تماشا کنید: چرا روند پیری برای اسکات کلی در فضا از برادر دوقلویش کندتر بوده است؟

پس از بازگشت اسکات کلی از ماموریت یک ساله در فضا، موضوعات و اطلاعات مختلفی از بازگشت وی و ماموریتی که داشته در پایگاه‌های خبری منتشر شد اما موضوعی وجود دارد که قطعا می‌تواند نظر شما را به خود جلب کند. زمانی که اسکات کلی به فضا رفت، فاصله سنی میان او با برادر دوقلویش مارک که از وی ۶ ثانیه بزرگ‌تر است بیشتر شد.

این موضوع جالب در نظریه نسبیت اینشتین توضیح داده شده است. موضوعی که این تئوری ارائه کرده و همچنین مشاهدات نیز از آن حمایت می‌کند این است که زمان برای اشیای در حال حرکت نسبت به یک ناظر ثابت کندتر می‌گذرد. جالب است بدانید که هرچه به اجرام گرانشی مانند زمین نزدیک‌تر باشید سرعت زمان آهسته‌تر است، بنابراین باید گفت که ممکن است هرکدام از ما تجربه متفاوتی از سرعت زمان داشته باشیم.

هرچه سرعت شما بیشتر باشد زمان برایتان آهسته‌تر می‌گذرد و به دلیل اینکه اسکات کلی در فضا با سرعتی معادل ۲۸۲۰۰ کیلومتر بر ساعت در حال چرخش به دور زمین بود اختلاف سنش با برادر دوقلویش ۵ میلی‌ثانیه بیشتر شد.

در سال ۱۹۶۴ دو برابر مارک و اسکات کلی با اختلاف ۶ ثانیه به دنیا آمدند حال با سفری که اسکات به فضا داشته، این زمان به ۶.۰۰۵ ثانیه افزایش یافته است.

این اختلاف زمانی که پیش آمده به اتساع زمان معروف است و این دو برادر از هر دو جنبه اتساع زمان برخوردار هستند: اختلاف میان سرعتی که هر یک از برادرها داشته‌اند و همچنین فواصل متفاوت آنها به گرانش زمین، جنبه‌های این اختلاف زمان هستند.

در ویدیویی که مشاهده خواهید کرد به یک معمای مشهور به نام پارادوکس دوقلو پاسخ داده خواهد شد، جایی که یک ناظر در زمین و ناظر دیگری در راکت فضاپیما قرار داشته و فرض می‌کنند زمان برای شخص مقابل کندتر می‌گذرد زیرا یک نفر به سرعت بالایی می‌رسد و دیگری نیز به گرانش زمین نزدیک‌تر است.

در مثال بالا که در مورد رفت و بازگشت راکت به زمین است هنگامی که راکت قصد بازگشت دارد چرخش زمان است که پاسخ پارادوکس را می‌دهد. زمانی که راکت به فضا رفت و قصد بازگشت را داشت زمان برای راکت صفر بود اما این زمان در زمین همچنان ادامه داشت.

این ایده توسط آزمایش‌های علمی دیگری نیز تایید شده است که می‌توان به تست ساعت اتمی اشاره کرد. دو ساعت اتمی آزمایش شد، یکی به صورت ثابت بر روی زمین قرار داشت و دیگری نیز در هواپیمایی قرار داده شده و هواپیما به آسمان پرواز کرد. پس از اتمام آزمایش، محققان متوجه شدند که ساعت اتمی ثابت بر روی زمین، زمان بیشتری را نشان می‌دهد.

البته در مورد اسکات و مارک کلی، هدف محققان ناسا تنها این نبود که اتساع زمان را مشاهده کنند بلکه می‌خواستند تاثیر به وجود آمده بر روی بدن یک فضانورد بعد از سفر طولانی‌مدت به فضا را مشاهده کرده و دریابند که چه اتفاقاتی برای آنها خواهد افتاد.

در نظر داشته باشید که ممکن است در طولانی مدت، تاثیرات فضا بر روی بدن آنچنان خوشایند نباشد. همانطور که مارک بعد از بازگشت برادرش با کنایه گفت:

اگر بعد از ۱۰ سال مشاهده کردید که من شبیه یک فرد ۶۰ ساله هستم و اسکات شباهت به افراد ۸۰ ساله دارد بدانید که عامل آن چه بوده است.