ممکن است هر روز گربه‌ی شما وارد دفترتان شود، با عصبانیت به شما نگاه کند و یک «میووووی» ناامیدانه بر زبان آورد؛ امکان دارد شما به گربه بی‌محلی کنید؛ اما درخواست آن روشن است؛ گربه می‌گوید: »شما هنوز به من غذا نداده‌اید!»
گربه‌های خانگی در شیوه‌ی استفاده از صدای خود برای برقراری ارتباط با انسان‌ها بی‌نظیر هستند؛ ولی آن‌ها به‌ندرت برای یکدیگر میو میکنند. سؤال اینجا است که چه چیزی باعث می‌شود گربه ارتباط بیشتری با انسان و صاحبش برقرار کند؟
بر اساس مقاله‌ای که در لایو ساینس منتشر شده است، کارشناسان عقیده دارند پاسخ این سؤال به اهلی‌سازی گربه‌ها ارتباط دارد. جان بردشاو و شارلوت کامرون-بومونت در کتاب «گربه خانگی، زیست‌شناسی رفتار آن‌ها» انتشارات دانشگاه کمبریج ۲۰۰۰، می‌نویسند ۱۰ هزار سال قبل از اینکه گربه‌ها با انسان‌ها زندگی کنند و اهلی شوند، تنها بودند و ازآنجاکه اجداد گربه‌ها به‌ندرت با دیگر اعضا و گونه‌های خود ارتباط داشتند، نیازی به استفاده از صدای خود برای برقراری ارتباط نداشتند. در عوض گربه‌های وحشی ازطریق حس بویایی یا مالیدن خود به اشیائی مانند درخت، با سایر گربه‌ها در ارتباط بودند؛ به این ترتیب گربه‌ها برای ارسال پیام خود مجبور به رو‌به‌رو شدن با سایر گربه‌سانان نبودند.
به گفته‌ی جان رایت، روانشناس دانشگاه مرسر جورجیا که در مورد رفتار حیوانات مطالعه می‌کند، هنوز هم تا حد زیادی نحوه‌ی ارتباط گربه‌ها با یکدیگر این‌گونه است. او به مجله‌ی لایوساینس می‌گوید چرا باید از صدا استفاده کرد، درحالی‌که استفاده از سایر حواس بسیار کارآمدتر است؟
اما انسان‌ها تقریبا به اندازه‌ی گربه‌سانان حس بویایی خوبی ندارد. بنابراین گربه‌ها به روشی با انسان‌ها ارتباط برقرار میکنند که بتوانند منظور خود را برسانند: با میو کردن! رایت می‌گوید: «آن‌ها ارتباط صوتی را دست‌کاری میکنند و به ابزار تبدیل شده است.»
بسیاری از گربه ها حتی برای بیان نیازها و احساسات مختلف و پاسخ‌های متفاوت، رپرتوار یا فهرستی از میو ایجاد میکنند. به‌عنوان مثال، ممکن است گربه‌ها در سلام و احوالپرسی سهل‌انگاری کنند؛ اما هنگام درخواست دوستانه برای بیرون رفتن یا غذا خواستن با صدای بلند میو کنند.
میو کردن برای انسان تا حدی یک رفتار آموزشی است؛ چرا که همه‌ی بچه‌گربه‌ها اگر بخواهند هنگام آسیب‌دیدگی، سرماخوردگی یا اتفاقی دیگر توجه مادرشان را جلب کنند، روی مادر خود می‌نشینند و خود را به او می‌چسپانند. گربه‌های خانگی این رفتار را در بزرگسالی نشان می‌دهند؛ اما گربه‌های وحشی (گربه‌های اهلی بدون صاحب) در سن بیشتری این کار را انجام می‌دهند.
مطالعه‌ی که در ژورنال Behavioral Processes منتشر شد، نشان می‌دهد گربه‌های وحشی نسبت به گربه‌های اهلی دارای صاحب، بسیار غرغروتر هستند و صدایشان خش دارد. وقتی گربه‌های وحشی میو میکنند، تفاوتی نمی‌کند در مقابل چه کسی یا چیزی باشد؛ انسان، عروسک یا سگ. گربه‌های خانگی خیلی بیشتر و تنها برای انسان میو میکنند و این نشان می‌دهد که آن‌ها میو کردن را به‌عنوان یک زبان خاص برای صاحبانشان توسعه می‌دهند. به عبارت دیگر، گربه‌ی شما به شما میو می‌کند؛ زیرا متوجه شده است که انجام این کار توجه شما را جلب می‌کند. به‌خصوص در اوایل شروع ارتباط.
رایت می‌گوید اگر کنجکاو باشید که گربه‌ی شما چه حرفی برای گفتن دارد، ممکن است برای ارتباط ترغیب شود. اگر انسان‌ها با کلمات و توجه به جیرجیر و میو کردن گربه‌هایشان واکنش نشان دهند، می‌توانند گفت و شنود ایجاد کنند؛ تقریباْ مانند یک مکالمه.
رایت می‌گوید: «اگر پاسخ‌ها به اندازه‌ی کافی مثبت باشد و با پیش‌بینی کاری کنید به صدای شما گوش دهد، گربه می‌تواند بکوشد تا با شما ارتباط برقرار کند.»