فضانوردان ممکن است روزی سیارک بخورند

فضانوردان آینده می‌توانند در سفرهای طولانی که دسترسی به مواد غذایی کم است، از غذاهای ساخته‌شده‌ توسط باکتری‌ها استفاده کنند. باکتری‌ها، محتویات موجود در سیارک‌ها را تجزیه و غذایی شبیه به میلک شیک یا ماست تولید می‌کنند.

هرچند فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی رشد برگ‌های سالاد را آزمایش کرده‌اند، بیشتر غذا در فضا هنوز از زمین آورده می‌شود. برای ماموریت‌های فضایی طولانی‌تر، تامین کل غذا از زمین امکان‌پذیر نخواهد بود، بنابراین جاشوا پیرس، از دانشگاه غربی انتاریو کانادا، به همراه تیمش ایده‌ی استفاده از باکتری‌ها برای تبدیل ترکیبات حاوی کربن از سیارک‌ها به غذای خوراکی را بررسی کردند.

پیرس توضیح می‌دهد: «وقتی به محصولات تجزیه‌شده با پرولیز دراثر حرارت که می‌دانیم باکتری‌ها می‌توانند بخورند، فکر می‌کنیم و سپس به موادی که اجزاء سیارک‌ها هستند، می‌بینیم که در‌واقع به‌طور منطقی با هم مطابقت دارند. بنابراین فکر می‌کنم این [رویکرد] واقعا جواب می‌دهد.»

پیرس اضافه می‌کند که باکتری‌ها در مجموع چیزی شبیه «میلک شیک کاراملی» می‌سازند. تیم تحقیقاتی همچنین آزمایشاتی برای خشک‌کردن ماده‌ی ساخته‌شده به‌منظور تولید چیزی شبیه ماست یا حتی پودر انجام داد که ممکن است برای ماموریت‌های فضایی آینده مفید باشد.

jaxa

هرچند ایده‌ی خوردن غذاهای باکتریایی ممکن است چندان جذاب به نظر نرسد، پیرس توضیح می‌دهد که باکتری‌ها به‌طور شگفت‌انگیزی برای رفع نیازهای تغذیه‌ای انسان مناسب هستند. او می‌گوید: «ما تجزیه‌و‌تحلیل تغذیه‌ای انجام دادیم و معلوم شد که [غذای بر پایه‌ی باکتری] تقریباً یک غذای کامل است.» او گفت غذای ساخته‌شده از باکتری دارای پروتئین، کربوهیدرات و چربی است که هر کدام حدود یک‌سوم کل محتوای غذایی را تشکیل می‌دهند.

اگر پروژه‌ی غذای سیارکی عملیاتی باشد، پیرس تخمین می‌زند که سنگی فضایی با قطر ۵۰۰  متر، شبیه به سیارک بنو که ناسا در سال ۲۰۲۰ از آن بازدید کرد، احتمالا می‌تواند غذای کافی برای ۶۰۰ تا ۱۷هزار فضانورد را برای یک سال کامل فراهم کند. تعداد دقیق بستگی به این دارد که باکتری‌ها چقدر بتوانند ترکیبات کربنی سیارک‌ها را هضم کنند.

پیرس خاطرنشان می‌کند برای اینکه بتوان از سیارک غذا ساخت، به یک ابرماشین در ابعاد صنعتی در فضا نیاز است. اما محققان امیدوارند در سال آینده آزمایش این ایده را در مقیاس کوچک‌تر شروع کنند. محققان قصد دارند آزمایشات خود را ابتدا با استفاده از زغال سنگ به عنوان نوعی ماده‌ی آزمایشی انجام دهند تا ببینند باکتری چقدر می‌تواند آن را تجزیه کند. سپس می‌خواهند به سراغ شهاب‌سنگ‌هایی که روی زمین افتاده‌اند، بروند.

در‌حال‌حاضر، محققان در حال نوشتن طرح پیشنهادی برای مرحله‌ی بعدی تحقیقات خود و درحال‌کشف جزئیات و تلاش برای دریافت تایید (و احتمالاً بودجه) برای ادامه‌ی کارشان هستند. پیرس گفت: «تحقیقات به‌شدت هزینه‌بر است و ما باید شهاب‌سنگ‌ها را نابود کنیم، بنابراین کسانی که شهاب‌سنگ‌ها را جمع‌آوری می‌کنند، از این ایده خوششان نخواهد آمد.»

به‌باور آنمیک واجن، از دانشگاه آزاد آمستردام، هرچند ایده‌ی ساخت غذا از سیارک پتانسیل بسیار دارد، بسیار آینده‌نگرانه و آزمایشی است. او فکر می‌کند که در‌نظر‌گرفتن ایده‌هایی شبیه به این اهمیت دارد، اما هنوز پیشرفت‌های فنی زیادی برای استفاده از این روش‌ها لازم است.

واجن می‌گوید موفقیت فرآیند ساخت غذای سیارکی به این بستگی دارد که چه تعداد از ترکیبات کربنی موجود در سیارک‌ها برای غذای باکتریایی مناسب است. او می‌گوید بر اساس آنچه که ما در مورد ترکیب شهاب‌سنگ‌های یافت شده در زمین می‌دانیم، میزان ترکیبات کربنی که باکتری‌ها می‌توانند به عنوان غذا استفاده کنند، احتمالاً در میانه‌ی محدوده‌ای است که تیم تحقیقاتی برآورد کرده است.