نوویا پردازنده آرم قدرتمندتر از AMD Zen 2 می‌سازد

در سال‌های گذشته، تعداد بازیگران جدید دنیای پردازنده روند صعودی داشته است؛ شرکت‌هایی که با تکیه بر مجوز طراحی خریداری شده از آرم، سعی می‌کنند تراشه‌هایی قدرتمندتر از اینتل و AMD تولید کنند. نوویا (Nuvia) یکی از شرکت‌های جدید بود که از پاییز گذشته کم‌کم از وضعیت فعالیت چراغ‌خاموش خارج شد. این شرکت اکنون جزئیات بیشتری از محصولاتش منتشر کرده‌ که نشان‌دهنده‌ی برنامه‌های بلندپروازانه‌اش برای کسب سهم بیشتر است.

نوویا در بیانیه‌ی جدیدش، قدرت و بهره‌وری و مصرف توان تعدادی از پردازنده‌های خود را با استناد به داده‌های Geekbench 5 با رقبا مقایسه می‌کند. مسئولان این شرکت اعتقاد دارند گیک‌بنچ توانایی مدل‌سازی دقیقی در فرایندهای پردازشی در هر هسته دارد که با تقریب مناسبی، عملکرد را در پلتفرم‌های گوناگون iOS و اندروید و ویندوز به‌خوبی نمایش می‌دهد. همچنین، آزمایش‌های بنچمارک مذکور به‌اندازه‌ای گسترده هستند که تا حدودی عملکرد پردازنده در بخش سرور را هم به‌خوبی نشان می‌دهند. به‌هرحال فاصله‌ی بین کاربردهای سمت کاربر و سرور روز‌به‌روز کمتر می‌شود و می‌توان از نتایج کنونی برای بسط‌دادن نتیجه‌گیری به بازارهای بزرگ‌تر هم استفاده کرد. البته باید داده‌های منتشرشده مبتنی بر گیک‌بنچ را با احتیاط بررسی کرد و هنوز نمی‌توان به‌طور قطعی نتایج را در پلتفرم‌های گوناگون برابر و صحیح دانست.

تصویر بالا  مقایسه‌ای شهودی از بازدهی و بهره‌وری پردازنده‌های گوناگون نشان می‌دهد. همان‌طورکه در نمودار می‌بینید، اسکای‌لیک بازدهی بسیار کمتری از آیس‌لیک و Zen 2 دارد. همچنین، پردازنده‌های مبتنی‌بر آرم در نقطه‌ی تقریبا متفاوت از نمودار قرار گرفته‌اند و بازدهی بسیار بیشتری از رقبای x86 از خود نشان می‌دهند. نکته‌ی مهم این است که پردازنده‌های آرم موجود در بررسی نوویا از معماری big.LITTLE استفاده می‌کنند و در زمان غیرفعال‌بودن پردازنده، مصرف انرژی بسیار کمی دارند. نوویا در اطلاعیه‌اش به تفاوت پردازنده‌های x86 و ARM اشاره نمی‌‌کند و فقط می‌گوید درصورت مشابه‌بودن رفتار پردازنده‌های آرم در استفاده از هسته‌های بزرگ‌تر در حالت idle (مانند پرازنده‌های x86)، تنها شاید نقطه‌ی شروع نمودار بالا تغییر می‌کرد.

تفاوت اصلی بین پردازنده‌های x86 اینتل و AMD با پردازنده‌های مبتنی‌بر آرم اپل و کوالکام در حداکثر فرکانس و فرکانس پایدار عملکرد آن‌ها دیده می‌شود. به‌عنوان مثال، پردازنده‌ی اپل A13 در فرکانس ۲/۶ گیگاهرتز و پردازنده‌های اینتل و AMD نیز در حداکثر فشار در فرکانس‌های ۴/۲ تا ۴/۵ گیگاهرتز فعالیت می‌کند. برای رسیدن به چنین حداکثری در فرکانس، باید بازدهی را در سرعت‌های کلاک کمتر قربانی کنیم. شاید به‌همین دلیل باشد که نمودار پردازنده‌های آرم با پردازنده‌های AMD تفاوت دارد. نوویا در پایان بررسی و اطلاعیه‌ی خود به این نتیجه می‌رسد که پردازنده‌های x86 با وجود برتری در قدرت و بهره‌وری، توان بسیار بیشتری از نمونه‌های آرم مصرف می‌کنند.

باید منتظر عرضه‌ی محصولات قدرتمند مبتنی‌بر آرم به بازار مصرف‌کننده باشیم تا بتوانیم دو مفهوم معماری را عمیق‌تر مقایسه کنیم. نوویا ادعا می‌کند پردازنده‌هایی قدرتمندتر را با مصرف توان کم به بازار عرضه خواهد کرد؛ اما هنوز از محصول نهایی خبری نیست. اپل هم می‌تواند با توسعه‌ی پردازنده‌ی اختصاصی مبتنی‌بر آرم رقابت بین دو معماری پایه‌ای را شدیدتر کند. به‌هرحال هنوز پردازنده‌های آرم و x86 در سطح برابری نیستند که بتوان آن‌ها را عمیق و کامل مقایسه‌ کرد.