اسنپدراگون درمقابل اگزینوس، مدیاتک و تنسور؛ آیا اهمیت دارد گوشی شما به کدام تراشه مجهز باشد؟
رقابت در حوزه‌ی پردازنده‌ها سخت است و وقتی از گوشی‌های هوشمند اندروید سخن به‌میان آید، نام سه برند بیشتر به ذهن کاربران خطور می‌کند: کوالکام با پردازندههای اسنپدراگون و سامسونگ با تراشه‌های اگزینوس و مدیاتک با تراشه‌های سری دایمنسیتی. هر شرکت تراشه‌ساز در زمینه‌ی خاصی بهتر از رقبا عمل می‌کند و هرکدام از این برندها نیز ضعف‌های خاص خود را دارد.
اخیرا شرکتی جدید نیز به جمع تولیدکنندگان پردازندههای موبایلی اضافه شده است. گوگل با معرفی گوشی‌های پرچم‌دار سری پیکسل ۶ خود، اولین‌بار از تراشه‌ی اختصاصی‌اش موسوم به تنسور استفاده کرد. این سری از پردازندههای گوگل از‌این‌پس به‌عنوان قلب تپنده‌ی گوشی‌های سری پیکسل به‌کار گرفته خواهند شد. بدین‌ترتیب، فهرست تولیدکنندگان مهم پردازندههای موبایل شامل چهار شرکت می‌شود. حال، تراشه‌های تولیدی این شرکت‌ها چگونه باهم مقایسه می‌شود و آیا اهمیتی دارد که دستگاهتان از کدام پردازنده استفاده کند؟ در‌ادامه، مقایسه‌ی ارائه‌شده‌ی وب‌سایت میک‌یوزآو در این زمینه را بررسی خواهیم کرد.
اسنپدراگون؛ پردازنده‌ی دلخواه طرفداران
کوالکام به‌لطف پردازندههای اسنپدراگون، هم از نظر منتقدان و هم از نظر کاربران پادشاه تراشه‌های اندرویدی است. این شرکت طیف گسترده‌ای از تراشه‌های اسنپدراگون را تولید می‌کند که عملکرد هرکدام متفاوت است و با قیمت متفاوتی هم به‌فروش می‌رسد. تراشه‌های سری ۸۰۰ اسنپدراگون برای دستگاه‌های پرچم‌دار و تراشه‌های سری ۷۰۰ و ۶۰۰ اسنپدراگون برای گوشی‌های هوشمند میان‌رده و تراشه‌های سری اسنپدراگون ۴۰۰ برای گوشی‌های هوشمند ارزان‌قیمت ارزان‌تر از ۲۰۰ دلار طراحی شده است.
تقریبا بیشتر شرکت‌های بزرگ سازنده‌ی گوشی‌های هوشمند از پردازندههای کوالکام استفاده می‌کنند؛ ازجمله سامسونگ، گوگل، اوپو، شیائومی و وان‌پلاس. دلیل این استقبال چشمگیر از پردازندههای سری اسنپدراگون بسیار واضح است؛ زیرا این تراشه‌ها درمقایسهبا سایر پردازندههای اندرویدی، چه در سطح پرچم‌دار و چه در سطح میان‌رده، به‌طور دائم عملکرد بهتری ارائه می‌دهند.
کوالکام به‌منظور بهبود عملکرد تراشه‌هایش، هسته‌های آرم را سفارشی‌سازی می‌کند و به‌جای استفاده از طراحی‌های استاندارد Mali آرم، از طراحی پردازنده‌ی گرافیکی خود موسوم به آدرینو بهره می‌برد. علاوه‌بر‌این پردازندههای اسنپدراگون به‌دلیل مستندات گسترده، امکان پورت‌کردن رام‌های سفارشی را با روشی آسان‌تر در‌دسترس توسعه‌دهندگان قرار داده است. این یعنی ایجاد رام‌های سفارشی برای دستگاه‌های مجهز به پردازندههای اسنپدراگون از دستگاه‌های مجهز به تراشه‌های مدیاتک یا اگزینوس بسیار آسان‌تر است.
دراین‌میان، تراشه‌های اسنپدراگون معایبی هم دارد. به‌عنوان مثال، این تراشه‌ها معمولا با قیمتی بیشتر از رقبای خود فروخته می‌شوند که این عامل به‌خصوص در دستگاه‌های پرچم‌دار ۲۰۲۰ مجهز به اسنپدراگون ۸۶۵، باعث افزایش درخورتوجه قیمت نهایی این محصولات شد. این موضوع به‌حدی مهم بود که برخی شرکت‌ها مثل گوگل و ال‌جی ترجیح دادند از تراشه‌های میان‌رده در گوشی‌های پرچم‌دارشان استفاده کنند تا جلوِ افزایش قیمت این محصولات گرفته شود.
نکته‌ی مهم دیگر اینکه کوالکام خودش گوشی هوشمند تولید نمی‌کند؛ اما مجوز تراشه‌هایش را به بسیاری از تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند ارائه می‌دهد و درکل نمی‌توان اهمیت این برند را در اکوسیستم اندروید دست‌کم گرفت.
اگزینوس؛ عملکرد شگفت‌انگیز
با اینکه میزان استفاده از پردازندههای اگزینوس در دستگاه‌های اندروید از اسنپدراگون کمتر است، تراشه‌های ساخت سامسونگ اغلب درمقایسهبا رقبای کوالکام تبلیغ می‌شوند. پردازندههای اگزینوس را سامسونگ تولید و در ساخت گوشی‌های هوشمند خود از آن استفاده می‌کند. البته غول فناوری کره‌ای معمولا برخی از گوشی‌های خود را در ایالات متحده با پردازنده‌ی اسنپدراگون روانه‌ی بازار می‌کند که دلیلش نوع مودم بهکاررفته در سیستم-روی-چیپ (SoC) کوالکام است. گفتنی است برخی شرکت‌ها مثل میزو نیز از پردازندههای سری اگزینوس در محصولاتشان بهره می‌برند.
وقتی از قدرت عملکرد صحبت شود، پردازندههای سری اگزینوس معمولا عملکردی شبیه به نمونه‌های اسنپدراگون دارند و حتی در برخی مواقع، قدرت آن‌ها بیشتر از پردازندههای کوالکام هستند. این نکته به‌خصوص در پردازندههای پرچم‌دار بیشتر دیده می‌شود. در سال ۲۰۲۱، اسنپدراگون ۸۸۸ و اگزینوس ۲۱۰۰ بهترین عملکرد را از خود نشان دادند و در سناریوهای مختلف بر یکدیگر برتری داشتند. این رویه درباره‌ی اسنپدراگون ۸۶۵ و اگزینوس ۹۹۰ نیز اتفاق افتاد و رقابت این دو تراشه در بخش‌های مختلف نشان داد که برنده‌ی مشخصی در این زمینه وجود ندارد.
سامسونگ در بخش پردازش مرکزی و گرافیکی از معماری‌های عمومی‌تری درمقایسهبا کوالکام بهره می‌برد؛ اما غول فناوری کره‌ای گاهی اوقات ترسی از ارائه‌ی قابلیت‌های ویژه ندارد. به‌عنوان مثال، در بسیاری از شایعات و گزارش‌های اخیر گفته شده است که این شرکت قصد دارد از پردازندههای گرافیکی Radeon شرکت AMD در تراشه‌های موبایلی سری اگزینوس استفاده کند.
علاوه‌بر‌این، قیمت پردازندههای سری اگزینوس معمولا ارزان‌تر از نمونه‌های اسنپدراگون است. برای بررسی این موضوع می‌توان به تفاوت قیمت مدل اگزینوس و اسنپدراگون گوشی‌های هوشمند سامسونگ توجه کرد.
مدیاتک؛ میان‌رده‌ی پایدار با قیمت مناسب
مدیاتک همیشه آن‌طورکه لایقش است، در کانون توجه کاربران قرار نگرفته است. پیدا‌کردن دلیل به‌وجود‌آمدن این شرایط خیلی سخت نیست؛ زیرا مدیاتک شرکتی تایوانی است و درست مثل کوالکام، تراشه‌های تولیدی خود را به سایر شرکت‌ها می‌فروشد.
بسیار از شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند از تراشه‌های مدیاتک استفاده می‌کنند؛ حتی سامسونگ در برخی از محصولاتش از پردازندههای ساخت مدیاتک بهره می‌برد. شیائومی و وان‌پلاس و اوپو نیز ازجمله برندهای بزرگی محسوب می‌شوند که از پردازندههای مذکور در دستگاه‌هایشان استفاده می‌کنند.
درحالی‌که بیشتر افراد کوالکام را سلطان بازار پردازندههای اندروید می‌دانند، مدیاتک نیز در این بازار حضور پررنگی دارد. این شرکت از نظر سهم بازار در ۴۳ درصد از کل گوشی‌های هوشمند سراسر جهان به‌کار گرفته شده است. درمقابل، سهم کوالکام در این بازار فقط ۲۴ درصد است که درمقایسهبا سهم رقیب تایوانی، رقم بزرگی محسوب نمی‌شود.
مدیاتک ازنظر برخی علاقه‌مندان اندروید شهرت بدی دارد؛ زیرا اغلب به‌عنوان پردازنده‌ی مرکزی گوشی‌های پایین‌رده و بسیار کُند و ارزان انتخاب می‌شود. این دستگاه‌ها از نظر مشخصات فنی واقعا کُند محسوب می‌شوند؛ اما با نگاه به پردازندههای جدید میان‌رده و پرچم‌دار سری دایمنسیتی مدیاتک، این شرکت درواقع موفق شده است تراشه‌های شایسته‌ی احترامی تولید کند که با قیمتی بسیار مناسب‌تر، قدرتی در حد پردازندههای اسنپدراگون ارائه می‌دهند.
تنسور؛ تازه‌وارد میدان
گوگل یکی از تازه‌واردان به جمع تولیدکنندگان تراشه‌های پردازشی است. سیستم-روی-چپ (SoC) تنسور امسال عرضه شد و پیکسل ۶ و پیکسل ۶ پرو با این پردازنده روانه‌ی بازار شدند. تنسور درواقع به‌عنوان اولین پردازنده‌ی گوگل، راهی طولانی در پیش دارد تا بتواند قابلیت کامل سیلیکون گوگل را به همه نشان دهد.
این تراشه از نظر برخی قابلیت‌ها منحصر‌به‌فرد است. به‌عنوان مثال، گوگل در توسعه‌ی تنسور تمرکز زیادی روی قابلیت‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی و امنیت معطوف کرده است. این شرکت بدین‌منظور از تراشه‌ی تایتان M2 بهره گرفته است و همه‌ی اجزای این پردازنده از هوش مصنوعی بهره می‌برد. تسنور می‌تواند با قدرتمندترین پردازندههای بازار، ازجمله اسنپدراگون ۸۸۸ و اگزینوس ۲۱۰۰ رقابت کند؛ اگرچه این تراشه درمقابل دو رقیب اصلی خود کمی عقب‌تر است.
گوگل هنوز راه درازی در پیش دارد و پردازنده‌ی اختضاصی این شرکت فعلا از هر نظر بی‌نقض نیست. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد این شرکت برای ساخت تنسور احتمالا از سامسونگ کمک گرفته است؛ البته این موضوع اهمیت زیادی ندارد؛ زیرا اپل نیز اساسا فعالیت خود را در دنیای گوشی‌های هوشمند با کمک سامسونگ آغاز کرد. بااینحال همان‌طورکه مشاهده کردیم، آینده‌ی بسیار جذابی برای تراشه‌ی اختصاصی خود در سر داشت که به آن‌ها دست یافته است.
گوشی‌های مجهز به کدام تراشه را بخریم؟
هیچ پاسخ قطعی برای این سؤال وجود ندارد و مسئله این است که واقعا اهمیت ندارد دستگاه شما از کدام پردازنده بهره می‌برد؛ زیرا همه‌ی گزینه‌های موجود در حد خود عملکرد مطلوبی ارائه می‌دهند و احتمالا هیچ برنده‌ی واقعی در‌این‌بین وجود ندارد. بااینحال، اگر بخواهیم موضوع را از جنبه‌های مختلف بررسی کنیم، پاسخ کمی متفاوت خواهد بود.
اگر به‌دنبال بهترین عملکرد مطلق هستید، باید دستگاه‌های مجهز به تراشه‌های کوالکام یا اگزینوس را تهیه کنید؛ اما اگر می‌خواهید امکان تغییرات نرم‌افزاری بیشتری در‌دسترس داشته باشید، احتمالا بهترین گزینه برایتان کوالکام است. اگر قصد دارید دستگاه‌های میان‌رده بخرید، اسنپدراگون گزینه‌ی مطلوبی محسوب می‌شود؛ اما می‌توانید به گزینه‌های مجهز به تراشه‌های مدیاتک نیز نگاهی بیندازید. علاوه‌بر‌این، اگر طرفدار گوگل باشید، انتخاب گوشی‌های سری پیکسل ۶ و تراشه‌ی تنسور نیز می‌تواند گزینه‌ای ایدئال باشد.
عملکرد همه‌ی تراشه‌های اندرویدی رضایت‌بخش است
درنهایت، مهم نیست گوشی شما از چه پردازنده‌ای بهره می‌برد؛ بلکه آنچه اهمیت دارد، این است که مشخصات تراشه‌ی بهکاررفته در گوشی هوشمندتان چیست. برای انتخاب بهتر، می‌توانید مقایسه‌ی عملکرد بین دستگاه‌های مجهز به پردازندههای مختلف را بررسی کنید تا برحسب نیاز خود، یکی را برگزینید.
همچنین این نکته را باید مدنظر قرار دهید که خانواده‌ی اندروید بسیار متنوع است و این موضوع فقط مختص سخت‌افزار نیست؛ بلکه نرم‌افزار اندروید است که عملکرد واقعی دستگاه را نشان می‌دهد.