آیا پردازندههای اینتل لیکفیلد کیفیت و کارایی موردانتظار را دارند؟
گزارشها و اخباری که اخیرا دربارهی پردازندههای اینتل لیکفیلد منتشر شدهاند، با کمی ابهام همراه هستند. درواقع، کاربران با نگاه به بررسیهای انجامشده در رسانههای متنوع دنیای سختافزار، نتایج گوناگونی از قدرت و کارایی پردازندههای جدید تیم آبی دریافت میکنند. برخی از نتایج اولیه نشانههای مناسبی از قدرت فراوان محصول جدید اینتل بودند که حتی پیشبینی میکردند کوالکام و سامسونگ از نتایج بهدستآمده هراسان شوند. بههرحال، میتوان با کمی دقت در زاویهی دید و بررسی پردازندههای لیکفیلد، نتیجهگیری منطقی دربارهی آنها ارائه کرد.
پردازنده لیکفیلد (عبارت صحیحتر برای آن SoC است) پردازندهی ۷ واتی با چهار هستهی پردازش مرکزی Tremont و یک هستهی پردازشی Sunny Cove است که از هایبرتردینگ هم بهره نمیبرد. قطعا چنین پردازندهای رقیب محصولات کامل خانوادهی کور (Core) نخواهد بود؛ درنتیجه، مقایسهها و بنچمارکهایی که بین لیکفیلد و پردازندههای کامل کور میشود، هیچگاه برتری پردازندهی کوچکتر را نشان نمیدهد. امتیاز SoC مذکور در بنچمارک CB15 در بخش پردازش تکرشتهای کمتر از امتیاز پردازندهی Core m3-8100y گزارش میشود (۸۸/۳ دربرابر ۹۶/۲). البته در پردازش چندهستهای شاهد نتایج بهتری هستیم و لیکفیلد امتیاز ۲۵۵ را دربرابر امتیاز ۱۶۲ رقیب ثبت میکند.
پردازندهی m3-8100y را میتوان بهترین گزینه در خانوادهی x86 برای مقایسه با Lekefield SoC دانست. پردازندهی سری Core M تراشهای دوهستهای با چهار رشتهی پردازشی محسوب میشود که توان طراحی گرمایی آن ۵ وات و سرعت کلاک پایهاش ۱/۱ و سرعت کلاک تقویتشدهی آن ۳/۴ گیگاهرتز است.
الگوی رقابتی لیکفیلد دربرابر کور ام (ضعف در امتیاز تکرشتهای و برتری در امتیاز چندرشتهای) در تمامی بنچمارکهای ساینبنچ R10 و R15 و R20 و گیگبنچ 5.1 دیده میشود. پردازندهی m3-8100Y در تمامی آزمایشهای تکرشتهای پیروز میشود و فاصلهی زیادی هم با رقیب دارد. درمقابل، در تمامی آزمایشهای چندهستهای شاهد پیروزی پردازندهی لیکفیلد هستیم که فاصلهی بیشتری با فاصلهی رقابت تکرشتهای را هم نشان میدهد.
بدون درنظرگرفتن مصرف باتری، نمیتوان پردازندهها را دقیق و عمیق مقایسه کرد
برخی رسانهها اعتقاد دارند کوالکام با نگاه به نتیجهی بررسیها، پوزخندی به نشانهی پیروزی میزند (تِکرادار)؛ البته بهقطع نمیتوان پیروزی کوالکام را در وظایف پردازشی تأیید کرد. بههرحال، پلتفرم ویندوز روی آرم اکنون برای هماهنگی با x86 مبتنیبر شبیهسازی ۳۲ بیتی است که بهتنهایی برخی از نتایج آزمایش را خدشهدار میکند. درمقابل، لیکفیلد در عملکرد تکرشتهای در بسیاری از آزمایشها از پردازندهی کواکاک 8cx بهتر ظاهر شده (۷۹۷ دربرابر ۷۰۰)؛ اما درنهایت در پردازش چندرشتهای، 8cx با امتیاز ۲،۷۶۰ دربرابر ۱،۴۴۱ پیروز میشود. درنهایت، شاید کوالکام با نسل بعدی پردازندههای خود رقابت را شدیدتر هم بکند؛ اما هنوز نمیتوان نتیجهگیری کاملی از پیشبینیهای آتی کرد.
اپلیکیشن گیکبنچ 5.2 عامل مقیاسدهی پردازش چندهستهای را در پردازندهی لیکفیلد برابر با ۱/۸ بیان میکند. این عامل بههیچوجه پذیرفتنی نیست و حتی میتوان مدل آزمایشکردن اپلیکیشن را هم دربارهی آن نقد کرد. البته نمیتوان بهطورحتم نتیجهی آزمایش را رد کرد؛ اما درنهایت ۱/۸ برابر از پیشبینی اکثر کارشناسان ضعیفتر است.
پردازندهی 8cx عامل مقیاسدهی ۳/۴۶ برابر از خود نشان میدهد که البته باتوجهبه تفاوت در توان طراحی گرمایی، تا حدودی منطقی بهنظر میرسد. تفاوت اعداد مذکور بسیار بزرگ بهنظر میرسد و باید دربارهی آنها تحقیق بیشتری شود. نکتهی جالب این است که لیکفیلد در تمامی آزمایشها در اپلیکیشنهای مبتنیبر مرورگر، عملکردی سریعتر از 8cx دارد.
ضعیفبودن نتایج آزمایش لیکفیلد در بنچمارکها دلیل مشخصی دارد: این پردازنده خصوصا درمقایسهبا دیگر سیستمهای مشابه، نتایج مناسبی از خود نشان نمیدهد؛ زیرا دستگاههای کوچکتر و ضعیفتر عموما درمقایسهبا رقبای بزرگ، نتایج مناسبی ارائه نمیدهند. درواقع، محصولاتی که مصرف توان بسیار کمی دارند، در بسیاری از حوزههای بازدهی و مصرف انرژی عملکردی عالی از خود نشان میدهند؛ اما در مقایسههای سرعت و قدرت از رقبا عقب میمانند. ناگفته نماند اکثر بررسیهای رسانهای روی بنچمارکها متمرکز میشوند و برتریهای مصرف نیرو را لحاظ نمیکنند.
تولیدکنندگان همیشه تلاش میکنند سختافزار عالی و حرفهای را درکنار قابلیتهای مناسب مصرف باتری به بازار عرضه کنند؛ بههمیندلیل، دستگاههایی که مصرف باتری بسیار کمی دارند، لزوما ارزانتر از دستگاههای سنگینتر و بزرگتر نیستند. تفاوتی طبیعی و درککردنی بین آیفون و آیپد وجود دارد که دلیل کُندتربودن یکی از آنها را درمقایسهبا دیگری بهخوبی نمایش میدهد. کاربران نیز بهراحتی دلیل تفاوت را درک میکنند که گوشی آیفون دستگاه کوچکتری است. لپتاپهای بسیار باریک و سبک هنوز از دستگاههای مرسوم موجود در بازار باریکتر هستند؛ ولی تفاوت بین آنها چندان مشخص و واضح نیست.
رسانههایی که تاکنون نتایج بنچمارک لیکفیلد را منتشر کردهاند، به عمر باتری و مصرف نیروی پردازنده و لپتاپ مجهز به آن اشارهای نمیکنند؛ درنتیجه، هنوز نمیتوان پیشبینی کاملی از قدرت و کارایی پردازنده اینتل کرد. درنهایت، فعلا میتوان پیشبینی کرد لیکفیلد با هدف بهبود قدرت پردازش چندهستهای درمقایسهبا کور ام توسعه یافته است. بهبود مذکور نیز با کمترین تأثیر ممکن روی قدرت پردازش تکهستهای انجام میشود. همانطورکه گفته شد، پردازندهی لیکفیلد در اپلیکیشنهای مرورگری گیکبنچ 8cx را شکست میدهد و در پردازش چندرشتهای شکست میخورد.
کارشناسان پیشبینی میکنند کارایی باتری و مصرف نیروی لیکفیلد بهاندازهی پردازندهی کور ام باشد؛ البته نمیتوان بازدهی آن را با 8cx کوالکام برابر دانست و پیشبینی کرد برتری مصرف نیرو استفاده از x86 را دربرابر آرم در گلکسیبوک اس منطقی میکند یا خیر. امتیازهای بخش قدرت و کارایی بهنفع x86 هستند؛ اما عمر باتری قطعا بهسمت آرم متمایل میشود. فاصلهی قطعی بین معماریها را تنها زمانی میتوان مشخص کرد که امتیازها و بررسیهای عمیقتری روی پردازندهها منتشر شود.
بررسیهای مذکور همگی بر کارایی پردازندهی اصلی SoC متمرکز هستند؛ چون بخش پردازش اصلی همیشه طرفداران بیشتری دارد. در بخش پردازش گرافیکی، لیکفیلد نتایج بهتری از رقبای خود دارد و کور ام و اسنپدراگون را شکست میدهد. البته فاصله آنچنان زیاد نیست که SoC هفتواتی را به پردازندهای مناسب دستگاههای گیمینگ تبدیل کند. کارایی بازی و پردازش گرافیکی لیکفیلد درخورتوجه بهحساب میآید؛ اما هیچگاه نمیتوان اجرای بازیهای حرفهای AAA را از آن انتظار داشت.
پردازندهی لیکفیلد در آزمایشهای کنونی عملکرد بهتری از کور ام در وظایف چندهستهای دارد. در اینجا، این سؤال مطرح میشود: آیا پردازندهی جدید اینتل با قیمت مناسبی به بازار عرضه میشود که شاهد توزیع انبوه محصولات مبتنیبر آن باشیم؟ احتمالا پاسخ منفی خواهد بود. درنهایت، بازهم راه چارهای بهجز منتظرماندن برای عرضهی محصولات نهایی و نتیجهگیری دربارهی عمر باتری و قیمت پردازندهی تیم آبی نداریم.