بررسی ایرپاد 3 اپل [با بررسی ویدیویی]

از زمانی که اپل هدفون کاملاً بی‌سیم اختصاصی‌اش را با نام تجاری ایرپاد (AirPods) در سال ۲۰۱۶ عرضه کرد، نزدیک ۲۰۰ میلیون نسخه از‌ آن‌ها در سراسر جهان به فروش رفته؛ برای درک عظمت این عدد، صرفاً باید به یاد بیاوریم که مکعب روبیک، محبوب‌ترین اسباب‌بازی تاریخ، از ۴۰ سال گذشته تاکنون، تنها ۲ برابر ایرپاد و حدود ۴۰۰ میلیون نسخه به‌فروش رسیده است.

بررسی پیش‌رو در تاریخ ۶ آذر ۱۴۰۰ با افزودن بررسی ویدیویی ایرپاد ۳ به‌روز شد.

فروش ۲۰۰ میلیونی، محبوبیت گسترده‌ی هدفون‌های اپل در سراسر جهان را نشان می‌دهد؛ اما چقدر از محبوبیت ایرپاد، مدیون برند اپل و چقدر مدیون برتری ایرپاد نسبت به هدفون‌های رقیب است؟ سوالی که هر فرد جواب متفاوتی برایش دارد.

حالا برند سرشناس اپل که صاحب یکی از وفادارترین و پرشورترین جوامع هواداران است، سومین نسل از هدفون‌های توگوشی ایرپاد را عرضه کرده که در برخی زمینه‌ها نسبت به نسل گذشته، بهبود یافته است تا جایی که آن را با ایرپاد پرو (۲۰۱۹) مقایسه می‌کنند. در حال حاضر، هر دو مدل برچسب قیمتی تقریباً مشابهی دارند؛ اما آیا ایرپاد ۳ ارزش خرید بیشتری از ایرپاد پرو یا حتی هدفون‌های واقعاً بی‌سیم رقیب دارد؟ در ادامه با بررسی ایرپاد ۳ همراه زومیت باشید.

اگر بخواهیم طراحی ایرپاد نسل سوم را در یک خط توصیف کنیم، باید بگوییم ترکیبی از ایرپاد نسل گذشته و ایرپاد پرو است که هر دو در سال ۲۰۱۹ عرضه شدند. فرم ایربادها شباهت بیشتری به مدل پرو دارد و نسبت به نسل گذشته، کشیده‌تر شده؛ ساقه‌هایش نیز حدود ۳۰ درصد از نسل گذشته کوتاه‌تر شده، اگرچه هنوز کمی از ساقه‌ی ایرپاد پرو بلندتر است و در عین داشتن ظاهری شکیل‌تر، احتمالاً کمتر از گذشته به چیزی مثل ماسک گیر کند. در سوی دیگر، از سَری‌های سیلیکونی ایرپاد پرو خبری نیست و طراحی ایربادهای ایرپاد ۳ از همان رویکرد «یک سایز برای همه» اپل بهره می‌برد که بدون شک در برخی گوش‌ها به‌خوبی جای نخواهد گرفت.

هرکدام از ایربادها با وزن تنها ۴٫۵ گرم، بسیار سبک و از نوع پشت باز هستند؛ بدین‌مفهوم که به‌جای فرو رفتن درون مجرای گوش، در همان ابتدا قرار می‌گیرند و کمترین تماس را با گوش دارند. بدین‌ترتیب به‌سختی متوجه حضور ایربادها در گوش می‌شوید و ساعت‌ها گوش دادن به آهنگ باعث ایجاد ناراحتی نمی‌شود؛ اما از طرف دیگر، صدای محیط اطراف به داخل نفوذ می‌کند و در کیفیت صدای موسیقی تأثیر منفی می‌گذارد. نفوذ صدای بیرون برای افرادی که می‌خواهند حین گوش‌دادن به موسیقی به دلایل ایمنی حواسشان به محیط اطراف نیز باشد، نکته‌ی مثبتی است و نباید فراموش کرد برخی از افراد تجربه‌ی خوبی با سَری‌های سیلیکونی ندارند و ترجیح می‌دهند هدفون در مجرای گوش آن‌ها فرو نرود.

نگرانی دیگری که در مورد طراحی باز ایرپاد 3 وجود دارد، به خطر افتادن آن‌ها از گوش بازمی‌گردد. اپل سعی دارد تا چنین القا کند که ایرپاد ۳ تحت هر شرایطی در گوش باقی می‌ماند؛ به‌طوری‌که در ویدیوی معرفی، افرادی ایرپاد-به-گوش را هنگام اجرای حرکات موزون و رقص بریک نشان می‌دهد تا ثابت کند جای ایربادها در گوش امن است. بااین‌حال، اگر اندازه و فرم گوش با ایربادهای جدید سازگار نباشد، احتمال افتادن آن‌ها وجود دارد؛ اما در تجربه‌ی شخصی من هنگام دویدن، تکان دادن سر و بالا و پایین پریدن، جای ایربادها محکم بود و از گوشم نیافتاد.

اگرچه ایرپاد نسل سوم به گفته‌ی اپل از مواد بازیافتی تولید شده، کیفیت ساخت خوبی دارد و مثل هر محصول اپلی دیگر، ظاهر لوکس و جذابی دارد؛ اما در عین حال، گرد و غبار محیط را به خود جذب می‌کند و دربرابر خراش آسیب‌پذیر است. اپل ایرپاد ۳ را مشابه ایرپاد پرو با استاندارد IPX4 عرضه کرده که درمقابل تعرق و باران مصون است و می‌توان از آن‌ بدون نگرانی در باشگاه یا هنگام پیاده‌روی زیر باران استفاده کرد. اما فرو رفتن در آب و گرد و غبار زیاد به این هدفون آسیب می‌زند، برای همین همراه مناسبی برای سفرهای ماجراجویانه نیست.

کیس شارژر ایرپاد ۳ شباهت زیادی به کیس ایرپاد پرو دارد؛ اما به‌لطف وزن سبک‌ترِ ۳۸ گرمی‌اش، به‌راحتی می‌توان آن را در جیب حمل کرد. ایربادها به‌لطف خاصیت مغناطیسی به‌راحتی در کیس جا می‌گیرند و درِ کیس هم با صدای بلندی بسته می‌شود. جلوی کیس، چراغ LED وضعیت، زیر آن، درگاه کابل لایتنینگ و پشت کیس دکمه‌ای برای جفت شدن با دستگاه قرار دارد. این شارژر علاوه‌بر کابل لایتنینگ، با شارژ بی‌سیم (Qi) و مگ‌سیف نیز شارژ می‌شود. کیس ایرپاد 3 مثل خود هدفون، به‌راحتی گرد و غبار را به خود جذب می‌کند و دربرابر خراش به‌شدت‌‌ آسیب‌پذیر است؛ به همین خاطر باید بسیار مراقبش بود.

ایرپاد نسل سوم اپل مجهز به چهار سنسور است که شامل حسگر تشخیص پوست، حسگر نیروی وارد شده به ساقه (force)، شتاب‌سنج تشخیص حرکت و شتاب‌سنج تشخیص گفتار می‌شود.

حسگر تشخیص پوست که در قسمت داخلی ایرباد قرار دارد و جایگزین حسگر اپتیکال مدل‌های قدیمی‌تر محسوب می‌شود. به‌لطف حسگر تشخیص پوست، زمانی‌که یکی از ایربادها را از گوش بیرون می‌آورید، موسیقی به‌طور خودکار متوقف می‌شود و با قرار دادن دوباره در گوش، پخش موسیقی از سر گرفته می‌شود. خوبی حساسیت حسگر به پوست به‌جای نور این است که اگر ایرباد را از گوش در آورید و در جیب بگذارید، موسیقی شروع به پخش‌شدن نمی‌کند.

حسگر نیرو که زیر فرورفتگی اندکی در قسمت داخلی ساقه قرار دارد، فرامین لمسی را دریافت می‌کند. محل قرار گرفتن این حسگر نیز هوشمندانه انتخاب شده، دسترسی به آن راحت است و فشار دادنش باعث فرو رفتن آزاردهنده‌ی ایربادها در گوش نمی‌شود. حسگر نیرو، حساسیت بالایی به فشار اندک انگشتان نشان می‌دهد و در کل، استفاده از فرامین لمسی در ایرپاد ۳ تجربه‌ی بسیار رضایت‌بخشی ارائه می‌دهد.

مهندسان اپل، شتاب‌سنج را برای پیاده‌سازی قابلیت جذاب صدای فراگیر و سه‌بعدی موسوم به Spatial Audio درون ایرپاد ۳ به‌کار برده‌اند؛ بدین‌ترتیب با توجه به موقعیت سر و چرخش آن، پخش صدا برای کاربر بهینه می‌شود و حال و هوای حضور در کنسرت یا سالن سینما را تداعی می‌کند؛ البته این قابلیت برای تمام مدل‌های آیفون دردسترس نیست و مدل‌های قدیمی‌تر را پشتیبانی نمی‌کند. در ادامه درمورد ویژگی صدای فراگیر بیشتر صحبت خواهیم کرد.

شتاب‌سنج تشخیص گفتار هم به دستیار صوتی محبوب Siri متصل است و علاوه بر انجام فرامین مربوط به پخش موسیقی، به سوالات دیگر شما نیز پاسخ می‌دهد؛ در این حالت، صدای موسیقی کم می‌شود و به پس‌زمینه می‌رود تا صدای Siri برای کاربر مفهوم باشد.

ایرپاد ۳ قابلیت جفت‌شدن با هر نوع گوشی، از جمله گوشی‌های اندرویدی و دستگاه‌های ویندوزی را دارد؛ اما صادقانه بگویم، اگر گوشی هوشمندی غیر از آیفون دارید، بهتر است سراغ ایرپاد ۳ یا هر ایرپاد دیگر اپل نروید؛ چون از بسیاری از قابلیت‌هایی که خرید آن‌ها را توجیه می‌کند، بی‌بهره خواهید ماند.

جفت‌کردن ایرپاد با دستگاه‌های اپلی به ساده‌ترین حالت ممکن انجام می‌شود؛ صرفاً باید کیس را نزدیک آیفون بگیرید، درِ آن را باز کنید و گزینه‌ی Connect ظاهرشده در نمایشگر دستگاه را لمس کنید تا ازطریق بلوتوث 5.0 دو دستگاه شما با هم جفت شوند؛ اما برای گوشی‌های اندرویدی از این فرایند خودکار خبری نیست و باید دکمه‌ی پشت کیس را فشار دهید تا اسم ایرپاد در فهرست دستگاه‌های بلوتوثی ظاهر شود.

ایرپاد نسل سوم در داخل ساقه‌ی هر دو سمت از حسگر تشخیص نیرو بهره می‌برد که به ضربه‌ی انگشت واکنش نشان می‌دهد. این حسگر در جایی قرار دارد که فشار دادنش باعث فرو رفتن ایربادها درون گوش نمی‌شود و عملکرد بسیار خوبی نیز دارد. در ضمن، حالت فرورفتگی در طراحی محل قرارگیری حسگر باعث می‌شود انگشتان به‌راحتی آن را تشخیص دهند. برای کنترل ایرپاد به کمک حسگر فورس، فرامین لمسی زیر تعریف شده است:

• یک ضربه:‌ پخش/توقف آهنگ
• دو ضربه: پخش آهنگ بعدی
• سه ضربه: پخش آهنگ قبلی
• ضربه و نگه داشتن انگشت: فعال شدن Siri

با گفتن «Hey Siri» نیز می‌توانید دستیار صوتی اپل را فعال کنید. کمک گرفتن از Siri هنگام استفاده از ایرپاد 3 تجربه‌ی یک شهروند مدرن را منتقل می‌کند. مثلاً می‌توانید گوشی خود را در اتاقی بگذارید، در طول خانه قدم بزنید و به موسیقی گوش دهید؛ بعد با گفتن «Hey Siri» می‌توانید از او بخواهید آهنگ را برایتان عوض کند یا صدا را کم و زیاد کند و Siri نیز بدون حرف زدن و قطع آهنگ، کاری را که از او خواسته‌اید، برایتان انجام می‌دهد.

می‌توانید غیر از کنترل صوتی موسیقی، سوالات دیگری نیز از Siri بپرسید،‌ مثلاً اینکه «فردا هوا چطور است؟» یا «ساعت چند است؟.» Siri برای پاسخ به سؤال شما، صدای آهنگ در حال پخش را کم می‌کند و این حس به شما دست می‌دهد که Siri همیشه همراه شما و آماده گوش دادن به حرف‌ها و انجام درخواست‌هایتان است؛ چیزی شبیه سامانتا در فیلم معروف Her. درضمن، اگر هم یادتان رفت گوشی خود را کجا گذاشته‌اید، می‌توانید از Siri بپرسید تا با پینگ کردن، شما را به سمت گوشی هدایت کند.

هنگامی که ایرپاد ۳ را برای اولین بار به گوشی متصل می‌کنید، می‌توانید به Siri اجازه دهید هنگام قفل‌بودن گوشی، اعلانیه‌ها را برایتان بخواند. Siri حتی به شما می‌گوید بعد از اعلام هر اعلانیه تا چند ثانیه هنوز دارد به شما گوش می‌دهد تا اگر درخواست دیگری دارید، مثلاً به کسی پیام بدهد یا با او تماس بگیرد، همان لحظه این کار را برای شما انجام می‌دهد.

متأسفانه اپل برای ایرپاد 3 هیچ اپلیکیشن اختصاصی در نظر نگرفته و به همان تنظیمات گوشی بسنده کرده است؛ بنابراین ایرپاد با محدودیت‌های بیشتری برای دستگاه‌های غیراپلی همراه خواهد بود. اگر از گوشی اندرویدی استفاده می‌کنید، دسترسی به به‌روزرسانی فرم‌ور و قابلیت‌هایی چون دستیار صوتی Siri و صدای فراگیر برایتان ممکن نیست.

در بخش تنظیمات دستگاه می‌توانید نام ایرپاد خود را تغییر دهید یا فرمان‌های لمسی را شخصی‌سازی کنید یا قابلیت تشخیص خودکار گوش را که به‌طور پیش‌فرض فعال است، خاموش کنید. به‌لطف قابلیت یادشده هنگامی‌که یکی از ایربادها را از گوش در می‌آورید، پخش موسیقی متوقف شده و با قرار دادن آن در گوش، دوباره از سر گرفته می‌شود. اگر هم جفت ایربادها را از گوش در آورید، پخش موسیقی کاملاً قطع می‌شود و با قرار دادن دوباره‌ی آن‌ها در گوش به‌طور خودکار از سر گرفته نمی‌شود.

شخصی‌سازی EQ هم فقط در حد تنظیمات گوشی است که می‌توانید از بخش Music به آن دسترسی داشته باشید؛ اما راستش را بخواهید، این حالت‌های مختلف اکولایزر به اندازه‌ای خوب نیست که بخواهید از آن‌ها استفاده کنید و احتمالاً ترجیح خواهید داد آهنگ را به‌طور عادی گوش کنید؛ البته قابلیت صدای فراگیر (Spatial Audio) کاربرد بیشتری از EQ-های تنظیمات اپل دارد و نظر کاربران بیشتری را به خود جلب خواهد کرد.

در بخش تنظیمات همچنین می‌توانید انتخاب کنید هنگام برقراری تماس یا صحبت با Siri، میکروفن کدام ایرباد مورد استفاده قرار بگیرد. یکی دیگر از قابلیت‌های اختصاصی اپل، گزینه‌ی Find My AirPods است که در صورت گم‌شدن حتی یکی از ایربادها به شما کمک می‌کند آن را پیدا کنید.

اپل قابلیت صدای فراگیر و سه‌بعدی موسوم به Spatial Audio را که پیش‌تر برای ایرپاد پرو و ایرپاد مکس منتشر کرده بود، حالا به ایرپاد ۳ آورده است. این قابلیت جالب که تجربه‌‌ی گوش‌دادن به موسیقی را تغییر می‌دهد، برای آیفون‌ ۷ و جدیدتر و برخی از مدل‌های آیپد، اپل تی‌وی 4K و جدیدترین مدل مک‌بوک دردسترس قرار دارد و روی آیفون به iOS 15.1 نیاز دارد.

برای مشاهده‌ی قابلیت Spatial Audio در بخش تنظیمات > بلوتوث، علامت کنار ایرپاد را انتخاب کنید و دکمه‌ی Spatial Audio را فشار دهید. در این بخش می‌توانید تفاوت بین پخش معمولی موسیقی با صدای فراگیر را با گوش‌دادن به آهنگی که اپل به‌صورت آزمایشی برایتان پخش می‌کند، تجربه کنید؛ اما برای فعال‌کردن Spatial Audio هنگام گوش‌دادن به موسیقی، از بخش Command Center، انگشت خود را روی اسلایدر صدا نگه دارید تا زیر آن، گزینه‌های Fixed و Head Tracked نمایش داده شود.

اپل می‌گوید قابلیت Spatial Audio بهترین عملکرد را با آهنگ‌های موجود در اپل موزیک و سازگار با فناوری دالبی خواهد داشت؛ اما مقایسه‌ی این مدل آهنگ با آهنگ استریوی معمولی در حالت Spatial Audio تفاوت چشمگیری نداشت. در واقع، به‌لطف قابلیت Spatialize Stereo، می‌توانید هر آهنگ دیگری را از اسپاتیفای یا آهنگ‌های ذخیره‌شده روی گوشی در حالت فراگیر و سه‌بعدی گوش دهید، هرچند در اکثر موارد همان حالت استریوی عادی تجربه‌ی شنیداری بهتری ارائه می‌دهد.

انتخاب گزینه‌ی Fixed در تنظیمات Spatial Audio باعث می‌شود شتاب‌سنج تشخیص حرکت، حرکات سر شما را ردیابی نکند و پخش صدای فراگیر به‌طور یک‌دست انجام شود؛ اما انتخاب Head Tracked، ایرپاد را نسبت به حرکات سر شما حساس می‌کند؛ بدین ترتیب، با خم کردن سر به چپ و راست احساس می‌کنید که جریان صدا دارد داخل گوش شما می‌ریزد. هرچند تجربه‌ی صدای فراگیر در حالت Head Tracked برای تماشای فیلم معقولانه‌تر از گوش دادن به موسیقی است و به شما حس حضور در سالن سینما دست می‌دهد.

مهندسان اپل برای کیفیت صدای ایرپاد ۳ طبق عادت همیشگی بیشترین تمرکز را روی فرکانس‌های میانی و بالایی داشته‌اند و فرکانس زیر را تا حدودی به حال خود رها کرده‌اند. اگر بخواهیم محدوده‌ی پاسخ فرکانسی این هدفون را مشخص کنیم، می‌توان آن را چیزی بین ۵۰ تا ۱۰۰۰۰ هرتز در نظر گرفت، بدین‌معنی که به‌سختی می‌توانید صداهایی را که در فرکانس زیر ۵۰ و بالای ۱۰۰۰۰ هرتز تولید شده‌اند، بشنوید و بهترین عملکرد را در فرکانس میانی که مربوط به صدای خواننده و اکثر سازها است،‌ تجربه خواهید کرد.

اگر از ایرپاد ۳ در اتاقی نسبتاً آرام استفاده کنید، متوجه خواهید شد که تفکیک صدای سازها به‌خوبی انجام می‌شود و تجربه‌ی شنیداری دلپذیری خواهید داشت؛‌ اما مشکل آنجایی شروع می‌شود که بخواهید در محیطی شلوغ و پرسروصدا به‌ موسیقی گوش دهید. طراحی پشت‌باز و فاقد سَری سیلیکونی از یک سو و نبود حالت «حذف صدای محیط فعال» یا همان ANC از سوی دیگر، باعث می‌شود تا ایرپاد ۳ برای افرادی که می‌خواهند در باشگاه یا مترو در کمال آرامش به موسیقی گوش کنند، انتخاب مناسبی نباشد. حجم صدای هدفون نیز رضایت‌بخش نیست و موسیقی آرام مثل آهنگ‌های آکوستیک و پیانو به‌سختی در محیط‌های شلوغ شنیده می‌شوند.

در بررسی آهنگ‌های مختلف با تمرکز بر بازه‌های فرکانسی متفاوت متوجه شدیم که ایرپاد ۳ در پخش موسیقی با بیس میانی و محتوایی که تمرکز کمی روی بیس دارند، مثل موسیقی کلاسیک یا پادکست‌ها، عملکرد قابل‌قبولی دارد؛ اما در پخش آهنگ‌هایی که ساب‌بیس دارند، یعنی صداهایی که در بازه‌ی فرکانسی ۲۰ تا ۵۰ هرتز تولید شده‌اند، مانند آنچه در ژانر رقص الکترونیک می‌شنوید، به‌شدت با افت عملکرد روبه‌رو است.

آن سمت طیف هم بازه‌ی فرکانس بالا است که به سطوح تربل و صدای ریز مربوط می‌شود؛ ایرپاد ۳ نسبت به نسل گذشته، صداهای این بازه را با تأکید بیشتری پخش می‌کند و صداها به اصطلاح، پررنگ‌تر از حالت طبیعی هستند. بدین‌ترتیب صدای خواننده و برخی سازها مثل سنج با شدت بیشتری شنیده می‌شود و حالت خنثی و طبیعی خود را اندکی از دست می‌دهند که البته برای افرادی که خوره‌صدا نیستند، اتفاق بدی نیست.

نقطه‌ی قوت ایرپاد ۳ به پخش صداها در بازه‌ی فرکانس میانی باز می‌گردد که بدون افت و خیز و دراماتیک‌کردن صدا، آن چیزی را که در استودیو تولید شده و قرار بوده شنیده شود، به گوش کاربر می‌رساند و صدا به اصطلاح «خنثی» است. بااین‌حال، ایرپاد پرو به خاطر طراحی پشت بسته و قابلیت ANC، محدوده‌ی فرکانسی وسیع‌تری را نسبت به ایرپاد ۳ پوشش می‌دهد.

علاوه‌بر پوشش رضایت‌بخش صداها در بازه‌ی فرکانس میانی، ایرپاد ۳ در پخش آهنگ‌هایی که از دو کانال صوتی چپ و راست به‌طور خلاقانه‌ای بهره برده‌اند، مثل آهنگ Space Oddity، عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود نشان می‌دهد؛ به‌خصوص اگر قابلیت Spatial Audio را فعال کرده و در حالت Head Tracked قرار داده باشید، احساس می‌کنید در سالن کنسرت نشسته‌اید.

اپل در ساخت ایرپاد ۳ در مورد قابلیت ANC کوتاهی کرده؛ اما ویژگی «اکولایزر تطبیقی» را (Adaptive EQ) که در پرو و مکس حضور داشت، به نسل جدید ایرپاد آورده است. کوپرتینونشین‌ها می‌گویند ویژگی «اکولایزر تطبیقی» به کمک میکروفون‌هایی که در بخش درونی گوش قرار می‌گیرند، قابلیت سازگاری با گوش کاربر را دارد و می‌تواند به‌صورت خودکار اکولایزر خود را ازطریق الگوریتم‌های اختصاصی اپل تنظیم کند تا کاربر موسیقی را با بهترین تنظیمات اکولایزر تجربه کند.

بررسی صحت ادعای اپل درباره‌ی عملکرد Adaptive EQ کار سختی خواهد بود، چون گزینه‌ای برای غیرفعال کردن اکولایزر تطبیقی وجود ندارد تا تفاوت احساس شود. در کل به نظر می‌رسد این ویژگی راهی برای جبران طراحی باز و «یک سایز برای همه» ایرپاد ۳ باشد، اما مشخص نیست دقیقاً چقدر تأثیرگذار است.

در ضمن، ایرپاد ۳ تنها از کدک AAC و SBC با بیت‌ریت‌ نهایتا 320kbps پشتیبانی می‌کند و نمی‌توان با این هدفون از محتوای صوتی با وضوح بالا لذت برد.

در مورد هدفون‌های کاملاً بی‌سیم نباید انتظار زیادی از میکروفن داشت؛ اما عملکرد کلی میکروفن‌های ایرپاد ۳ با وجود کوتاه‌تر شدن ساقه‌ها، بسیار رضایت‌بخش بود و کیفیت صدا هنگام مکالمه در سطح عالی ارزیابی شد. این میکروفن‌ها از فناوری بیم‌فورمینگ برای کاهش تداخل و صدای محیط بهره می‌برند، توری آکوستیک، صدای وزش باد را کاهش می‌دهد و شتاب‌سنج‌های تشخیص صدا نیز عملکرد خوبی در انتقال صدا با وضوح بالا از خود نشان می‌دهند. در تماس تلفنی که در دفتر زومیت با ایرپاد ۳ انجام شد، صدای همهمه‌ی همکاران و حتی سروصدای دستگاه قهوه‌ساز به سختی از سمت دیگر خط شنیده می‌شد.

با وجود عملکرد تحسین‌برانگیز ایرپاد ۳ در انتقال صدا ازطریق میکروفن، این میزان کیفیت تنها برای مکالمه‌ی تلفنی رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود و نباید انتظار ضبط حرفه‌ای صدا را با ایرپاد ۳ داشته باشید، چون اصولا برای چنین منظوری ساخته نشده‌ است.

درباره‌ی اپل و رویکرد انحصارگرانه‌ و کنترل‌کننده‌اش هرچه می‌خواهید بگویید؛ اما درمورد میزان شارژدهی محصولاتش واقعاً صادق است و حتی شاید در این زمینه شکسته‌نفسی هم می‌کند! اپل میزان شارژدهی ایرپاد ۳ را تا ۶ ساعت عنوان می‌کند که در بررسی ما به ۷ ساعت هم رسید؛ البته در طول مدت بررسی، قابلیت صدای فراگیر به ندرت روشن بود. بدین ترتیب، اگر در طول روز به‌طور مداوم از ایرپاد ۳ استفاده کنید، نیازی به شارژ مجدد نخواهید داشت و اگر میزان استفاده‌ی شما به‌طور مداوم نباشد، میزان شارژدهی را می‌توانید حتی تا ۱۰ ساعت هم افزایش دهید.

از طرفی، کیس شارژر ایرپاد ۳ تا ۳۰ ساعت شارژ‌ در خود ذخیره می‌کند و اگر عادت دارید با هر بار بیرون آوردن ایربادها از گوش، آن‌ها را داخل کیس بگذارید، هیچ‌گاه متوجه کمبود شارژ هدفون نخواهید شد. این کیس همچنین از قابلیت شارژ سریع پشتیبانی می‌کند، بدین‌ترتیب تنها با ۵ دقیقه شارژ، می‌توانید تا یک ساعت به موسیقی گوش کنید و شارژ صددرصدی ایربادها هم حدود یک ساعت طول می‌کشد.

در کل، وضعیت باتری ایرپاد ۳ از تمام هدفون‌های توگوشی اپل بهتر است و نسبت به مدل پرو تا ۲ ساعت بیشتر شارژدهی دارد.

ایرپاد ۳ اپل که ۲۶ اکتبر (۴ آبان) امسال عرضه شد، از بسیاری از جهات نسبت به مدل ۲۰۱۹ بهبود یافته؛ این هدفون حالا دربرابر تعرق و باران مصون است، به فناوری صدای فراگیر با تشخیص حرکات سر مجهز شده، از شارژ مگ‌سیف پشتیبانی می‌کند، عمر باتری بیشتری دارد و صدا را با وضوح بیشتری منتقل می‌کند. به‌لطف حسگر پوست، با بیرون آوردن ایربادها از گوش، پخش موسیقی به‌طور خودکار متوقف شده و با قرار دادنشان در جیب، از سر گرفته نمی‌شود. حسگر فورس هم از ارگونومی بسیار خوبی بهره می‌برد و یکی از بهترین تجربه‌ها را در زمینه اجرای فرامین لمسی ارائه می‌دهد. علاوه بر این، دستیار صوتی Siri هم شبیه سامانتای فیلم «او» هر لحظه دردسترس‌تان قرار دارد.

تمام قابلیت‌های جذاب و پیشرفته‌ی ایرپاد 3 به تراشه‌ی H1 اپل وابسته‌اند و اگرچه ایرپاز ۳ می‌تواند با گوشی‌های غیر اپل جفت شود، کاربران اندرویدی و ویندوزی را از بسیاری از ویژگی‌ها بی‌بهره می‌گذارد. از طرفی، ایرپاد ۳ مشکلات خاص خود را دارد؛ برای مثال، در این هدفون خبری از حالت «حذف صدای محیط فعال» (ANC) نیست و نشت صدا، در کنار طراحی باز، استفاده از ایرپاد ۳ را در محیط‌های شلوغ با چالش جدی رو‌به‌رو می‌کند. ایرپاد ۳ هم‌اکنون با قیمتی نزدیک به ایرپاد پرو به‌فروش می‌رسد و اگر با هدفون‌های توگوشی با سَری‌های سیلیکونی مشکلی ندارید، خرید ایرپاد پرو که از ANC و حالت شفاف (Transparency Mode) نیز پشتیبانی می‌کند و کیفیت صدای بهتری ارائه می‌دهد، از هر لحاظ منطقی‌تر خواهد بود.

در کل، ایرپاد ۳ محصول لوکسی است که اگر آن را هدیه بگیرید، از ته دل خوشحال می‌شوید و تجربه‌ی بسیار رضایت‌بخشی از آن خواهید داشت؛ اما اگر بخواهید آن را با بودجه‌ی محدود برای خودتان بخرید، احتمالاً بعد از مدتی به این نتیجه برسید که آنقدرها که فکر می‌کردید، ارزش خرید نداشته، مخصوصا اگر آن را با ایرپاد پرو مقایسه کنید.