درخشش چشم‌نواز حلقه‌های اورانوس در تصویر جدید تلسکوپ جیمز وب

تلسکوپ فضایی جیمز وب پس از تصویر چشم‌نوازی که در اوایل سال از سیاره اورانوس ثبت کرد، حالا این سیاره‌ را با جزئیات بیشتری رصد کرده است.

در تصویر جیمز وب حلقه‌های داخلی و خارجی به‌ویژه حلقه‌ی مرموز زتا با جزئیات بیشتری نسبت به تصاویر قبلی دیده می‌شوند. حلقه‌ی زتا، بسیار کمرنگ و نزدیک‌ترین حلقه به اورانوس است. در نمای عریض تصویر ۱۴ قمر از ۲۷ قمر طبیعی سیاره‌ی اورانوس دیده می‌شوند. در نمای نزدیک می‌توان برخی از قمرها را درون حلقه‌ها مشاهده کرد. پنج قمر بزرگ اورانوس عبارت‌اند از: آریل، میراندا، اوبرون، تیتانیا و اومبریل.

اگر قمرها و حلقه‌ها برایتان جذاب نیستند، چطور است به شاخصه‌های جوی دقت کنید؟ در نور مرئی، ویژگی‌های جوی اورانوس به‌وضوح دیده نمی‌شوند. رصدهای وویجر ۲ در دهه‌ی ۱۹۸۰، این سیاره را به شکل کره‌ای به رنگ سبز آبی نشان داد. بااین‌حال در نور فروسرخ همه‌چیز متفاوت است و می‌توان طوفان‌ها را به شکل نقاط درخشان و کلاهک‌های قطبی را دید.

در تصویر جدید جیمز وب از اورانوس، کلاهک قطبی به‌صورت مستقیم در جهت زمین قرار دارد و با یک لکه‌ی درخشان در مرکز و هاله‌ای سیاه همراه است. نقطه‌ی درخشان که به رنگ سفید در تصویر جدید جیمز وب نمایش داده می‌شود مرکز یک جریان گردابی است. طوفان‌های درخشان احتمالا بر اثر تغییرات فصلی به وجود آمده‌اند.

یکی از ویژگی‌های عجیب اورانوس، انحراف محور ۹۸ درجه نسبت به صفحه‌ی خورشیدی است. بر اساس یک فرضیه دلیل این انحراف، برخوردی جرمی عظیمی در حدود میلیاردها سال پیش بوده است. به همین دلیل شاهد شرایط اقلیمی منحصر‌به فردی در این سیاره هستیم.

اورانوس در سال ۲۰۲۸ انقلاب تابستانی را تجربه می‌کند. در این شرایط آب و هوای کلاهک قطبی اورانوس به فعال‌ترین حالت خود می‌رسد و یکی از قطب‌های اورانوس به مدت یک‌چهارم سال اورانوسی (هر سال اورانوس معادل ۸۴ سال زمینی)، روز را تجربه می‌کند، در حالی که سمت دیگر در شب به سر می‌برد.

تصاویر وویجر ۲ از سطح سبزآبی اورانوس در سال ۱۹۸۶ یکنواخت به‌نظر می‌رسیدند. با این‌حال امواج فروسرخ نشان دادند زیر این سطح مه‌آلود چه می‌گذرد. رصدها علاوه بر ارائه‌ی اطلاعات مفید به دانشمندان سیاره‌ای درباره‌ی عملکرد جو اورانوس، نقشی مهمی را در پاسخ به پرسش‌های علمی برای مأموریت‌های آینده اورانوس ایفا می‌کنند.

بررسی ده‌ساله‌ی اخترزیست‌شناسی و علوم سیاره‌ای، بر سفر به اورانوس به‌عنوان اولویتی مهم تأکید دارد. ترازهای مداری بدین معنا است که سفر به اورانوس که بیش از یک دهه طول خواهد کشید، باید تا سال ۲۰۳۰ انجام شود. دانشمندان سیاره‌شناس هنوز با نگرانی در انتظار تایید این ماموریت به‌دست ناسا هستند. تا آن زمان باید به تصاویر ثبت‌شده با جیمز وب بسنده کنیم.