عکس‌های خیره‌کننده‌ای که الگوهای پرواز پرندگان را به تصویر می‌کشند

ژاوی بو در سال ۱۹۷۹ در بارسلونا متولد شد. عشق ژاوی به طبیعت به لطف پیاده‌روی‌های طولانی و فراموش‌نشدنی او با پدربزرگش در تالاب‌های دلتای دل لوبراگات، از کودکی آغاز شد. در سال ۲۰۰۳ وی در رشته‌‌ی زمین‌شناسی در دانشگاه بارسلونا و در رشته‌ی عکاسی در مدرسه‌ی عکاسی بین‌المللی گریسارت فارغ‌التحصیل شد. پس از ۲۰۰۳، او در دنیای مد و تبلیغات متمرکز شد و به‌عنوان تکنسین روشنایی برای چندین عکاس کار کرد. او بیشتر به خاطر پروژه‌ی اورنیتوگرافی (Ornitographies) معروف است که پروژه‌ای جدید با ریشه‌ای قدیمی محسوب می‌شود و زیبایی مسیرهای پرواز پرندگان را قابل مشاهده می‌کند. آثار او در مجله‌هایی مانند نشنال جئوگرافیک و روزنامه‌هایی مانند گاردین نیز منتشر شده است.

(برای مشاهده‌ی تصاویر در ابعاد اصلی، روی آن‌ها کلیک کنید)

هدف بو از ایجاد این پروژه، نشان دادن زیبایی پنهان طبیعت بود. او بر پروازهای پرندگان تمرکز کرد و توانست خطوط دست‌و‌پا‌گیر پرندگان را در حال حرکت و برای نامرئی جلوه دادن ترسیم کند. بسته به نوع پرواز، نتیجه‌ی آن‌ها مانند فلامینگوها در شکل V، می‌تواند الگوهایی منظم باشد یا خطوطی آشفته مانند سوئیفت‌ها که به‌دنبال یافتن حشرات در هوا هستند.

برخلاف سایر تجزیه و تحلیل‌های حرکتی که قبل از این انجام شده است، Ornitographies از رویکرد علمی عکس‌نگاری که توسط عکاسانی مانند Eadweard Muybridge و Etienne-Jules Marey استفاده می‌شود، فاصله می‌گیرد. روشی که ژاوی بو برای به تصویر کشیدن تصاویر پرندگان استفاده کرده است، تهاجمی نیست. بعلاوه این نوع به تصویر کشیدن، مطالعه از راه دور را رد می‌کند؛ و درنتیجه در تصاویر، از فرم ارگانیکی استفاده می‌شود که تحریک‌کننده‌ی تخیل است.

ترکیبی از فناوری، علم و خلاقیت منجر به خلق تصاویر خاطره‌انگیزی می‌شود که هم زیبایی و حرکات پرندگان را نشان می‌دهد و هم درعین‌حال، سرنخی برای کسانی است که مایل به شناسایی کردن یا تشخیص دادن پرندگان هستند. در پروژه‌ی Ornitographies، اشتیاق طولانی‌مدتی که پرندگان به‌طور مشترک برای پرواز دارند، به ما ارائه می‌شود و درک بصری ما را گسترش می‌دهد.

در این پروژه، گویا هنر و علم دست به دست هم می‌دهند تا تصاویری خلق کنند که دیگر تنها یک پرتره از واقعیت نیستند؛ چه بسا در این تصاویر، شاهد لحظه‌هایی هستیم که گذشته، حال و آینده را در خود دارند.

الگوریتم پرندگان که به اجتماع ذرات نیز معروف است، حرکت شگفت‌انگیزی از سوی پرندگان است که سال‌های متمادی مورد تحقیق دانشمندان قرار گرفته. علت اصلی اینگونه پرواز کردن تاکنون کشف نشده است؛ بااین‌حال می‌توان باتوجه‌به اینکه هر پرنده تنها دو چشم برای یافتن غذا و آگاهی از بروز خطر دارد، دلیل پیوستن او به یک دسته از پرندگان را حدس زد. در این همراه شدن دسته‌جمعی، پرندگان می‌توانند به یکدیگر برای یافتن غذا یا آگاه کردن از خطر کمک کنند. در مسیر کوچ نیز حرکت دسته‌جمعی به نفع پرندگان است؛ زیرا بدین طریق آن‌ها می‌توانند اطلاعات خود را از جهت‌یابی و تعیین مسیر به یکدیگر منتقل کنند.

مثلا سارها در طول روز متفرق می‌شوند و جداگانه دنبال غذا می‌گردند. به این ترتیب آن‌هایی که به منبع غذایی پروپیمانی دست پیدا کرده باشند، روز بعد دسته‌ی سارها را با خود به آنجا خواهند برد. در این پروازهای دسته‌جمعی هر پرنده باید سه قانون را رعایت کند؛ باید مراقب باشد که با بغل‌دستی خود برخورد نکند، مسیر کلی دسته‌ی پرندگان را در نظر داشته باشد و در نهایت، هم‌راستا با موقعیت بغل‌دستی‌های خود پرواز کند.

مطالعات نشان داده است که هر پرنده در هنگام حرکت دسته‌جمعی، می‌تواند حرکات هفت پرنده‌ی دیگر در اطراف خود را تحت‌ نظر داشته باشد. حال اگر برای هر پرنده از میان دسته انبوهی از پرندگان، چنین وضعیتی در نظر بگیرید، می توانید تصور کنید چه شبکه‌ی پیچیده‌ای از نظارت در میان پرندگان یک دسته برقرار خواهد بود.

تغییر مسیر دسته‌ی پرنده‌ها، از پرنده‌هایی که در حاشیه‌ی دسته پرواز می‌کنند، آغاز می‌شود و به مرکز دسته انتشار می‌یابد. این حرکت منظم شبیه یک موج منتشر می‌شود و شبیه به حرکت موج‌‌مانند تماشاچیان فوتبال در ورزشگاه‌ها است. تحقیقات نشان داده است که تغییر مسیر دسته را لزوما پرنده‌ای که در رأس دسته قرار دارد، رقم نمی‌زند؛ بلکه هر پرنده‌ای در حاشیه‌ی دسته نیز می‌تواند آغازگر حرکت موجی دسته باشد.

ژاوی بو برای نشان دادن چندین ثانیه در یک تصویر، از تکنیک وقایع‌نگاری استفاده می‌کند. این روشی است که در اواخر قرن نوزدهم ایجاد شد و ازطریق نمایندگان اصلی آن ادوارد مویبریج، اتین-ژول ماری و عثمان انشوتس شناخته می‌شود. این تکنیک شامل گرفتن تعداد زیادی عکس پشت سر هم و سپس ترکیب همه آن‌ها در یک عکس واحد است.

در مرحله‌ی اول مطالعه که بو پنج سال روی آن سرمایه‌گذاری کرد، از دوربین خودش استفاده کرد. پس از آن برای تکمیل تکنیک و عکس‌ها، او از دوربین‌های حرفه‌ای سینمای دیجیتال استفاده کرد. این دوربین‌ها به او امکان می‌دهند تا در یک ثانیه، با وضوح بالا، ۲۵ تا ۱۲۰ فریم بگیرد.

در حرکت دسته جمعی پرندگان، هیچ‌گونه مرکزی برای رهبری پرواز وجود ندارد؛ بلکه هر پرنده به‌طور مستقل تصمیم می‌گیرد. به عبارت دیگر هر پرنده برای خودش پرواز می‌کند و این حرکت عجیب آن‌ها به طرز خیره‌کننده‌ای از معادلات و الگوریتم‌های بسیار پیچیده ریاضی نشأت می‌گیرد.

Ornitographies تعادلی بین هنر و علم است. یک پروژه انتشاری که مبتنی بر طبیعت است و یک تمرین بصری شاعرانه محسوب می‌شود. اما مهم‌تر از تمام موارد ذکرشده، این تصاویر دعوتی برای دیدن جهان ازطریق همان چشم کنجکاو و بی گناه کودکی است که روزی، خیره به پرندگان نگاه می‌کرد.

ژاوی بو درحالی‌که در مدرسه‌ی عکاسی بین‌المللی گریسارت نیز تحصیل می‌کرد، در رشته‌ی زمین‌شناسی از دانشگاه بارسلونا فارغ‌التحصیل شد. ژاوی بو هنگامی که تحصیلات خود را در سال ۲۰۰۳ به پایان رساند، کار حرفه‌ای خود را در دنیای عکاسی مد و تبلیغات به‌عنوان دستیار عکاس آغاز کرد. او در سال ۲۰۰۹ با شریک زندگی خود دنی سیپریان، استودیوی La Crin را که استودیوی روتوش عکاسی است و در کارزارهای بزرگ برای مارک‌های مختلف و مجلات ملی و بین‌المللی تخصص دارد، تأسیس کرد. درحال ‌حاضر ژاوی کار روتوش خود را با توسعه‌ی پروژه‌های عکاسی شخصی خود ترکیب می‌کند. اشتیاق ژاوی بو به طبیعت، الهام‌بخش او بود و او را به پروژه‌هایی مانند این پروژه که به هنر او نیز مرتبط می‌شد، هدایت کرد.

با بررسی امکانات فنی مرزهای عکاسی و داشتن طبیعت به‌عنوان اصلی‌ترین مرجع و موضوع، عکاس قصد دارد پیامی ارسال کند و ما را به چالش بکشد تا درباره‌ی ادراک خود فکر کنیم و دیدگاه جدیدی درباره‌ی محیط خود ایجاد کنیم. مجموعه عکس Ornitographies در مجلات برجسته‌ی اروپایی مانند The Guardian ، de Volkskrant ، Sonntag ، The Spiegel ، National Geographic و Geo منتشر شد. پروژه‌ی ژاوی بو در هلند ، ایالات متحده و اسپانیا نیز به نمایش درآمد.