در مورد پردازنده‌های 64 بیتی گوشی‌ها چه می‌دانید؟

در دنیای پردازنده‌ها همه چیز با دو عدد صفر و یک تعریف می‌شوند. در دنیای 64بیتی‌ها اما، این دنباله‌های صفر و یک 64تایی هستند، یعنی در طول در هر پالس clock پردازنده، به ردیفی 64تایی از صفر و یک‌ها رسیدگی می‌شود. به عبارت دیگر این پردازنده‌ها در مقایسه با پردازنده‌های 32 بیتی قادرند 64بیت (معادل 8 بایت) اطلاعات را در مدت زمان مشابه نسبت به 32 بیت (4بایت) اطلاعات 32بیتی‌ها پردازش کنند؛ با این حساب می‌توان گفت که سرعت این پردازنده‌ها از نظر تئوری، 2 برابر مشابه‌های 32بیتی‌شان است.

خلاصه اینکه مقدار اطلاعات پردازش شده در این پردازنده‌ها در زمان معین بیشتر است، اما نتیجه‌ی این پردازش در بازده، کاملا به رم و نوع کار بستگی دارد.

برای اینکه بهتر متوجه تفاوت شوید مثالی می‌زنیم، فرض کنید می‌خواهید روی یک میز یک طرح بکشید، برای اینکار به وسایل زیادی نیاز دارید که آن‌ها را روی میز می‌گذارید، حالا این مثال را به دنیای پردازنده‌ها ببرید، پردازنده‌های 64بیتی در قیاس با 32بیتی‌ها درست مثل میز بزرگتر است بنابراین شما می‌توانید وسایل بسیار بیشتری را روی میز جا دهید و البته طرح‌های بزرگتری را نیز روی میز بکشید!

هر چند این مثال بسیار ساده بود و پیچیدگی‌های دنیای پردازنده‌ها بسیار بیشتر از این هاست اما برای مقایسه و درک درست، شاید مثال خوبی باشد.

مورد دیگری که باید به آن توجه کنیم نحوه‌ی کار کردن سخت افزار و نرم افزار در کنار هم است. بله، درست حدس زدید، سخت افزار تنها بخشی از ماجرا است و برای بهره بردن از ویژگی‌های این میز بزرگ به فکر ( نرم افزار مناسب) نیز نیاز است. سخت افزار 64بیتی برای بهره بردن از تمامی ویژگی‌های قدرتمندش می‌بایست از نرم افزار مناسبی نیز بهره ببرد.

همانطور که گفتیم این پردازنده‌ها می‌توانند اعداد بیشتری را در خود جا دهند. اعداد هم در واقع به معنای اطلاعات بیشتر است. این حجم بیشتر اطلاعات بدین معناست که پردازنده قادر است تا مثلا برای بازی‌ها و اطلاعات گرافیکی، داده‌های صوتی و تصویری و فایل‌های سیستمی 64 بیتی عملکرد بهتری را از خود نشان دهد. مزیت دیگری که این پردازنده‌ها دارند این است که آن‌ها می‌توانند رم‌های بزرگ تری را پشتیبانی کنند. در پردازنده‌های  32بیتی حداکثر رمی که آدرس‌ دهی می‌شود، حدود 4 گیگابایت(2به نمای 32) است اما در 64 بیتی‌ها آدرس دهی رم‌های بسیار بزرگ تری (2 به نمای 64) نیز امکان پذیر است. برگردیم به داستان گوشی‌های هوشمند و در مورد این ویژگی (رم بیشتر) بحث کنیم. درست است که امروزه رم 4 بسیار فراتر از استانداردهای گوشی‌های هوشمند است، اما در آینده در دنیای گوشی‌ها نیز چه بسا شاهد رم‌های بسیار بزرگ‌تر از این باشیم.

همیشه سکه دو رو دارد و فناوری هر چقدر هم که مفید باشد، بدون نقص نیست. مثلا اگر برنامه‌های 32 بیتی را با 64 بیتی‌ها مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که برنامه‌های 64بیتی به دلیل تعداد ارقام بیشتر، حجم رم بیشتری را در مقایسه با 32 بیتی‌ها اشغال می‌کنند. این مورد به خصوص برای گوشی‌های هوشمند که منابع محدودتری دارند در قیاس با رایانه‌های شخصی یک ایراد محسوب می‌شود. بنابراین منطقی نیست که برای برنامه‌هایی که برای 32 بیتی‌ها نوشته شده‌اند از سخت افزار 64 بیتی استفاده کنیم و برنامه‌ها می‌بایست مخصوص 64بیتی‌ها طراحی شوند تا با مشکل کمبود حافظه مواجه نشویم، که این مستلزم وقت و تلاش بیشتر توسعه دهندگان است. توجه کنید که اجرای برنامه‌های 32 بیتی بر روی سخت افزار 64 بیتی در برخی شرایط ممکن است باعث کندی بیش از حد سیستم شود.

به هرحال تلفن‌های هوشمند روز به روز در حال قدرتمندتر شدن و بهتر شدن هستند. لازمه‌ی این بهبود سازگاری و طراحی هر چه بهتر نرم افزار و سخت افزار است و در راستای این بهبودها استفاده از سخت افزار 64بیتی تغییر خوب و به جایی است. باید منتظر ماند و دید که این بهبودها تا چه می‌تواند به کاربر نهایی حس سرعت و روان بودن عملکرد را منتقل کند.