ایلان ماسک: اولین پایگاه دائمی مریخ تا سال ۲۰۲۸ ساخته می‌شود

اسپیس ایکس می‌خواهد یک پایگاه دائمی در مریخ بسازد و می‌خواهد تا قبل از پایان دهه ۲۰۲۰، این کار را انجام دهد. مدیرعامل شرکت اسپیس‌ایکس، ایلان ماسک که هفته گذشته، رندرهایی از طراحی‌های جدید موشک بزرگ فالکون یا BFR را منتشر کرد، اعلام کرد که این اتفاق می‌تواند تا سال ۲۰۲۸ بیافتد.

ایلان ماسک با انتشار این رندرها، به‌روزرسانی بزرگی را در برنامه‌ مأموریت مریخ این شرکت اعلام کرد که قبلا در خلال کنگره بین‌المللی فضانوردی (IAC) سال گذشته در آدلاید، استرالیا معرفی کرده بود. او گفت که قصد دارد، ۲ فروند موشک BFR بدون‌سرنشین را در سال ۲۰۲۲ به مریخ بفرستد. این مأموریت‌ پس از آن با فرستادن ۲ موشک بدون‌سرنشین و ۲ موشک سرنشین‌دار در سال ۲۰۲۴ دنبال می‌شود.

ایلان ماسک قبل از آن هم اعلام کرده بود که یوساکو مائزاو، میلیارد و کارآفرین ژاپنی به‌همراه چند هنرمند در سال ۲۰۲۳ به وسیله موشک BFR، به سفری به دور ماه فرستاده می‌شوند. اما درحالی‌که این پروژه جدید تصادفا با مأموریت‌های مریخ هم‌زمان می‌شود، ماسک اعلام کرد که اولویت اصلی اسپیس ایکس هرچه سریع‌تر پیش بردن برنامه‌های مریخ است.

پایگاه دائمی در مریخ براساس انیمیشنی که ایلان ماسک، سال گذشته معرفی کرد، ظاهری مانند این تصویر خواهد داشت

ناوگانی متشکل از ۶ فضاپیما، شروع طرح جاه‌طلبانه استعمار مریخ خواهند بود. بهره بردن از موشک‌های فوق‌العاده قدرتمند BFR که مجهز به ۳۱ موتور رپتور با سوخت اکسیژن مایع و متان هستند، می‌تواند بدین معنا باشد که انسان‌هایی که از مریخ بازدید می‌کنند، می‌توانند با بهره بردن از منابع سیاره سرخ دوباره به زمین بازگردند. هر موشک BFR قادر به حمل حدود ۱۰۰ تن آذوقه و تجهیزات لازم برای برپا کردن نخستین سکونت‌گاه‌های انسان در مریخ است. اولین استعمارگران مریخ باید روزانه حدود ۱ تن یخ جمع‌آوری کنند تا بتوانند به لحاظ انرژی به خودکفایی برسند و به زمین برگردند.

اسپیس‌ایکس هم‌اکنون با تمام توان در حال توسعه موشک‌های BFR برای انجام همین مأموریت‌ها است. ایلان ماسک در رویدادی که سرانجام هویت یوساکو مائزاو، مسافر ماه را فاش کرد، اعلام کرد که اسپیس‌ایکس، برنامه‌ای برای آزمایش این موشک‌ها تا اوایل سال‌ آینده در بوکا چیکا، تگزاس دارد. ماسک همچنین گفت که مریخ تنها یک شروع است. موشک BFR، درواقع یک سیستم حمل‌و‌نقل بین سیاره‌ای است که می‌تواند با وجود ایستگاه‌های سوخت‌رسانی در بین راه (به‌عنوان مثال ایستگاه‌هایی در ماه و مریخ)، از زمین به هر نقطه‌ی دیگری در منظومه شمسی سفر کند.