برترین‌ تصاویر رقابت عکاسی در طبیعت BigPicture سال 2020

امسال آکادمی علوم کالیفرنیا هفتمین دوره از مسابقات عکاسی طبیعت BigPicture را برگزار کرد. در این دوره از مسابقات، از عکاسان سراسر جهان خواسته شده بود تا تصاویری را ارسال کنند که در آن‌ها تنوع غنی گونه‌های جانداران روی زمین را به تصویر بکشند و با به کارگیری قدرت تخیل، بیننده را تشویق به محافظت و نگه‌داری از این گونه‌ها کنند.

حالا با به پایان رسیدن مهلت رقابت امسال، عکس‌های منتخب در مجله آنلاین biographic چاپ شده است. این مجله درباره علوم و استفاده مطلوب از منابع می‌نویسد و حامی اصلی این سری از رقابت عکاسی است. در ادامه تصاویر برتر را به ترتیب مرور می‌کنیم. زیر برخی عکس‌ها توضیحاتی درج شده که توسط این مجله نوشته شده است.

اندی پارکینسون برنده جایزه اول این دوره از مسابقات شد. جالب توجه است که او قبل از اینکه از این خرگوش صحرایی کوهی عکاسی کند، هفته‌ها سرمای شدید را تحمل کرد و صورتش از تکه‌های یخ زخمی شد. همان‌طور که در عکس مشاهده می‌کنید، این خرگوش در برابر طوفان زمستانی اسکاتلند به دور خودش حلقه زده است.

باید گفت این گونه‌ از خرگوش‌های بومی بریتانیایی در چنین شرایط سختی در خانه‌هایشان هستند. هر زمستان،‌ گروه‌های بیست‌تایی یا حتی بیشتر از این خرگوش‌ها به سمت شیب‌هایی می‌روند که در آنجا برف کمتر می‌نشیند تا از گیاهان بخورند. آن‌ها قبل از اینکه ساکن شوند، به اطراف مسیر می‌پرند تا شکارچی‌ها را گیج کنند. وقتی که طوفان شروع شد، این خرگوش ماده برای محافظت در برابر طوفان، پناهگاهش را ساخت و برای حفظ گرما و کوچکتر کردن خودش برای محافظت در برابر ضربه‌های یخ و سرما، سرش را پایین آورد و به شکل توپ درآمد. این خرگوش از یک استراتژی زیرکانه برای محافظت خودش استفاده کرد، درحالی‌که حیوانات دیگر در این شرایط به داخل پناهگاه یا زیرزمین می‌روند.

خرگوش‌های کوهی با وجود اینکه چابک و سریع هستند، اما به خاطر شکارچیان غیرقانونی و از بین رفتن زیستگاهشان، در خطر انقراض قرار گرفته‌اند. پارکینسون امیدوار است که این عکس بتواند قانونگذاران را برای محافظت از این گونه خرگوش‌ها آگاه کند. خرگوش‌های کوهی، با سرعت بیشتری نسبت‌ به سایر گونه‌های پستانداران بریتانیایی در حال انقراض هستند.

برندگان مسابقه BigPicture در مقابل تلاش‌هایی که کرده‌اند، پاداش خوبی گرفته‌اند. برنده جایزه اول که به‌عنوان برترین عکس این مسابقه انتخاب شده، پنج‌هزار دلار جایزه گرفت و آن عکس در نمایشگاه سال آکادمی علوم کالیفرنیا به نمایش گذاشته خواهد شد. درواقع این مسابقه دارای هفت بخش موضوعی بود که عبارت‌اند از: «هنر طبیعت»، «آبزیان»، «جانداران بالدار»، «مناظر، دریانماها و گیاگان»، «حیات وحش زمینی»، «انسان/طبیعت» و «داستان مصور». به برنده اول هر کدام از این بخش‌ها، یک‌هزار دلار جایزه نقدی تعلق گرفت و قرار است عکس‌های آن‌ها در نمایشگاه سال به نمایش گذاشته ‌شود. به جز بخش داستان مصور، به ۶ فینالیست هر دسته گواهی‌نامه اهدا شد. در دسته داستان مصور فقط نفر اول جایزه گرفت.

به گفته امی ویتالی، اغلب اوقات انسان‌هایی که زندگی‌شان با دنیای طبیعت در ارتباط است، در عکاسی طبیعت نادیده گرفته می‌شوند. این عکاس روی یک پروژه کار کرده که در آن ارتباط بین مردمان سامبورو و حیات وحش در شمال کنیا را مستند کرده است تا این دیدگاه که انسان را از عکاسی طبیعت مجزا می‌کند، تغییر دهد. در این مستند که ۱۰ سال به طول انجامیده است، داستان مردم سامبورو را شرح می‌دهد که حامی حیات وحش و زیستگاه آن‌ها هستند.

باتوجه‌به اینکه این مردمان از دام‌ها تغذیه می‌کنند، شاید این طور به‌نظر ‌برسد که زندگی آن‌ها با فیل‌ها،‌ کرگدن‌ها، زرافه‌ها و سایر پستانداران بزرگ دیگر که با آن‌ها در یک زیستگاه زندگی می‌کنند، در مغایرت باشد. در دهه‌های اخیر، شکارچیان آسیب‌های زیادی به فیل‌ها وارد کرده‌اند و گله‌بان‌ها می‌گویند که گاوهای گله آن‌ها نیز تحت شرایط سخت قرار گرفته‌اند.

فیل‌ها با کندن علف‌ها و درختان کوچک، به رشد چمن کمک می‌کنند. پس زمانی‌که تعداد فیل‌ها کم شود، چمن‌ کمتری برای تغذیه گاوها رشد می‌کند. به این منظور، سامباروها پناهگاه‌هایی را برای محافظت فیل‌ها در برابر شکارچیان ساخته‌اند. آن‌ها همچنین برای حفاظت از سایر گونه‌های درمعرض خطر مانند زرافه‌های سامالی نیز تلاش می‌کنند. این گونه از زرافه را در شکل بالا مشاهده می‌کنید.

اقدام‌های اخیر مردم سامبارو، رفتار سابق آن‌ها با حیات وحش را تغییر داده و نشان می‌دهد که چقدر سلامت انسان و حیوانات به هم مرتبط است. ویتالی در این خصوص می‌گوید:‌ «باتوجه‌به سالم بودن این گونه‌های حیات وحش، میزان شکار غیرقانونی به طرز چشمگیری کاهش یافته است.»

روندا روبینستین، یکی از بنیان‌گذاران BigPicture و مدیر نوآوری در آکادمی علوم کالیفرنیا درباره مسابقه عکاسی امسال گفت:‌

ما طبق معمول عکس‌های جالبی دریافت کردیم که تمامی جنبه‌های جهان طبیعت را به تصویر کشیده است. اما امسال عکس‌ها متفاوت بود، مثل رفتارهای عجیب حیوانات، گیاهان گوشت‌خوار و پرتوهای نور و غیره. این عکس‌ها با هدف نشان دادن اهمیت محافظت از جانداران گرفته شده است و مشخص نیست چند روش‌ دیگر برای رسیدن به این هدف وجود دارد؟

این رقابت عکاسی در سال ۲۰۲۰ بیشترین تعداد عکاس‌های ارسالی را داشته است و عکاسان از ۶۵ کشور دنیا حدود ۶٬۵۰۰ عکس ارسال کرده‌اند.

این عکس لحظاتی قبل از مرگ «سودان» در منطقه حفاظتی اُل‌پجتا در کنیا گرفته شده است. سودان از گونه‌ کرگدن سفید شمالی بود و در این عکس پسر جوان به‌نام جوزف واچیرا او را نوازش می‌کند. این کرگدن ۴۵ ساله و بیمار بود.

تمامی عکاسان در سراسر دنیا، البته به جز چند استثنا، می‌توانند در مسابقه BigPicture شرکت کنند، اما تمامی آن‌ها به مرحله فینال نمی‌رسند. به گفته روبینستن، برای رسیدن به مرحله فینال باید بردباری، مقاومت و دیدگاه‌ تازه داشت. او همچنین عنوان کرد:‌

اندی پارکینسون، که برنده جایزه اصلی شد، ساعت‌ها زیر سرمای منطقه فراشمالگان با پوشش خزدار خود دراز کشیده بود و این تنها بخش کوچکی از سختی‌هایی بود که تحمل کرد. سه سال طول کشید که این عکاس آن خرگوش را کشف کند.

به‌طور سنتی، زنان سامبورو در شمال کنیا در سن جوانی و بدون داشتن تحصیلات ازدواج می‌کنند و شانس این را ندارند که شغل داشته باشند. اما ساشا دوروثی لووکودوک، اولین زنی است که در پناهگاه «Reteti Elephant Sanctuary» به‌عنوان نگهبان کار می‌کند و به نوعی تلاش می‌کند این سنت را تغییر دهد. این پناهگاه در رشته کوه‌های Mathews واقع شده است. با اینکه او و زنان دیگری که برای او کار می‌کنند با مخالفت‌های زیادی روبه‌رو هستند، اما این تیم در پناهگاه Reteti هدف مشترکی دارد و فیل‌های کوچک را نجات می‌دهد، برای بازیابی سلامتیشان از آن‌ها مراقبت می‌کند و سپس این فیل‌های کوچک را دوباره به حیات وحش برمی‌گرداند.

درواقع کاری که آن‌ها انجام می‌دهند تمام‌وقت است و این مراقبت‌ها در تمامی ساعات شبانه‌روز انجام می‌شود؛ اما با وجود سختی کار، لووکودوک برای رسیدن به آرزوی خود و نجات بچه‌ فیل‌ها که بیش از ۲۰۰ پوند وزن دارند، هیچ مرز و مانعی نمی‌شناسد. در دنیایی که تمرکزمان فقط روی عوامل و چالش‌هایی است که ما را مجزا و محدود می‌کنند، مهم است درباره راهکارهای برداشتن موانع نیز بیندیشیم.

بیشتر برندگان این مسابقه عکاسی، عکاسانی بودند که در اوج حرفه خودشان قرار داشتند. بااین‌حال عکاسان تازه‌کار نباید ناامید شوند. یکی از برندگان امسال، عکاس تازه‌کار بود که در بهترین موقعیت و زاویه عکس گرفت.

روبینستن همچنین اعلام کرد که مسابقه‌ای برای عکاسان تازه‌کار و جوان با عنوان BigPicture Emerging Photographer Grant برگزار کرده است تا آن‌ها را تشویق کند روی پروژه‌های پایدار کار کنند. اسامی برندگان این مسابقه در اواخر ماه جولای اعلام خواهد شد.

با اینکه یوزپلنگ‌ها سریع‌ترین حیوانات روی زمین هستند، اما شکار کردن برای آن‌ها کار راحتی نیست. درواقع در منطقه بدون درخت ساوانا در آفریقا، بزهای کوهی و گونه‌های دیگر به‌راحتی می‌توانند نزدیک شدن شکارچی را ببینند و این موضوع کار شکارچیان را سخت کرده است.

یوزپلنگ‌ها برای اینکه طعمه‌شان متوجه حضور آن‌ها نشود، روی زمین دراز می‌کشند و چون طرح پوستشان همرنگ زمین خاکی است، به این صورت خود را از طعمه پنهان می‌کنند. زمانی‌که آن‌ها در فاصله ۶۰ متری از طعمه خود قرار گرفتند، به سرعت حمله می‌کنند و در عرض چند ثانیه، تا سرعت ۹۵ کیلومتر بر ساعت می‌دوند.

البته این حیوانات درنده باید سرعت طعمه خود را نیز درنظر بگیرند. این گونه از بزهای کوهی که در عکس بالا مشاهده می‌کنید، می‌توانند با سرعت بیش از ۸۰ کیلومتر بر ساعت بدوند. در این عکس یوزپلنگ هنگامی که طعمه‌اش در حال فرار بوده، دیرتر رسیده و فقط توانسته پای او را بگیرد و این نشان می‌دهد که گاهی استراتژی حمله به اندازه سرعت آن اهمیت دارد.

روبینستن، حامی این مسابقه گفت:

«خوشبختانه، شیوع ویروس کرونا به این سری از مسابقات چندان لطمه نزده است. زمان رقابت‌ در اول مارس به پایان رسید که اوایل شیوع کرونا بود. اما داوری چند ماه بعد با حضور ویرایشگران عکس و عکاسان مشهور بین‌المللی انجام شد.»

به گفته او، داوری مسابقات BigPicture معمولا در پاییز انجام می‌شود که به مدت دو هفته طول می‌کشد و ممکن است با برنامه سفر آن‌ها در حیات وحش و جایی که اینترنت ندارد تداخل داشته باشد. اما امسال تمامی داوران در خانه بودند و زمان زیادی داشتند و به‌طور دقیق‌تر نسبت به سال‌های قبل عکس‌ها را بررسی کردند.

لورنزو میتیگا، فینالیست بخش آبزیان بود. او که عضو انجمن Your Shot مجله بیوگرافیک است، نوشت:‌

من در حال آماده کردن دوربین، تجهیزات زیرآب آن و لنز واید بودم تا از آخرین لحظه‌های غروب آفتاب عکس بگیرم. همین موقع‌ها بود که ایگوانا در سطح آب بالا سر من و در ورودی غار شنا می‌کرد. انگار به من سلام می‌کرد.

یک جنگل‌بان در پناهگاه حیات وحش Lewa در کنیا توسط یک کرگدن سیاه ۱۸ ماهه به‌نام «کلیفی» نوازش می‌شود. این کرگدن همراه‌با دو کرگدن کوچک دیگر تحت مراقبت بوده است.

ممکن است در ظاهر معنوی عکس بالا، قارچ‌های خوراکی پارازول قدرت تخیل بیننده را برانگیخته نکنند و عجیب به‌نظر نرسند؛ ولی باید به این نکته اشاره کرد که این قارچ‌ها به گونه‌ای قدرت جادویی دارند. درواقع هرچه بیشتر درباره قارچ‌ها بدانیم، بیشتر به شگفتی آن‌ها پی می‌بریم. از کمک به رشد درختان گرفته تا تولید ماده متابولیکی ضد سرطان، این قارچ‌ها قابلیت‌های خارق‌العاده‌ای دارند که دانشمندان به‌تازگی آن‌ها را کشف کرده‌اند.

قارچ‌ها به‌عنوان یکی از تجزیه‌‌کنندگان اصلی روی زمین، مواد آلی حیوانات و گیاهان مرده را تجزیه می‌کنند. بنابراین این گیاهان سرشار از مواد معدنی و مغذی می‌شوند و فواید آنتی‌اکسیدان، ضد میکروبی و ضدسرطانی برای انسان‌ها به ارمغان می‌آورند. علاوه بر این، قارچ‌ها با این قابلیتی که دارند به‌عنوان اصلاح‌کننده محیطی نیز نقش دارند و سموم و فلزات سنگین را که توسط صنایع به خاک ریخته شده، جذب می‌کنند.

گرگ لکور، یک عکاس فرانسوی است که به زیر آب‌های منجمد قطب جنوب رفت تا از این چشم‌انداز نایاب عکس بگیرد و با تعداد از فک‌های خرچنگ‌خوار روبه‌رو شد. فک‌های خرچنگ‌خوار با وجود اینکه روی زمین تنبل هستند، شناگرهای چابکی محسوب می‌‌شوند و کل عمرشان را در منطقه یخی قطب جنوب زندگی می‌کنند.

توده‌های یخی شناور توسط جریان‌های قطبی، یخچال‌های طبیعی را می‌شکنند و از این طریق مواد معدنی و مغذی از زمین به اقیانوس می‌روند. این یخچال‌های خرد شده پس از اینکه وارد آب می‌شوند،‌ به آرامی ذوب شده و با آزادسازی مواد مغذی حیاتی، برای فک‌های خرچنگ‌خوار پناهگاه و غذا فراهم می‌کنند. مواد مغذی پس از اینکه در آب‌ وارد شدند، فیتوپلانکتون ایجاد می‌کنند که کریل‌ها (گونه‌ای از بی‌مهرگان) جذب آن‌ها می‌شوند که البته غذای محبوب فک‌ها هستند.

باتوجه‌به اینکه گرمایش و خشکی زمین در حال افزایش است، چشمه‌های آبی مورد نیاز خفاش‌ها درحال خشک‌شدن هستند. اگر آب کافی وجود نداشته باشد، خفاش‌های سالم ضعیف‌تر و بیمار می‌شوند. گاهی خفاش‌ها مجبور می‌شوند از آب‌ ساخته شده توسط انسان بنوشند تا زنده بمانند؛ اما مسئله این است که این خفاش‌ها ناقل بیماری‌های واگیردار هستند و ممکن است به افرادی که از آن منابع آب می‌نوشند، سرایت کنند. در این شرایط است که بیماری‌های ویروسی مانند کرونا و ابولا شیوع پیدا می‌کند.

یک فیل ساوانایی آفریقایی پس از تلاش‌های ناموفقی که برای یافتن غذا داشت، به این آشپزخانه بدون پنجره در پارک کاسونگو در مالاوی آمد. گانتر دبروینه درحین اینکه این فیل به‌دنبال غذا می‌گشت، از این سوژه عکس گرفت. او که هم عکاس و هم زیست‌شناس است گفته در طول اقامتش در این محل تحقیقاتی، بسیاری از فیل‌ها این کار را کرده‌اند. البته دبروینه اضافه می‌کند که گونه فیل‌ها در کاسونگو بسیار خطرناک هستند. به عقیده او و دانشمندان دیگر، فیل‌ها در مناطقی که شکارهای غیرقانونی زیادی وجود دارند، پرخاشگر می‌شوند.

در سال ۱۹۷۷، بیش از یک‌هزار فیل در کاسونگو زندگی می‌کردند اما در سال ۲۰۱۵، تعداد آن‌ها به ۵۰ فیل کاهش یافت. ایجاد ممنوعیت‌ها برای قاچاق عاج این فیل‌ها ممکن است در ازبین‌بردن این شرایط بحرانی کمک کند. اکنون تعداد فیل‌های این منطقه به بیش از ۸۰ فیل افزایش یافته، ولی باید گفت بهبود شرایط و بازیابی، به‌خصوص برای حیوانات باهوش و با طول عمر بالا مانند فیل‌ها، زمان‌ می‌برد.

زمانی‌که پاندای ۱۶ ساله به‌نام «یی یی» در می به آرامی راه می‌رفت، امی ویتالی از او عکس گرفت. نام این پاندا در صلح چین و ژاپن انتخاب شده است. ویتالی درباره این عکس گفت:

این پاندای سیاه و سفید بزرگ، مانند مدل‌ها ژست می‌گیرد و برای یک لحظه آمد و بعد از عکس ناگهان ناپدید شد. پانداها در ناپدیدشدن ماهر هستند!

آبزی «لقمه‌ماهی صورتی» سوار بر سفره ماهی در دریا گردش می‌کند. درواقع لقمه‌ماهی‌ها این کار را انجام می‌دهند تا از دست شکارچیان در امان باشند، انرژی خود را ذخیره کنند و غذاهای باقی‌مانده سفره ماهی را بخورند. این سوژه نادر در بندرگاه اس‌اس یولانگا در شهر کوئینزلند استرالیا عکاسی شده است.

پارک جنگلی ملی Bajiaozhai در گوانگسی چین واقع شده است. این پارک زمین بلند، توپوگرافی غیر عادی، ویژگی‌های اقلیم کوهستانی و کوه‌های دانکسیا را دارد. قبل از طلوع آفتاب، شیایونگ شی بیش از یک ساعت از جاده‌های کوهنوردی بالا رفت تا به نوک قله برسد و این تصویر زیبا را در طلوع آفتاب بگیرد.

رودخانه اوکاوانگو در کشور بوتسوانا در آفریقا واقع شده است. هر زمستان، سطح آب این رودخانه از دلتای آن عبور می‌کند و مجموعه‌ای از حیات وحش برای نوشیدن آب و آب‌تنی در آنجا جمع می‌شوند. باتوجه‌به اینکه خشکسالی گریبان‌گیر زندگی انسان‌ها و حیوانات شد، این تالاب فصلی در سال ۲۰۱۹ اهمیت بیشتری پیدا کرد. گونه‌های جانوری از جمله گاوها، فیل‌ها و تمساح‌ها برای دسترسی به آب‌های روبه اتمام دلتای برکه‌ها با هم رقابت می‌کردند.

در بین این حیوانات، هیپوپتاموس‌ها هم بودند. محل بینی و چشم‌های این گونه‌های نیمه آبزی گیاه‌خوار به آن‌ها کمک می‌کند که ساعت‌ها در آب بمانند. همچنین آن‌ها شناگرهای ماهری هستند و می‌توانند تا پنج دقیقه زیر آب نفسشان را حبس کنند. اما مهارت‌های آبزی آن‌ها در دلتای خشک شده و گلی سال گذشته نتوانست کمکشان کند. در این زمان، حداقل ۲۰۰ هیپوپتاموس در گل گیر کرده بودند و با کمک مسئولان حیات وحش بوتسوانا و انتقال آب به این دلتاها نجات پیدا کردند. با گرم‌شدن زمین، ممکن است چنین بحران‌های خشکسالی در آفریقا بیشتر شود.

 نظر شما در خصوص این تصاویر چیست؟