ناسا ارتباط با وویجر ۲ را موقتاً از دست داد

کاوشگرهای دوقلوی وویجر، تقریباً نیم قرن پیش زمین را به سمت منظومه‌ی شمسی خارجی ترک کردند. این دو کاوشگر، چند سال پیش از مرز منظومه شمسی موسوم به هلیوپاوس عبور کردند و به‌این‌ترتیب به دوردست‌ترین اشیای ساخت دست انسان تبدیل شدند.

به گزارش ارزتکنیکا، تقریباً یک هفته پیش، اپراتورهای فضاپیمای وویجر ۲، مجموعه‌ای از دستورها را ارسال کردند که سهواً باعث انحراف آنتن این کاوشگر دوردست نسبت به زمین شد. در نتیجه، ناسا ارتباط با وویجر ۲ را از دست داد. این کاوشگر در فاصله‌ی ۱۹٫۹ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد.

البته ناسا و دانشمندان مأموریت واهمه‌ای ندارند. به گفته‌ی این سازمان، وویجر ۲ به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده است که جهت‌گیری خود نسبت به زمین را چندبار در سال ریست می‌کند. این کاوشگر مجدداً در ۱۵ اکتبر این کار را انجام خواهد داد و به این صورت ارتباطات از سر گرفته می‌شوند. البته ناسا انتظار نداشت این اتفاق برای وویجر ۲ رخ دهد.

دو کاوشگر وویجر ۱ و ۲، در سال ۱۹۷۷ روی دو موشک متفاوت پرتاب شدند و از آن‌ زمان به پیشگامان واقعی ناسا و جهان تبدیل شدند. پیش از وویجر، هیچ کاوشگری مانند دوقلوهای وویجر از محدوده‌ی بیرونی منظومه شمسی دیدن نکرده بود. این دو کاوشگر در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ از چهار غول گازی مشتری، زحل، اورانوس و نپتون بازدید کردند.

پیش از پرتاب وویجرها، انسان‌ها به مدت صدها سال، غول‌های گازی را مانند لکه‌های تار و مبهم می‌دیدند. پایونیر ۱۰ و ۱۱ چشم‌اندازهای بهتری از مشتری و زحل را ارائه کردند اما باز هم داده‌های کمی از این سیاره‌ها و قمرهایشان وجود داشت. به‌علاوه، هیچ داده‌ای از اورانوس و نپتون موجود نبود. کاوشگرهای وویجر از این غول‌های گازی و قمرهای شگفت‌انگیزشان مثل آیوی پوشیده از آتشفشان، اروپای یخی و تایتان با دریاهای متان پرده برداشتند.

دو کاوشگر وویجر در سنین پیری، همچنان به کاوش و اکتشاف ادامه می‌دهند. وویجر ۱ حالا در فاصله‌ی ۲۴ میلیارد کیلومتری از زمین قرار دارد. هر دو کاوشگر منظومه‌ی شمسی را ترک کرده‌اند، به اکتشاف در فضای میان‌ستاره‌ای ادامه می‌دهند و خوشبختانه هنوز داده‌هایی را به زمین مخابره می‌کنند.