عکاسی مینیمالیسم چیست ؛ هرآنچه باید بدانید

مینیمالیسم در ابتدا به‌عنوان جنبشی هنری آغاز شد. در این سبک، تمام عناصر گمراه‌کننده حذف می‌شوند و پیام تصویر با حداقل تعداد عناصر منتقل می‌شود. این سبک نه‌تنها در شکل‌های هنری، بلکه در سبک‌ زندگی افراد هم وارد شده و شعار آن این است: «سادگی را حفظ کن».

کمینه‌گرایی یا مینیمالیسم در عکاسی پیام واضحی دارد: داستان عکس ساده است و عناصر به‌حداقل رسیده‌اند و فضای تمیزی اضافه شده است. عکاسی مینیمالیست به عکاسی از ساده‌ترین تصاویر به جذاب‌ترین روش‌های ممکن گفته می‌شود.

درست مانند سبک زندگی کمینه‌گرا، شما باید هرآنچه لازم ندارید، دور بیندازید و حداکثر استفاده را از داشته‌هایتان کنید. بنابراین، هنگام عکاسی مینیمالیسم این تعریف را در ذهن خود داشته باشید. سوژه‌ی عکاسی را باید با استفاده از حداقل عناصر بصری نشان دهید. در این مقاله، نگاهی خواهیم انداخت به تعریف هنر مینیمالیست یا کمینه‌گرا و مؤلفه‌های مهم عکاسی مینیمالیست و چگونگی شروع عکاسی و ثبت تصاویر مینیمال.

عکاسی مینیمال ژانری عالی برای ساده‌سازی آثار است.

عکاسی مینیمال چیست؟

تجهیزات عکاسی مینیمال

مؤلفه‌های اصلی عکاسی مینیمالیسم

شروع عکاسی مینیمال

ترکیب‌بندی در عکاسی مینیمال

تکنیک‌های عکاسی مینیمال

انواع عکاسی مینیمال

ویرایش نهایی تصاویر

عکاسی مینیمال ژانری متمرکز بر سادگی است. درواقع، این سبک بر کاربرد ساده‌ی عناصر ترکیب‌بندی متمرکز است. در این سبک، تمام مؤلفه‌های غیرضروری برای بیان جوهر سوژه حذف می‌شوند؛ ازاین‌رو، هدف هنر مینیمالیست انتقال مفهوم با کمترین پیچیدگی ممکن است.

هدف هنر مینیمالیست انتقال پیام به ساده‌ترین شکل ممکن است

جنبش مینیمالیسم در دهه‌ی ۱۹۶۰ در میان هنرمندان نیویورکی ظهور کرد که به‌دنبال واسطه‌های متفاوتی برای بیانگری هنری بودند. آن‌ها برای به‌چالش‌کشیدن مفهوم سنتی هنر زمان خود، چشم‌اندازی توهمی از آن را ارائه دادند و به مخاطب یاد دادند که بهتر است قدردان جزئیات کوچک سوژه‌ها باشند. مینیمالیسم تا حدودی در هنر مجسمه‌سازی ریشه دارد و سپس به حوزه‌ی هنرهای تجسمی،‌ معماری، طراحی داخلی و عکاسی راه پیدا کرد.

مینیمالیسم ریشه‌هایی در مجسمه‌سازی دارد

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های ذهنیت مینیمالیسم این شعار است: «کمتر بیشتر است». براساس این ذهنیت، می‌توان از حداقل تجهیزات برای عکاسی استفاده کرد. گوشی‌های هوشمند گزینه‌های خوبی برای عکاسی مینیمال هستند. بااین‌حال، DSLRها ازنظر تکنیکی در زمینه‌هایی مثل عمق میدان و جلوه‌ی بوکه عملکرد بهتری دارند. حسگرهای کوچک گوشی‌های هوشمند توانایی ثبت جلوه‌ی بوکه را ندارند؛ اما اغلب اوقات در عکاسی مینیمال به جلوه‌ی بوکه نیازی نیست. خطوط واضح و کنتراست‌های شفاف بدون بوکه مقبول هستند.

می‌توانید از هر نوع لنزی برای عکاسی مینیمال استفاده کنید؛ اما برخی لنزها مناسب محیط‌های خاصی هستند؛ درنتیجه، بهتر است لنز خود را با دقت بیشتری انتخاب کنید. در اغلب عکس‌های مینیمال به دو چیز نیاز دارید:

• میدان دید عریض
• فاصله‌ی زیاد بین شما و سوژه

می‌توانید با لنزهای واید به میدان دید عریض برسید و همچنین با لنزهای تله‌فوتو تصاویر مینیمال را از فاصله‌ای دور ثبت کنید. اگر در یک شهر با کوچه‌های باریک عکاسی می‌کنید، فاصله‌ی کانونی ۲۰۰ میلی‌متری برای رسیدن به جلوه‌ی مدنظر مناسب نیست در این شرایط، لنزهای واید گزینه‌های بهتری هستند. لنزهای واید هم همیشه کاربردی نیستند. برای مثال، اگر بخواهید تصاویر مینیمال کوهستان‌هایی در دوردست درمقابل آسمان طوفانی را ثبت کنید، چاره چیست؟ در این صورت، بهتر است از لنز تله‌فوتو استفاده کنید؛ درنتیجه قبل از هرچیز، از خود بپرسید در چه محیطی می‌خواهید عکاسی کنید؟ در این محیط لنز واید کاربردی‌تر است یا لنز تله‌فوتو؟

برای موفقیت عکس کمینه‌گرا، باید شفافیت و سادگی فرم را حفظ کنید. علاوه‌براین، ترکیب‌بندی باید متمرکز بر شکل‌ها، بافت‌ها و رنگ‌ها باشد. درعین‌حال، تصویر لزوماً نباید حالت داستانی یا ارجاع به محتوا داشته باشد یا ایده‌ها و افکار یا باورهای شخصی را منتقل کند؛ بلکه باید قدرت داستان‌گویی صرفاً متمرکز بر مؤلفه‌های اصلی باشد.

یکی از اصول عکاسی مینیمالیسم تأکید بر شکل‌ها و خطوط و رنگ‌ها است

حالا که به درکی پایه از نظریه‌ی عکاسی مینیمال رسیدید، زمان آن است که به نکات لازم برای شروع این سبک عکاسی نگاهی بیندازیم.

هنگام آماده‌سازی برای ثبت عکس‌های مینیمال، لازم است یاد بگیرید که دنیای اطراف خود را به شیوه‌ای متفاوت ببینید. برای مثال، به‌جای توجه به چشم‌اندازهای وسیع و پرکردن قاب با تعداد زیادی از سوژه‌ها، سعی کنید چشم بیننده را با به‌حداقل‌رساندن انحراف‌ها و حواس‌پرتی‌ها به سوژه‌ی اصلی هدایت کنید.

یاد بگیرید دنیا را به شیوه‌ای متفاوت ببینید

به‌سختی می‌توان مهارت متفاوت‌دیدن را توسعه داد. انسان به‌صورت غریزی تصویری کلی از اطراف را به‌خاطر می‌سپارد تا برای امنیت و سلامت خود به‌درستی تصمیم بگیرد. بااین‌حال، وقتی بر بی‌نظمی و آشفتگی غلبه کنید، می‌توانید به جزئیات سرراست و خالصی دست پیدا کنید.

به‌سختی می‌توان دنیا را بدون بی‌نظمی‌ها مشاهده کرد

سوژه‌های جذاب عکاسی مینیمال را می‌توانید در اطراف خود ازجمله محیط اطراف خانه، حیاط منزل تا خیابان‌ها، ساحل دریا و هر جای دیگری پیدا کنید. برای مثال، سعی کنید اشیای میز تحریر را به شیوه‌ای مینیمال مرتب یا حتی در آشپزخانه از میوه‌ها یا کارد و چنگال‌ها در ترکیب‌بندی‌های مناسب عکاسی کنید.

از اشیای جذاب داخل خانه برای عکاسی مینیمال می‌توانید استفاده کنید

برای عکاسی مینیمال در فضای خارجی، به اشیائی نیاز دارید که از پس‌زمینه جدا شده باشند. برای مثال، درختی تنها یا نوک کوهستانی که با مه احاطه شده است یا حتی ابری در آسمان، می‌توانند براساس نوع قاب‌بندی سوژه‌های جذابی باشند. برخی عکاسان یک گام فراتر می‌روند و از پهپاد یا هواپیما برای عکاسی از چشم‌اندازها به‌صورت بالا به پایین استفاده می‌کنند تا به این صورت سادگی را بهتر نشان دهند.

معماری بهترین تصاویر مینیمال را می‌سازد

با نزدیک‌شدن به ساختمان‌ها و بناهای یادبود و معماری‌های داخلی، می‌توانید فرصت مناسبی برای خلق تصاویر مینیمال پیدا کنید. در این بناها، به‌دنبال الگوهای هندسی و بافت‌ها و کنتراست بین نور و تاریکی بروید، تمام این ویژگی‌ها جزئیات زیادی را می‌سازند. همچنین به پله‌ها، پنجره‌ها، قاب درها و حتی مجسمه‌ها دقت کنید.

پله‌ها سوژه‌های جذابی برای عکاسی مینیمال هستند

با اینکه دیدن سوژه‌های معماری در اطراف ممکن است خسته‌کننده به‌نظر برسد، با پیشرفت در ژانر مینیمالیسم رصد سوژه‌ها آسان‌تر می‌شود؛ زیرا چشم شما یاد می‌گیرد که تمام حواس‌پرتی‌های اطراف را حذف کند. ازاین‌رو، خیلی زود با اندکی تلاش می‌توانید سوژه‌های اطرافتان را پیدا کنید.

در محیط می‌توانید سوژه‌های جذابی برای عکاسی مینیمال پیدا کنید

با اینکه می‌توانید از هر تجهیزاتی برای خلق عکس‌های مینیمال استفاده کنید، فاصله‌های کانونی مختلف مجموعه‌ی متنوعی از نتایج را به‌وجود می‌آورند.

انتخاب فاصله‌ی کانونی مناسب به اهداف خلاقانه‌ی شما بستگی دارد

لنزهای واید در فضای داخلی و بسته مثل موزه‌ها و کتابخانه‌ها یا حتی اتاق نشیمن عملکرد خوبی دارند. میدان دیدن وسیع اجازه می‌دهد به سوژه‌ها نزدیک شوید و آن‌ها را در قابی بزرگ قرار دهید. درعین‌حال، اثر اعوجاج در اغلب لنزهای واید می‌تواند به تأکید بر پرسپکتیوهای خاص بینجامد و سوژه با کمی تلاش پررنگ‌تر نشان داده شود.

لنزهای واید برای فضاهای بسته‌ی داخلی عملکرد خوبی دارند

لنزهای زوم طیف متوسط برای زمانی مفید هستند که در شهر قدم می‌زنید یا معماری‌ها و مردم را در زندگی روزمره می‌بینید؛ زیرا این لنزها معمولاً طیف‌های مختلفی از فاصله‌های کانونی را پوشش می‌دهند و بدین‌ترتیب، می‌توانید خلاقیت خود را برای سوژه‌های دورونزدیک به‌چالش بکشید.

لنزهای زوم طیف متوسط برای افراد و پرتره‌ها مفید هستند

لنزهای تله‌فوتو گزینه‌ی مناسبی برای عکاسی مینیمال در فضای بیرون مثل عکاسی از پرنده‌ها یا سوژه‌هایی هستند که در فاصله‌ی دور قرار دارند. با این لنزها، می‌توانید نمایی فشرده از یک چشم‌انداز را ثبت و روی جزئیات و بافت‌ها فوکوس کنید. قابلیت بزرگ‌نمایی لنزهای تله‌فوتو مزیت کاهش حواس‌پرتی‌ها را بدون نیاز به حرکت زیاد فراهم می‌کند.

لنزهای تله‌فوتو برای ثبت جزئیات انتزاعی مناسب هستند

عکس‌های مینیمال بدون ترکیب‌بندی قوی هیچ هستند. بدون چیزی که محدوده‌ی قاب را تعیین کند، عکس‌ها کسل‌کننده خواهند شد. تصاویر مینیمال عناصر کمی دارند. گاهی اوقات سوژه درمقابل پس‌زمینه‌ای ساده، تنها عناصر لازم برای خلق تصویری بی‌نقص هستند.

ترکیب‌بندی قوی در عکاسی مینیمال کمترین عناصر ممکن را دارد

کلید جلب توجه در عکاسی مینیمال ترکیب سوژه‌ی جذاب با ترکیب‌بندی قوی است که در آن، از حداقل عناصر ممکن استفاده شده است. هدف اصلی استفاده از حداقل عناصر و درعین‌حال حفظ جذابیت بصری تصویر است. معیار مهمی که باید به‌خاطر بسپارید، این است که هرچقدر ترکیب‌بندی شما ساده‌تر باشد، پیام آن قدرتمند‌تر است.

هرچقدر ترکیب‌بندی ساده‌تر باشد، پیام قدرتمند‌تری را منتقل می‌کند

قانون یک‌سوم ابزار ترکیب‌بندی اولیه و سودمندی است که برای ساخت تصاویر مینیمال ضروری است. براساس این قانون، قاب تصویر به‌صورت افقی و عمودی به سه قسمت تقسیم می‌شود. عناصری که در نقاط مشترک این خطوط قرار می‌گیرند، ترکیب‌بندی جذاب‌تر و متعادل‌تری را می‌سازند. براساس قانون یک‌سوم، می‌توانید به‌راحتی برای قاب‌بندی تصاویر مینیمالیست خود تصمیم‌گیری کنید تا به نتیجه‌ای جذاب برسید.

قانون یک‌سوم ابزار ترکیب‌بندی قدرتمندی در عکاسی مینیمال است

فضای منفی در عکس به مناطق اطراف سوژه اشاره می‌کند که از قصد خالی نگه داشته می‌شوند. این ابزار ترکیب‌بندی به‌ویژه در عکاسی مینیمال مفید است؛ زیرا به کاهش حواس‌پرتی‌های داخل قاب تصویر کمک می‌کند و باعث می‌شود بیشتر بر سوژه تأکید شود.

فضای منفی سوژه را برجسته‌تر نشان می‌دهد

در اغلب نمونه‌ها، فضای منفی فضایی را برای تنفس سوژه و ایجاد هارمونی و تعادل با صحنه فراهم می‌کند؛ درنتیجه، کاربرد فضای منفی بهترین راه برای ایزوله‌کردن سوژه از محیط آن است.

خطوط ابزار ترکیب‌بندی بسیار قدرتمندی در عکاسی هستند که می‌توانند توجه بیننده را به تصویر جلب و چشم او را هدایت کنند. همچنین، خطوط راهنما می‌توانند جوّ عکس را تغییر دهند یا حتی خود، نقش سوژه را ایفا کنند.

از خطوط می‌تواند برای القای حس عمق به تصویر استفاده کرد

در عکاسی مینیمال، می‌توانید از خطوط برای تقسیم قاب، ایجاد حس جدایی بین سوژه‌ها، تعریف شکل‌ها، نمایش ارتباط بین دو عنصر و اضافه‌کردن حس عمق استفاده کرد.

در عکاسی مینیمال، خطوط برای نمایش ارتباط بین عناصر به کار می‌روند

هنر عکاسی مینیمال تا حد زیادی به ابزار ترکیب‌بندی «شکل» وابسته است. صرف‌نظر از اینکه شکل‌ها هندسی یا انتزاعی باشند، می‌توان از آن‌ها برای خلق جلوه‌های بصری قوی استفاده کرد.

در عکاسی مینیمال، به‌سختی می‌توان در شکل‌ها به مهارت رسید

مهارت در کاربرد شکل‌ها در عکاسی مینیمال کار دشواری است؛ زیرا نه‌تنها باید بر جنبه‌ی فیزیکی، بلکه باید به برهم‌کنش بین نور و سایه و رنگ هم توجه کرد؛ اما با کاربرد صحیح شکل‌ها، می‌توانید متوجه تأثیر واضح آن در خلق تصاویر شوید.

برش تصویر راه خوبی برای تأکید بر شکل است

از برخی تکنیک‌‌ها مثل برش تصویر، تقسیم صحنه با قراردادن چیزی درمقابل سوژه‌ی خارج از فوکوس یا محوکردن، تجربه‌ی کار با عمق میدان، قاب‌بندی به شیوه‌ای که سوژه شبیه به چیز دیگری باشد و فضای منفی می‌توان برای تأکید بر شکل‌ها استفاده کرد.

از فضای منفی برای خلق یک طرح می‌توانید استفاده کنید

فرم ابزاری بسیار چالشی است که درصورت کاربرد صحیح، می‌تواند عکاسی مینیمال را بهبود دهد. فرم به‌معنی بازنمایی سوژه در محیطی سه‌بعدی با استفاده از شکل‌هایی است که حس عمق را القا کنند. ازطریق آرایش خلاقانه‌ی بافت‌ها، الگوها، نور و سایه در یک قاب می‌توان به این هدف رسید.

مهارت در فرم می‌تواند چالشی و دشوار باشد؛ اما درصورت کاربرد صحیح، می‌تواند ظاهر سه‌بعدی را به تصویری دوبعدی ببخشد

ترکیب‌بندی‌های متقارن به‌دلیل ایجاد هماهنگی و حس کلیت جذاب هستند. این ترکیب‌ها می‌توانند نظم و تعادل صحنه را افزایش دهند. استفاده از تقارن در عکاسی مینیمال معماری محبوبیت بسیاری دارد.

حالا که به شناختی درزمینه‌ی ترکیب‌بندی عکاسی مینیمال رسیدید، زمان آن است که تکنیک‌های عکاسی مینیمال را برای افزایش جذابیت بصری عکس‌هایتان بیاموزید.

کاربرد صحیح تکنیک‌های عکاسی می‌تواند سطح عکس‌های مینیمال شما را افزایش دهد

براساس نظریه‌ی رنگ‌ در عکاسی، رنگ‌های مکمل در دایره‌ی رنگ دقیقاً در جهت‌های مخالف یا روبه‌روی یکدیگر قرار دارند. وقتی این رنگ‌ها را در یک قاب کنارهم قرار دهید، کنتراست یا تضاد بصری قوی‌ای را ایجاد می‌کنند که تصاویر را جسورانه و داینامیک و ازنظر زیباشناسی خوشایند می‌سازند.

رنگ‌های مکمل برای کمک به افزایش جذابیت تصویر به‌کار می‌روند

ثبت تصاویر مینیمال به‌صورت سیاه‌وسفید یا تبدیل عکس‌ها به عکس‌های تک‌رنگ در نرم‌افزارهای ویرایش نهایی می‌تواند تأثیر بصری عکس را افزایش دهد. عکاسی تک‌رنگ بدون ایجاد حواس‌پرتی‌های رنگی مخاطب را وادار می‌کند که صرفاً به ترکیب‌بندی و سوژه توجه کند و به آن بیندیشد. این تکنیک عکاسی راهی عالی برای ساده‌سازی قاب و برقراری ارتباط با جوهر و قلب تصویر است.

عکس‌های سیاه‌وسفید چشم‌ مخاطب را مستقیماً به‌سوی سوژه هدایت می‌کنند

عکاسی لانگ‌ اکسپوژر تکنیکی است که از سرعت‌های کم شاتر برای محو حرکت و درعین‌حال حفظ وضوح اشیای ثابت استفاده می‌کند. استفاده از این تکنیک در عکاسی مینیمال می‌‌تواند به خلق عکس‌های سورئال بینجامد.

تکنیک لانگ‌اکسپوژر روشی مناسب برای ثبت حرکت است

تجربه‌ی کار با افزایش سرعت شاتر به شما اجازه می‌دهد طیف متنوعی از حرکت‌ها را ثبت کنید که برای تأکید بر سوژه یا دیگر عناصر ترکیب‌بندی به‌کار می‌روند. برای مثال، می‌توانید با محوکردن ابرهای آسمان یا امواج دریا و تأکید بر سوژه‌ای خاص به تصاویر چشم‌نوازی برسید.

از تکنیک لانگ‌اکسپوژر می‌توان حین روز برای خلق عکس‌های مینیمال استفاده کرد

یکی از خلاقانه‌ترین روش‌های استفاده از تکنیک لانگ‌اکسپوژر، خلق عکس‌های مینیمال در فضای باز و در روز است. با کاهش سرعت شاتر به‌مدت چند دقیقه یا حتی بیشتر، می‌توانید تمام عناصر اضافی ازجمله افراد را برای خلق تصاویری رؤیایی حذف کنید.

اصول مینیمالیسم را می‌توان در انواع عکاسی از عکاسی پرتره تا منظره تا مُد اعمال کرد؛ اما پیاده‌سازی این اصول به محیطی که در آن کار می‌کنید، بستگی دارند. در این بخش، اصول مینیمال در انواع عکاسی را بررسی می‌کنیم.

عکاسی منظره فرصت مغتنمی برای عکاسان مینیمال است؛ زیرا طبیعت منابع الهام‌بخشی را برای جداسازی ارائه می‌کند. در ابتدا، کار را با نگاه‌کردن به فضای منفی شروع کنید. برای مثال، آسمان وسیع یا زمین پوشیده از برف را به‌عنوان پس‌زمینه در نظر بگیرید. سپس روی یک سوژه فوکوس کنید و مطمئن شوید در موقعیت مناسبی از قاب قرار دارد و با استفاده از فضای منفی، سوژه را ایزوله کنید.

از نمونه‌های عکاسی مینیمال منظره، می‌توان به تک‌درختی تنها در برف یا کوهستانی درمقابل آسمان آبی اشاره کرد. از یک گل یا درخت از زاویه‌ی پایین با پس‌زمینه‌ی آسمان آبی می‌توانید عکاسی کنید یا شیئی را از روی زمین بردارید و آن را درمقابل پس‌زمینه‌ی آسمان بگیرید. ثبت عکس‌های مینیمال در طبیعت به‌شدت به نوع فریم‌بندی و پس‌زمینه و عناصری وابسته است که انتخاب یا حذف می‌کنید.

معماری محیط دیگری است که برای عکاسی مینیمال نتایج خوبی دارد. قبلاً در این مقاله مؤلفه‌های عکس موفق مینیمالیستی را بررسی کردیم که یکی از آن‌ها خطوط و شکل‌ها بودند. معماری سرشار از خطوط و شکل‌ها است؛ به‌همین‌دلیل، گزینه‌ی مناسبی برای عکاسی مینیمال به‌شمار می‌رود. وقتی این خطوط را نسبت به فضای منفی در قاب قرار دهید، موقعیت خود را برای هدایت چشم مخاطب به جهتی خاص می‌توانید تغییر دهید. ازآن‌‌جاکه ساختمان‌ها به‌ویژه در مناطق پرجمعیت در نزدیکی یکدیگر قرار دارند، در برنامه‌های ویراش تصویر عناصر زائد و گمراه‌کننده را می‌توانید حذف کنید و با تقارن نیز بازی کنید.

گرچه پرتره‌های معمولی متمرکز بر صورت سوژه هستند، عکاسی مینیمال پرتره اندکی متفاوت است. برای مثال، به‌جای اینکه مدل بیشترین فضای قاب را اشغال کند، می‌توانید مدل را دربرابر دیوار یا فضایی خالی قرار دهید. بدین‌ترتیب، سوژه‌ی انسانی به کوچک‌ترین مؤلفه‌ی عکس تبدیل می‌شود. در این شرایط، استفاده از فضای منفی کلید موفقیت شما است؛ زیرا بدین‌ترتیب، می‌توانید توجه مخاطب را به سوژه جلب و درعین‌حال تأثیر عکس مینیمالیست را هم حفظ کنید.

راه‌حل جایگزین دیگر این است که روی بدن سوژه‌ی خود تمرکز کنید. برای مثال، کلوزآپی از چهره‌ی او را دربرابر فضایی منفی می‌توانید قرار دهید و کار با سیلوئت‌ها را نیز تجربه کنید، در این حالت، مخاطب فقط طرحی از سوژه را دربرابر پس‌زمینه مشاهده می‌کند. مزیت دیگر این روش‌ها آن است که عکس مینیمالیست شما نه‌تنها با پررنگ‌کردن جزئیات سوژه، بلکه با قراردادن آن در فضای خالی حالتی رازآلود را به‌وجود می‌آورد.

وقتی بحث ترکیب عکاسی مینیمالیست با عکاسی عروسی به‌میان می‌آید، باید کمی روش خود را تغییر دهید. هدف اصلی در ژانر عکاسی عروسی مینیمالیست، ثبت سوژه‌ها همراه با میهمانان و در‌عین‌حال، افزودن حسی مینیمال به عکس‌ها است. روش ساده انتخاب لوکیشینی با پس‌زمینه‌ی خلوت است. برای مثال، این پس‌زمینه می‌تواند دیواری بزرگ و خالی یا فضایی باز با پس‌زمینه‌ی آسمان باشد.

نکته‌ی مهم دیگر در عکاسی مینیمال عروسی، بازی با رنگ‌ها در ویرایش نهایی است. برای مثال، می‌توانید تصویری سیاه‌وسفید را به‌گونه‌ای ویرایش کنید که حالتی مینیمال به خود بگیرد. همچنین، می‌توانید با تنظیمات گشودگی دیافراگم DSLR بازی کنید تا تنظیمات شلوغ‌تر پس‌زمینه را حذف کنید.

عکاسی خیابانی را می‌توانید در هر موقعیت و زمانی انجام دهید؛ اما محیط‌های شلوغ و پرجمعیت معمولاً مناسب عکاسی خیابانی به شیوه‌ی مینیمال نیستند. بااین‌حال در شرایط صحیح، عکاسی خیابانی مینیمال قطعاً می‌تواند به تصاویر جذاب و مناسبی بینجامد.

عکاسی مینیمال طبیعت بی‌جان

عکاسی طبیعت بی‌جان گزینه‌ی ایدئالی برای تمرین عکاسی مینیمالیست است. در این حالت، کنترل کاملی روی سوژه‌ها و تنظیم عکس دارید؛ درنتیجه، می‌توانید هر عنصر اضافی را از تصویر حذف کنید. نکته‌ای که باید درباره‌ی عکاسی مینیمالیست طبیعت بی‌جان به‌خاطر بسپارید، این است که چه قصه‌ای را سعی می‌کنید بیان کنید. کار را با انتخاب سوژه‌ای منحصر‌به‌فرد شروع کنید که ازنظر بصری جذاب است. این سوژه می‌تواند شیئی روزمره باشد که در خانه پیدا می‌کنید. سپس، نورپردازی و پس‌زمینه را براساس حسی که می‌خواهید منتقل کنید، انتخاب کنید.

در بحث عکاسی مُد، رسیدن به تصاویر مینیمال با وجود لباس‌ها و ملزومات دیگر کار دشواری است. بااین‌حال، بدین‌معنی نیست که لزوماً همه‌چیز باید سیاه‌وسفید باشد؛ بلکه می‌توانید لباسی یکنواختی را به تن سوژه بپوشانید و او را درمقابل پس‌زمینه‌ای به همان رنگ یا رنگ مکمل آن قرار دهید. درصورتی‌که لباس‌ها جزئیات زیادی داشته باشند، از فضای منفی زیاد اطراف سوژه می‌توانید استفاده کنید.

به‌عقیده‌ی بسیاری از عکاسان، بهتر است قبل از هرچیزی به ترکیب‌بندی صحیح برسید؛ اما گاهی رسیدن به ترکیب‌بندی مینیمال در دوربین غیرممکن است. در چنین شرایطی، از نرم‌افزارهای ویرایش تصاویر مثل لایت روم و فتوشاپ یا نسخه‌های رایگان برای اعمال تغییرات نهایی و رسیدن به نتیجه‌ی دلخواه می‌توانید استفاده کنید.

کمینه‌گرایی یا مینیمالیسم در عکاسی به‌معنی حداکثر استفاده از حداقل تعداد سوژه‌ها است. فضای منفی و ترکیب‌بندی‌های عریض نقش پررنگی در این ژانر عکاسی ایفا می‌کنند. با عکاسی مینیمال، می‌توان پیام‌ها و مفاهیم عمیقی را منتقل و گاهی تصاویر سورئال زیبایی را خلق کرد. برای این ژانر عکاسی، باید درک خوبی از ترکیب‌بندی، نور، سایه‌ها و بافت‌ها داشته باشید و با قراردادن بهینه‌ی هرکدام در قاب تصویر، به خروجی دلخواهتان برسید.