‌شده با لنز ۳۵ میلی‌متر کانن

عکس ثبت‌شده با لنز ۷۰ میلی‌متر کانن

عکس ثبت‌شده با لنز ۲۰۰ میلی‌متر کانن

عکس ثبت‌شده با لنز ۴۰۰ میلی‌متر کانن

همان‌طورکه در عکس‌های بالا مشاهده می‌کنید، در عکس‌هایی که با لنز ۲۰ و ۳۵ میلی‌متری گرفته شده، می‌توانیم فضای اطراف درخت وسط را ببینیم و درخت‌های پس‌زمینه و پیش‌زمینه‌ و اطراف جاده‌ دورتر از آن به‌نظر می‌رسند. در لنز ۲۰ میلی‌متری، درخت اصلی کوچک‌تر به‌نظر می‌آید.

فشرده‌سازی در لنزهایی با حداقل فاصله‌ی کانونی ۷۰ میلی‌متری دیده می‌شود. در این لنزها، هرچه فاصله‌ی خود را از سوژه و فاصله‌ی ‌کانونی لنز افزایش دهیم، صحنه مسطح‌تر و درختان بیشتر در اطراف جاده در عکس دیده می‌شوند. با اینکه در عکس آخر با لنز ۴۰۰ میلی‌متری حدود ۱۰۰ متر از سوژه فاصله داشتم، درختان پشت سوژه نیز در عکس دیده می‌شوند و فاصله‌ی زیاد از سوژه محسوس نیست.

عکس پانارومای عمودی پس از ادغام عکس‌های ثبت‌شده. این ادغام از صحنه تصویری با دید گسترده‌تر و واضح‌تر می‌دهد.

فشرده‌سازی لنز بیشتر در عکس‌های پرتره به‌کار می‌رود. فشرده‌سازی در فاصله‌ی کانونی‌های بیشتر ایجاد می‌شود و این قابلیت را دراختیار ما قرار می‌دهد که عناصر نزدیک به‌هم دیده شوند و تصویر مسطح و با اعوجاج کمتر خلق کنیم.