انتشار رسمی ویدئوهای محرمانه پنتاگون مهر تأییدی بر وجود فرازمینیها است؟
روز دوشنبه، وزارت دفاع ایالات متحده رسما سه ویدئویی را منتشر کرد که مواجههی خلبانان نیروی دریایی را با اجسام پرندهی ناشناس (UFO) بهتصویر میکشد. این رویدادها در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۱۵ بهوقوع پیوست؛ اما ویدئوها از دید عموم پنهان ماند تا اینکه در سال ۲۰۱۷، نیویورکتایمز آنها را بههمراه سرمقالهای دربارهی برنامهی اسرارآمیز یوفو پنتاگون منتشر کرد. نیروی دریایی ارتش آمریکا پیشتر اذعان کرد ویدئوها معتبر است؛ اما پنتاگون تا امروز، هرگز مجوز انتشار آنها را صادر نکرد.
هر سه ویدئو حاوی تصاویر ثبتشدهی خلبانان نیروهای دریایی است که جسمی بیضیشکل را با ظاهر عجیب در حال پرواز درون هوا و برفراز اقیانوس نشان میدهد. در ویدئو ضبطشده در سال ۲۰۱۵ بهنام گیمبال (Gimbal)، جسمی پرنده بهشکل بیضی پیش از ایستادن و چرخیدن، با سرعت برفراز ابرها حرکت میکند. خلبان که در حال فیلمبرداری از این مواجهه است، جسم پرنده را در بیسیم «پهپاد» توصیف میکند.
در ویدئویی دیگر از سال ۲۰۱۵ که با عنوان گو فست (Go Fast) شناخته میشود، سامانهی فروسرخ جت لکهی سفید کوچکی را همزمان با پرواز درارتفاع پایین برفراز اقیانوس ردیابی میکند. قدیمیترین ویدئو بهنام فلیر ۱ (FLIR1) که بازهم سامانهی فروسرخ جت پرندهی درون آن را شناسایی کرده است، جسمی تخممرغیشکل را در حال حرکت سریع نشان میدهد.
ویدئوها را نخستینبار نیویورکتایمز و شرکتی بهنام «بهسوی ستارگان» منتشر کرد. تام دلونگ، عضو پیشین گروه موسیقی بلینک ۱۸۲، این شرکت را بنیانگذاری کرده و هدفش پژوهش دربارهی یوفوها و دیگر پدیدههای ناشناخته است. وقتی ویدئوها در سال ۲۰۱۷ منتشر شد، کارمند بهسوی ستارگان ادعا کرد فرایند رسمی خروج از طبقهبندی را طی و مجوز انتشار ویدئوها را برای عموم دریافت کرده است.
لوئیز الیزاندو، مدیر برنامهها و خدمات دولتی بهسوی ستارگان، میگوید پیشتر وزارت دفاع تحت فرایند ۱۹۱۰ تمام ویدئوها را بررسی و دفتر بازبینی امنیتی این وزارتخانه انتشار آزادانهی آنها را تأیید کرد. الیزاندو، عضو پیشین وزارت دفاع، ادعا میکند پیشتر مدیریت پروژهای بهنام برنامهی شناسایی تهدیدهای پیشرفتهی هوافضای پنتاگون را برعهده داشته است. نیویورکتایمز نیز در گزارش خود به «برنامهی یوفو اسرارآمیز» اشاره کرده است. «فرایند ۱۹۱۰» به فرم شمارهی ۱۹۱۰ وزارت دفاع اشاره میکند که بهمنظور درخواست مجوز انتشار اطلاعات پنتاگون برای عموم بهکار میرود.
مقامهای پنتاگون در بیانیهی خود در هفتهی جاری، انتشار ویدئوها در سال ۲۰۱۷ را «غیرمجاز» توصیف کردند. حال سه سال بعد از این اتفاق، وزارت دفاع سرانجام مجوز انتشار ویدئوها را صادر کرده است؛ هرچند میلیونها نفر پیشتر آنها را تماشا کردهاند. مقامهای پنتاگون در بیانیهای مطبوعاتی روز دوشنبهشان نوشتند:
وزارت دفاع پس از بررسی کامل به این نتیجه رسیده است که انتشار غیرمجاز این ویدئوهای طبقهبندینشده اطلاعاتی از قابلیتها یا سامانههای حساس افشا نمیکند و به هیچکدام از تحقیقات آتی دربارهی تهاجمها به نیروی هوافضای ارتش از سمت اجسام پرندهی ناشناس آسیب نمیزند.
اکنون تأیید رسمی انتشار ویدئوها بدینمعنا است که آیا پنتاگون سرانجام وجود بیگانگان را پذیرفته است؟ درحقیقت خیر؛ زیرا هرآنچه ارتش آمریکا برچسب «ناشناس» را به آن بزند، لزوما پدیدهای فرازمینی نیست و صرفا جسمی پرنده در آسمان است که مقامهای نظامی نمیتوانند آن را توصیف کنند. درواقع، شهروندان و خلبانان نظامی پیشتر بارها اجسام پرندهی ناشناس را مشاهده کردهاند. آیا موجودی بیگانه هدایت این پرندگان را برعهده داشته است؟ قطعا اگر همانند برخی افراد قوهی تخیل قدرتمندی داشته باشید، پاسخ این پرسش را مثبت میدانید. بااینحال، معمولا بعدا معلوم میشود که این پرندگان ناشناس بیشتر پدیدهای ایندنیایی بوده است: توهم جوّی، مانور نظامی پنهانی، ماهواره یا شواهدی از مغز خستهی خلبانی که قصد داشته شوخی کند.
هنوز ماهیت اجسام درون ویدئوهای تازهمنتشرشده بهدست پنتاگون معلوم نیست. همانطورکه وزارت دفاع در بیانیهی مطبوعاتی اشاره کرده است، پدیدهی هوایی مشاهدهشده در ویدئوها همچنان با عنوان ناشناس توصیف میشود. اجسام پرندهی ویدئوها ممکن است هواپیما باشد؛ اما اگر چنین باشد، نحوهی حرکت آن به هیچیک از هواگردهای شناختهشده شباهت ندارد. طبق آنچه در ویدئو مربوط به سال ۲۰۱۵ میشنویم، حتی خلبانان فیلمبردار نیز نمیتوانند تشخیص دهند در حال دیدن چه چیزی هستند.
اگر ویدئوهای تازه شاهدی بر فعالیت فرازمینی یا حتی هواگرد نظامی پیشرفتهای ساخت کشوری دیگر بود، انتظار میرفت پنتاگون پیش از توسل عموم به قانون آزادی اطلاعات، آنها را طبقهبندی کند؛ اما نکته این است: وزارت دفاع ویدئوهای تازهمنتشرشده را طبقهبندینشده توصیف کرده که با عبارت «از طبقهبندی خارجشده» تفاوت دارد. طبقهبندینشده بدینمعنا است که ارتش از ابتدا هرگز تصور نمیکرد اطلاعات بهاندازهای حساس باشد که مشمول مقررات امنیت ملی قرار گیرد. درعوض، بیانیهی مطبوعاتی میگوید پنتاگون بهمنظور شفافسازی و رفع ابهامهای عموم دربارهی اعتبار ویدئوها، آنها را منتشر کرده است.
درنهایت، انتشار ویدئوها معنایی فراتر از مهر تأیید وزارت دفاع بر آنها ندارد؛ اما این بهمعنای پایان اسرار نیست. الیزاندو میگوید این اذعان تاریخی به تغییر جهت اساسی در نگرشهای مثبت و منفی دربارهی این رویدادها منجر خواهد شد و به نهادهای معتبرتر امکان میدهد دادههای موثق را آزادانه برای اهداف پژوهشی بهاشتراک بگذارند. در سالهای آتی، به این حرکت بهعنوان گامی بنیادین برای جلب اعتماد مردم نگاه خواهد شد. البته درصورتیکه مخاطبان جزو افراد همواره بیاعتماد به نهادهای قدرت نباشند.