بررسی گلکسی A35؛ جانشین معنوی A54

یک متهم به پرداخت رشوه و اختلاس که دو سال را هم در زندان سپری کرده و در نهایت با فرمان عفو مشروط آزاد شده، یک اَبَرکمپانی ۳۰۰ میلیارد دلاری را چطور مدیریت می‌کند؟ این سؤال ذهن رسانه‌ها، سهام‌داران سامسونگ و کاربرانش در سراسر جهان را به خود مشغول کرده است.

«لی جائه یونگ»، رئیس فعلی هیات مدیره‌ی سامسونگ و تنها فرزند «لی کان هی»، رهبر فقید و افسانه‌ای غول کره‌ای، حتی پیش از انتصابش به این سمت هم به تیتر اول رسانه‌های جهان رسیده بود. اینکه دادرسی ثروتمندترین مرد کره‌جنوبی چگونه انجام شد و چطور در نهایت به عفو مشروط رسید، به مقاله‌ی بررسی یکی از محصولات سامسونگ ارتباطی ندارد؛ اما رویکردی که سامسونگ در سال‌های اخیر در پیش گرفته و در نهایت به نقطه‌ای که در آن هستیم رسیده چرا.

کاربران قدیمی دنیای تکنولوژی به‌خوبی دوران فرمان‌روایی سامسونگ در بازار گوشی‌های موبایل را به یاد می‌آورند؛ جایی حدفاصل سقوط نوکیا و ظهور شرکت‌های جدیدی مانند شیائومی، اوپو و گوگل در دنیای گوشی‌های هوشمند. دوره‌ای که هر گوشی سامسونگ با انبوهی از نوآوری‌ها روانه‌ی بازار می‌شد. از حسگر ضربان قلب گرفته تا نمایشگرهایی با لبه‌های خمیده و از گوشی‌هایی که هر سال با ابعادی بزرگ‌تر روانه بازار می‌شدند تا شهامت استفاده از قلم و ایجاد یک کلاس جدید و بی‌همتا که هنوز هم کسی توان رقابت با آن را ندارد.

تماشای ویدیو در یوتیوب

سامسونگی که امروز می‌بینیم، در بهترین حالت سایه‌ای از غولی است که پیش از این می‌شناختیم. شاید بتوان رویکرد جدید کره‌ای‌ها را «بلوغ» نام‌گذاری کرد و شاید در حالتی بدبینانه از آن با عنوان «عافیت‌طلبی» یاد کنیم؛ اما هرچه هست، می‌توان روی این نقطه به توافق رسید که سامسونگ امروز، آن اژدهای غران دهه‌ی گذشته نیست.

اگر موافق نیستید، کافی‌ است طراحی خط تولید گوشی‌های سامسونگ در سه سال اخیر را ببینید. شاید بخواهید باز هم کارت «اپل هم همینطور است» را رو کنید؛ ولی اگر در محیطی ساکت این موضوع را بررسی کنید، صدایی را در اعماق ذهنتان خواهید شنید که می‌گوید «اپل چهار گوشی شبیه به هم دارد و سامسونگ نزدیک به بیست گوشی».

خوشبختانه برای پاسخ‌دادن به تمام سؤالاتمان درباره‌ی سامسونگ، انتخاب‌های زیادی پیش‌رو داریم و از آنجایی که گلکسی A35 یکی از گزینه‌های جذاب روی میز است، شاید بد نباشد از همین نقطه شروع کنیم.

سامسونگ در طراحی گلکسی A35 رویکرد هوشمندانه‌ای در پیش گرفته است؛ مهندسان شرکت به این نتیجه رسیده‌اند که طراحی گوشی‌های سامسونگ به بلوغ کافی رسیده و نیازی به ایجاد تغییرات رادیکال نیست؛ اما استفاده از طراحی دقیقا یکسان با نسل قبلی برای یک گوشی میان‌رده که به خودی خود کار سختی برای متقاعد کردن کاربران برای خریدش دارد، تفاوت چندانی با عملیات انتحاری ندارد. در نتیجه تصمیم بر این شده که با حفظ زبان طراحی گذشته، چند تغییر جزئی هم ایجاد شود تا A35 حال و هوای یک گوشی نو را داشته باشد.

ابعاد گوشی نسبت به نسل قبل با تغییراتی بسیار جزئی همراه بوده که به‌راحتی می‌توان از آن‌ها صرف‌نظر کرد؛ تفاوت طول، عرض و ضخامت در A35 و A34 به ترتیب ۰٫۴، ۰٫۱ و صفر میلی‌متر است؛ اما وزن مدل جدید با افزایش ۱۰ گرمی، حالا به ۲۰۹ گرم رسیده که دلیل آن را باید استفاده از پنل پشتی شیشه‌ای به جای پنل پشتی پلاستیکی دانست؛ تغییری که به بهبود حس‌وحال استفاده از گوشی کمک بسیاری می‌کند.

جدا از همراهی با ترند روز، فریم مسطح ظاهری شیک‌تر و مدرن‌تر به گلکسی A35 داده است و به شکل مؤثرتری حس استفاده از یک دستگاه باکیفیت را به کاربر منتقل می‌کند.

لبه‌ی سمت راست فریم، مثل همیشه، کلیدهای پاور و تنظیم صدا را میزبانی می‌کند؛ اما المان جدیدی که در این بخش به‌چشم می‌خورد، زبان طراحی جدید سامسونگ تحت عنوان Key Island است؛ درواقع، آن بخشی از فریم که کلیدها را در خود جای می‌دهد، کمی نسبت به سایر قسمت‌های فریم برجسته‌تر شده و فلسفه‌ی وجودی آن هم، راحتی کاربر برای دسترسی به دکمه‌های فیزیکی به‌نظر می‌رسد.

سایر بخش‌های فریم حامل نکته‌ی ویژه‌ای نیستند. شاید تنها باید به اسپیکرهای استریوی A35‌ اشاره کنیم که اسپیکر دوم آن، دقیقا روی لبه بالایی نمایشگر تعبیه شده؛ ضمن اینکه فریم هم برخلاف گلکسی A55 فلزی نیست و همچنان از جنس پلاستیک است.

بر خلاف نسل قبل، سامسونگ تصمیم گرفته پشتی گوشی را از جنس شیشه بسازد؛ هرچند به‌صورت رسمی اطلاعاتی در این خصوص منتشر نشده است؛ اما به‌نظر می‌رسد روکشی که روی بدنه‌ی شیشه‌ای قرار گرفته می‌تواند تا حدودی از جذب اثرانگشت و رد چربی دست جلوگیری کند و نمای زیبا‌تری به دستگاهتان ببخشد. استفاده از شیشه‌ در پشت گوشی و مسطح‌کردن فریم باعث می‌شود تا در دست گرفتن A35 کمی سخت‌تر باشد؛ هرچند که شاید بتوانید به‌راحتی از این نکته چشم‌پوشی کنید.

نکته‌ی دیگری که در بخش طراحی به‌ چشم می‌خورد، بزرگ‌تر شدن قابِ دربرگیرنده‌ی هر یک از ماژول‌های دوربین است؛ البته سامسونگ هنوز هم کیلومترها با طرح‌هایی که گوشی‌های پوکو یا آنر برای دوربین اجرا می‌کنند، فاصله دارد؛ اما به نظر می‌رسد بزرگ‌تر کردن ظاهر دوربین‌ها کمی بر جذاب‌تر شدن بخش پشتی گوشی تأثیر می‌گذارد.

آخرین تغییر بخش طراحی هم به محل قرارگیری دوربین سلفی گلکسی A35 اختصاص دارد. سال گذشته و در گلکسی A34 این بخش به صورت قطره‌ای طراحی شده بود؛ اما حالا به Punch Hole تغییر پیدا کرده است که باز هم حرکت صحیحی در مسیر مدرن‌تر کردن ظاهر گوشی به نظر می‌رسد.

سامسونگ از پنل ۶٫۶ اینچی OLED با نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز و حداکثر روشنایی ۱۰۰۰ نیت در حالت HBM (یا High Brightness Mode) در گلکسی A35 استفاده کرده است. این نمایشگر دست‌کم در اعداد و ارقام رسمی تفاوت خاصی با گلکسی A34 ندارد؛ اما در تست‌های زومیت، عملکرد آن رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود.

نکته‌ی مهم درباره‌ی نمایشگر A35، حداکثر روشنایی آن در زمان پخش ویدیوی HDR و زیر نور مستقیم آفتاب است که ما آن را نزدیک به ۱۹۰۰ نیت اندازه‌گیری کردیم و برای یک گوشی میان‌رده، مزیت بزرگی به‌حساب می‌آید. سامسونگ همچنین از قابلیت Vision Booster هم برای صفحه‌نمایش استفاده کرده است که به گوشی کمک می‌کند زیر نور مستقیم آفتاب هم محتوا را به بهترین شکل ممکن در معرض دید کاربر قرار دهد.

تأمین توان پردازشی گلکسی A35 برعهده‌ی تراشه‌ی Exynos 1380 قرار دارد که عملکرد آن را قبلا در گلکسی A54 دیده بودیم. این تراشه که اوایل سال ۲۰۲۳ معرفی شد و اکنون، یک سالی از عمرش می‌گذرد، با استفاده از لیتوگرافی ۵ نانومتری خود سامسونگ تولید می‌شود و از ۸ هسته‌ی پردازشی، شامل ۴ هسته‌ی Cortex-A78 با فرکانس کاری ۲٫۴ گیگاهرتز و ۴ هسته‌ی Cortex-A55 با فرکانس ۲ گیگاهرتز استفاده می‌کند.

برای مقایسه، می‌توانیم عملکرد اگزینوس ۱۳۸۰ را بسیار نزدیک به تراشه‌ی اسنپدراگون 778G در نظر بگیریم؛ تراشه‌ای که سال ۲۰۲۱ معرفی شده و مدت‌‌ها است در گوشی‌های جدید از آن استفاده نمی‌شود؛ اما برای بررسی دقیق‌تر، باید به تست‌های متداول زومیت و امتیازات A35 نگاهی بیندازیم.

صرف‌نظر از بهبود غیرمنتظره در تجربه‌ی وب‌گردی، اعداد به‌دست‌آمده در بنچمارک‌های گلکسی A35 تقریبا تکرار همان اعداد ثبت‌‌شده با گلکسی A54 با تراشه‌ی مشابه هستند و این گوشی را در رقابت با ردمی نوت ۱۳ پرو 5G و پوکو X6 با تراشه‌ی اسنپدراگون 7s نسل دوم قرار می‌دهد. برتری Exynos 1380 و A35 نسبت به رقبای یادشده، در پردازش‌های GPU-محور خود را نشان می‌دهد؛ اما در تست شبیه‌ساز بازی، تفاوت محسوسی مشاهده نمی‌کنیم.

سال گذشته، گلکسی A34 در نسخه‌ی پایه با ۴ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی به‌فروش می‌رسید. خوشبختانه امسال از نسخه‌ی ۴ گیگابایتی خبری نیست و A35 در ارزان‌ترین حالت هم با ۶ گیگابایت رم و ۱۲۸ گیگابایت فضای ذخیره‌سازی در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. نسخه‌های دیگر این گوشی شامل ۸ گیگابایت رم و ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی هستند (در برخی منابع به نسخه‌ای با ۱۲ گیگابایت رم هم اشاره شده که اطلاعات کامل‌تری از آن در دسترس نیست).

متاسفانه سامسونگ اطلاعاتی درباره‌ی نوع ماژول حافظه‌ی ذخیره‌سازی (UFS 2.1، UFS 3.1 یا مدل‌های دیگر) استفاده‌شده در گوشی‌هایش منتشر نکرده و این نکته نه‌تنها درباره‌ی گلکسی A35، بلکه درباره‌ی A55 هم صدق می‌کند؛ اما نگاهی به جدول بنچمارک‌ها نشان می‌دهد A35 در تمامی تست‌ها (شامل خواندن و نوشتن ترتیبی و تصادفی) عملکرد ضعیف‌تری نسبت به گلکسی A55 دارد؛ اما دست‌کم امتیاز آن در تست‌های خواندن و نوشتن تصادفی از ردمی نوت ۱۳ پرو 5G بهتر بوده است.

سامسونگ تصمیم گرفته است از همان باتری به‌کار‌‌رفته در گلکسی A34 در گوشی نسل جدید هم استفاده کند. این باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی از شارژ ۲۵ وات پشتیبانی می‌کند که به‌لطف فست‌شارژهای عجیب و غریب چینی‌ها، دیگر نمی‌توان آن را شارژ سریع نامید.

برای قضاوت درباره‌ی باتری باید عملکرد آن در شرایط مختلف را هم سنجید. در جدول زیر نتایج تست‌های متداول شارژدهی که در زومیت، روی تمام گوشی‌ها و در شرایط آزمایشگاهی یکسان انجام شده است، مشاهده می‌کنید.

در تست کاربری روزمره، گلکسی A35 با ثبت شارژدهی حدودا ۱۲ ساعته، از رقبای هم‌قیمتی همچون ردمی نوت ۱۲ پرو پلاس و حتی ردمی نوت ۱۳ پرو پیشی می‌گیرد. نکته‌ی جالب در این تست،‌ بهتر بودن شارژدهی گلکسی A54 با وجود داشتن تراشه‌ی یکسان و باتری با ظرفیت مشابه است. در تست پخش ویدیوی معیار زومیت، A35 با ثبت رکورد ۳۳ ساعت، حتی بالاتر از رقبا گران‌قیمت‌تر قرار می‌گیرد.

برای گوشی‌های میان‌رده، دوربین یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار در جذب کاربر به شمار می‌رود. گلکسی A35 به‌رسم سال‌های اخیر، از ساختار سه‌تایی دوربین بهره می‌برد که شامل دوربین ۵۰ مگاپیکسلی واید با سنسور 1/1.96‌ اینچی، دوربین اولتراواید ۸ مگاپیکسلی و دوربین ۵ مگاپیکسلی ماکرو می‌شوند.

دوربین‌های اولتراواید و ماکرو همان ماژول‌های به‌کار‌رفته در نسل قبل هستند؛ اما دوربین اصلی به جای بهره‌گیری از حسگر IMX582 سونی، به حسگر ISOCELL GN8 ساخت خود سامسونگ مجهز شده است؛ تغییری که برای کاربران سامسونگ اتفاق مثبتی به‌شمار می‌رود و روی کیفیت عکس‌های به‌ثبت‌رسیده، تأثیر مثبتی می‌گذارد؛ چرا که دوربین این سری، از A32 به‌بعد برای اولین بار تغییر را تجربه می‌کند

دوربین اصلی گلکسی A35 در شرایط نوری مناسب تصاویر بسیار باکیفیتی ثبت می‌کند. در عکس‌ها جزئیات تا حد قابل قبولی حفظ می‌شود؛ اما همچنان اثر الگوریتم پردازشی سامسونگ برای کاهش نویز هم قابل مشاهده است. تأییدی بر این ادعا را می‌توانید در برش عکس زیر مشاهده کنید.

باوجود اینکه گستره‌ی دینامیکی عکس‌ها در محیط‌های خارجی و زیر نور آفتاب در تقریبا تمام عکس‌ها خوب به‌نظر می‌رسد؛ اما عکسی که از هادی در شرایط نوری بسیار چالش‌برانگیز داخلی، به‌ثبت رسانده‌ایم، نقطه‌ضعف A35 در چنین سناریویی را به‌وضوح مشهود می‌کند. همان‌طور که می‌بینید، تقریبا هیچ‌چیزی از جزئیات بیرون پنجره قابل تشخیص نیست و تقریبا تمام نقاط، از شدت نور سوخته‌اند.

نکته‌ی دیگری که در تصاویر به‌چشم می‌خورد، تغییرات اشباع رنگ‌ها در سناریوهای مختلف است. در حالی که حین عکاسی از سوژه‌های بی‌جان، رنگ‌ها تقریبا اشباع نیستند، اما زمانی که بخواهید از طبیعت و گل‌های رنگارنگ یا برگ سبز درختان در فصل بهار عکاسی کنید، باز هم شاهد بازگشت رنگ‌های اغراق‌آمیز خواهید بود.

گستره‌ی دینامیکی قابل قبول، موقع عکاسی در شب و شرایطی با نور ضعیف هم مشاهده می‌شود. در حالت کلی، عکس‌های A35 در این شرایط قابل دفاع هستند، نویز بسیار کمی روی آن‌ها دیده شده و عملکرد در ثبت جزئیات هم مناسب ارزیابی می‌شود.

دوربین اولتراواید، زمانی که نور کافی در دسترس باشد تصاویر قابل قبولی در سطح یک دوربین ۸ مگاپیکسلی استاندارد ثبت می‌کند و مطابق انتظار با کاهش نور، کیفیت تصاویر اولتراواید هم به شدت افت می‌کنند.

دوربین سلفی گلکسی A35 از حسگر ۱۳ مگاپیکسلی و متفاوت با نسل قبلی استفاده می‌کند. شاید بتوان گفت سلفی‌های A35 حتی فراتر از استاندارد شبکه‌های اجتماعی هستند. در هر دو حالت سلفی-پرتره و سلفی عادی، عکس‌ها شارپ به‌ثبت می‌رسند و رنگ و کنتراست بسیار خوبی دارند.

ار آنجایی که برای عکاسی سلفی، سناریوی بسیار پرچالشی را انتخاب کرده‌ایم، گستره‌ی دینامیکی چندان مناسب به دست نیامد و برای بالانس‌شدن نورپردازی، آسمان کاملا سفید به ثبت رسید؛ اما در نظر داشته باشید که در چنین سناریویی، گوشی‌های اندکی وجود دارند که بتوانند از پس بالانس کردن نورپردازی در نقاط تیره و روشن تصویر، به‌شکل قابل دفاعی بربیایند.

به‌عنوان حسن ختام بخش دوربین، در یک قاب مقایسه‌ای، عملکرد A54 و A35 را در عکاسی می‌بینیم. گلکسی A54 رنگ‌ها را اشباع‌تر و اندکی دور از واقعیت به‌ثبت رسانده؛ اما جزئیات برگ‌ها در آن به مراتب مشخص‌تر از عکس A35 نمایش داده شده است؛ البته این سناریوی خاص، نمی‌تواند برتری هیچ‌کدام را به‌طور مشخصی نشان دهد، بلکه می‌تواند به ما در داشتن یک دید کلی از تفاوت‌های عکاسی با این دو گوشی کمی کمک کند.

حالا که به انتهای بررسی رسیده‌ایم شاید بد نباشد به سایر مواردی که A35 از نسل قبل خود، بدون تغییر به ارث می‌برد هم صحبت کنیم. گلکسی A35 هم از اسپیکرهای استریو استفاده می‌کند، به حسگر اثرانگشت اپتیکال زیر نمایشگر مجهز شده که طبق روال حسگرهای اپتیکال، عملکرد آن با اندکی تاخیر همراه است. ضمنا، A35 همچنان از استاندارد IP67 پشتیبانی می‌کند؛ بدین معنی که در صورت قرار گرفتن گوشی در عمق یک متری آب به مدت ۳۰ دقیقه، اتفاق ناگواری برای آن رخ نمی‌دهد.

گلکسی A35 با اندروید ۱۴ و رابط کاربری One UI 6.1 سامسونگ به‌فروش می‌رسد. به گفته‌ی سامسونگ، A35 تا چهار سال به‌روزرسانی‌های اندروید و تا ۵ سال آپدیت‌های امنیتی را دریافت خواهد کرد که برای یک گوشی میان‌رده کاملا قابل قبول به‌حساب می‌آید. در مورد ویژگی‌های جالب One UI 6.1 روی گوشی‌های میان‌رده‌ی سامسونگ در بررسی گلکسی A55 توضیح داده‌ایم که مطالعه‌ی آن می‌تواند برایتان جالب باشد.

در نهایت و پس از بررسی تمامی آمار و اعداد و ارقام، گلکسی A35‌ باید بتواند به این سوال پاسخ دهد که آیا می‌تواند خود را به عنوان یک گوشی میان‌رده ارزان‌قیمت با ارزش خرید بالا به کاربران معرفی کند یا خیر.

شاید ساده‌ترین پاسخ به این سوال را بتوان در این جمله خلاصه کرد که «سامسونگ اهمیتی نمی‌دهد». یک گوشی در بازاری فوق‌العاده رقابتی مانند بازار گوشی‌های میان‌رده باید کم‌ترین نقاط ضعف، بیشترین نقاط قوت و بهینه‌ترین تناسب بین سخت‌افزار و قیمت را به خریداران احتمالی ارائه کند؛ اما شاید با نگاهی به گلکسی A35 به عنوان یک کل، نتوان به چنین برداشتی از آن رسید.

گلکسی A35 نمایشگر باکیفیتی دارد که درمقایسه‌با رقبا بهترین نیست؛ نه‌تنها برخلاف رقبا شارژری همراهش نیست، بلکه کاربران را با شارژ ۲۵ وات عذاب می‌دهد. با تمام اوصاف، A35 هنوز هم یک گوشی میان‌رده‌ی خوب به‌حساب می‌آید، به خصوص اگر طرفدار سامسونگ باشید و نخواهید روی خرید گوشی از هیچ برند دیگری ریسک کنید؛ اما اگر به شرکت‌های رقیب نگاهی بیندازید و شرایط را سبک‌‌سنگین کنید، انتخاب‌های بسیار هیجان‌انگیزتری مثل پوکو X6 پیش روی شما قرار می‌گیرد.

ضمنا باید در نظر داشت که A35 در بیشتر زمینه‌ها از جمله قدرت پردازشی و عملکرد دوربین، تفاوتی با A54 ندارد و در صورتی که به دنبال خرید یک گوشی میان‌رده از سامسونگ هستید، پیشنهاد می‌کنیم به سراغ A35 بروید تا هم گوشی جدیدتری خریداری کرده باشید، هم از پشتیبانی نرم‌افزاری چهار ساله بهره‌مند شوید.