۱۰ مخترع زن که دنیا را برای همیشه تغییر دادند

در طول تاریخ، مخترعان بسیاری وجود داشته‌اند که به واقع جهان را تغییر دادند. بسیاری از این اختراعات شگفت‌انگیز را زن‌ها معرفی کرده‌اند که شاید شما با بسیاری از آن‌ها ناآشنا باشید. زنان زیادی در طول تاریخ بشر با اختراعات چشمگیر خود زندگی همه‌ی ما را به نحوی تغییر داده‌اند.

در انتهای قرن بیستم، ۱۰ درصد از تمامی اختراعات ثبت‌شده به زنان مخترع تعلق داشت؛ البته این درصد ناچیز به قدرت نوآوری و خلاقیت اندک زن‌ها ربطی ندارد و در بسیاری از مواقع مشکلی که وجود داشت، این بود که زنان مخترع در ثبت اختراعاتشان با مشکل مواجه می‌شدند یا اجازه ثبت اختراع به نام خود را نداشتند. درادامه، با ۱۰ مخترع زنی آشنا می‌شویم که زندگی همه‌ی ما را تغییر دادند.

در اواسط قرن بیستم، نیروی کار جوامع را عمدتاً مردان تشکیل می‌داند. در‌واقع، طبق گزارش اداره‌ی آمار کار کمتر از ۳۰ درصد از نیروی کار در سال ۱۹۵۰ را زنان تشکیل می‌دادند. حتی با اینکه در سال ۲۰۱۹ تقریباً ۵۷٫۴ درصد از نیروی کاری را زنان تشکیل می‌دادند، این قشر همچنان با شکاف دستمزد و نابرابری در فرصت‌های رهبری و پیشرفت مواجه بودند.

گزارش‌ها نشان می‌دهند از هر ۱۰۰ مردی که در سال ۲۰۲۰ به‌عنوان مدیر ارتقا یافتند، تنها ۸۶ زن توانستند به پیشرفتی مشابه دست پیدا کنند. در این مقاله، ده زن مخترع را معرفی می‌کنیم که با نابرابری‌ها مبارزه کردند و دنیا را برای همیشه تغییر دادند.

هدی لامار یا هدویگ اوا ماریا کیسلر به بازیگری و زیبایی خیره‌کننده‌اش مشهور بود؛ ولی سال‌ها بعد از بازیگری، اعتباری برجسته‌تر و فراتر از بازیگری به‌دست آورد. لامار همراه با مخترع دیگری به نام جورج آنتیل، سیستم پرش فرکانس امواج رادیویی برای هدایت اژدرها ابداع کرد که به اژدرها اجازه می‌داد هدف خود را پیدا و هم‌زمان از رهگیری نیز جلوگیری کنند.

اژدر پرتابه‌ای خودپیشران است که از رو یا زیر سطح آب پرتاب می‌شود و در درون آب حرکت می‌کند و نزدیک به هدف یا پس از برخورد با آن منفجر می‌شود. در جنگ جهانی دوم، لامار دستگاهی ساخت که از مسدود‌شدن سیگنال‌های اژدر به‌وسیله‌ی کشتی‌های دشمن جلوگیری می‌کرد.

با اینکه حق اختراع لامار ده‌ها سال پیش منقضی شده است، دستاورد او و آنتیل در‌حال‌حاضر در بسیاری از فناوری‌های ضروری امروزی مانند وای‌فای و جی‌پس‌اس کاربرد دارد. هدی لامار و جورج آنتیل در سال ۲۰۱۴ به تالار مشاهیر مخترع ملی معرفی شدند.

اواسط دهه‌ی ۱۸۰۰، زمانی که یادگیری رشته‌های ریاضی و علوم برای زنان امری غیرمعمول بود، آیدا لاولیس درزمینه‌ی محاسبات نقش بسزایی داشت؛ تا جایی که لاولیس را اولین برنامه‌نویس کامپیوتر می‌شناسند؛ چراکه او مقاله‌ای درباره‌ی موتور تحلیلی ترجمه و هم‌زمان یادداشت‌های گسترده‌ای به این مقاله‌ی تألیفی اضافه کرد.

او در یادداشت‌هایش الگوریتمی گنجانده بود که به موتور تحلیلی اجازه می‌داد تا اعداد برنولی را محاسبه کند. این اولین الگوریتم منتشرشده در این زمینه شناخته می‌شود. آیدا با شناخت قابلیت و کارایی کامپیوترها، تاریخ را تغییر داد.

در سال ۱۸۹۳، مارگارت ویلکاکس حق اختراع بخاری خودرو را دریافت کرد. این اختراع از گرمای موتور برای گرم‌کردن داخل کابین خودرو استفاده می‌کرد.

مدتی طول کشید تا سیستم بخاری خودرو ازنظر تجاری به موفقیت دست پیدا کند؛ اما فناوری گرمایش ویلکاکس در‌نهایت در اواخر دهه‌ی ۱۹۲۰ در وسایل نقلیه پیاده‌سازی شد. با اینکه بخاری‌های خودروهای امروزی پیشرفته‌تر از ایده‌ی اولیه‌ی ویلکاکس به نظر می‌رسند، ایده‌ی مبتکرانه‌ی این مخترع بود که در وهله‌ی اول به هموارکردن راه این فناوری کمک کرد.

یکی دیگر از پیش‌گامان نوآوری در صنعت خودرو مری اندرسون است. او وسیله‌ای اختراع کرد که درنهایت به برف‌پاک‌کن مدرن امروز تبدیل شد.

زمانی که مری اندرسون در سال ۱۹۰۳ به نیویورک سفر کرد، متوجه شد که راننده‌ها برای پاک‌کردن برف روی شیشه‌ی خودرو خود مجبورند پنجره را باز و دست بر‌ف‌ها را پاک کنند. مری توانست با اختراع خود این مشکل رزا برطرف کند؛ اما او هیچ منفعتی از این اختراع نبرد.

اندرسون اهرمی را اختراع کرد که باعث می‌شد بازویی فنری با تیغه‌ای لاستیکی روی شیشه‌ی جلو جا‌به‌جا شود. به‌لطف نوآوری اندرسون، جاده‌های امروزی هنگام بارش باران و برف بسیار ایمن‌تر هستند. نام مری اندرسون در سال ۲۰۱۱ و سال‌ها بعد از مرگش به تالار مشاهیر مخترع ملی راه پیدا کرد.

گرترود بل الیون به‌همراه جورج اچ. هیچینگز، پتنت شماره ۲۸۸۴۶۶۷ ایالات متحده را برای اختراع ترکیبی دریافت کردند که به درمان سرطان خون کمک می‌کند. طبق این پتنت، ترکیباتی که این دو یافتند به مهار باکتری‌های اسیدلاکتیک و باکتری استاتیکی کمک می‌کرد.

همچنین، الیون بخشی از تیمی بود که داروهای دیگری مانند آلوپورینول را برای درمان نقرس و آسیکلوویر را برای عفونت‌هایی مانند تبخال تولید کرد. الیون در سال ۱۹۸۸ به‌همراه جورج هیچینگز و جیمز بلک برنده‌ی جایزه‌ی نوبل شد و در سال ۱۹۹۱ توانست به تالار مشاهیر مخترع ملی راه پیدا کند.

آن تسوکاموتو مخترع و محقق درزمینه‌ی سلول‌های بنیادی شناخته می‌شود که یکی از اکتشافات مهمش یافتن راهی برای جداسازی سلول‌های بنیادی بود.

تسوکاموتو ۱۰ سال در‌زمینه‌ی پژوهش و توسعه‌ی سلول‌های بنیادی فعالیت می‌کرد و توانست سلول‌های بنیادی خون‌ساز انسان (hHSC) را ازطریق جداسازی سلولی کشف کند. تحقیقات تسوکاموتو، دارنده‌ی دکتری میکروبیولوژی و ایمونولوژی، در تحقیقات سرطان و کمک به یافتن درمان برای تعدادی دیگر از بیماری‌ها مفید واقع شد.

لتیتیا گییِر سرنگ یک‌دستی را در سال ۱۸۹۹ ثبت کرد. این سرنگ فرایند خون‌گیری و تزریق داروها را برای متخصصان پزشکی آسان‌تر ‌می‌کرد.

اختراع گییِر سرنگی پیشرفته‌تر از سرنگ‌های اختراع‌شده‌ی فرانیک ریند و چارلز پراواز و الکساندر وود بود که امکاناتی ایمن‌تر و کارآمدتر را درزمینه‌ی پزشکی فراهم می‌کرد. طرح گییِر به استانداردی در پزشکی تبدیل شد و روش تجویز واکسن‌ها و داروها را تغییر داد.

ماری کوری اولین زنی بود که در سال ۱۹۰۳ موفق شد جایزه نوبل را برای تحقیقات خود درزمینه‌ی پدیده‌های تشعشع دریافت کند. در سال ۱۹۱۱، کوری جایزه‌ی نوبل دیگری را برای جداسازی رادیوم دریافت و به‌همراه همسرش پیر کوری کشف کرد که عنصر رادیوم سلول‌های بیمار را از بین می‌برد.

کوری با ایجاد اولین دستگاه رادیولوژی متحرک، پزشکی رزمی را برای همیشه متحول کرد. او با تولید دستگاه رادیولوژی متحرک برای تصویربرداری سریع از گلوله‌ها یا ترکش‌های به مجروحان جنگی کمک کرد و سرانجام بر‌اثر نوعی کم‌خونی ناشی از قرار‌گرفتن در‌معرض تابش رادیواکتیو (کم‌خونی آپلاستیک) جانش را از دست داد. در آن زمان، خطر تشعشعات رادیواکتیو هنوز کاملاً شناخته شده نبود.

استفانی کولِک‌ شیمی‌دان و محقق با ایجاد پارچه‌ای فوق‌العاده قوی و مقاوم دربرابر گلوله به نام کِولار اعتبار دارد. کولِک‌ در سال ۱۹۶۵ موفق شد با مشاهده‌ی استحکام مولکول‌های پلی‌آمید برای تشکیل محلول‌های پلیمری کریستالی مایع کِولار را کشف کند.

کشف کولِک راه را برای اختراع الیاف صنعتی امروزی و محافظت از جان هزاران نفر هموار کرد. کِولار ماده‌ای مقاوم دربرابر حرارت و پنج برابر قوی‌تر از فولاد و سبک‌تر از فایبرگلاس است. کِولار امروزه در محصولاتی مانند جلیقه‌های ضدگلوله و لاستیک‌ها و تجهیزات نظامی استفاده می‌شود. استفانی کولِک در سال ۱۹۹۴ به تالار مشاهیر مخترع ملی راه پیدا کرد.

دکتر بَت درمجموع پنج حق ثبت اختراع دارد؛ بااین‌حال، مهم‌ترین آن‌ها مربوط به عمل جراحی کاتاراکت است. هنگامی که پاتریشیا بَت عمل جراحی کاتاراکت را در سال ۱۹۸۶ اختراع کرد، توانست زندگی افراد مبتلا به آب‌مروارید را نجات دهد و زندگی دوباره به آن‌ها ببخشد.

آب‌مروارید زمانی اتفاق می‌افتد که عدسی‌های شفاف در چشم تار و مه‌آلود می‌شوند و دید را دشوار می‌کنند. این عارضه درنهایت می‌تواند به نابینایی منجر شود. عمل جراحی کاتاراکت از لیزر برای مداوای آب‌مروارید و برگرداندن بینایی به چشم بیمار کمک می‌گیرد. حالا به‌لطف بَت، هزاران نفر در سراسر جهان می‌توانند به‌راحتی و وضوح ببینند.