منتخب‌ عکس‌های علمی هفته از نگاه زومیت؛ از ازدحام در ایستگاه فضایی تا رمزگشایی از کتیبه‌ای ۲ هزار ساله

هر هفته، جالب‌ترین و برترین عکس‌های علمی از سراسر جهان را از نگاه زومیت تقدیم شما خوانندگان گرانقدر می‌کنیم. در دنیای پر رسانه‌ی امروز، تصاویری هستند که به دلیل اهمیت رسانه‌ای خود بارها و بارها دیده می‌شوند و به اشتراک گذاشته می‌شوند. اما از سوی دیگر، برخی از این تصاویر اگرچه با اهمیت باشند، مهجورانه به دست فراموشی سپرده می‌شوند. گاهی برخی از همین تصاویر، گفتنی‌هایی بیش‌ از گزارش‌ها و مقالات پر بازدید دنیای پر خبر امروز دارند. در ادامه به بررسی برخی از تصاویر علمی منتخب هفته به‌همراه داستان نهفته در پَس هر کدام خواهیم پرداخت. با ما همراه باشد:

در این تصویر باستان‌شناسی را در حال حفاری در محل بازسازی یک ایستگاه اتوبوس در شهر اکستر انگلستان می‌بینید، جایی که باستان‌شناسان موفق به کشف یک دژ رومی شدند. باستان‌شناسان کشف جدید را مهم و غیرمنتظره خواندند. اولین باری است که در این منطقه چاله‌ای متعلق به روم باستان کشف می‌شود. باستان‌شناسان با ادامه حفاری‌های خود به دو چاله‌ی دیگر نیز برخوردند. به عقیده‌ی باستان‌شناسان، این چاله‌ها احتمالا متعلق به یک محوطه‌ی نظامی بوده یا اینکه دژی بوده که در اختیار گروهی از لشکریان رومی قرار گرفته بود. علاوه بر بقایای دژ، باستان‌شناسان به سکه‌ها و سفال‌هایی نیز برخوردند که احتمالا به سربازان تعلق داشتند و از فرانسه وارد شده بودند.

اندرو پآی، یکی از مسئولان باستان‌شناسی شورای شهر اکستر، در این خصوص به خبرنگاران گفت:

این کشف بسیار مهم و کاملا غیر‌منتظره‌ بود. خصوصا در ناحیه‌ای که پس از بازسازی‌های انجام گرفته پس از جنگ به‌شدت تغییر کرده است.

کشف اخیر در اکستر نشان می‌دهد، با وجود آسیب‌های ناشی از بمباران‌های جنگ جهانی دوم و ساخت پایه‌های بتونی مدرن، هنوز هم می‌توان انتظار کشف‌ آثار باستانی در مکان‌های غیرمنتظره‌ای داشت. پآی در ادامه افزود، کشف یک قلعه جدید رومی دیگر به همراه قلعه و حمام‌های باستانی که در دهه‌ی ۱۹۷۰ در این ناحیه کشف شدند بودند، نشان می‌دهد که منطقه اکستر در دهه‌های اول تسخیر بریتانیا توسط رومیان نقش مهمی ایفا می‌کرده است. باستان‌شناسان این دژ رومی را متعلق به سال ۵۵ م می‌دانند.

در این عکس ماهواره‌ای طوفان لورنزو را می‌بینید که تاکنون رکوردهای زیادی را در نواحی مختلف اقیانوس اطلس جابه‌جا کرده و شنبه هفته جاری به دسته‌ی سوم از مقیاس طوفان‌های سافیر سیمپسون رسید. بنا به گزارش‌ مرکز ملی طوفان (NHC) ایالات متحده، لورنزو به قوی‌ترین طوفان ثبت شده در شمال و شرق اقیانوس اطلس تبدیل شده است. مرکز ملی طوفان اعلام کرد که حداکثر سرعت بادهای این طوفان به نزدیک ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت رسیده است. مقامات مرکز ملی طوفان اعلام کردند که انتظار دارند، از شدت طوفان لورنزو طی روزهای آتی کاسته شود، اما بزرگی طوفان همچنان به قوت خود باقی خواهد بود.

طوفان لورنزو که به سوی شمال و شمال شرقی در حرکت است، همان‌طور که انتظار می‌رفت، اواخر هفته‌ی جاری به منطقه آزور در پرتغال رسید. به گزارش شبکه تلویزیونی The Weather Channel، طوفان لورنزو، شرقی‌ترین طوفان رخ داده در اقیانوس اطلس در بین تمامی ۳۵ طوفان دسته پنج ثبت شده از سال ۱۹۲۰ تاکنون است. در همین حال، در حالی که انتظار می‌رفت، از شدت طوفان لورنزو به تدریج کاسته شود، اما در رویدادی نادر این طوفان موجب طوفان‌های بادی در نواحی از بریتانیا از جمله در ایرلند شمالی شد. مورد عجیب طوفان لورنزو را دانشمندان به تغییرات اقلیمی مرتبط دانسته‌اند. جنیفر فرانسیس، دانشمند علوم جوی از مرکز پژوهشی وودز هول در ماساچوست، ماه گذشته به واشنگتن پست گفت که شواهد قابل‌توجهی وجود دارد که نشان می‌دهد، تغییرات آب‌و‌هوایی باعث تشدید این دست طوفان‌ها می‌شود.

وقتی می‌توانید ناوگانی از کاوشگران رباتیک را یکجا به سیاره‌ای دیگر بفرستید، چرا همه را با هم نفرستید؟ این دقیقا ایده‌ی «شیپ‌شیفتر (Shapeshifter)» ناسا است که قرار است از چندین کاوشگر مختلف تشکیل شود. شیپ‌شیفتر بخشی از «برنامه مفاهیم پیشرفته و نوآورانه ناسا (NIAC)» است که پژوهشگران را تشویق کرده روش‌های خلاقانه‌ای برای اکتشاف سیارات و اقمار منظومه شمسی ابداع کنند. به گفته آزمایشگاه پیش‌رانش جت یا جی‌پی‌ال (JPL)، عکسی که مشاهده‌ می‌کنید، کاوشگر مفهومی است که توسط علی اکبر آقامحمدی و همکارانش از دانشگاه استنفورد و دانشگاه کرنل طراحی شده است.

نمونه‌ی اولیه‌ی کاوشگر شیپ‌شیفتر که امکان حرکت در سطوح ناهموار را دارد

این کاوشگر چندکاره، هنوز در مراحل اولیه‌ی ساخت خود قرار دارد، اما در صورت ساخت، می‌تواند اکتشافات گسترده‌ای را در تیتان، قمر زحل انجام دهد. تیتان تنها جرم کیهانی در منظومه شمسی به جز کره زمین است که مایع (متان) دارد. شیپ‌شیفتر تاکنون آزمون‌های اولیه را به خوبی پشت سر گذاشته است. آقامحمدی و همکارانش می‌گویند، هنوز در آغاز راه قرار دارند و سرانجام این کاوشگر رباتیک مجهز به کاوشگرهای مجزایی با قابلیت شناوری، پرواز و پیمایش سطوح ناهموار خواهد بود.

این طرح مفهومی با آنچه تاکنون از قمر تیتان می‌دانیم همخوانی دارد. به گفته دانشمندان ناسا، قمر تیتان علاوه بر داشتن دریاچه‌ها و رودخانه‌های حاوی متان مایع دارای آتشفشان‌های یخی است که از آن آمونیاک و آب فوران می‌کند. به‌گفته‌ی آقامحمدی، هنگامی که شیپ‌شیفتر در سطح تایتان فرود بیاید، انرژی کافی را برای کاوشگرهای رباتیک خود فراهم خواهد کرد. سطح‌نورد شیپ‌شیفتر مجهز به ابزارهای مختلف علمی خواهد بود و پژوهشگران تخمین می‌زنند که سطح‌نورد شیپ‌شیفتر که خود از ۱۰ ابزار رباتیک بهره می‌برد، در محفظه‌ای ۳ متری (به اندازه کاوشگر هویگنس که در سال ۲۰۰۵ روی تیتان فرود آمد) جای می‌گیرد؛ اما برخلاف هویگنس قادر به بررسی جو متراکم قمر زحل نیز خواهد بود. در حالی که شیپ‌شیفتر هنوز تا ساخته شدن فاصله‌ی زیادی دارد، اما فضاپیمای «دراگون‌فلای (Dragonfly)» ناسا قبل از این کاوشگر و تا سال ۲۰۲۶ به فضا پرتاب خواهد شد و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۴ به سطح تیتان برسد.

آنچه می‌بینید، کوزه‌ای ۱۸۰۰ ساله به شکل سَر انسان است که به دلیل شکل بینی‌اش شباهت غریبی به‌صورت ورزشکاران کشتی یا بوکس دارد. با این حال، ممکن است، بینی فردی که روی این کوزه‌ی باستانی حکاکی شده شکسته یا مادرزادی به این شکل بوده باشد. کوزه یا روغن‌دان که معمولا برای نگه‌داری انواع مرهم‌ها یا عطر مورد استفاده قرار می‌گرفت، در گوری در جنوب شرقی بلغارستان کشف شد. منطقه‌ای که در گذشته به آن تراکیه یا تراس گفته می‌شد. قدمت این کوزه به دوره‌ای بازمی‌گردد که امپراتوری روم بر تراکیه حکومت می‌کرد.

روغن‌دان از جنس برنج است و باستان‌شناسان عقیده دارند، کلاهی که روی روغن‌دان حکاکی شده احتمالا در آن زمان متداول بوده و از پوست گربه‌سانانی مانند پلنگ ساخته می‌شده است. نمونه‌هایی از چنین روغن‌دان‌هایی با بینی‌های شکسته یا کج در نواحی مختلف امپراتوری روم کشف شدند که اغلب بوکسورها یا کشتی‌گیران را به تصویر کشیدند. در همین حال، اسکلتی نیز در این گور باستانی یافت شده که متعلق به مردی حدودا ۳۵ تا ۴۰ ساله است. به نظر باستان‌شناسان این قبر به یک اشراف‌زاده ترکیه‌ای تعلق دارد که در زندگانی خود علاقه‌ی وافری به ورزش داشته است.

دانشمندان سال‌ها بود که این قطعه کوه‌یخ را تحت‌نظر داشتند تا اینکه این بخش از صفحه یخی اَمری بالاخره روز ۴ مهر جدا شد. این کوه‌یخ به دلیل شکل شکافتش به «دندان شُل» مشهور بود.

هلن آماندا فریکر، یخچال‌شناسی از «مؤسسه اقیانوس‌شناسی اسکریپس (Scripps)» در کالیفرنیا، در این خصوص گفت:

ما برای اولین‌بار در اویل دهه‌ی ۲۰۰۰ متوجه این شکاف شدیم و پیش‌بینی می‌کردیم که این یخ‌زایی تا سال ۲۰۱۰ الی ۲۰۱۵ به وقوع بپیوندد.

دندان شل ۱۶۳۶ کیلومتر مربع وسعت دارد که به اندازه جزیره اسکای در اسکاتلند است. یخ‌زایی بخشی از چرخه طبیعی صفحه یخی امری است که هر ۶۰ تا ۷۰ سال اتفاق می‌افتد و ارتباطی به تغییرات اقلیمی ندارد. در حالی که بخشی غربی قطب جنوب به دلیل گرم شدن آب‌و‌هوای جهانی به سرعت در حال از دست دادن یخ‌های خود است، اما در مقابل، در بخشی شرق عکس آن را شاهدیم و حتی بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۷ یخ‌های جدیدی به این بخش اضافه شده است. با این حال، پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که این مقاومت می‌تواند آستانه‌ای داشته باشد.

رصدخانه جنوبی اروپا در صحرای دورافتاده آتاکامای شیلی، در حال ساخت شالوده‌ تلسکوپی است که قرار است به بزرگ‌ترین تلسکوپ زمینی جهان تبدیل شود. تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی (ELT) دارای آینه اصلی به قطر ۳۹٫۳ متر، آینه‌ی ثانویه‌ای به قطر ۴٫۲ متر و پایه‌ای ۳٫۷۵ متری است. در عکسی که می‌بینید، کار ساخت شالوده تلسکوپ به مراحل پایانی رسیده است. این رصدخانه عظیم دارای گنبدی به بلندای ۷۵ متر نیز خواهد بود.

طرح مفهومی که نسخه‌ی پایانی تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی (ELT) را نشان می‌دهد

قرار است که این رصدخانه نوری ۱۰۰ میلیون برابر آنچه چشم انسان جمع‌آوری می‌کند و ۱۳ برابر از بزرگ‌ترین تلسکوپ‌های نوری دنیا گردآوری کند. تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی همچنین قادر خواهد بود تصاویری ۱۶ برابر واضح‌تر از تلسکوپ فضایی هابل ثبت کند.

ماهواره‌ی هواشناسی «سومی ان‌پی‌پی (Suomi NPP)» متعلق به اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده آمریکا، این عکس دیدنی را روز ۳ مهر از طوفان شن عظیم بر فراز جنوب آفریقا ثبت کرده است. به گفته اداره ملی اقیانوسی و جوی، شهرهای ساحلی، به‌خوبی این طوفان مهیب را که موجب برخاستن غبار غلیظ و شن و ماسه به هوا شده است را دیده‌اند. مقامات ناسا در بیانیه‌ای اعلام کردند، نواحی که عمدتا تحت تأثیر این طوفان شن قرار گرفتند در بخش‌های شمالی و جنوبی رود اورنج در مرز بین کشورهای نامبیا و آفریقای جنوبی قرار داشتند.  

فضاپیمایی که نخستین فضانوردان را به ماه برد، در نخستین سفر خود به اوهایو مورد استقبال والدین نیل آرمسترانگ قرار گرفت. اکنون، ۴۹ سال بعد، پسران اولین انسانی که به ماه سفر کرد، این افتخار را نصیب خود کردند. ریک و مارک آرمسترانگ، شنبه گذشته از میهمانان ویژه موزه سینسیناتی بودند و نمایشگاهی به نام «مقصد ماه: مأموریت آپولو ۱۱» را افتتاح کردند. در این نمایشگاه گردونه‌ی فرماندهی مأموریت آپولو ۱۱ به همراه ۲۰ اثر دیگر از اولین فرود انسان روی ماه به نمایش گذاشته شد.

در این تصویر برد پیت را در حال ارسال نام خود به همراه مریخ‌نورد ۲۰۲۰ به مریخ مشاهده می‌کنید. مهلت ثبت‌نام برای ارسال اسامی به همراه این مریخ‌نورد روز ۸ مهر (۳۰ سپتامبر) خاتمه پیدا کرد. به گزارش ناسا، بیش از ۹٫۴ میلیون نفر اسامی خود را برای ناسا ارسال کردند که روی تراشه‌ای به اندازه یک سکه ثبت شده و به‌همراه مریخ‌نورد ناسا به سیاره سرخ فرستاده می‌شوند.

حتی برد پیت، هنرپیشه فیلم علمی‌تخیلی «سفر به سوی ستارگان (Ad Astra)» نیز در بازدید خود از مریخ‌نورد، نام خود را به این فهرست چند میلیون نفری اضافه کرد. در عکسی که مشاهده می‌کنید، برد پیت به‌همراه جنیفر تراسپر، مهندس ارشد مأموریت مریخ ۲۰۲۰ در آزمایشگاه پیش‌رانش جت دیده می‌شود.

قبلا کاوشگر «این‌سایت (InSight)» ناسا اسامی ۲ میلیون نفر را به مریخ برده بود. در حالی که ارسال اسامی شهروندان برای ارسال خاتمه یافته، اما خود مریخ‌نورد ۲۰۲۰ هنوز اسمی ندارد. مریخ‌نورد ۲۰۲۰ قرار است، در ژوئیه ۲۰۲۰ (تیر سال ۱۳۹۹) به مریخ سفر کند. این مریخ‌نورد حدود ۱۰۴۰ کیلوگرم وزن دارد و انرژی‌ آن به وسیله یک باتری هسته‌ای تأمین می‌شود. مریخ‌نورد ۲۰۲۰ به جستجوی علائمی از حیات میکروبی می‌پردازد و آب‌وهوا و ویژگی‌های سطح مریخ را بررسی می‌کند.

تصویری که مشاهده می‌کنید، اسکرین‌شاتی از ویدئوی شرکت اسپیس ایکس است. ایلان ماسک هفته جاری در خلال مراسمی در تأسیسات این شرکت در برونزویل، تگزاس، از طراحی جدید فضاپیمای «استارشیپ (Starship)» رونمایی کرد. ایلان ماسک، روز شنبه در جریان رونمایی از طراحی جدید استارشیپ اعلام کرد که این فضاپیما تا ۶ ماه آینده آماده پرواز به مدار زمین خواهد بود و می‌تواند پروازهای سرنشین‌دار را انجام دهد.  

ایلان ماسک در حالی که کنار مدل استارشیپ ام‌کی-۱ ایستاده بود به حضار گفت، کارکنان تأسیسات این شرکت در بوکاچیکا ویلیج و کاکائو هم‌اکنون در تلاش هستند تا هرکدام ۲ نسخه‌ از استارشیپ جدید موسوم به ام‌کی-۲ را بسازند. ماسک در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت، هدف این است که حداقل دو نمونه در هر کدام از تأسیسات شرکت ساخته شود و سپس کار روی موشک سوپر هوی که استارشیپ را به مدار زمین می‌رساند آغاز می‌شود. در نهایت، استارشیپ و سوپر هوی جایگزین فالکون ۹ و موشک جدید اسپیس ایکس فالکون هوی خواهند شد.

ماسک زمان‌بندی جدیدی برای رفتن استارشیپ به مریخ اعلام نکرد، اما گفت که آرزو می‌کند این اتفاق تا سال ۲۰۲۲ بیافتد. فضاپیما مجهز به ۶ موتور قدرتمند رِپتور خواهند بود که از سوخت اکسیژن مایع و متان بهره می‌برند. بوستر موشک سوپر هوی نیز می‌تواند مجهز به ۳۷ موتور رپتور باشد، هر چند به‌گفته‌ی خود ماسک، این تعداد موتور در نهایت می‌تواند به ۲۴ موتور نیز تقلیل پیدا کند.  

هفته جاری، هفته‌ی شلوغی برای ایستگاه فضایی بین‌المللی بود. در زمانی‌که این عکس گرفته شد، ۹ فضانورد در آزمایشگاه مداری حضور داشتند. در حالی که عموما در ایستگاه فضایی بین ۳ تا ۶ فضانورد حضور دارند. البته این رکورد، شلوغ‌ترین ایستگاه فضایی بین‌المللی نیست، در سال ۲۰۰۹، سیزده فضانورد در ایستگاه فضایی حضور داشتند و آخرین باری که ۹ نفر هم‌زمان در ایستگاه فضایی حضور داشتند نیز به سال ۲۰۱۵ بازمی‌گردد. در این سال اسکات کِلی، فضانورد ناسا به‌عنوان بخشی از پژوهش دوقلوهای ناسا، نزدیک به ۱ سال را در ایستگاه فضایی سپری کرد.

فضانوردان در این عکس پیراهن‌هایی با عبارتی به زبان روسی با تلفظ «Kryk Chayky» به‌معنای بانگ مرغ‌دریایی را پوشیده‌اند. لوکا پارمیتانو، این عکس را روز ۸ مهر در توییتر منتشر کرد. در عکس (در جهت حرکت عقربه‌های ساعت از بالا سمت چپ) کریستینا کُخ، فضانورد ناسا، پارمیتانو، اندرو مورگان، فضانورد ناسا، فضانوردان روسیه، الکساندر اسکورتسوف و اولگ اسکریپوچکا، جسیکا مایر، فضانورد ناسا، هزاع المنصوری، فضانورد امارات متحده عربی، نیک هگ و الکسی اوچینین به‌عنوان فرمانده مأموریت اکسپدیشن ۶۰ دیده می‌شوند.

کهکشان مارپیچی که در این عکس مشاهده می‌کنید در صورت فلکی مثلث جنوبی قرار دارد. در این عکس دیدنی که توسط آرایه میلی‌متری بزرگ آلما و تلسکوپ وی‌ال‌تی (VLT) در رصدخانه پارانال، شیلی به ثبت رسیده، کهکشان مارپیچی را با شاخک‌های گازی‌اش را مشاهده می‌کنید. این کهکشان که ESO 137-001 نام دارد، با جابجایی در فضا گازهای بسیار داغی را متصاعد می‌کند. فرآیندی که به آن «فشار رَم یا فشار برخوردی تهی‌کننده» گفته می‌شود و طی آن ابرهای گاز بین کهکشانی از کهکشان دور می‌شوند. دنباله عظیمی که در تصویر مشاهده می‌کنید، ۲۶۰ هزار سال نوری امتداد دارد.

عکسی که مشاهده می‌کنید یک نماتد یا کرم لوله‌ای ۳ جنسیتی است که لاروهای خود را در کیسه‌ای مانند کانگورو رشد می‌دهد. دانشمندان دریافتند که این نماتد قادر به مقاومت در برابر آرسنیکی ۵۰۰ برابر آستانه‌ی تحمل انسان‌ها است. این نماتد در مونو، دریاچه‌ی نمکی مملو از آرسنیک در کالیفرنیای آمریکا کشف شد. دانشمندان عقیده دارند، می‌توانند از این نماتد برای یافتن روش‌هایی برای مقابله با آرسنیک بهره ببرند.

دریاچه مونو، همواره به‌عنوان محیطی غیرقابل‌زیست بوده، اما در موارد معدودی جاندارانی نیز در آن کشف شدند. دانشمندان قبلا یک میگوی آب‌های شور و گونه‌ای مگس را در این دریاچه کشف کرده بودند. اما اکنون دانشمندان به موردی عجیب برخوردند و ۸ گونه نماتد که یکی از آن‌ها گونه‌ای جدید را کشف کردند.  

دانشمندان این گونه‌ی جدید نماتد را «آونیما (Auanema)» نام‌گذاری کردند که حتی با معیارهای جانداران شدیددوست هم موجودی عجیب به حساب می‌آید. این نماتد دارای سه جنس نر، ماده و نرماده است و لاروهای زنده به دنیا می‌آورد. به گفته دانشمندان، شاید این روشی برای محافظت از نماتدهای جوان در شرایط سخت دریاچه‌ی مونو باشد.  

در دهه‌های پیش از فوران آتشفشان وزوویوس و نابودی شهر پمپئی در سال ۷۹ م، زندگی عادی در این شهر پرشکوه روم باستان مملو از مهمانی‌ها و جشن‌ها و مبارزات گلادیاتورها بوده است. ماسیمو اوسانا، رئیس پارک باستان‌شناسی پمپئی با ترجمه کتیبه‌ای که قبلا در سال ۲۰۱۷ کشف شده بود، تصویر روشنی از زندگی در پمپئی پیش‌روی ما گذاشته است.

 در این کتیبه از مهمانی بزرگ یک جوان ثروتمند نوشته شده که به‌تازگی به سن بلوغ رسیده است. این جوان مهمانی بزرگی با ضیافتی پرشکوه را ترتیب داده که ۶۸۴۰ نفر در آن شرکت کردند و در خلال آن نیز ۴۱۶ گلادیاتور برای سرگرمی میهمانان باهم به مبارزه پرداختند. در کتیبه ذکر نشده که مبارزات گلادیاتورها چند روز طول کشیده، اما در جایی از کتیبه اشاره شده که ۲۱۳ مبارزه تن‌به‌تن در این جشن انجام گرفته است. در کتیبه همچنین از قحطی گفته شده که ۴ سال طول انجامیده است. اوسانا عقیده دارد، رمزگشایی این کتیبه می‌تواند اطلاعات تازه‌ای را در اختیار پژوهشگران قرار دهد تا جمعیت شهر را مشخص کنند. اوسانا می‌گوید، عمدتا مردان ثروتمند و صاحب مقام‌های دولتی در این ۶۸۴۰ نفری حضور داشتند که حدود ۲۷ تا ۳۰ درصد از جمعیت شهر را تشکیل می‌دادند. اوسانا، جمعیت کل شهر پمپئی را حدود ۳۰ هزار نفر تخمین می‌زند. 

عکسی که می‌بینید، دایره‌ای ۱۰ سانتیمتری را نشان می‌دهد که می‌تواند یک سیاهچاله در اندازه واقعی به اندازه یک توپ بولینگ باشد که هم‌اکنون در منظومه شمسی ما حضور دارد. اما جرم آن پنج برابر کره زمین است. پژوهشگران گفته‌اند، سیاهچاله‌ احتمالی که در جایی در بیرونی‌ترین بخش منظومه شمسی پنهان شده، احتمالا ۱۰ برابر سیاره‌ی ما جرم داشته باشد. سیاره نهم، یکی از آن بحث‌هایی نجومی است که سال‌ها است ذهن ستاره‌شناسان را به خود مشغول داشته است و براساس رفتار اجرام بخش بیرونی منظومه شمسی، می‌توان حدس زد که جرم بزرگی در این بخش وجود دارد. اما، ستاره‌شناسان هنوز نتوانسته‌اند شواهد واقعی از این شی‌ء پیدا کنند.

اکنون، دانشمندان فرضیه‌ وجود یک سیاهچاله در منظومه شمسی را مطرح کردند. با وجودی که وجود یک سیاره یا همان سیاره نهم از یک سیاهچاله باستانی محتمل‌تر است، اما فرضیه جدید هم می‌تواند حداقل روی کاغذ جالب باشد. این ستاره‌شناسان گفتند، فقط با جستجوی سیاره نهم، شعاع جستجوی آزمایشی بسیار محدود می‌شود. اما وقتی وجود یک سیاهچاله اولیه‌ی را در نظر بگیرید که تنها در پرتوهای گاما قابل مشاهده است بحث کاملا عوض می‌شود. سیاهچاله‌های ابتدایی دسته‌ای از اجرام کیهانی هستند که در هرج‌ومرج اوایل تشکیل جهان شکل گرفتند. این سیاهچاله‌ها مانند سایر سیاهچاله‌ها دارای نواحی متراکمی موسوم به افق رویداد هستند که حتی نور هم امکان گریز از آن را ندارد. اما جرم این اجرام از ستارگان کمتر است، زیرا برخلاف سیاهچاله‌های مرسوم از ستارگان شکل نگرفتند، بلکه از سیارات و مواد باقیمانده در جهان اولیه‌ که در حال انبساط بود تشکیل شدند.

فضاپیمای «اچ‌تی‌وی-۸ (HTV-8)» که به «کونتوری-۸» (به زبان ژاپنی به‌معنای لک‌لک سفید) نیز مشهور است، روز شنبه ۶ مهر به کمک بازوی رباتیک «کَنادآرم-۲ (Canadarm2)» به ایستگاه فضایی متصل شد. کریستینا کُخ، مهندس مأموریت اکسپدیشن ۶۰ به همراه اندرو مورگان، بازوی رباتیک کَنادآرم-۲ را از درون کابین فوقانی ایستگاه فضایی بین‌المللی هدایت کردند تا فضاپیمای ۱۲ تنی آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن به سلامت به ایستگاه فضایی متصل شود. لوکا پارمیتانو، مهندس پرواز مأموریت نیز وظیفه نظارت بر پهلوگیری اچ‌تی‌وی-۸ را برعهده داشت.

مقامات ناسا اعلام کردند که فضانوردان ناسا ماه آینده باتری‌های جدید را در چند نوبت راهپیمایی فضایی تعویض خواهند کرد. در همین حال، گفتنی است که فضانوردان در یکی از همین راهپیمایی‌های فضایی، یک ردیاب اشعه ۲ میلیارد دلاری موسوم به طیف‌سنج مغناطیسی آلفا-۲ (AMS-02) را نیز با ابزارهایی که اچ‌تی‌وی-۸ به ایستگاه فضایی رسانده، تعمیر خواهند کرد. فضاپیمای اچ‌تی‌وی-۸ به جز این یک سامانه ارتباط لیزری را نیز به ایستگاه فضایی رساند که توسط آژانس کاوش‌های هوافضای ژاپن با همکاری آزمایشگاه علوم کامپیوتری سونی ساخته شد و به سرعت ارتباطات داده‌ای در ایستگاه فضایی کمک خواهد کرد.

آنچه در این عکس مشاهده می‌کنید، قارچ جادویی یا مجیک ماشروم است، پژوهشگران در پژوهش جدید خود توانستند سیلوسایبین، ترکیب روانگردان موجود در این نوع قارچ‌ها به وسیله‌ باکتری‌های زیست‌مهندسی شده در آزمایشگاه تولید کنند. دانشمندان در این پژوهش که می‌تواند روش کارآمد و مقرون به‌صرفه‌ای برای تولید انبوه این ترکیب ارزشمند باشد از باکتری اشریشیا کلی بهره بردند. در پژوهش، دانشمندان دانشگاه میامی، اوهایو از روشی موسوم به «مهندسی متابولیک» بهره بردند که در آن سلول‌های زیستی اصلاح و کشت می‌شوند تا ترکیب شیمیایی دلخواه را بسازند.

سیلوسایبین به جز مقاصد تفریحی، پتانسیل درمانی زیادی دارد و قبلا در پژوهش‌های مختلف نشان داده که می‌تواند برای درمان برخی مشکلات و اختلالات روانی از جمله اضطراب، اعتیاد، افسردگی و اختلال استرسی پس از آسیب روانی به کار رود. اما با وجود ارزشمندی این ترکیب، تولید سیلوسایبین با مقاصد پزشکی آسان یا کم هزینه نیست. به گفته پژوهشگران، تولید انبوه سیلوسایبین از طریق کشت گونه‌های مختلف قارچ جادویی مستلزم زمان و اراضی و به طبع هزینه بالایی است. در مقابل، تولید آزمایشگاهی همین ترکیب در آزمایشگاه می‌تواند هزینه بسیار ناچیزی داشته باشد. در واقع پژوهشگران هزینه تولید هر میلی‌گرم از این ماده ارزشمند را ۲ دلار برآورد کردند. برای اینکه درک درستی از موضوع داشته باشید، باید گفته شود، پژوهشگران در بررسی‌های سال ۲۰۱۱ خود دریافتند، یک دُز ۱۰ تا ۳۰ میلی‌گرمی سیلوسایبین می‌تواند برای درمان اضطراب مؤثر باشد.