اغلب آمریکایی‌ها برای سفر به مریخ اهمیت چندانی قائل نیستند
طی یک رأی‌گیری جدید در آمریکا، ۶۸ درصد از مردم گزینه‌ی نظارت بر سیارک‌ها و دنباله‌دارها و برخورد احتمالی آن‌ها با زمین را «بسیار/به‌شدت مهم» ارزیابی کردند، درحالی‌که تنها ۲۷ درصد به گزینه‌ی مأموریت‌های مریخی رأی دادند. به‌این‌ترتیب شکافی قوی بین اولویت ملت آمریکا و حاکمان آن وجود دارد.
این پرسشنامه تقریبا ۱۰ روز پیش و درست یک ماه قبل از پنجاهمین سالگرد فرود آپولو ۱۱ روی ماه، از سوی مرکز پژوهش روابط عمومی NORC و آسوشیتدپرس منتشر شد. در این نظرسنجی، گزینه‌ی نظارت بر سیارک‌ها و دنباله‌دارها با کسب بیشترین رأی، به‌عنوان مهم‌ترین مأموریت فضایی انتخاب شد. بیش از دوسوم رأی‌دهندگان آمریکایی این گزینه را «بسیار مهم» ارزیابی کردند و از هر ده نفر، ۹ نفر آن را «متوسط» ارزیابی کردند.
پرسشنامه هم‌زمان با تصمیم کاخ سفید برای فرستادن فضانوردان به ماه منتشر شد اما تنها یک‌چهارم رأی‌دهندگان، بالاترین اولویت را به برنامه‌ی سرنشین‌دار اکتشافی ماه یا مریخ می‌دهند. یک‌سوم دیگر هم فرستادن فضانوردان به ماه یا مریخ را متوسط ارزیابی کردند.
تصویر هنری از راکت استارشیپ اسپیس‌ایکس روی ماه
نیل آرمسترانگ و باز آلدرین اولین انسان‌هایی بودند که در تاریخ ۲۰ ژوئیه‌ی ۱۹۶۹ روی جرمی فضایی غیر از زمین قدم گذاشتند. تاکنون درمجموع ۱۲ فضانورد ناسا موفق به فرود روی سطح ماه شده‌اند.
جان دیزارد، استاد بازنشسته‌ی مطالعات محیطی ساکن چیکوی کالیفرنیا معتقد است از ماه می‌توان چیزهای بیشتری یاد گرفت و ارسال فضانورد به مریخ را هم معجزه‌آسا نامید؛ اما تأکید کرد حالا زمان مناسبی برای این قبیل مأموریت‌ها نیست. دیزارد در گفت‌وگو با آسوشیتدپرس گفت:
مسائل مهم دیگری هم وجود دارد که تغییرات اقلیمی یکی از آن‌ها است. برای سایر مأموریت‌ها هم نباید عجله داشت.
پس از نظارت بر سیارک‌ها و دنباله‌دارها، پژوهش‌ها باید به افزایش دانش و اطلاعات مرتبط با زمین اختصاص پیدا کنند. سایر نقاط منظومه‌ی شمسی و کیهان در اولویت‌های بعدی قرار می‌گیرند (از هر ده نفر، ۶ نفر این هدف را «بسیار مهم» ارزیابی کردند). تقریبا نیمی از مردم ارسال کاوشگرهای رباتیک را به ارسال فضانورد برای اکتشافات فضایی ترجیح می‌دهند و نسبت افرادی که سرمایه‌گذاری در ایستگاه فضایی بین‌المللی را اولویت می‌دانند، ۴ به ۱۰ است.
جستجوی حیات روی سیاره‌های دیگر با ۳۴ درصد، رتبه‌ی پنجم را به خود اختصاص داد، فرستادن انسان به مریخ با ۲۷ درصد و ارسال فضانورد به ماه با ۲۳ درصد در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. از میان ۹ هدف این فهرست، ساخت سکونتگاه‌های دائم انسانی در سیاره‌های دیگر با ۲۱ درصد، بالاترین اولویت را به خود اختصاص داد و ۱۹ درصد هم به حضور نظامی ایالات‌متحده در فضا رأی دادند؛ درحالی‌که اغلب آمریکایی‌ها درجه‌ی اهمیت متوسط را به مأموریت‌های دیگر دادند و تقریبا نیمی از آن‌ها حضور نظامی و مستعمره‌سازی را بی‌اهمیت ارزیابی کردند.
دونالد ترامپ که توسعه‌ی نیروی نظامی فضایی را یکی از اهداف خود می‌داند، در کمپین انتخاباتی ۲۰۲۰ خود گفت،اگر برای بار دوم برنده‌ی انتخابات شود، شرایط فرستادن فضانوردان به مریخ را فراهم می‌کند. این سخنرانی درست پس از انتشار توییت گیج‌کننده‌ی ترامپ برگزار شد که گفته بود ناسا باید به‌جای ماه روی اهداف بزرگ‌تری مانند مریخ تمرکز کند.
این در حالی است که ماه هم بخشی از مأموریت مریخ محسوب می‌شود. به همین دلیل مدیر ناسا، جیم برایدنستاین با اضافه کردن توضیحاتی به توییت ترامپ گفت: «از ماه می‌توان به‌عنوان نقطه‌ای برای دسترسی به مریخ استفاده کرد».
تونی دوی، ۷۱ ساله کارمند بازنشسته‌ی دفتر شهروند آمریکایی در ویلمینگتون کارولینای شمالی معتقد است اکتشافات فضایی باید به سود حیات روی زمین باشد و برای اکتشاف در سیاره‌های دیگر می‌توان کاوشگرهای ماشینی را جایگزین کاوشگرهای انسانی کرد. او می‌گوید:
فرستادن انسان به مریخ هزینه‌ی زیادی خواهد داشت. ما هنوز روی زمین پل‌ها و جاده‌هایی داریم که نیاز به تعمیر دارند. از طرفی قبلا هم انسان به ماه فرستاده‌ایم.
اما آلان کورتیس ۴۷ ساله، شهروند دیگری از پوکاتلوی آیداهو، معتقد است فرستادن فضانورد به ماه و مریخ از اولویت بالایی برخوردار است؛ و ایالات‌متحده برای حفظ موقعیت خود به‌عنوان پیشتاز سفرهای فضایی باید به این مأموریت‌ها توجه کند. او با اشاره به فرود موفقیت‌آمیز فضاپیمای چینی روی نیمه‌ی پنهان ماه در ژانویه می‌گوید:
در مقایسه با دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ میلادی، اهمیت برنامه‌های فضایی ایالات‌متحده در کل دنیا کاهش یافته است. برای وجهه‌ی آمریکا خوب نیست که برای رفتن به ایستگاه فضایی نیاز به اجاره‌ی فضاپیمای روسی داشته باشد.
عبدل لطیف ۲۸ ساله، مدیر امنیتی یک شرکت خرده‌فروشی در ماسون سیتی ایالت ایوا هم بازگشت به ماه را در اولویت می‌داند. او به مزایای اقتصادی این پروژه اشاره می‌کند و معتقد است در صورت افزایش جمعیت زمین، ماه می‌تواند سکویی برای توسعه‌ی زندگی بشر در فضا باشد. در این نظرسنجی از آمریکایی‌ها خواسته شد بین مأموریت سرنشین‌دار ماه و مریخ انتخاب کنند. سیاره‌ی سرخ با ۳۷ درصد برنده‌ی رأی‌گیری شد. درحالی‌که ماه ۱۸ درصد آرا را به خود اختصاص داد. ۴۳ درصد هم معتقد بودند هیچ‌کدام در اولویت نیستند.
نتایج نظرسنجی مرکز AP-NORC در رابطه با نگرش مردم آمریکا به برنامه‌های فضایی
برای آمریکایی‌های زیر ۴۵ سال (که پس از فرود آپولوی ناسا به دنیا آمدند)، مریخ با درصد آرای بیشتر در اولویت است؛ از این گروه ۵۰ درصد سفر به مریخ و ۱۷ درصد سفر به ماه را ترجیح می‌دهند. ۳۰ درصد باقی‌مانده هم هیچ‌کدام از موارد را اولویت نمی‌دانند. از میان افراد ۴۵ سال به بالا، ۵۲ درصد تمایلی به هیچ‌کدام از گزینه‌های ماه و مریخ به‌عنوان مقصد انسانی ندارند. ۲۶ درصد ارسال فضانورد به مریخ و ۱۹ درصد ماه را ترجیح می‌دهند.
اغلب مردم آمریکا سود مأموریت‌های فضایی را بیشتر از زیان آن می‌دانند
باتوجه‌به ضرب‌الاجل پنج‌ساله‌ی کاخ سفید برای بازگشت انسان به ماه، هدف ناسا، رسیدن به قطب جنوب ماه تا سال ۲۰۲۴ است که منبعی غنی از یخ‌آب به‌شمار می‌آید. نسبت رأی‌دهندگان موافق این طرح چهار به ده و نسبت مخالفان ۲ به ۱۰ است. دیگران نیز نظر ممتنع دارند.
خبر خوب حداقل برای ناسا و طرفین قرارداد آن‌ها این است که ۶۰ درصد آمریکایی‌ها معتقدند سود برنامه‌های فضایی بیشتر از زیان آن‌ها است. براساس نظرسنجی آسوشیتدپرس، NBC News در سال ۱۹۷۹ و در دهمین سالگرد اولین فرود انسان روی ماه، ۴۱ درصد از آمریکایی‌ها برنامه‌های فضایی را سودمند می‌دانستند.
علاوه‌بر این، نیمی از آمریکایی‌ها در پاسخ به این سؤال که برای سفر فضایی خود کدام مقصد را ترجیح می‌دهند، مدار زمین را ترجیح دادند؛ درحالی‌که از هر ده نفر چهار نفر مدار ماه و از ده نفر ۳ نفر رفتن به مریخ را انتخاب کردند. در میان افرادی که به سفر مریخ تمایل دارند، تقریبا نیمی از آن‌ها (۱۵ درصد آمریکایی‌ها) می‌گویند به‌دنبال مستعمره‌سازی مریخ هستند؛ حتی اگر عزیمت به سیاره‌ی سرخ به‌معنی سفر بی‌بازگشت به زمین باشد. از میان رأی‌دهندگان، تمایل مردان برای سفر به هر نوع مقصد فضایی مثل مدار زمین، ماه یا مریخ بیشتر از زنان است.
کورتیس معتقد است اگر ایالات‌متحده به درستی سرمایه‌گذاری می‌کرد، تاکنون توانسته بود ماه را مستعمره‌ی خود کند. او می‌گوید: «مدت زیادی است که آنجا را ندیده‌ایم. آیا پرچم کشور هنوز آنجا است؟»
پرچم‌های ایالات‌متحده در هر فرود آپولو تا سال ۱۹۷۲ روی ماه قرار داده شدند. گرچه زمانی‌که آرمسترانگ و آلدرین قصد صعود از سطح ماه را داشتند، اولین پرچم به‌دلیل فشار ناشی از خروج گاز موتور فضاپیما واژگون شد.