ظاهر سیاره زمین‌مانند در منظومه آلفا قنطورس چگونه خواهد بود؟
می‌دانیم که نزدیک‌ترین همسایه به زمین منظومه‌ی پروکسیما قنطورس است و حداقل دو سیاره را در خود جای داده؛ اما هنوز از وجود سیاره در نزدیکی آلفا قنطورس، منظومه‌ی دوتایی آن سوی پروکسیما قنطورس، اطمینان نداریم. در صورت وجود سیاره در این منظومه ممکن است بتوانیم به ظاهر آن پی ببریم. دانشمندان در پژوهشی جدید از داده‌های طیف‌سنجی و مدل‌سازی دو ستاره‌ی این منظومه برای تخمین ترکیب سیارههای سنگی در محدوده‌ی کمربند حیات آن استفاده کردند.
برای تخمین ترکیب این سیاره‌ی فرضی با نام alpha-Cen-Earth پژوهشگرها مدل فرارزدایی را توسعه دادند. آن‌ها برای شروع به بررسی مقادیر عناصر فرار (هیدروژن، کربن، اکسیژن) و عناصر غیرفرار (مثل آهن و سیلیکون) در خورشید و زمین پرداختند و تفاوت این عناصر را بررسی کردند.
در مرحله‌ی بعدی پژوهشگرها به بررسی داده‌های طیف‌سنجی عناصر موجود در ستاره‌های آلفا قنطورس A و آلفا قنطورس B پرداختند که حاصل آن ۲۲ عنصر بود. آن‌ها براساس این مدل و داده‌ها می‌توانند ترکیب‌های احتمالی یک سیاره‌ی سنگی فرضی را در کمربند حیات منظومه تخمین بزنند. به گفته‌ی چارلی لاینویور، یکی از مؤلفان مقاله:
مدلی از ترکیب شیمیایی سیارههای سنگی را دریافت می‌کنید که در محدوده‌ی کمربند حیات قرار دارند.
در صورت وجود سیاره‌ی فرضی alpha-Cen-Earth، این سیاره احتمالاً از نظر شیمیایی به زمین شباهت خواهد داشت و گوشته‌ی آن با سیلیکات احاطه می‌شود؛ اما ممکن است به لطف نسبت بیشتر کربن به اکسیژن، گرافیت و الماس بیشتری داشته باشد. ظرفیت ذخیره‌ی آب سیاره‌ی یادشده هم مشابه هسته‌ی زمین است اما احتمالاً به دلیل نبود تکتونیک‌های صفحه‌ای و هسته‌ی آهنی کوچک‌تر، فعالیت زمین‌شناختی کمتری دارد. به گفته‌ی لاینویور:
این سیاره کاملاً از نظر ویژگی‌های معدنی و فراوانی سنگ‌ها متفاوت است و ممکن است دارای عناصری مثل متان، کربیدها، گرافیت و حتی الماس در هسته باشد.
به نقل از لاینویور، مدل یادشده را می‌توان بر سیارههای فرضی دیگر هم اعمال کرد. لاینویور شک دارد که سیارههای سنگی در منظومه‌های دیگر رایج‌تر از منظومه‌هایی باشند که تاکنون کشف شده‌اند. البته به این معنی نیست که وجود ندارند، بلکه توانایی ما برای کشف آن‌ها محدود است. از سوی دیگر، alpha-CEN-Earth یا سیارههای دیگر ممکن است با مدل متفاوت باشند چراکه شهاب‌سنگ‌های حامل عناصر دیگر اغلب بر ترکیب شیمیایی کلی آن‌ها تأثیر می‌گذارند؛ بااین‌حال، مدل تیم به پژوهشگرها در شناسایی سیارههای سکونت‌پذیر آینده کمک می‌کند.