جنگ تبلیغاتی آبی‌ها با قرمزها؛ اینتل پردازنده‌های AMD را با روغن مار مقایسه کرد

در یکی از عجیب‌ترین و پرخاشگرانه‌ترین کمپین‌های تبلیغاتی، اینتل استفاده از معماری‌های قدیمی در پردازنده AMD رایزن ۷۰۰۰ کلاس لپ‌تاپ، آن‌ها را به «روغن مار» تشبیه کرد؛ اشاره‌ای به مواد دارویی تقلبی که در قرن بیستم و پیش‌تر توسط فروشنده‌های معمولاً دوره‌گرد و به‌عنوان درمانی برای همه‌ی درد‌ها به مردم فروخته می‌شد.

در کتابچه‌ی آموزشی Core Truths (بازی کلماتی با عبارت Cold Truth به معنی حقیقت تلخ) که در وب‌سایت اینتل منتشر شد، این شرکت سعی دارد تا با چهار «حقیقت»، تفاوت میان سری پردازنده‌های Core خود و پردازنده‌‌های رایزن شرکت رقیب را به کاربران توضیح دهد.

در اولین مورد از این حقایق، اینتل بیان می‌کند که AMD از یک معماری پردازنده‌ی قدیمی در سری پردازنده‌های رایزن ۷۰۰۰ خود استفاده کرده است.

تراشه‌ای که تیم آبی برای مثال آورده، رایزن 7520U مبتنی‌بر معماری ۶ نانومتری Zen 2 از ۲۰۱۹ است. این تراشه همچنین از معماری گرافیکی RDNA 2 استفاده می‌کند.

با اینکه در گیج‌کنندگی نامگذاری جدید AMD برای پردازنده‌ها‌ی لپ‌تاپی شکی نیست، اما شیوه‌ی نام‌گذاری خود اینتل نیز که در آن تراشه‌های با نام شبیه به هم، از معماری‌های متفاوت استفاده می‌کنند، چندان قابل دفاع نیست. درحالی‌که پردازنده‌های Core مبتنی‌بر معماری رپتور لیک هستند، پردازنده‌های Core Ultra از معماری میتیور لیک بهره می‌برند.

شرکت AMD سری پردازنده‌های رایزن ۷۰۰۰ خود را به‌صورت زیر تقسیم‌بندی می‌کند؛ توجه کنید که عدد سوم در شماره‌ی هر سری بیانگر معماری استفاده‌شده در آن سری است:

• Mendocino (سری رایزن 7020) - محاسبات روزمره
• Barcelo-R (سری رایزن 7030) - محاسبات رایج سبک
• Rembrandt-R (سری رایزن 7035) - محاسبات پریمیوم سبک
• Phoenix Point (سری رایزن 7040) - محاسبات حرفه‌ای
• Dragon Range (سری رایزن 7045) - گیمینگ حرفه‌ای و تولید محتوا

در زیر، نحوه‌ی تقسیم‌بندی پردازنده‌های نسل اول Core (Ultra) اینتل آمده است:

• رپتور لیک ریفرش (Core 120U)
• میتیور لیک (Core Ultra 125U)

در ادامه‌ی نخستین حقیقت، اینتل پردازنده‌ی Ryzen 5 7520U از سری Mendocino شرکت رقیب را با پردازنده‌ی Core I5-1335U خود از سری رپتور لیک مقایسه می‌کند؛ آمار اعلامی اینتل، از برتری ۸۳ درصدی کارایی این مدل نسبت به مبارز AMD خبر می‌دهند. سری پردازنده‌های Mendocino برای لپ‌تاپ‌های رده‌پایین با قیمتی کمتر از ۵۰۰ دلار آمریکا طراحی شده‌اند.

اینتل در دومین حقیقت نیز با نقل‌قولی از وبسایت ArsTechnica که به نقش عدد ۷ در گمراه کردن کاربران درباره‌ی معماری استفاده‌شده در پردازنده‌های AMD اشاره کرده بود، می‌گوید که معماری قدیمی AMD پشت اسم جدید مخفی شده است. حقیقت سوم نیز آینده‌ی تحصیل و یادگیری را به شیوه‌ی نام‌گذاری ساخته‌های تیم قرمز گره می‌زند.

در آخرین و چهارمین مورد از حقایق، اینتل با بیان اینکه «هر هسته‌ای بهترین کارایی را به شما نمی‌دهند»، به مقایسه‌ی پردازنده‌های Medocino مبتنی‌بر معماری Zen 2 و سری Cezanne مبتنی بر Zen 3 با تراشه‌های نسل دوازده Alder Lake خود می‌پردازد. همچنین، پردازنده‌های Rembrant مبتنی‌بر معماری Zen 3 Pus و Phoenix مبتنی‌بر Zen 4 در برابر پردازنده‌های نسل سیزدهم این شرکت قرار گرفته‌اند.

تمامی مقایسه‌ها‌ی نشان داده‌شده توسط اینتل، از برتری پردازنده‌های این شرکت نسبت به تمامی ساخته‌های AMD خبر می‌دهند؛ هرچند آمار اینتل مبتنی بر امتیاز کلی Crossmark هستند که نمی‌تواند نشان‌دهنده‌ی کارایی این پردازنده‌ها در سناریو‌های واقعی باشد.

نکته‌ی دیگری که می‌توان درباره‌ی Core Truth شماره‌ی چهار بیان کرد، استفاده‌ی اینتل از دو نوع هسته‌ی متفاوت در جدیدترین پردازنده‌های خود است؛ هسته‌های P و هسته‌های E یا P-Cores و E-Cores‌ استفاده‌شده در این پردازنده‌ها، بر اساس معماری‌های متفاوتی ساخته شده‌اند. نکته‌ی مهم‌تر این که اگر E-Core‌ها به درستی توسط فناوری Thread Director بهینه نشوند، می‌توانند در عملکرد این پردازنده‌ها در بازی‌ها اختلال ایجاد کنند.

در نقطه‌ی مقابل، تراشه‌های هیبریدی Zen 4 و Zen 4C از AMD، از یک ISA (مجموعه دستورالعمل) استفاده می‌کنند؛ بنابراین، اینتل در این زمینه نقطه ضعف دارد و گفته‌های آن‌ها نوعی گل‌به‌خودی است.

از طرف دیگر، اینتل هیچ اشاره‌ای به بحث قیمت‌گذاری یا کارایی که هر دو روی قیمت لپ تاپ اثر دارند، نکرده است. کمپین تبلیغاتی جدید اینتل بیش از هرچیز یادآور اسلاید‌های کارایی در دنیای واقعی اینتل از سال ۲۰۲۰ هستند که مشخص شد پر از بنچمارک‌های گمراه‌کننده‌ برای ضعیف نشان دادن پردازنده‌های دسکتاپ AMD نسبت به محصولات خود بودند.

در آخر، باید قبول کرد که فارغ از هرگونه کل‌کل و استفاده‌های تبلیغاتی، شیوه‌ی نام‌گذاری پردازنده‌های هر دو شرکت AMD و اینتل تعریفی ندارد. هرچند AMD به‌منظور کمک به تشخیص لپ‌تاپ‌هایی که از پردازنده‌های مبتنی بر معماری Zen 4 استفاده می‌کنند، به‌جای برچسب‌های خاکستری همیشگی، از برچسب‌های نارنجی رنگ استفاده می‌کند.