گذار به تراشه‌های اپل آغاز شد؛ ماجراجویی کوپرتینونشین‌ها در دنیای آرم
از زمان پی‌بردنمان درباره‌ی برنامه‌ی اپل برای گذار از پردازنده‌های اینتل به‌سمت پردازنده‌های اختصاصی خود با معماری آرم سال‌ها می‌گذرد؛ با هر به‌روزرسانی macOS توسعه‌دهندگان به‌صورت پیدا و پنهان تکه‌هایی از پازل چنین گذاری را می‌یافتند. امروز اپل به‌صورت رسمی از این برنامه‌ی تاریخی پرده برداشت.
اپل بر سر استفاده از تراشه‌های اینتل با چالش‌های گوناگونی مواجه شد؛ از بازطراحی کامل لپ‌تاپ‌هایش گرفته تا مشکلات مربوط به افت عملکرد و حتی به‌تعویق افتادن عرضه‌ی آیفون‌های 5G به‌دلیل مشکلات توسعه‌ی تراشه از جمله‌ی چنین چالش‌هایی به‌شمار می‌آیند. در همین حال تیم توسعه‌ی تراشه در اپل با توسعه‌ی پردازنده‌های پیشرو در سطح گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها، راه را برای ساخت لپ تاپ مبتنی‌بر معماری آرم هموار می‌ساخت.
جانی سروجی، رئیس واحد توسعه‌ی تراشه در اپل می‌گوید پس از گذشت ۱۰ سال، اکنون پردازنده‌های با پسوند X در خانواده‌ی تراشه‌های اپل اکنون نسبت به نسل ابتدایی ۱۰۰۰ برابر عملکرد گرافیکی بهتری دارند. به‌گفته‌ی سروجی تاکنون بیش از ۲ میلیارد نمونه از SoC-های اپل توان پردازشی محصولات مختلف این شرکت را تأمین کرده‌اند.
تعادل بین عملکرد و توان مصرفی در پردازنده‌های اپل
اپل ادعا می‌کند که معماری تراشه‌هایش بهترین عملکرد به‌ازای هر وات را فراهم می‌‌سازد و بدین‌ترتیب محصولات جدیدش بهترین ترکیب از عملکرد و توان مصرفی را به‌ارمغان می‌آورند. اپل همچنین می‌گوید که مجموعه‌ای از فناوری‌های سفارشی‌شده را نیز در اپل سیلیکون به‌کار می‌گیرد که از بین آن‌ها می‌توان به شبکه‌ی عصبی، ماژول گرافیکی GPU و ماژول امن Secure Enclave اشاره کرد.
کریگ فدریگی، مدیر ارشد واحد نرم‌افزار اپل می‌گوید که همه‌چیز در سیستم‌عامل macOS Big Sur برای سازگاری با اپل سیلیکون به‌روز شده‌اند. نرمافزارهای حرفه‌ای اپل از جمله Logic Pro X و Final Cut Pro X از روز نخست دراختیار کاربران مک‌های مبتنی‌بر اپل سیلیکون خواهند بود. براساس ادعای فدریگی، بسیاری از توسعه‌دهندگان «تنها در چند روز» می‌توانند اپلیکیشن‌هایشان را با اپل سیلیکون سازگار سازند. از سوی دیگر کوپرتینونشین‌ها با شرکت‌های مایکروسافت و ادوبی برای سازگارسازی نرمافزارهای مهم‌شان با Apple Silicon وارد همکاری شده‌اند.
تصویری شماتیک از اجزای تشکیل‌دهنده‌ی SoC در اپل سیلیکون
اپل برنامه‌ی Fat Binary (برنامه‌ای که کدهای Native موردنیاز برای اجرا روی پردازنده‌های مختلف را در بطن خود دارد) جدید به‌کاررفته برای ارائه‌ی نرم‌افزار را Universal 2 می‌نامد. از سوی دیگر کیت توسعه‌دهندگان اپل سیلیکون نیز کامپیوتری با ۱۶ گیگابایت رم و پردازنده A12Z است؛ همان تراشه‌ای که به نسل جدید آیپد پرو نیز قدرت می‌بخشد.
فدریگی در طول رویداد WWDC 2020 نرم‌افزارهایی همچون فتوشاپ و فاینال‌کات پرو را روی کیت توسعه‌دهندگان اجرا کرد. او با بیان اینکه موتور پردازش عصبی Neural Engine و تمام هسته‌های موجود در پردازنده به‌صورت کامل به‌کار گرفته می‌شوند، فیلترهای متفاوتی را نیز روی ویدئویی با وضوح 4K پیاده ساخت.
کامپایل مجدد اپ‌ها در نرم‌افزار xCode برای سازگاری با اپل سیلیکون
اپلیکیشن‌های قدیمی مبتنی‌بر معماری اینتل در زمان نصب، به‌کمک فناوری Rosetta 2 با اپل سیلیکون سازگار خواهند شد. اپل می‌گوید این پردازش برای کاربران شفاف خواهد بود. از سوی دیگر فناوری‌هایی همچون Docker نیز با قابلیت مجازی‌سازی (Virtualization) پوشش داده خواهند شد. به‌کارگیری عملی Rosetta 2 از سوی اپل با Maya و اسکرول صحنه فراهم شد. اپل با نمایشی از بازی تومب‌ریدر، ادعا کرد که بازی‌ها به‌سادگی با فناوری Rosetta 2 به‌روز می‌شوند؛ درحالی‌که امکان اجرای Native اپلیکیشن‌های آیپد و آیفون نیز روی کامپیوترهای مک وجود دارد.
کیت Developer Transition برای اپل سیلیکون یک مک‌مینی با ۱۶ گیگابایت رم، پردازنده‌ی A12Z و ۵۱۲ گیگابایت حافظه SSD خواهد بود. توسعه‌دهندگان می‌توانند برای ثبت‌نام در این طرح، روز دوشنبه اقدام کنند، پس از ثبت‌نام، ارسال کیت‌ها از پایان هفته‌ی جاری آغاز خواهد شد. هنوز مشخص نیست که کیت‌های یادشده چه قیمتی خواهند داشت، مانند کیت‌های اینتل به‌صورت کرایه‌ای خواهند بود یا خیر.
مشخصات فنی کیت توسعه‌ی اپل سیلیکون
تیم کوک می‌گوید نخستین کامپیوتر مک با پردازنده‌ی اپل سیلیکون تا پایان سال ۲۰۲۰ از راه می‌رسد و گذار کامل نیز «تقریبا طی ۲ سال» انجام خواهد شد.
باتوجه‌به نمایش امروز مشخص شد که اپل برخلاف رقیب دیرینه‌اش، مایکروسافت، با استراتژی حساب‌شده‌تری وارد عرصه‌ی کامپیوترهای آرم شده است؛ کوپرتینونشین‌ها پیش از آنکه محصولی را به‌صورت تجاری دراختیار کاربران قرار دهند، همکاری با توسعه‌دهندگان بزرگ را کلید زده‌اند و براساس آنچه از دموی ابتدایی برمی‌آید، عملکرد بهتری نیز در ایجاد پلی بین نرمافزارهای قدیمی مبتنی‌بر معماری اینتل و تراشه‌های اختصاصی‌شان داشته‌اند.
شما چه دیدگاهی دارید؟ آیا آینده از آنِ کامپیوترهای مبتنی‌بر معماری آرم خواهد بود؟ آیا اینتل دچار چالش خواهد شد؟