ستون‌های باشکوه آفرینش از نگاه تلسکوپ فضایی جیمز وب باشکوه‌تر به نظر می‌آیند
تلسکوپ فضایی هابل، ستون‌های آفرینش را به شهرت رساند؛ اما تلسکوپ فضایی جیمز وب اکنون با انتشار جدیدترین تصویر خود، به یکی از نمادین‌های عکس‌های فضایی جانی تازه بخشیده و صدها ستاره نوزاد را درون این ابرهای گردوغبار معروف آشکار کرده است.
ستون‌های باشکوه آفرینش که در فاصله تقریباً هفت هزار سال نوری از ما واقع شده‌اند، ابرهای ستونی‌شکلی از غبار و گاز میان‌ستاره‌ای هستند و بخشی از سحابی عقاب را تشکیل می‌دهند. نخستین تصویر از آن‌ها در سال ۱۹۹۵ به‌وسیله تلسکوپ فضایی هابل گرفته شد و اخترشناسان را محسور زیبایی خارق‌العاده خود کرد.
تصویر جدیدی که به‌وسیله دوربین فروسرخ نزدیک جیمز وب یا به اختصار نیرکم ثبت شده است، ستون‌ها را با جزئیات بسیار بیشتر نشان می‌دهد. ساختارهای چشم‌نواز ابرها اکنون با وضوح عالی‌تر ظاهر شده‌اند و صدها ستاره‌ای که پیش‌تر نامرئی بودند، در سرتاسر تصویر چشمک می‌زنند. ناسا در بیانیه‌ای گفت بسیاری از این ستاره‌ها فقط چند صد هزار سال پیش متولد شده‌اند.
جیمز وب به لطف توانایی‌اش در تشخیص نور فروسرخ که اساساً همان گرما است، می‌تواند از میان ابرها نگاه کند و شاهد ظهور پیش‌ستاره‌هایی باشد که درنتیجه به‌هم‌پیوستن گردوغبار به‌وجود آمده‌اند. هابل نیز با آشکارسازهای فروسرخ بسیار ضعیف‌تر خود، تلاش کرد به درون سحابی نگاه بیندازد؛ اما نتایج جیمز وب بسیار فراتر از آن تلاش‌ها هستند. جیمز وب نه‌تنها سطح جدیدی از جزئیات و وضوح را ارائه می‌دهد، بلکه ستاره‌های بیشتری را در داخل ابرها و محیط اطراف نمایان کرده است.
هابل دربرابر جیمز وب.
ناسا در بیانیه‌ای گفت: «تصاویر جیمز وب به پژوهشگران کمک می‌کند تا با شناسایی تعداد بسیاد دقیق‌تر ستاره‌های نوزاد و همچنین مقادیر گاز و غبار درون منطقه، مدل‌هایشان از تشکیل ستاره‌ها را اصلاح کنند. با گذشت زمان، آن‌ها درکی روشن‌تر را از چگونگی شکل‌گیری و انفجار ستاره‌ها از این ابرهای غبارآلود درطول میلیون‌ها سال پایه‌ریزی خواهند کرد.»
درحالی‌که ستون‌های هابل تیره و هراس‌آور هستند و دربرابر پس‌زمینه‌ای ابری از جهان نسبتاً خالی بالا رفته‌اند، ستون‌های جیمز وب ملایم‌تر و پرجزئیات‌تر هستند و با جریان‌های گدازه‌ی قرمزرنگ در لبه‌های برخی از ابرها قاب‌بندی شده‌اند. آژانس فضایی اروپا که در پروژه تلسکوپ جیمز وب با ناسا همکاری می‌کند، در بیانیه‌ای گفت این جریان‌های گدازه در واقع موادی هستند که ستارگان درحال شکل‌گیری به بیرون پرتاب می‌کنند.
آژانس فضایی اروپا افزود ستارگان جوان به‌طور دوره‌ای فواره‌های مافوق‌صوتی را پرتاب می‌کنند که با ابرهای مواد مانند این ستون‌های ضخیم برخورد می‌کنند. این اتفاق گاهی اوقات به شوک‌های تعظیم نیز منجر می‌شود که می‌توانند الگوهای موجی مانند یک قایق هنگام حرکت در آب را به‌وجود آورند. درخشش زرشکی‌رنگ از مولکول‌های هیدروژن پرانرژی که دراثر فواره‌ها و شوک‌ها ایجاد شده‌اند، ناشی شده است.
سحابی عقاب بخشی از کهکشان راه شیری محسوب می‌شود. جیمز وب می‌تواند ستون‌ها را دربرابر نوار ضخیم خانه کهکشانی‌مان که نمای جهان دورتر را پنهان می‌کند، ببیند. تصویر ستون‌های آفرینش را می‌توانید از این نشانی در اندازه اصلی دانلود کنید.
نظرات