آلبوم عکس ماموریت آپولو ۸: نخستین ماموریت سرنشین‌دار به دور ماه

جیم ای. لوول، ویلیام ای. آندرس و فرانک بورمن، اولین انسان‌هایی بودند که پس از پرتاب بر فراز موشک غول‌پیکر ساترن ۵، به دور ماه گردش کردند. این سه فضانورد، ۲۱ دسامبر سال ۱۹۶۸ به ماه رفتند. فضانوردان ماموریت آپولو ۸ پس از ۱۰ گردش مداری به دور ماه، چند پخش زنده تلویزیونی و مخابره تصاویر، شب کریسمس به زمین بازگشتند.

شش و نیم ماه بعد، نیل آرمسترانگ روی سطح ماه قدم گذاشت و جهش بزرگی برای بشریت به ارمغان آورد. اکنون پس از گذشت ۵۰ سال، اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی (IAU) که وظیفه نامگذاری اجرام کیهانی را نیز بر عهده دارد، تصمیم گرفت که دو دهانه ماه را به نام فضانوردان ماموریت تاریخی آپولو ۸ نامگذاری کند. این دو دهانه که به ترتیب طلوع زمین آندرس (Anders Earthrise) و زادگاه ۸ ( 8Homeward) نامگذاری شدند، برای اولین بار در تصاویری که آندرس از ماه ثبت کرد، دیده شدند.

اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی (IAU) بیش از ۱۶۰۰ دهانه ماه را نامگذاری کرده است. بیشتر این دهانه‌ها از روی نام دانشمندان و کاشفان مشهوری درگذشته نامگذاری می‌شوند. به همین دلیل در زمانی که فضانوردان آپولو ۸ در قید حیات بودند، دهانه‌ای به نام آنها نامگذاری نشد. این فهرست شامل دهانه‌هایی به نام گاس گریسوم، ادوارد هیگینز و وایتراجر بی. چافی؛ سه فضانورد ماموریت آپولو ۱ نیز هست که به علت آتش‌سوزی در محل پرتاب ماموریت در سال ۱۹۶۷ جان باختند. همچنین دهانه‌هایی به نام هفت فضانورد شاتل فضایی کلمبیا که در سال ۲۰۰۳ کشته شدند نامگذاری شده است. دهانه‌ای به نام نیل آرمسترانگ، فضانورد پر افتخار ماموریت آپولو ۱۱ نیز نامگذاری شده که در سال ۲۰۱۲ از دنیا رفت.

دهانه‌های طلوع زمین آندرس (Anders Earthrise) و زادگاه ۸ ( 8Homeward) که به‌تازگی دوباره نام‌گذاری شدند

علاوه بر این، دهانه‌هایی به نام فضانوردان شوروی وجود دارد که در ماموریت‌های فضایی کشته شدند، مانند ولادیمیر کاماروف که در یک حادثه در سال ۱۹۶۷ کشته شد. پنج دهانه به نام یوری گاگارین وجود دارد، کیهان‌نوردی که در آوریل ۱۹۶۱، به نخستین فضانورد تاریخ بدل شد. گاگارین در سال ۱۹۶۸، در پی نقص فنی جنگنده میگ-۱۵ کشته شد.

در دسامبر سال ۱۹۶۸، فضانوردان ناسا؛ جیم ای. لوول، ویلیام ای. آندرس و فرانک بورمن اولین انسان‌هایی بودند که در خلال ماموریت تاریخی آپولو ۸ به دور ماه گردش کردند. در لوگوی رسمی این ماموریت که توسط ناسا منتشر شد، کادر قرمزی به شکل عدد هشت انگلیسی طراحی شد که اسامی فضانوردان این ماموریت در آن درج شده بود، این عدد همچنین به گونه‌ای گردش به دور ماه را نیز تداعی می‌کرد.

کانسپت هنری که مشاهده می‌کنید، توسط شرکت نورث آمریکن راکول طراحی شده و سفینه‌های فرماندهی و خدمات آپولو ۸ را نشان می‌دهد که به مرحله سوم موشک ساترن ۵ متصل شدند. این دو سفینه که با هم فضاپیمای آپولو نامیده می‌شدند، با سرعت ۳۹٫۱۰۷ کیلومتر در ساعت پرواز می‌کردند و با مسیر پروازی که توسط ابزارهای مرحله سوم مشوک ساترن ۵ ایجاد شد، امکان بازگشت آزادانه فضاپیمای آپولو در اطراف ماه و به زمین را داشتند.

در این کانسپت هنری از شرکت نورث آمریکن راکول، جدا شدن پانل‌های سفینه ماه‌نشین آپولو ۸ از سفینه فرماندهی و خدمات را می‌بینیم.

در کانسپت هنری دیگری از شرکت نورث آمریکن راکول، مرحله بعدی ماموریت مداری آپولو ۸ به تصویر کشیده شده است. فضانوردان پس از گردش ۲۰ ساعته‌ای در اطراف ماه، موتور ۲۰٫۵۰۰ تراستی آپولو را روشن کردند و به سمت زمین حرکت کردند. موتور سفینه خدمات تا ۳ دقیقه روشن بود و ارتباطات با زمین نیز توسط ماه مسدود شدند.  

در کانسپت هنری دیگری از شرکت نورث آمریکن راکول، ورود سفینه فرماندهی آپولو به جو زمین را مشاهده می‌کنید.

از سمت چپ، خلبان سفینه فرماندهی جیم ای. لوول، خلبان سفینه ماه‌نشین ویلیام ای. آندرس و فرانک بورمن، فرمانده ماموریت آپولو ۸. این عکس که ۱۳ نوامبر ۱۹۶۸ گرفته شده، فضانوردان ماموریت آپولو ۸ را در کنار شبیه‌ساز ماموریت آپولو در مرکز فضایی کندی در جزیره مریت در کیپ کاناورال ایالت فلوریدا نشان می‌دهد.

در ۲۱دسامبر ۱۹۶۸، فضانوردان ماموریت آپولو ۸؛ خلبان سفینه فرماندهی جیم ای. لوول، خلبان سفینه ماه‌نشین ویلیام ای. آندرس به فرماندهی فرانک بورمن به سمت کامیونتی می‌روند که آنها را از ساختمان عملیات فضاپیما سرنشین‌دار مرکز فضایی کندی به مجتمع پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی می‌برد. درب کامیونت توسط چارلز باکلی، رئیس بخش امنیت مرکز فضایی کندی نگه داشته شده است.

فضاپیمای آپولو شامل سفینه ۱۰۳ و ساترن ۵۰۳، روز ۲۱ دسامبر ۱۹۶۸ برای ماموریت مداری خود به دور ماه به فضا فرستاده شد. آپولو ۸، نخستین ماموریت سرنشین‌داری بود که توسط موشک ساترن ۵ به فضا فرستاده شد. ماموریتی که فضانوردان جیم ای. لوول، ویلیام ای. آندرس و فرانک بورمن را به دور ماه برد.

در طول سفر ۶ روزه از زمین به ماه و برگشت به زمین، تصاویر دیدنی از سیاره ما به ثبت رسید شد. در این تصویر که فضانوردان آپولو ۸ ثبت کردند، بخشی از جنوب شرقی ایالات متحده و منطقه دریای کارائیب، خط ساحلی ایالات متحده از خلیج چساپیک تا شبه جزیره فلوریدا، باهاما و جزایر کوبا، جامائیکا، هیسپانیولا و پورتوریکو در دیده می‌شود.

مرحله سوم موشک ساترن ۵ پس از مانور تزریق ماه از فضاپیمای آپولو ۸ جدا شد. وقتی پانل‌های سفینه ماه‌نشین جدا شدند، نور خورشید را به صورت ذراتی کوچک بازتاب دادند. جان گلن، در طول ماموریت مرکوری-اطلس۶ متوجه پدیده شب‌تاب شد، ماموریتی که او را به نخستین آمریکایی بدل کرد که به دور زمین گردش می‌کرد.

در طول یک پخش زنده‌ تلویزیونی که ۲۶ دسامبر ۱۹۶۸ از فضاپیمای آپولو ۸ انجام گرفت، این تصویر به بینندگان تلویزیونی نشان داده شد. این تصویر از فاصله ۱۹۷ هزار کیلومتری زمین ثبت شد.

تصویر خیره‌کننده‌ای که در آن بخش‌های زیادی از نیمکره غربی از جمله رودخانه سن‌لوران، نیوفاوندلند و لابرادور، تیررا دل فوگو در آمریکای جنوبی دیده می‌شوند. نواحی از آمریکای مرکزی نیز به وضوح قابل مشاهده است. اما بیشتر نواحی آمریکای جنوبی به جز کوه‌های آند و کمی از قله‌های آفریقای غربی با ابر پوشیده شدند.

این تصویر، فضانورد فرانک بورمن، فرمانده ماموریت آپولو ۸ را هنگام تکمیل فعالیت درون فضاپیمایی نشان می‌دهد. این تصویر در واقع از یک دوربین فیلم‌برداری ۱۶ میلی‌متری گرفته شده است.

خلبان سفینه ماه‌نشین، ویلیام ای. آندرس در طول فعالیت درون فضاپیمایی در خلال ماموریت آپولو ۸. این تصویر نیز از دوربین فیلم‌برداری ۱۶ میلی‌متری گرفته شده است.

در این تصویر، خلبان سفینه فرماندهی جیم ای. لوول، مشغول کار با ایستگاه راهنمایی و ناوبری سفینه فرماندهی دیده می‌شود. این تصویر نیز از دوربین فیلم‌برداری ۱۶ میلی‌متری گرفته شده است.

در حالی که فضاپیمای آپولو ۸ مشغول تکمیل دومین گردش مداری خود را به دور ماه بود، یک دوربین تلویزیونی سطح ماه را از فاصله ۹۶ کیلومتری نشان می‌دهد. این تصویر بخشی از سومین پخش زنده تلویزیونی ماموریت آپولو ۸ است که روز ۲۴ دسامبر ۱۹۶۸ پخش شد.  

در طی ماموریت مدار آپولو ۸ که طی روزهای ۲۱ تا ۲۶ دسامبر ۱۹۶۸ انجام شد، یک تصویر تقریبا کامل از ماه ثبت شد. این تصویر از درون فضاپیمای آپولو ۸ ، از نقطه‌ای بالاتر از ۷۰ درجه شرقی طول جغرافیایی ماه ثبت شده است. چندین ویژگی ماه در این تصویر به وضوح قابل مشاهده هستند، اگر چه سطح واقعی ماه، چنین رنگ‌بندی تفکیک‌شده‌ای که در تصویر دیده می‌شود ندارد.

در حین دور زدن فضاپیمای آپولو ۸ از سمت غرب و جنوب غربی سطح کره ماه، زمین در حال طلوع در افق ماه دیده می‌شود. امروز، عکس‌های طلوع زمین که در خلال این ماموریت به ثبت رسیدند، از تصاویر نمادین اکتشافات فضایی محسوب می‌شوند. همچنین گفتنی است که نشریه لایف، این تصویر را به عنوان، یکی از تصاویری که زندگی بشر را متحول کردند، در بین ۱۰۰ عکس برتر تاریخ برگزید.

ماموریت مداری آپولو ۸، در دسامبر ۱۹۶۸، تصاویر خیره‌کننده‌ای از ماه ثبت کرد. دهانه تسیولکوفسکی با وسعتی حدود ۱۵۰ کیلومتر، در این تصویر دیده می‌شود.

سمت پنهان ماه را با چشم‌انداز خشن و ناهمگونش می‌شناسیم. درست در قسمت بالای مرکز تصویر از سمت چپ، دهانه بزرگی به وسعت ۱۱۰ کیلومتر در مجاورت دهانه کاملا گِردی به قطر حدود ۱۵ کیلومتر دیده می‌شود. در این تصویر از انتهای سمت راست تا انتهای سمت چپ، کانال‌های کاملا متمایزی دیده می‌شوند که احتمالا نشانه دهانه بزرگی در نزدیکی هستند.

نور عمودی خورشید که سطح کره ماه را به شدت روشن کرده، هر گونه جزئیات توپوگرافی در این تصویر را محو کرده است. چندین دهانه کوچک به صورت روشن دیده می‌شوند و برخی از دیواره‌های دهانه‌های بزرگ‌تر، به صورت روشن با رگه‌های تیر‌ه‌ای دیده می‌شوند. فضاپیما یک هاله روشن را در نزدیکی مرکز تصویر پدید آورده است.

این تصویر ناحیه‌ای به وسعت ۸۰ کیلومتر مربع را نشان می‌دهد. فضاپیمای آپولو این تصویر را در حین گردش به دور ماه به ثبت رسانده که در آن تنها بخشی به قطر ۴۰۲ کیلومتر دیده می‌شود. دهانه بزرگی که در تصویر می‌بینید هم تقریبا ۳۲ کیلومتر پهنا دارد.

فضاپیمای آپولو ۸، منظره‌ای تقریبا عمودی از سطح سمت پنهان ماه را ثبت کرد.

از یک زاویه تقریبا عمودی، فضانوردان ماموریت آپولو ۸ این تصویر را با یک دوربین لنز تله شکار کردند که منطقه‌ای تقریبا به وسعت ۳۲ کیلومتر مربع از سطح سمت پنهان ماه را نشان می‌دهد. در این تصویر می‌توانید، بخشی از دهانه‌ای به قطر ۱۶۰ کیلومتر را مشاهده کنید.

در طی ماموریت مداری آپولو ۸ که در دسامبر ۱۹۶۸ انجام گرفت و ۶ روز به طول انجامید، فضانوردان تصاویر دیدنی از سمت پنهان ماه گرفتند. مانند این تصویر که ناحیه‌ای تقریبا به وسعت ۳۲ کیلومتر مربع دیده می‌شود و تنها بخشی از دهانه‌ای به قطر ۱۶۰ کیلومتر نیز قابل مشاهده است.

وقتی از فضاپیمای آپولو ۸ در مدار ماه به سمت شمال شرق نگاه کنید، می‌توانید، سطح ماه را ببینید که با خطوط روشن پوشانده شده است. در نزدیکی پایین تصویر، دهانه ژولیو کوری با قطر ۱۷۵ کیلومتر دیده می‌شود.  

در ۲۷ دسامبر سال ۱۹۶۸، فضاپیمای آپولو ۸ که فضانوردان جیم ای. لوول، ویلیام ای. آندرس و فرانک بورمن را وارد جو زمین می‌کرد، به وضوح در آسمان شب دیده می‌شد. دوربین موسوم به سیستم سبک‌وزن ردیاب نور (ALOTS) نیروی هوایی که روی هواپیمای کی‌سی-۱۳۵ استراتوتانکرز قرار داشت، این تصویر را در ارتفاع ۴۰ هزارپایی زمین ثبت کرد.

در ۲۷ دسامبر سال ۱۹۶۸، کپسول آپولو ۸ در حالی که چترهای نجات هنوز به آن وصل بودند، به روی عرشه ناوهواپیمابر یورک تاون برده شد.

پس از اینکه کپسول آپولو به ناوهواپیمابر یورک تاون منتقل شد، فضانوردان ماموریت آپولو ۸، از چپ به راست، فرانک بورمن، جیم ای. لوول و ویلیام ای. آندرس به همراه هیلکوپتر نجات به یک منطقه نجات در نزدیکی هاوایی برده شدند.

با وجود تاخیر، روز ۲۹ دسامبر ۱۹۶۸، هزاران نفر به استقبال فضانوردان ماموریت تاریخی آپولو ۸ در پایگاه نیروی هوایی الیمینگ آمدند. فرانک بورمن، جیم ای. لوول و ویلیام ای. آندرس، پس از ماموریت ۶ روزه در ماه، از منطقه نجاتی در نزدیکی هاوایی به به هوستون، تگزاس پرواز کردند.

در ۳۰ دسامبر ۱۹۶۸، فضانوردان فرانک بورمن، جیم ای. لوول و ویلیام ای. آندرس، خدمه ماموریت تاریخی آپولو ۸، در یک جلسه فنی حضور پیدا کردند.