اسپیس ایکس آزمایش موتورهای جدید رپتور برای راکت استارشیپ انجام داد

اسپیس‌ایکس به‌تازگی اولین آزمایش موتور رپتور مقیاس کامل خود را انجام داد که برای رساندن قدرت به راکت‌های نسل جدید این شرکت استفاده می‌شود. ایلان ماسک، مدیرعامل شرکت به‌تازگی با اعلام این خبر، ویدئوهایی را نیز از انجام آزمایش موتور در مک‌گریکور تگزاس منتشر کرد. این موتور در حال حاضر به‌عنوان جانشین موتور مرلین ۱دی (Merlin 1D)، توسعه داده شده است و انتظار می‌رود که درنهایت فضاپیمای استارشیپ را به ماه، مریخ و فراتر از آن ببرد.

ایلان ماسک دو ویدئو از آزمایش موتور را به اشتراک گذاشت، که یکی از آن‌ها بدون صدا و دیگری با صدای بسیار زیاد است که لازم است قبل از دیدن آن صدای اسپیکر یا هدفون خود را کم کنید. انتظار می‌رود سه نمونه از این موتورها در نمونه‌ی اولیه‌ی استارشیپ نصب شوند و آزمایش‌های کوتاه زیرمداری را تا ارتفاع پایین بین ۵۰۰ و ۵۰۰۰ متر انجام دهند. بااین‌حال درنهایت، برنامه‌ی نهایی این است که استارشیپ هفت موتور رپتور داشته باشد، همچنین بوستر (تقویت‌کننده) سوپر هوی که استارشیپ را به فضا حمل می‌کند، ۳۱ موتور رپتور خواهد داشت.

ماسک در توئیتی دیگر توضیح داد که سایه سبز رنگ در این ویدئو می‌تواند نتیجه وجود مس در محفظه یا ناشی از اشباع دوربین باشد.

یک موتور رپتور در حال آزمایش در تگزاس

هرچند آزمایش‌های اولیه‌ی موتورهای رپتور در سال ۲۰۱۶ انجام شد؛ اما در آزمایش‌های اخیر از یک موتور با مقیاس کامل استفاده شد که ماسک آن را «از اساس بازطراحی‌شده» نامیده است. برخلاف موتورهای راکت سنتی، رپتور در درجه‌ی اول از متان به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند. به‌گفته‌ی اسپیس‌ایکس، این سوخت باعث عملکرد بهتر این سیستم نسبت به سیستم‌های دیگر شده است. همچنین متان، سوختی ارزان‌تر، پاک‌تر و حتی قابل برداشت در مریخ است. بنابراین می‎توان سوخت مورد نیاز موتورها برای بازگشت به زمین را از این طریق فراهم کرد. درنهایت، هر رپتور قرار است نزدیک به ۴۴۰هزار پوند نیروی رانش تأمین کند که این مقدار در موتورهای مرلین در حدود ۱۹۰ هزار پوند است.

نیرورسانی مورتوهای رپتور به هر دو بوستر راکت سوپرهوی و استارشیپ

درنهایت، ماسک امیدوار است راکت‌های جدید بتوانند یک مأموریت بدون سرنشین به مریخ را در سال ۲۰۲۲ و یک پرواز با سرنشین را در سال ۲۰۲۴ انجام دهند. بااین‌حال، با درنظرگرفتن تاریخچه‌ی ضرب‌الاجل‌های خوش‌بینانه این مدیرعامل، بهتر است که این برنامه‌ها را بیشتر به‌عنوان یک آرزو در نظر گرفت.

در این تصویر استارشیپ جدا از راکت‌های سوپر هوی نشان داده شده است

باتوجه به گفته‌های چند روز پیش ماسک به‌نظر می‌رسد که اسپیس‌ایکس تصمیم گرفته است در ساخت رپتور به سمت طراحی واحدی حرکت کند تا موتور هم به راکت در هنگام برخاست و هم به فضاپیما در اتمسفر بالا و فضای بیرونی نیرو دهد. توسعه، آزمایش و تعیین صلاحیت یک موتور واحد، نیازمند صرف زمان و همچنین هزینه‌ی کمتری خواهد بود.

مزیت دیگر این روش این‌است که به‌نظر می‌رسد برای دو دهه‌ی آینده ناسا علاقه زیادی به توسعه زیرساخت‌هایی نزدیک یا روی ماه دارد. با پرواز استارشیپ در آزمایش‌های اولیه به این مقصد مشترک، اسپیس ایکس شانس بیش‌تری برای به دست آوردن قراردادهای دولتی برای تحویل محموله و رساندن فضانوردان به ماه دارد. پیش از این، نه ناسا و نه ارتش آمریکا، علاقه‌ای به راکت و فضاپیمای جاه‌طلب و بلندپرواز اسپیس ایکس نشان نداده‌اند.

در سری‌ توئیت‌های ایلان ماسک در پنج‌شنبه‌شب، جزییات بیشتری فاش شد که نشان می‌دهد او قصد دارد در اسرع وقت استارشیپ را به پرواز درآورد. به‌عنوان مثال، رانشگرهای کنترل واکنش سامانه‌ی پرتاب طراحی ساده‌تری خواهند داشت.

این موارد نشان می‌دهد که اسپیس ایکس و ماسک به فشارهای خارجی مخصوصاً آن‌هایی که ماهیت مالی دارند واکنش نشان می‌دهند. جدا از سرمایه‌گذار ژاپنی، تاکنون هیچ مشتری دیگری برای استارشیپ و راکت‌های سوپر هوی پیدا نشده است، بنابراین این شرکت با رویکرد «بساز و آن‌ها خود خواهند آمد» پیش خواهد رفت. بااین‌حال، اسپیس‌ایکس برای انجام این کار باید هزینه‌های دیگر را کاهش دهد که تعدیل ۱۰ درصدی نیرو در ماه ژانویه، شاهدی برای آن محسوب می‌شود.

او درباره‌ی پایین نگه داشتن هزینه‌ها گفت:

درباره‌ی این موضوع ما باید به‌شدت متعهد و فعال باشیم. اسپیس ایکس دو پروژه بسیار بزرگ به نام‌های استارشیپ و استارلینک دارد که به‌طور معمول باعث ورشکستگی یک شرکت می‌شوند، بنابراین اسپیس ایکس تا به سرانجام رسیدن این پروژه‌ها باید در مورد هزینه‌ها بسیار دقیق باشد.

برای به حداقل رساندن ضرر، اسپیس ایکس در اسرع وقت این برنامه‌ها را به سرانجام خواهد رساند. اگر این بدان معنی است که پروژه راکت مریخی یا حتی سفر به مریخ این شرکت کاملا در شکل نهایی خود نخواهد بود، سفرهای ماه درنهایت می‌تواند مأموریت‌های سفر به سیاره قرمز را تأمین مالی کند. ایده‌آل‌گرایی عالی است؛ اما مهندسان بهترین کار را در دنیای واقعی انجام می‌دهند.