۲۵ تصویر برگزیده مردمی در مسابقه سالانه عکاسی از حیات وحش

مسابقه‌ی عکاسی از حیات‌وحش، یک مسابقه‌ی مشهور بین‌المللی است که آثار تمام عکاسان بااستعداد را از حرفه‌ای گرفته تا آماتور، به رسمیت می‌شناسد. این مسابقه‌ی بین‌المللی، به این عکاسان بااستعداد پاداش می‌دهد و از آن‌ها تجلیل می‌کند. آثار برگزیده شده در این مسابقه بعد از اعلام داوران، به قضاوت مردم سپرده می‌شوند تا به برنده‌ی منتخب خود رای دهند و نظر خود را در مسابقه‌ی موزه‌ی تاریخ طبیعی اعلام کنند.

موزه تاریخ طبیعی لندن، هرساله فراخوان شرکت در مسابقه‌ی عکاسی حیات وحش را برگزار می‌کند. در مسابقه‌ی عکاسی با موضوع حیات‌وحش، از تمامی عکاسان سراسر جهان دعوت می‌شود تا در این مسابقه حضور پیدا کنند و طبیعت را در یک قاب به تصویر بکشند. آثار ارسالی در دو گروه جوانان و بزرگسالان ارزیابی می‌شوند. مسابقه‌ی بزرگسالان برای عکاسان ۱۸ سال به بالا آزاد است، و مسابقه‌ی جوانان برای عکاسان ۱۷ سال به پایین، بدون مانع برگزار می‌شود.

موضوع فراخوان برای گروه بزرگسالان در این مسابقه، حیوانات در محیط خود، پرتره‌ی حیوانات، رفتار دوزیستان و خزندگان، رفتارپرندگان، رفتار بی‌مهرگان، رفتار پستانداران، گیاهان و قارچ‌ها، زندگی زیر آب، حیوانات و زندگی در شهر، مناظر خلاقانه، اقیانوس‌ها، تالاب‌ها‌، عکس خبری از طبیعت (عکس تکی)، و عکس خبری از حیات‌وحش (داستانی) است. همچنین موضوعات فراخوان برای تصاویر جوانان در این مسابقه، می‌توانند هر جنبه‌ای از حیات‌وحش و دنیای طبیعی را اعم از گیاهان وحشی یا حیوانات یا محیط طبیعی آن‌ها پوشش دهند و تعامل خوب و بد ما با طبیعت را به تصویر بکشند.

هزینه‌های ثبت‌نام در این مسابقه برای بخش بزرگسالان، ۳۰ الی ۳۵ پوند، و هزینه‌‌های شرکت در مسابقه برای نوجوانان، رایگان است. جوایز شرکت در این مسابقه برای گروه سنی بزرگسال، در صورتی که برنده‌ی عکاس سال حیات وحش باشد، ۱۰۰۰۰ پوند جایزه‌ی نقدی، و گواهی شرکت در مسابقه است. جایزه‌ی نمونه کارها نیز، ۲۵۰۰ پوند و گواهی شرکت در مسابقه، به همراه سفر به لندن برای شرکت در مراسم اهدای جوایز است. همچنین جایزه‌ی این مسابقه برای عکاسان ۱۷ سال به پایین به‌عنوان عکاس جوان حیات وحش سال، ۱۰۰۰ پوند جایزه و گواهی شرکت در مسابقه در نظر گرفته شده است.

موزه‌ی تاریخ طبیعی نیز، خود به‌تنهایی یک مرکز تحقیقات علمی پیشرو در جهان تبدیل شده و بیشترین بازدید از موزه‌ی تاریخ طبیعی در اروپا را با چشم‌انداز آینده‌ای که در آن مردم و سیاره رشد می‌کنند ،به خود اختصاص داده است. این موزه، متولی یکی از مهم‌ترین مجموعه های علمی جهان است که بیش از ۸۰ میلیون نمونه را شامل می‌شود. مقیاس این مجموعه، محققان از سراسر جهان را قادر می‌سازد تا نحوه‌ی تغییر گونه‌های زیست محیطی را ثبت کنند و برای کمک به پیش‌بینی آنچه ممکن است در آینده اتفاق بیفتد و اطلاع از سیاست‌ها و برنامه‌های آینده برای کمک به کره‌ی زمین، بکوشند.

(برای دیدن تصاویر در اندازه‌ی واقعی، روی آن کلیک کنید)

• عکاس: آمی ویتاله
• مکان تصویر: کنیا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

جوزف واچیرا، کرگدنی به نام سودان را که آخرین کرگدن سفید شمالی نر باقی‌مانده در این سیاره است، لحظاتی قبل از مرگ دلداری می‌دهد. این کرگدن در منطقه‌ی محافظت از حیات وحش Ol Pejeta در شمال کنیا سکونت داشت. سودان، کرگدنی بود که از عوارض ناشی از سن رنج می‌برد و در محاصره‌ی افرادی که از او مراقبت می‌کردند، درگذشت. با هر انقراضی، بیش‌ازپیش به از دست دادن سلامت اکوسیستم نزدیک می‌شویم. وقتی خود را بخشی از طبیعت می‌بینیم، متوجه این مسئله می‌شویم که نجات طبیعت در واقع نجات خودمان است. شاید بتوان امیدوار بود که میراث سودان و از دست دادن او، به‌عنوان کاتالیزوری باشد که برای بیدار کردن بشریت با این واقعیت عمل کند.

• عکاس: اندرو لی
• مکان تصویر: کالیفرنیا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

ثبت یک پرتره‌ی خانوادگی از مادر، پدر و هشت جوجه‌ی آن‌ها برای من بسیار دشوار بود. آن‌ها هرگز به‌عنوان یک خانواده‌ی ۱۰نفری ایده‌آل دور هم جمع نشدند. جغدهای گورکن، در انتاریو کالیفرنیا اغلب خانواده‌های بزرگی دارند. بنابراین، من می‌دانستم که این کار آسان نخواهد بود. سرانجام پس از روزها انتظار و هنگامی که پدر خانواده در کنار آن‌ها نبود، مادر و جوجه‌هایش ناگهان با چشم‌های باز به نگاه من خیره شدند. این اولین باری بود که همه‌ی آن‌ها را با هم می‌دیدم و به سرعت این لحظه‌ی ارزشمند را غنیمت شمردم. جغد گورکن، یک جغد پا بلند و کوچک است که در مناظر باز آمریکای شمالی و جنوبی یافت می‌شود. این نوع جغدها را می‌توان در چمنزارها، مراتع، مناطق کشاورزی، بیابان‌ها یا هر منطقه‌ی خشک و باز دیگری که پوشش گیاهی کمی دارد، پیدا کرد.

• عکاس: نیل اندرسون
• مکان تصویر: نامشخص

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

با سردتر شدن هوا، دو سنجاب قرمز اوراسیا (که فقط یکی از آن‌ها در تصویر کاملا مشهود است) در جعبه‌ای که در یکی از درختان کاج نزدیک خانه‌ام در مناطق مرتفع اسکاتلند قرار گرفته بود به آرامش و گرما رسیدند. در ماه‌های سردتر سال، معمولا سنجاب‌ها، حتی در صورت عدم ارتباط، لانه‌های خود را به اشتراک می‌گذارند. لاله‌ی سنجاب‌ها معمولا از شاخه‌ها، برگ‌های خشک و چمن ساخته می‌شوند و به‌طور معمول در شاخه‌های یک درخت بلند جمع می‌شوند. گاهی اوقات آن‌ها را لانه‌های تیره نیز می‌نامند تا آن‌ها را از لانه‌های حفره‌ی سنجاب متمایز کنند.من پس از کشف یکی از این لانه‌ها که پر از مواد لازم برای ساختن لانه بود و مشخصا بارها مورد استفاده قرار گرفته بود، دوربین و چراغ ال ای دی را روی این لانه نصب کردم. در این جعبه نور طبیعی زیادی وجود داشت، بنابراین من نیز به آرامی نور را برای برجسته کردن سوژه‌های خود افزایش دادم. سپس با استفاده از برنامه‌ی WiFi روی تلفن خود، توانستم از این سوژه‌ها عکس بگیرم.

• عکاس: ویم ون دن هِور
• مکان تصویر: تانزانیا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

درحالی‌که به تماشای این شیر نر بزرگ که در بالای صخره‌ی بزرگ گرانیتی دراز کشیده بود، می‌رفتم، باد سردی دشت‌های گسترده و باز سرنگتی تانزانیا را فراگرفت. در آن لحظه‌ها گویی طوفانی در حال نزدیک شدن بود و هنگامی که آخرین تابش‌های خورشید در پشت ابرها ناپدید شدند، شیر سر خود را بلند کرد و نگاهی به سمت من انداخت. او تصویر کاملی از یک لحظه‌ی کامل را به من هدیه داد.

• عکاس: گیلرمو استیوز
• مکان تصویر: وایومینگ

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

حالت ظاهری متعجب در چهره‌ی این سگ به خوبی با انسان صحبت می‌کند و یادآور این است که گوزن‌های شمالی، حیوانات بزرگ، غیرقابل‌پیش‌بینی و رام‌نشده‌ای هستند. من در حال عکاسی از گوزن‌های شمالی در حاشیه‌ی جاده در آنتلوپه فلتس در پارک ملی گراند تتون وایومینگ بودم که این گوزن بزرگ به سگ بازدید‌کننده‌ای که در ماشین نشسته بود، علاقه‌مند شد. راننده‌ی اتومبیل، بدون حرکت کردن این گوزن، قادر به حرکت دادن آن نبود. خوشبختانه این گوزن شمالی بعد از چند دقیقه علاقه‌ی خود را از دست داد و به ادامه‌ی مسیر خود پرداخت.

• عکاس: اندی پارکینسون
• مکان تصویر: اسکاتلند

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

من پنج هفته را به تماشای خرگوش‌های کوهی نزدیک Tomatin در Highlands اسکاتلند گذراندم و با حوصله، منتظر هر حرکتی، کششی، خمیازه‌ای و حتی لرزشی از آن‌ها بودم. آن‌ها یکی از این کارها را هر سی تا چهل‌وپنج دقیقه، یک بار انجام می‌دادند. من کاملا یخ‌زده و به حالت سجده، درحالی‌که وزش باد ۵۰ تا ۶۰ مایل در ساعت، بی‌وقفه در اطرافم می‌پیچید، منتظر بودم. سرما شروع به پرت کردن حواسم کرد و انگشتانم روی بدنه‌ی دوربین فلزی یخ‌ زدند و لنز نیز شروع به سوختن کرده بود. ناگهان در آن لحظه‌ها این خرگوش خود را به‌صورت کروی درآورد و شبیه یک توپ شد. پس این تصویر را شکار کردم.

• عکاس: سام اسلوس
• مکان تصویر: تنگه‌ی لمبه

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

یک هشت‌پا (اختاپوس) که در حال قدم زدن در اطراف ماسه‌ی سیاه تنگه‌ی لمبه در سولاوسی بود، خانه‌ی از پوسته ساخته شده‌ی خود را نیز با خود حمل می‌کرد. نکته‌ی قابل‌توجه این تصویر این است که این اختاپوس کوچک با استفاده از پوسته‌ی صدف، نارگیل و حتی بطری‌های شیشه‌ای، پناهگاه محافظت کننده‌ای برای خود ساخته است. این موجودات باهوش، هنگام انتخاب ابزارهای عالی برای محافظت، سلیقه‌ی خوبی نشان می‌دهند. آن‌ها می‌دانند که انواع و اندازه‌ی خاصی از پوسته مزایای خود را دارد؛ حال چه برای پناهگاه باشد، چه برای استتار و مخفی کردن خود از دست شکارچی‌ها. به‌راحتی می‌توان گفت که اختاپوس نارگیلی، مطمئناً یکی از موجودات زیرک و خوش‌فکر در اقیانوس است. این نوع هشت‌پا، در آب‌های گرمسیری غرب اقیانوس آرام یافت می‌شود.

• عکاس: داگلاس گیمزی
• مکان تصویر: استرالیا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

جولی مالهربه، نجات‌دهنده و مراقب حیات‌وحش، درحالی‌که از سه خفاش پرنده‌ی سر خاکستری یتیم مراقبت می‌کند، برای کمک به نجات پرندگان دیگر در تلاش است. این نوع خفاش که مگابت یا روباه‌های پرنده نامیده می‌شوند، پرندگان بومی استرالیا هستند و در مناطق جنگلی جنوب شرقی، نقشی حیاتی در پراکندگی بذر و گرده افشانی بیش از صد گونه بومی درختان گل و میوه دارند. متاسفانه، این گونه از خفاش، به دلیل تخریب زیستگاه‌های جستجوی غذا و زیستگاه‌های شبانه و همچنین تلفات انبوه ناشی از حوادث گرمازدگی، در معرض خطر انقراض قرار دارد.

• عکاس: سرجیو ماریجوآن کامپوزانو
• مکان تصویر: نامشخص

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

دو بچه گربه‌ی سیاه‌گوش ایبریایی به نام‌های Quijote و Queen، در انبار علوفه‌ای رها شده که در آن متولد شده‌اند، بازی می‌کنند. آن‌ها که بسیار کنجکاو و اندکی ترسیده بودند، از پنجره‌های خانه‌ی خود شروع به کشف جهان خارج کردند. ورود مجدد گونه‌هایی به شرق سیرا مورنا اسپانیا، باعث شده است که آن‌ها در سال‌های اخیر از برخی محیط‌های انسانی استفاده کنند. مادر آن‌ها اودرینا نیز در تلیسه به دنیا آمد و مادرش مستا، قبل از اینکه دخترش را در این مکان امن و دنج برای تأمین خانواده‌ی خود ترک کند‌، یک سال در کنار او ماند.

• عکاس: الیور ریشتر
• مکان تصویر: آلمان

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

سال‌های بسیاری شاهد سگ‌های آبی اروپایی در نزدیکی خانه‌ی خود در گریما زاکسن آلمان بودم. من همچنین برای سال‌های طولانی، طراحی مجدد چشم‌انداز برای ایجاد زیستگاه‌های ارزشمند بسیاری از گونه‌های حیات وحش از جمله مرغ ماهیخوار و سنجاقک را تماشا کردم. این پرتره‌ی خانوادگی، در مکان مورد‌علاقه‌ی این سگ‌های آبی برای تغذیه به ثبت رسیده است. فکر می‌کنم که این تصویر، نشان‌دهنده‌ی مراقبت و عشقی است که سگ‌های آبی بالغ و بزرگسال نسبت به خردسالان خود نشان می‌دهند.

• عکاس: مگنس ترول
• مکان تصویر:

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

از میان تمام گونه‌های مختلف حیوانات اولیه که از آن‌ها عکس گرفته‌ام، دسترسی پیدا کردن به ماندریل که بوزینه‌ای بزرگ و زشت و درنده‌خو است، سخت‌ترین گزینه بود؛ زیرا او ترجیح می‌دهد در جنگل‌های گرمسیری در مناطق دور‌افتاده‌ی آفریقای مرکزی مخفی شود. این باعث شد تجربه‌ی نشستن در کنار این آلفای چشمگیر، همان‌طور که او به بالا نگاه می‌کند، خاص‌تر شود. هنگامی که یک جنس نر به آلفا تبدیل می‌شود، دچار تغییرات جسمی خواهد شد که همراه‌با افزایش سطح تستسترون است و این امر باعث روشن شدن رنگهای پوزه‌ی او می‌شود. با از دست دادن این وضعیت، رنگ‌ها نیز کمرنگ می‌شوند. من همچنین از یک فلش برای افزایش رنگ‌ها و بافت‌های زنده در برابر پس‌زمینه‌ی جنگل تاریک استفاده کردم.

• عکاس: گری مردیت
• مکان تصویر: استرالیای غربی

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

صحرای بزرگ شنی در استرالیای غربی، میزبان طیف گسترده‌ای از حیات وحش است. حیات‌وحش یافت شده در این محیط، باید با شرایط سخت و خصمانه‌ی زندگی سازگار شود. وقتی فرصتی برای استراحت فراهم می‌شود، مارمولک دماغ بلند از ساختارهای انسانی استفاده می‌کند. در این تصویر، این مارمولک، خود را روی تکه‌ای سیم خارج از کارگاه قرار داده و منتظر اشعه‌ی خورشید است. منبع نور مصنوعی در خارج از ساختمان، پروانه‌ها و حشرات را به خود جلب می‌کند؛ موجوداتی که طعمه‌ای آسان برای یک مارمولک گرسنه هستند.

• عکاس: کارینه آیگنر
• مکان تصویر: جزیره مارکو فلوریدا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

در فاصله کمی از فلوریدا اورگلیدز ایالات متحده‌ی آمریکا، جزیره‌ی مارکو، بزرگ‌ترین و تنها زمین توسعه‌یافته در جزایر ده هزار سده‌ای فلوریدا است.  عقب‌نشینی ساحل خلیج در این منطقه، باعث به وجود آمدن استراحتگاه‌های لوکس، سواحل زیبا، محله‌های چند میلیون دلاری و به‌طور شگفت‌انگیزی، یک جامعه‌ی پر رونق از جغدهای در حال لانه‌سازی شده است. جغدها در این تصویر، سوراخ‌های خود را حفاری می‌کنند و خوشحال می‌شوند که در چمن‌های کاملا مراقبت شده، مکان مناسب برای شکار حشرات و مارمولک‌ها یافته‌اند. جغدهای جزیره ‌ی مارکو، همسایگان جدیدی هستند و انسان‌هایی که دوست آن‌ها محسوب می‌شوند، بیشتر از داشتن آن‌ها در اطراف خود هیجان زده‌اند.

• عکاس: فردریک لاری
• مکان تصویر: فلات تبت

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

هنگامی که این توله پلنگ برفی ۶ ماهه، از دنبال کردن مادر خود دست برداشت و حرکت‌های او را کپی نکرد، در میان صخره‌ها شروع به یافتن محافظت کرد. این دومین عضو از خانواده‌ی پلنگ‌های برفی بود که من در پاییز ۲۰۱۷ در فلات تبت ملاقات کردم. برخلاف مناطق دیگر، که در آن‌ها شکار غیرقانونی شایع و متداول است، در این توده‌ی کوهستانی، این پلنگ‌ها فرصت زندگی دارند؛ زیرا از آزار و شکنجه‌ی شکارچیان در امان و آزاد هستند.

• عکاس: پالوی پراساد لاوتی
• مکان تصویر: هند

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

گربه‌ی تدی آسیایی اگرچه تا حدودی گربه‌سان به نظر می‌رسد، اما بیشتر به خانواده‌ی راسوها و مانگوس‌ها تعلق دارد. این موجود که به‌عنوان گربه‌ی تدی نیز شناخته می‌شود، یک حیوان گوشتخوار است که در حال حاضر با سواستفاده‌های وحشتناک و بسیاری از سوی انسان رو‌به‌رو شده است. در این تصویر، بچه گربه‌ی آسیایی، از داخل کیسه‌ای در یک دهکده‌ی کوچک و دور افتاده در هند، چشمک می‌زند و کنجکاوی و بازیگوشی در چشمانش می‌درخشد. این کودک یتیم بود و زندگی کوتاه خود را در حیاط پشتی روستا گذرانده است. او در جمع مردم محلی، که فلسفه‌ی زندگی و زنده نگه داشتن را پذیرفته‌اند، راحت است. من این تصویر را، تصویر امیدبخشی می‌دانم؛ زیرا در سایر نقاط جهان، این موجودات چندان خوش‌شانس نیستند.

• عکاس: توماس پسچاک
• مکان تصویر: باهاما

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

در طول سفر کریستوفر کلمب در دریای کارائیب در سال ۱۴۹۴، گفته شد که لاک‌پشت‌های دریای سبز آنقدر بی‌شمار بودند که کشتی‌های او تقریبا روی آن‌ها غوطه ور شده بود. امروزه این گونه از لاک‌پشت‌ها به‌عنوان گونه‌های در معرض خطر انقراض طبقه‌بندی می‌شوند. بااین‌حال، در مکان‌هایی مانند Little Farmer’s Cay در باهاما، می‌توان لاک‌پشت‌های سبز را به سهولت مشاهده کرد. در یک پروژه‌ی بوم‌گردی که توسط ماهی‌گیران انجام می‌شود، از ضایعات پوسته پوسته‌ای برای جذب لاک پشت‌ها به اسکله استفاده می‌کنند که برخی از ماهی‌گیران قبلا از آن برای شکار لاک‌پشت استفاده می‌کردند. بدون ماشین زمان دیدن جمعیت لاک‌پشت‌های بکر غیرممکن است؛ بااین‌حال، من امیدوارم که این تصویر فقط یک جرقه‌ای برای عمیق‌تر شدن در موهبت‌های دریاهای ما باشد.

• عکاس: جوزف دامنیک آنتونی
• مکان تصویر: هنگ کنگ

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

من ایده‌ی این عکس را در سال ۲۰۱۶، حین بازدید از ذخیره‌گاه طبیعی «مای پو» در هنگ کنگ به دست آوردم. قوانین محدود به دسترسی که در منطقه‌ی بسته مرزها در مرز چین اتخاذ شده، به معنای سال‌ها مطالعه‌ی جداول جزر و مد و انتظار برای آب‌وهوای مناسب است. من می‌خواستم داستان و خلق‌وخوی ذخیره‌گاه طبیعی «مای پو» را در یک عکس متعادل منتقل کنم. تصویری که رفتار چندین گونه را در متن محیط گسترده‌تر آن‌ها ترکیب می‌کند و به‌ویژه برای همجواری توسعه شهری همیشگی مفید است.

• عکاس: آندری شپاتاک
• مکان تصویر: ژاپن

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

تصویر این ماهی «واربنت» ژاپنی در شمال خلیج آپریچنیک در دریاهای ژاپن ثبت شده است. «واربنت» یک ماهی باریک و کشیده از اقیانوس آرام شمالی است که شاخک‌های شاخه‌ای در بالای چشم، پشت سر و جلوی باله پشتی بلند خود دارد. این ماهی‌های غیرمعمول، سبک زندگی محلی را در میان سنگ‌ها و سنگ‌های آبهای کم عمق ساحلی، برگزیده‌اند. آن‌ها از آرواره‌های لبه تیز خود برای شکستن و خوردن خیارهای دریایی و گاستروپودها استفاده می‌کنند. زمانی تصور می‌شد که آن‌ها ترسو هستند و مشاهده آن‌ها تقریبا امری محال است؛ اما کنجکاوی بر آن‌ها غالب شد و آن‌ها اکنون اغلب تا کنار غواصان نیز شنا کرده و آن‌ها را با ظاهر خارق‌العاده‌ی خود متحیر می‌سازند.

• عکاس: امانوئل رودو
• مکان تصویر: انگلستان

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

در انتصاب WWF انگلستان، خلاصه‌ی فعالیت و خواسته‌ی من این بود که از حیات‌وحش دست‌نیافتنی کوه‌های بوتان عکس بگیرم. صندوق جهانی حیات وحش (WWF) برای ۵۰ سال متمادی، هدف خود را حفظ محیط‌زیست و حیات‌وحش قرار داده است و در راه ایجاد هماهنگی میان انسان و محیط تلاش کرده است. ازآنجاکه رفاه مردم، حیات وحش و محیط زیست مثل یک زنجیر به یکدیگر مرتبط هستند، بنابراین حرکت در مسیر بهبود شرایط، بهره‌گیری از یک  رویکرد یکپارچه و همه جانبه را می‌طلبد.WWF، در سراسر جهان پروژه‌ها و طرح‌های مختلفی را با توجه به شرایط خاص هر منطقه، طراحی و اجرا کرده است. اهداف و زمینه فعالیت‌های این صندوق جهانی حیات‌وحش، شامل حفاظت از جنگل‌ها، حفظ اقیانوس‌ها و حیات دریایی، آب امن برای انسان و طبیعت، محافظت از گونه‌های مختلف جانوری، غذای قابل دسترس برای تمام جهان و جهانی بدون کربن و آلودگی می‌شود. این پروژه‌ها، نوآورانه، مشارکتی و مبتی بر شواهد و اصول علمی هستند و طبق نتایج بدست آمده، توانسته‌اند طیف وسیعی از مناطق جهان را به لحاظ ویژگی‌های زیست محیطی و کیفیت زندگی انسانی بهبود بخشند. من در حین عکاسی از حیات‌وحش کوه‌های بوتان، با تعجب از یافتن رودودندرون در ارتفاع ۳۵۰۰متری، یک تله دوربین نصب کردم. امیدوار بودم، اگرچه اعتماد به نفس زیادی نداشتم که بتوانم به نتیجه‌ای برسم. پستانداران بزرگی که برای آن منطقه بودند، از مسیر جنگلی بسیار باریک در نزدیکی آن محل استفاده می‌کردند. بعد از گذشت هفته‌ها، با ثبت تصویری از یک تکین (چمبره گاو یا بز گنو)، با رنگ‌های آسمان آبی و گل‌های صورتی در پس‌زمینه، شگفت‌زده شدم.

• عکاس: سرجیو ماری جوان کامپوزانو
• مکان تصویر: اسپانیا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

با رشد مناطق شهری مانند جائن در اسپانیا، تهدیدهای حیات وحش افزایش پیدا کرده و سیاه‌گوش‌های ایبریا به دلیل تجاوز به مناطقشان، جزو آسیب‌دیدگان این مسئله هستند. در سال ۲۰۱۹، بیش از ۳۴ سیاه‌گوش آسیب دیدند و سه روز قبل از اینکه من این تصویر را ثبت کنم، یک گربه‌ی ماد‌ه‌ی دو ساله در فاصله‌ای نه چندان دور از این نقطه، جان خود را از دست داد. برای مقابله با مرگ و میر در جاده‌ها، بهبود در پریدن از نرده‌ها و ساخت تونل زیر جاده، دو راه‌حل اثبات شده است. این راه‌حل‌ها، برای حفظ بسیاری از موجودات دیگر و همچنین سیاهگوش‌ها حیاتی هستند.

• عکاس: رابرت اروین
• مکان تصویر: کیپ یورک، کوئینزلند، استرالیا

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

خطی از آتش، از میان جنگل‌های نزدیک مرز ذخیره‌گاه حیات وحش استیو اروین در این منطقه شعله‌ور شده است. منطقه‌ای که حفاظت از آن از اهمیت بالایی برخوردار است، بیش از ۳۰ اکوسیستم مختلف در آن یافت می‌شود و بسیاری از گونه‌های در معرض خطر را در خود جای داده است، دچار حریق جبران‌ناپذیری شده است. آتش‌سوزی‌ها، یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات این زیستگاه‌های گران‌بها است. اگرچه آتش‌سوزی‌های طبیعی یا سوختگی‌های مدیریت شده، می‌توانند در یک اکوسیستم بسیار مهم باشند، اما وقتی این آتش‌ها عمداً و بدون درنظرگرفتن شرایط مختلف و غالباً برای بیرون راندن خوک‌های وحشی برای شکار روشن می‌شوند، از کنترل خارج شده و امکان تخریب مناطق عظیمی را فراهم می‌کنند. مناظق عظیمی که بازسازی و رشد آن‌ها، دوباره ممکن نخواهد بود.

• عکاس: بریتا جاسچینسکی
• مکان تصویر: ایالات متحده‌ی آمریکا 

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

تصاویر من از مواردی از قاچاق حیوانات و قسمت‌های مختلف بدن آن‌ها که در فرودگاه‌ها و مرزهای جهان کشف و ضبط شده‌اند‌، تلاشی برای درک این مسئله است که چرا برخی از افراد به تقاضای محصولاتی که لازم است از حیوانات و حیات‌وحش تهیه شوند، ادامه می‌دهند. با وجود اینکه قطعا مطلع هستند این امر باعث رنج بسیاری از حیوانات ‌می‌شود و در بعضی موارد، گونه‌ها را تا مرز نابودی پیش خواهد برد. در این تصویر، سر یک گورخر در یک ‌نقطه‌ی مرزی در ایالات متحده آمریکا توقیف شد. به احتمال زیاد، شکارچی قادر به اثبات کشته شدن گورخر با مجوز نبوده است. من در این تصویر، استفاده از یک واگن برقی برای انتقال کالای توقیف شده را کنایه‌آمیز دانستم و تلاش کردم تا این سؤال را مطرح کنم که به راستی این موجود بخشی از حیات‌وحش است یا تنها یک کالا برای مبادله؟

عکاس: پتری پیتیلینین

مکان تصویر: نروژ

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

من هنگامی که در سفر عکاسی به مجمع الجزایر نروژ سوالبارد بودم، امید داشتم که بتوانم خرس‌های قطبی را ببینم. وقتی یکی از آن‌ها را از دور روی یخچال‌های طبیعی مشاهده کردم، از کشتی اصلی به یک قایق لاستیکی کوچ‌کتر رفتم تا او را از نزدیک ببینم. خرس در حال تلاش برای رسیدن به سمت صخره‌ای شیب دار و پرندگانی بود که در آنجا لانه می‌کردند. این خرس سفید، چندین مسیر را برای رسیدن به پرندگان امتحان کرد و شکست خورد؛ بااین‌حال، نتیجه‌ی استقامت و احتمالا گرسنگی او، رسیدن به لانه‌ی پرندگان شد. وقتی بزرگسالان و برخی از جوجه‌ها با وحشت از روی صخره پریدند، خرس فرصتی یافت تا از آنچه باقی مانده است، تغذیه کند.

عکاس: لوران بالستا

مکان تصویر: فرانسه

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

در این تصویر، ضایعات گوشت هامور از فک دو کوسه‌ی صخره‌ای خاکستری بیرون افتاده است؛ زیرا کوسه‌ها در تلاش هستند تا هرکدام ماهی را از آن خود کنند. کوسه‌های فاکاراوا آتل در پلینزی فرانسه، دسته‌ای شکار می‌کنند، اما علاقه‌ای به تقسیم کردن طعمه های خود ندارند. را تقسیم نمی کنند. یک کوسه‌ی تنها، بیش از حد دست و پا چلفتی است؛ به‌طوری‌که حتی نمی‌تواند یک هامور خواب‌آلود را هم شکار کند. کوسه‌ها پس از شکار هامور با هم، آن را محاصره می‌کنند، اما سپس برای اینکه این آذوقه را تنها برای خود داشته باشند، با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. در نهایت، فقط چند کوسه بخشی از صید را دارند و بیشتر آن‌ها برای چندین شب، از هر آذوقه‌ای بی‌بهره باقی می‌مانند.

• عکاس: کرستن لوس
• مکان تصویر: سن پترزبورگ

عکاس در توضیح این تصویر می‌گوید:

در سیرک ایالتی سن پترزبورگ، مربی خرس Grant Ibragimov، عمل روزانه‌ی خود را با سه خرس قهوه‌ای سیبری انجام می‌دهد. این حیوانات هر روز تمرین می‌کنند و سپس زیر نور مجبور به اجرا هستند. برای تربیت یک خرس برای راه رفتن روی دو پا، متوجه شدم که آن‌ها را برای تقویت عضلات پا، از جوانی توسط گردن به دیوار زنجیر می‌کنند. روسیه و اروپای شرقی، سابقه‌ی طولانی در آموزش خرس‌ها برای رقص یا اجرا دارند و صدها خرس به‌عنوان بخشی از صنعت سیرک در این قسمت از جهان به این کار ادامه می‌دهند.انسان همواره برای سرگرم کردن خود و اطرافیانش از تمام المان‌های موجود در اطراف خود استفاده می‌کند و در این میان حیوانات و حیات‌وحش نیز از گزند دسترسی انسان‌ها در امان نمانده‌اند. بسیاری از حیوانات در قالب سیرک، جزو سرگرمی‌ها قرار گرفته و دراین راه ستم‌های زیادی به آن‌ها وارد می‌شود. از جمله‌ای این ظلم‌ها و ستم‌ها به حیوانات در سیرک‌ها می‌توان به کشیدن دندان، کوتاه کردن چنگال‌ها (ناخن)، پوشاندن لباس و مجبور کردنشان برای پریدن از بین حلقه‌های آتش یا راه رفتن روی توپ اشاره کرد.

نظر شما در این خصوص چیست؟