تاخیر در آغاز ماموریت های اولیه مریخ نورد ناسا

ناسا احتمالاً دو مأموریت اول کپسول فضایی اوریون را با تأخیر اجرا می‌کند. این کپسول فضایی قصد سفر به خارج از مدار زمین و درنهایت رسیدن به سیاره‌ی مریخ را دارد. طبق گزارش یکی از مقامات ناسا، مشکلات فنی و کمبود بودجه از عوامل اصلی این تأخیر هستند.

نخستین پرتاب فضاپیمای اوریون با استفاده از سامانه پرتاب فضایی (Space Launch System) قرار است در اوایل ماه نوامبر ۲۰۱۸ انجام شود. در صورت اجرای این مأموریت بدون سرنشین، سامانه‌ی پرتاب فضایی به قدرتمندترین راکت پرتاب‌شده‌ی دنیا بدل خواهد شد. ناسا مأموریت دوم خود برای اعزام فضانوردان به مریخ را در خوش‌بینانه‌ترین حالت، برای اوت ۲۰۲۱ پیش‌بینی کرده است.

با این حال، با توجه به بررسی‌های ۹ ماه اخیر، به نظر می‌رسد مأموریت‌های ناسا (EM-1 و EM-2) برای سفر به مریخ با دو چالش فنی و مالی روبرو شده باشد. این چالش، مانعی بر سر راه اجرای به‌موقع این مأموریت‌ها خواهد بود.

گفته می‌شود تأخیر در توسعه‌ی ماژول پیشرانه از سوی سازمان فضایی اروپا و خطرات فنی ناشی از تغییرات در طراحی کپسول، از عوامل عمده‌ در پیدایش این مشکل هستند. بر اساس بررسی انجام‌شده، در توسعه‌ی نرم‌افزار سامانه پرتاب فضایی، سیستم اوریون و سیستم‌های زمینی در مرکز فضایی کندی در فلوریدا نیز تأخیر صورت گرفته است. در این گزارش آمده است:

ما نگران هستیم که ناسا نتواند تا نوامبر ۲۰۱۸ تمامی نیازهای نرم‌افزاری مدنظر برای مأموریت EM-1 را فراهم کند.

انتظار می‌رود هزینه‌ی کلی سامانه پرتاب فضایی، برنامه‌های توسعه‌ی فضاپیمای اوریون و سیستم‌های زمینی تا پایان سال مالی ۲۰۱۸ به رقم ۲۳ میلیارد دلار برسد. این احتمال وجود دارد که مأموریت فضایی سرنشین دار برای سفر به مریخ تا سال ۲۰۳۳، ۳۳ میلیارد دلار هزینه روی دست ناسا بگذارد.

کاخ سفید در فوریه‌ی امسال از سازمان فضایی آمریکا خواست تا مطالعه‌ای پیرامون هزینه‌ها، ایمنی و مشکلات فنی افزودن فضانوردان به مأموریت اول اوریون در اواخر سال ۲۰۱۸ انجام دهد.

طبق گزارش یادشده طرح‌های ناسا برای انجام یک مأموریت سرنشین دار به مریخ تا اواخر دهه‌ی ۳۰ یا اوایل دهه‌ی ۴۰ نیز مورد بررسی قرار گرفته‌اند. این سازمان هنوز تاریخ مشخصی را برای مأموریت‌های سرنشین دار به مدار مریخ یا فرود در سطح این سیاره اعلام نکرده است. در ادامه‌ی این گزارش آمده است:

ناسا برای دستیابی به هدف خود به‌منظور ارسال انسان به نزدیکی مریخ در دهه‌ی ۳۰، نیازمند تحولات اساسی در بخش‌هایی نظیر ساخت زیستگاه‌های فضایی، حمل‌ونقل فضایی و ساخت فضاپیماهایی با قابلیت نشست‌وبرخاست بر سطح مریخ در دهه‌ی ۲۰ است.این سازمان نیازمند تصمیم‌گیری پیرامون این مسائل و بسیاری از موضوعات دیگر در ۵ سال آینده خواهد بود.