اغلب تمدنهای فرازمینی کهکشان راه شیری احتمالا تاکنون به‌دست خود نابود شده‌اند. این یافته‌ی پژوهشی جدید است که ۱۴ سپتامبر در پایگاه‌داده‌ی arXiv منتشر شد. در این پژوهش از نجوم مدرن و مدل‌سازی آماری برای نقشه‌برداری از ظهور و نابودی حیات هوشمند در کهکشان راه شیری بهره برده شد. نتایج این پژوهش یکی از به‌روزرسانی‌های دقیق معادله‌ی مشهور فرانک دریک درباره‌ی جست‌وجوی حیات فرازمینی است که در سال ۱۹۶۱ نوشته بود. معادله‌ی دریک را که کارل ساگان در مجموعه‌های کیهان به‌شهرت رسانده اس، به متغیرهای رمزآلود متعددی مثل تعداد سیاره‌های جهان اشاره کرده بود.
مقاله‌ی جدید کاربردی‌تر است و آن را سه فیزیک‌دان مؤسسه‌ی کلتک و دانش‌آموزی دبیرستانی نوشته‌اند. بر‌اساس این مقاله، زمان‌ها و مکان‌های محتمل حیات در راه شیری معرفی می‌شوند و معیارهای مهم تأثیرگذار بر رواج حیات و تمایل مخلوقات هوشمند به نابودسازی خود شناسایی می‌شوند. جاناتان اچ. جیان، یکی از مؤلفان این پژوهش و اختیرفیزیک‌دان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کتلک می‌گوید:
از زمان کارل ساگان تاکنون، پژوهش‌های زیادی انجام گرفته‌اند؛ به‌ویژه از زمان تلسکوپ فضایی هابل و تلسکوپ فضایی کپلر به دانش زیادی درباره‌ی تراکم گازها و ستاره‌های موجود در کهکشان راه شیری و نسبت شکل‌گیری ستاره‌ها و سیاره‌های فراخورشیدی و نرخ رخداد انفجارهای سوپرنوا دست پیدا کردیم. درواقع از برخی ارقام پرده برداشتیم که در زمان کارل ساگان راز بودند.
افزون‌براین، مؤلفان طیفی از معیارهای تأثیرگذار بر حیات هوشمند ازجمله ستاره‌های مشابه خورشید میزان سیاره‌های زمین مانند، میزان تکرار سوپرنواهای نابودگر، احتمال و زمان موردنیاز برای تکامل حیات هوشمند درصورت وجود شرایط مناسب و تمایل تمدنهای پیشرفته به نابودسازی خود را بررسی کردند. آنان با مدل‌سازی معیارهای موجود به‌مرور‌زمان متوجه شدند تقریبا در فاصله‌ی ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان و پس از گذشت ۸ میلیارد سال از شکل‌گیری راه شیری احتمال ظهور حیات بر‌اساس معیارهای شناخته‌شده افزایش یافته است.
زمین ۲۵ هزار سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد و تمدن انسانی تقریبا ۱۳/۵ میلیارد سال پس از شکل‌گیری کهکشان شکل گرفته است؛ اگرچه حیات ساده بلافاصله پس از شکل‌گیری زمین به‌وجود آمد. به‌بیان‌دیگر، تمدن انسان خط‌مقدم جغرافیایی کهکشان است و در چشم‌انداز ساکنان راه شیری، انسان از جدیدترین تمدن‌ها به‌شمار می‌رود؛ اما با فرض وجود حیات هوشمند، احتمالا تمدنهای دیگری هم وجود دارند که اغلب در نوار ۱۳ هزار سال نوری از مرکز کهکشان و در اطراف ستاره‌های مشابه خورشید مستقر شده‌اند.
احتمالا اغلب تمدنهای دیگر موجود در راه شیری هنوز جوان هستند؛ زیرا حیات هوشمند می‌تواند در بازه‌های زمانی طولانی خود را نابود کند. حتی اگر در‌حدود ۵ میلیارد سال پیش تمدن‌هایی در کهکشان وجود داشته‌اند، احتمالا خود را نابود کرده‌اند. تمدن‌ها چگونه خود را نابود می‌کنند میزان گسترش یک تمدن چقدر است؟ حتی اگر احتمال کمی برای نابودسازی تمدن‌ها به‌دست خود در طول یک قرن وجود داشته باشد، بازهم بخش زیادی از تمدنهای راه شیری تاکنون نابود شده‌اند.
گفتنی است این مقاله برای انتشار در مجله تصویب شده و در انتظار مرور و بررسی است.
نظرات