برندگان جوایز جهانی عکاسی سونی در بخش آزاد معرفی شدند

سازمان عکاسی جهانی برندگان جوایز جهانی عکاسی سونی در بخش آزاد را معرفی کرد. به‌عبارت‌دیگر، بهترین تصاویر منفرد از سال ۲۰۱۹ جزو برگزیدگان این دوره بودند. شاید بتوان گفت تصاویر ارائه‌شده در مسابقه‌ی سال ۲۰۱۹ باورنکردنی بود. بیش از صد عکاس در فهرست مسابقه‌ی آزاد انتخاب شدند؛ بااین‌حال، تنها ۱۰ عکس به فهرست برندگان نهایی راه یافتند و برنده اعلام شدند. برندگان طیف وسیعی از موضوعات را شامل می‌شوند. در این دوره از مسابقات، از تصویری در کنسرت ایگی پاپ گرفته تا پرتره‌ا‌ی جذاب از دو یوزپلنگ جزو برندگان بودند. تصاویر دیگری نیز مانند عکس اعتراضی قدرتمند از کلمبیا و عکس حزن‌انگیز از ماهی مُرده در کیسه‌ی پلاستیکی، جزو برندگان تأثیرگذار این دوره بودند.

در سال ۲۰۰۷، اسکات گری سازمان جهانی عکاسی را تأسیس کرد. هدف این مسابقه افزایش سطح گفت‌وگو درباره‌ی عکاسی در سراسر جهان ازطریق برگزاری نمایشگاه‌ها و اهدای جوایز و مسابقات در طول سال است. سونی مأموریت خود را پشتیبانی از عکاسان سراسر جهان و جشن‌گرفتن و نشان‌دادن کارهای آنان و پرورش محیط عکاسی در مقیاس جهانی اعلام می‌کند.

هر ساله، سازمان جهانی عکاسی فراخوان جشنواره‌ی عکاسی سونی را با حمایت مالی این شرکت ژاپنی برگزار می‌کند. جوایز عکس جهانی سونی چهار رده‌ی مختلف دارد:

• حرفه‌ای: همه‌ی شرکت‌کنندگان در دسته‌ی حرفه‌ای باید بیش از هجده سال داشته باشند و حداقل پنج و حداکثر دَه تصویر به این مسابقه ارسال کنند و تمام تصاویر ارسالی با توضیحات سری همراه باشند؛
• آزاد: رقابت در دسته‌ی آزاد، برای همگان آزاد است و شرکت‌کنندگان می‌توانند در رده‌های معماری، فرهنگ، خلاقیت، حرکت، چشم‌انداز، شیوه‌ی زندگی، دنیای طبیعی و حیات‌وحش، پرتره، زندگی روزمره، اشیاء، عکس‌های خیابانی و سفر شرکت کنند؛
• جوانان: شرکت در دسته‌ی جوانان برای همه‌ی عکاسان ۱۲ تا ۱۹ ساله آزاد است؛
• دانشجویی: دسته‌ی دانشجویی تمام دانشجویان عکاسی از دانشگاه‌های منتخب سازمان عکاسی جهانی آزاد را شامل می‌شود. همه‌ی متقاضیان باید ۱۸ تا ۳۰ ساله باشند و دانشجویان به ارائه‌ی پنج تا دَه تصویر ملزم هستند. 

آثار تمام منتخبان در نمایشگاه سالانه‌ی Sony World Photography Awards نمایش داده خواهند شد. شرکت در این مسابقه رایگان است و درنهایت، مجموعا مبلغ شصت‌هزار دلار به افراد برگزیده اهدا می‌شود. هر دَه برنده‌ی این مسابقه، جدیدترین تجهیزات تصویربرداری دیجیتال از سونی را دریافت خواهند کرد و درادامه، برای کسب عنوان عکاس مستقل سال رقابت می‌کنند که ماه ژوئن اعلام خواهد شد.

برای دیدن هر دَه برنده‌ی این دوره از مسابقات، تا پایان این مقاله همراه ما باشید. همچنین، اگر می‌خواهید درباره‌ی جوایز جهانی عکاسی سونی اطلاعات بیشتری کسب یا فهرست کامل هر دسته را مشاهده کنید، می‌توانید به وب‌سایت عکاسی جهانی سر بزنید.

• نام عکاس: روزاریا سابرینا پانتانو
• نام تصویر: هندسه‌ی عاطفی

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

من و گروهی از دوستانم، برای تعطیلات به سیسیل بازگشتیم. در همین حین از موزه‌ای به‌نام فیومارا دی‌آرته نیز بازدید کردیم. این موزه که در فضای باز قرار دارد، مجسمه‌های ساخته شده توسط هنرمندان معاصر را در حاشیه‌ی رودخانه‌ی توسا به نمایش می‌گذارد. از جمله‌ی این آثار، ۳۸ درجه پاراللو اثر مائورو استاچولی است. هرمی که به‌طوردقیق در نقطه‌ای قرار دارد که با مختصات جغرافیایی ۳۸ درجه برابر است.

• نام عکاس: سوکسینگ ژانگ
• نام تصویر: گره

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

این تصویر، یکی از تصاویر مجموعه‌ی من به‌نام «Hua» است. هوآ در زبان چینی به‌معنای گل است. از گل‌ها اغلب به‌عنوان استعاره‌ای از زندگی و اروتیسم در هنر استفاده می‌شود. مجموعه‌ی هوآ اشتراکات و ارتباطات بین گل‌ها و زن‌ها، به‌ویژه آسیب‌پذیری و حساسیت عاطفی آن‌ها را کشف می‌کند. کیفیت‌هایی مانند آرامش و احساساتی مانند عدم اطمینان، ترس، اضطراب و تنهایی به اشکال مفهومی و هنری در این مجموعه ترجمه می‌شوند. در تصویر گره، من از ترکیبی از نور و بافت برای ایجاد تصاویری قوی که باعث افزایش احساس می‌شوند، استفاده کرده‌ام. من دوست دارم از ترکیبات نمادین و استعاری در کار خود استفاده کنم. امیدوارم این موضوع باعث شود تا مخاطب ذهنیت خود را عینیت عکس تلفیق کند و منجر به تفسیرها، برداشت‌ها و احساسات مختلفی در او شود.

• نام عکاس: آنتوان ولینگ
• نام تصویر: نشانه ۵.۲۸

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

این تصویر در ۱۷ آوریل ۲۰۱۹ ثبت شد. وقتی که از تماشاگران کنسرت ایگی پاپ، برای اجرای رقص در کنسرت او در خانه اپرای سیدنی استرالیا، دعوت به عمل آمد. این تصویر نشان‌دهنده‌ی استقبال گرم مردم استرالیا از هنرمندانی بود که مسافت‌های طولانی را برای رسیدن به آن‌ها طی می‌کنند.در تصویر، زن بازوی خود را دراز کرده است تا ایگی پاپ را لمس کند. ایگی پاپ به‌نظر می‌رسد به دلیل فشار جمعیت در اطرافش، از عملکرد زن بی‌خبر است. یکی از دستیاران ایگی، جوس (با پیراهن چهارخانه‌ی خاکستری) سعی می‌کند تا کمی فضا در اطراف ایگی ایجاد کند. این صحنه یادآور بخشی از کتاب مقدس است: زیرا او فکر کرد اگر فقط لباس او را لمس کند، شفا خواهد یافت (نشانه ‌۵، سطر ۲۸). این تصویر به نقاشی‌های مذهبی که توسط کاراواجو که با تکنیک کیاروسکوروی کشیده شده، تشبیه شده است. این عکس در شبکه‌های اجتماعی دست به دست شد و چهل هزار نفر از جمله ایگی پاپ را بسیار خوشحال کرد.ایگی پاپ، با نام اصلی جیمز نیول آستربرگ جونیور، خواننده، ترانه‌سرا، نوازنده و بازیگر اهل آمریکا است. اگرچه اغلب از ایگی پاپ به‌عنوان ابداع‌کننده یا پدرخوانده‌ی پانک راک یاد می‌شود، سبک موسیقی او طی ۵ دهه فعالیتش متغیر بوده و گوناگونی آن پاپ، متال، جَز و بلوز را شامل می‌شود. پاپ در دوران دبیرستان درامر گروه موسیقی بلوز محلی به‌نام «ایگواناز» بود و از همان سال‌ها با لقب «ایگی» شناخته می‌شد.

• نام عکاس: کریگ مک گوان
• نام تصویر: بازتاب یخ

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

کوه یخ منزوی، در برابر دیوارهای فی‌جرد در پارک ملی شمال شرقی گرینلند قرار گرفته است.

• نام عکاس: الک کوناه
• نام تصویر: فرو ریختن

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

چهار برج خنک‌کننده‌ی ایستگاه برق پل آهنی در شراپ شایر انگلستان، با ۱۲۵ متر ارتفاع، فقط ۱۰ ثانیه طول کشید تا در ۶ دسامبر ۲۰۱۹ تخریب شوند. این چهار برج به مدت ۵۰ سال از چشم‌انداز‌های این منطقه بودند؛ بااین‌حال به‌عنوان بخشی از توسعه‌ی جدید در منطقه، فروریخته شدند. مدت‌ها بود که برنامه‌ریزی برای تخریب برج‌ها صورت گرفته بود؛ اما به دلیل اینکه این چهار برج به رودخانه، خط راه آهن و زمین‌های جنگلی محافظت شده نزدیک بودند، تخریب آن‌ها نیز باید دقت انجام می‌شد. این عکس از باغ من که در دامنه‌ی تپه و مقابل این منطقه قرار دارد، گرفته شده است.

• نام عکاس: گووفی لی
• نام تصویر: نمودار تای چی

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

این یوزپلنگ‌ها آنتلوپ (نوعی نشخوارکننده) خورده بودند و لکه‌های خون صورت یکدیگر را لیس می‌زدند. این وضعیت بسیار نادر بود و نمودار سنتی تای چی را به من یادآوری می‌کرد. این عکس در ژانویه ۲۰۱۹ در بوتسوانا ثبت شده شده است. نمودار تای چی، دایره ای است که به‌صورت یکنواخت توسط خطوط منحنی تقسیم شده است. دو بخش از این نمودار به شکل دو ماهی هستند، به‌طوری‌که برخی از این نمودار با نام ماهی «این-یانگ» یاد می‌کنند. دو ماهی نماد این یانگ که به‌طوربرابر تقسیم شده‌اند، نمودار بی‌پایان تای‌چی را شکل می‌دهند. ماهی این (‎Yin)‏ ‏نماینده‌ی «این و نرمی» است، و ماهی یانگ نماینده‌ی «یانگ و سختی» است. از ناحیه‌ی دم ماهی «این»، نرمی شروع به افزایش می‌کند و هنگامی که نرمی تا بیشترین حد افزایش می‌یابد، دم ماهی «یانگ» نمایان شده و خبر از آغاز سختی می‌دهد.

• نام عکاس: تام اولدهام
• نام تصویر: بلک فرانسیس

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

 عکاسان مجله‌ی MOJO از درجه‌ی نادر آزادی و اعتماد به آنچه معمولاً مختصر است، برخوردار هستند. این به ما امکان می‌دهد تجربه‌ی خود را با نوازندگان بسیار برجسته ثبت کنیم. بااین‌حال، هنگام عکاسی از خوانندگان مشهور، ما اغلب از این سختی آگاهیم که قرار است در چند نوبت عکاسی را انجام دهیم. من دوست دارم این موضوع را بپذیرم و از چارلز (معروف به بلک فرانسیس) خواستم تا سطح ناامیدی ایجاد شده در عکس‌ها را به من نشان دهد. او این ژست کاملا دلخور را ارائه داد و من از تصویر او به‌عنوان پرتره‌ی اصلی استفاده کردم.

• نام عکاس: خورخه رینال
• نام تصویر: اقیانوس پلاستیکی

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

هر ساله هشت میلیون تن پلاستیک در اقیانوس‌های ما قرار می‌گیرد. این رقم معادل تخلیه‌ی یک کامیون زباله در آب، در هر دقیقه است. این تصویر، نشانه‌ای از اعتراض من به آلودگی دریاها و اقیانوس‌ها است. اقیانوس‌ها به خاطر مجموعه‌ای از فشارها از جمله اسیدی شدن ناشی از تغییرات آب‌و‌هوا، ماهیگیری‌های بی‌رویه، و آلودگی به‌ویژه در قالب کیسه‌های خرید، بطری‌ها، اسباب‌بازی‌ها، نایلون‌های مورداستفاده برای بسته‌بندی مواد غذایی، تجهیزات ماهیگیری، فیلترهای سیگار، عینک‌های آفتابی، سطل‌ها، صندلی توالت فرنگی، و زباله‌های دیگر، تحت فشار بسیار زیادی قرار دارند. بر اساس گزارشی که در مجله ساینس منتشر شده است، هر سال بین ۴٫۸ تا ۱۲٫۷ میلیون تن زباله‌های پلاستیکی به درون اقیانوس ریخته می‌شود. در زبان من (اسپانیایی)، ما از کلمات «Naturaleza Muerta» برای اشاره به هنوز زندگی، استفاده می‌کنیم. جالب است بدانید که این کلمه،طبیعت مرده ترجمه می‌شود.

امروزه پسماندهای پلاستیکی در انواع زیستگاه‌ها، از ژرفنای دریاها گرفته تا یخ‌های اقیانوس منجمد شمالی یافت شده‌اند. در برخی مناطق جریان‌های آب اشیاء پلاستیکی و زباله‌های دیگر را با هم جمع کرده و به توده‌هایی غول‌آسا و چرخان از زباله تبدیل کرده است. برخی از این قطعات زباله، سبب مرگ یا گرفتار شدن پستانداران دریایی، ماهیان، یا پرندگان می‌شوند. این مشکل با تجزیه‌ی این اشیاء پلاستیکی نیز برطرف نمی‌شود؛ زیرا حدود ۹۰ درصد از مواد شیمیایی آن‌ها برای صدها سال در محیط‌زیست باقی خواهند ماند.

• نام عکاس: سانتیاگو مسا
• نام تصویر: مقاومت کلمبیا

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

در سال‌های اخیر، اعتراضات زیادی در سراسر آمریکای لاتین آغاز شده است. دلایل این ناآرامی‌ها از پایان پیشنهادی به یارانه‌های سوخت در اکوادور تا افزایش کرایه‌های مترو در شیلی و احساس نابرابری و کمبود فرصت عمومی در کلمبیا است. در این تصویر در مدلین، شمال غربی کلمبیا، کارگران و فروشندگان خیابانی در حال شرکت در راهپیمایی بودند که گروه ضدشورش مدلین آن‌ها را متفرق کردند.در مجموعه تظاهرات اعتراضی که از ۲۱ نوامبر ۲۰۱۹ آغاز شد، صدها هزار شهروند کلمبیایی در حمایت از روند صلح کلمبیا و علیه دولت وقت خود تظاهرات کردند. این تظاهراتی مسالمت‌آمیز بود؛ بااین‌حال چندین اعتراض خشونت‌آمیز در طول آن نیز رخ داد که باعث ایجاد محل و سرپناهی برای برگزاری تظاهرات شبانه در کالی (شهر) و بوگوتا شد. این تظاهرات، یکی از بزرگ‌ترین تظاهرات گسترده‌ای است که طی سال‌های اخیر در کلمبیا رخ داده است.

• نام عکاس: آدریان گوئرین
• نام تصویر: سوار شدن بر قطار باری در صحرا

عکاس در توضیح این عکس می‌گوید:

قطار سنگ آهن در موریتانی با طول ۲.۵ کیلومتر، یکی از طولانی‌ترین قطارهای جهان است. این قطار در سفر از شهر ساحلی نوادیبو به صحرای زورات صحرا بیش از ۷۰۰ کیلومتر مسافت را طی می‌کند. قبل از اینکه قطار سفر طولانی خود برای بازگشت به نوادیبو را آغاز کند، در Zouérat بیش از ۲۰۰ واگن پر از سنگ دارد. من در جولای ۲۰۱۹ سوار این قطار شدم. در اولین قدم از سفر فهمیدم که برای عکس‌برداری از طول قطار لازم است که روی صخره‌ها بایستم و در واگن عقب قرار بگیرم تا منظره‌ی کامل و خورشید را پشت خود داشته باشم. افسوس که هیچ‌کدام از این‌ها تا صبح روز سه بعد امکان‌پذیر نبود. در آن زمان من حتی از ثبت این عکس ناامید شده بودم.خط راه‌آهن موسوم به «Train du Desert» در موریتانی، در سال ۱۹۶۳ راه‌اندازی شد. این قطار به‌طورروزانه از بندری در نوادیبو در سواحل آتلانتیک راه می‌افتد و به معادن سنگ آهن در زورات در شمال غربی کشور می‌رود. این سفر که در مسیر مرز منطقه مورد مناقشه صحرا انجام می‌شود حدود ۲۰ ساعت به طول می‌انجامد و به‌طورکلی ۷۰۴ کیلومتر را شامل می‌شود. قطار مذکور با طول تقریبا دو کیلومتر، از ۳ یا ۴ لوکوموتیو دیزلی، یک واگن مسافری و بین ۲۰۰ تا ۲۱۰ واگن باری تشکیل شده است.همچنین این قطار مسافرانی از جماعات دوردست صحرا را نیز در خود دارد و حدود ۵۰۰ کیلومتر مسیر جاده‌ای خسته کننده و ناخوشایند این مسافران را که شامل مسیر فرعی طولانی برای دور زدن نوکچوت، پایتخت موریتانی است کاهش می‌دهد. بسیاری از مردم موریتانی ترجیح می‌دهند که سوار قطار شلوغ و پرازدحام مذکور در واگن‌های درجه‌ی دوم یا حتی واگن‌های باری شوند و بدون هزینه و در زمان کمتری به مقصد برسند. این عکس زمانی ثبت شد که من روی انگشت‌های پای خود و بالای کوهی از سنگ‌ها ایستاده بودم و تلاش می‌کردم همان‌طور که قطار از این طرف به آن طرف می‌لغزد، ثابت باقی بمانم.