AMD تنظیمات سریع‌ترین هسته در نرم‌افزار رایزن‌مستر را همگام با ویندوز 10 تنظیم می‌کند

از زمان عرضه‌ی پردازنده‌های هفت‌نانومتری سری رایزن AMD، جوامع سخت‌افزاری مشغول یافتن راه‌هایی برای افزایش کارایی این محصولات بوده‌اند. یکی از راهکارهای ارائه‌شده، استفاده از نرم‌افزار رایزن‌مستر (Ryzen Master) است. نرم‌افزار مذکور ابزار AMD برای اورکلاک و افزایش سرعت پردازنده‌های سری رایزن این شرکت است؛ اما مشکل ازآنجا آغاز می‌شود که کاربران هنگام استفاده از نرم‌افزار رایزن‌مستر متوجه شدند این برنامه به‌جای انتخاب هسته‌ی اصلی در پردازنده که اغلب برای انجام آزمایش‌ها مربوط به عملکرد تک‌هسته‌ای استفاده می‌شود، هسته‌ی دیگری را به‌عنوان «بهترین هسته» شناسایی می‌کند.

نگارنده ادعا می‌کند زمانی متوجه این موضوع شده که آزمایش‌های مربوط به ارزیابی الگوریتم برنامه‌ی قدرت‌دهی 1usmus را انجام می‌داده است. الگوریتم یادشده را یکی از کاربران برای افزایش بازدهی پردازنده هنگام اورکلاک ابداع کرده است. تصویر زیر مربوط به نرم‌افزار رایزن‌مستر است و آزمایش‌ها پردازنده‌ی رایزن 3900X در بنچمارک Cinebench R20 در عملکرد تک‌هسته‌ای را نشان می‌دهد. بار کاری در هسته‌های اول و دوم و سوم انجام نمی‌شود و تنها در هسته‌ی پردازشی دوم انجام می‌شود. هسته‌های یادشده جز هسته‌ی دوم، بنابر نظر نرم‌افزار رایزن‌مستر و باتوجه‌به ستاره‌های زرد و نقره‌ای درکنار مشخصه‌ی مربوط به عملکرد آن‌ها در تصویر مرتبط، بیشترین بازدهی را در میان هسته‌های پردازنده دارند.

درهرصورت آنچه مشخص است، نرم‌افزار هسته‌ی پنجم را به‌عنوان بهترین هسته انتخاب کرده است. این در حالی است که هسته‌ی دوم برای انجام آزمایش‌ها تک‌هسته‌ای به‌عنوان هسته‌ی مطلوب شناسایی می‌شود و نگرانی‌هایی از این بابت ایجاد می‌کند که برنامه‌ی زمان‌بندی (Scheduler) ویندوز ۱۰ با امتناع از انجام وظایف روی هسته‌ی پردازشی مناسب به عملکرد آسیب بزند. حال AMD پستی در وبلاگ خود منتشر کرده و توضیح داده است که چرا ویندوز ۱۰ و نرم‌افزار رایزن‌مستر دراین‌زمینه اشتباه نکرده‌اند و این شرکت قصد دارد در نحوه‌ی کار نرم‌افزار رایزن‌مستر بازنگری کند.

در ویندوز، رابط فریم‌ور UEFI نتایج و رتبه‌بندی هسته‌ها پس از آزمایش نهایی را حفظ می‌کند. هم رایزن‌مستر و هم ویندوز از این داده‌ها برای تعیین رتبه‌بندی خودشان از هسته‌های مناسب استفاده می‌کنند. این حقیقت که در نرم‌افزار رایزن‌مستر هسته‌ها با فاصله‌ی ۳ درصدی در عملکرد از هم رتبه‌بندی شده‌اند، به این معنی نیست که هرکدام از هسته‌ها ۳ درصد سریع‌تر از هسته‌ی بعدی هستند. AMD دلیل خود برای رتبه‌بندی این‌چنینی هسته‌ها را این‌گونه شرح می‌دهد:

رتبه‌بندی پیش‌فرض ۳ درصدی برای ارتباط با سیستم‌عامل و القای این نکته که کدام هسته یا هسته‌ها سریع‌تر هستند، گزینه‌ی بسیار مناسبی است. ارتباط مذکور هنگامی‌که ثابت CPPC2 و مقیاس بدون واحد بازدهی به چینش فرکانس‌های پردازنده برای بارهای کاری شما تبدیل می‌شود، هیچ فضایی برای خطاهای ریاضی باقی نمی‌گذارد که به گردشدن اعداد منجر می‌شود.

CPPC2 مخفف عبارت Collaborative Processor Performance Control و به‌معنی کنترل اشتراکی عملکرد پردازنده بوده و در نسخه‌ی ۶٫۲ سند ACPI آمده است. ACPI مخفف Advanced Configuration and Power Interface و به‌معنی پیکربندی پیشرفته و رابط توان است. این سند را برخی از شرکت‌های فناوری برای شناسایی برخی قواعد مربوط به سخت‌افزار منتشر می‌کنند. درباره‌ی CPPC2 در یکی از صفحات این سند آمده است: 

کنترل اشتراکی عملکرد پردازنده مکانیسمی انتزاعی و انعطاف‌پذیر را برای OSPM [مدیریت توان سیستم‌عامل] تعریف می‌کند تا مشترکا با بخشی درون پلتفرم عملکرد پردازنده‌ی منطقی را مدیریت کنند.

به‌طور خلاصه AMD هسته‌ها را به روش خود رتبه‌بندی می‌کند؛ زیرا این‌گونه استراتژی مدیریتی خود را به‌صورت واضح‌تر و مؤثرتری به ویندوز منتقل می‌کند؛ بنابراین، دلیل چنین رتبه‌بندی‌ای ۳ درصد بیشتر یا کمتر بودن سرعت بین هسته‌ها نیست.

چرا ویندوز و رایزن‌مستر عملکرد مشابهی روی پردازنده‌ی یکسان ندارند؟

ویندوز ۱۰ بهترین هسته‎ی پردازنده را انتخاب نمی‌کند و به‌جای آن، یافتن جفت هسته‌های پردازنده که سریع‌ترین مابین هسته‌ها هستند، در اولویت قرار می‌دهد و بار کاری را مدام بین این دو هسته تعویض می‌کند. تصویر زیر هنگامی ثبت شده است که جابه‌جایی مذکور شبیه به آزمایش‌های بنچمارک CB20 در نرم‌افزار رایزن‌مستر است.

این تصویر زمانی ثبت شده است که الگوریتم 1usmus فعال بود؛ به‌همین‌دلیل، بیشتر هسته‌های پردازنده در حالت خواب (asleep) بودند و البته بار کاری بین هسته‌ی ۴ و ۵ در حال جابه‌جایی بود. ویندوز ۱۰ سعی می‌کند بار کاری هم‌زمان را بین این دو هسته تقسیم کند تا بار الکتریکی و حرارت به‌اشتراک گذاشته شود. شایان ذکر است رایزن‌مستر انتخاب می‌کند کدام هسته براساس حداکثر ظرفیت اورکلاک خود ستاره‌ی طلایی را کسب کند.

به‌طور خلاصه رایزن‌مستر بررسی می‌کند تا ببیند کدام هسته‌ی پردازنده به‌عنوان بهترین گزینه برای اورکلاک رده‌بندی می‌شود. در‌همین‌حال، ویندوز موارد بیشتری را بررسی می‌کند تا دریابد کدام جفت هسته‌ها در پردازنده بهترین عملکرد کلی را دارند. این دو نوع ارزیابی برپایه‌ی مجموعه داده‌های یکسانی هستند؛ اما هدف مشابهی را دنبال نمی‌کنند؛ درنتیجه، نرم‌افزار رایزن‌مستر چنین گمان می‌کند که بهترین هسته‌ی پردازشیِ جداگانه‌ای از آنچه ویندوز شناسایی کرده، وجود دارد.

در آینده، AMD نرم‌افزار رایزن‌مستر را به‌گونه‌ای تنظیم می‌کند که دقیقا همان اطلاعاتی که ویندوز گزارش داده را ارائه دهد و منبع سردرگمی ذکرشده را از بین ببرد. پیام واضح این شرکت درباره‌ی مدیریت سرعت کلاک در پردازنده‌های رایزن واگذاری آن به ویندوز ۱۰ است. در‌این‌صورت، خروجی نتایج بهتری درمقایسه‌با مدیریت دستی موارد یادشده خواهد داشت. چنین راهکاری ممکن است ازنظر فنی در مواردی صادق نباشد که تمامی هسته‌ها اورکلاک می‌شوند؛ ولی این‌ گونه تنظیمات دستی توان مصرفی را در پردازنده افزایش می‌دهند. نگارنده‌ی مطلب براساس تجربه‌ی شخصی‌اش راهنمایی‌های AMD را تأیید می‌کند. او می‌گوید تلاش می‌کند بازدهی پردازنده‌ی رایزن را برای بهره‌گیری از گزینه‌های افزایش عملکردی‌ای افزایش دهد که فروشندگان در UEFI ارائه می‌دهند و این راهکارها به‌جای افزایش عملکرد آن را کاهش داده‌اند.

راهنمایی‌های AMD برای افزایش عملکرد پردازنده‌های هفت‌نانومتری رایزن دست‌نخورده باقی مانده است. این شرکت اعلام کرده با به‌روزرسانی به نسخه‌ی ۱۹۰۳ ماه مه یا بعدتر ویندوز، نصب آخرین درایورهای تراشه و استفاده از نسخه‌ی ۱۰۰۲ یا بالاترِ رابط UEFI (فرم‌ور یکپارچه‌ی توسعه‌پذیر) از معماری AGESA می‌توان کارایی پردازنده‌های رایزن را افزایش داد. اگر می‌خواهید مطمئن شوید تمامی این قابلیت‌ها کار می‌کنند، تنظیمات Global C-States و CPPC را در حالت AUTO ON قرار دهید یا به هر شکل ممکن فعال کنید.