هم‌بنیان‌گذار آچاره: در فضای اقتصادی باز سرمایه‌گذاران خطرپذیر برای سرمایه‌گذاری پلتفرم‌ها رقابت بیشتری دارند

هم‌بنیان‌گذار آچاره باور دارد حضور شرکت‌ها و پلتفرم‌های خارجی در کنار پلتفرم‌های داخلی، باعث رشد آنها می‌شود و این شرکت‌ها در فضای اقتصادی بازتر می‌توانند از سرمایه‌گذاران جهانی با قدرت سرمایه‌گذاری بالاتری بهره‌مند شوند.

حامد تاج‌الدین، هم‌بنیان‌گذار آچاره، می‌گوید در صورت حضور شرکت‌ها و پلتفرم‌های خارجی در ایران، فعالیت پلتفرم‌های داخلی هم رشد پیدا می‌کرد: «اگر فضا باز بود و این شرکت‌ها حضور پیدا می‌کردند، هیچ اتفاق بدی نمی‌توانست بی‌افتد و قطعا همه چیز بهتر می‌شد. اگر ما با دنیا تعامل داشتیم زحمات اکوسیستم، در نقطه نهایی با شرکت‌های جهانی رقابت می‌کرد.»

در ایران چون اقتصاد مریض است، همه چیز هزینه بیشتری از حد طبیعی جهانی دارد. الان که یارانه دولت روی محصولات مختلف کمتر شده به راحتی می‌بینیم که هزینه‌ها در مقایسه با هزینه‌های جهانی، اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست.

- حامد تاج‌الدین، هم‌بنیان‌گذار آچاره

به باور او با برداشته شدن یارانه سوخت، مسائل و مشکلات اقتصاد کمتر می‌شود. هم‌بنیان‌گذار آچاره اضافه می‌کند: «اثر این موضوعات همراه با باز نبودن راه‌ها باعث شده یکی از بزرگ‌ترین هزینه‌های ما، هزینه سرمایه باشد. اگر فضا باز بود، همان‌طور که قیمت محصولات مختلف پایین می‌آمد، رقابت هم هزینه سرمایه را پایین می‌آورد.»

تاج‌الدین باور دارد در فضای اقتصادی باز گزینه‌های بیشتری برای جذب سرمایه وجود دارد و سرمایه‌گذاران خطرپذیر، رقابت بیشتری می‌کنند. هم‌بنیان‌گذار آچاره می‌گوید: «اگر یک تیم خوب روی بازار و محصول خوبی کار کند، این سرمایه‌گذاران خطرپذیر هستند که با هم رقابت می‌کنند. ما دو سرمایه‌گذار خطرپذیر در ایران داریم که اندازه سرمایه‌گذاری آنها ۲۰۰ میلیارد تومان است. هیچ صندوقی ۲۰۰ میلیارد تومان پول ندارد و شما مجبور هستید سراغ بورس و فرابورس بروید. رقابت هم بین همین دوتا است.»

او اضافه می‌کند: «اگر فضا باز بود، شما با بورس نیویورک، ژاپن و تورنتو رقابت می‌کردی و می‌توانستی بخشی از سهام شرکت خود را آنجا عرضه کنی. همه مسائل کسب و کار هم شفاف بود. این موضوع در نهایت به نفع کشور و اکوسیستم می‌شد.»

هم‌بنیان‌گذار آچاره باور دارد مشکل دور زدن پلتفرم‌ها توسط متخصصانی که قصد پرداخت حق کمیسیون ندارند، روی کاغذ قابل حل شدن نیست. او می‌گوید: «بزرگ‌ترین پلتفرم دنیا، اقتصاد آمریکا است. عده‌ای کالا و خدمات را تولید و عده‌ای آنها را در سراسر دنیا مصرف می‌کنند. فردی که پلتفرم را به عنوان دولت آمریکا آورده است، از آنها مالیات می‌گیرد. بعد از ۲۰۰ سال فعالیت و انواع روش‌هایی که برای مقابله با این موضوع وجود دارد، هنوز هم آدم‌ها ترجیح می‌دهند آن را دور بزنند و شما همچنان افرادی را می‌بینید که برای فرار مالیاتی به زندان می‌روند.»

او ادامه می‌دهد: «روی کاغذ شما هیچ روشی برای صفر کردن این موضوع ندارید چون بالاخره عده‌ای دوست دارند این مسیر را طی کنند. ما سازوکارهایی برای جلوگیری از کلاهبرداری داریم؛ به عنوان مثال الگوهای رفتارهای غیرطبیعی را بررسی می‌کنیم و با سازوکارهای تشویقی و تنبیهی تلاش می‌کنیم کلاهبرداری را کم کنیم. سازوکارهای تشویقی ما این است که به متخصصان می‌گوییم اگر به تعداد مشخصی کار انجام شده دست پیدا کنند، بیمه تکمیلی دریافت کرده، عضو خانه کارگر شده و کمیسیونی که آچاره از آنها دریافت می‌کند، کم می‌شود.»

به گفته او تشویقی که برای مشتری‌های آچاره در نظر گرفته شده، پاسخگویی و پیگیری مشکلات به وجود آمده برای آنها در طول انجام خدمت است. او می‌گوید: «اولین نکته‌ای که تیم رضایت مشتری ما در تعامل با مشتری‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی ابراز ناراحتی می‌کردند پیدا کرد، این بود که آنها پس از تعامل اولی که در پلتفرم برقرار کرده‌ بودند، تعاملات بعدی را بیرون از پلتفرم بردند. متخصص هم با آگاهی از این موضوع که رفتارش ثبت نمی‌شود و ما نمی‌توانیم پیگیری کنیم،‌ برای آنها نارضایتی ایجاد کرده است.»

سازوکار تنبیهی آچاره بیشتر سمت متخصص‌ها است. هم‌بنیان‌گذار این پلتفرم می‌گوید: «ما به متخصص‌ها می‌گوییم اگر رفتارهای خلاف قوانین انجام دهند، برای آن‌ها جرایمی در نظر گرفته شده است. حتی ممکن است چند ماه یا به صورت دائم از آچاره تعلیق شوند.»

به گفته تاج‌الدین درصد کمیسیون آچاره نسبت به شهر و رسته شغلی بین ۵ تا ۱۵ درصد متغیر است. او درباره دلایل وارد نشدن آچاره به شهرهای دیگر می‌گوید: «گزینشی که ما داریم باعث می‌شود برای آغاز فعالیت در هر شهر، حتما دفتری در آن ایجاد کنیم تا متخصصان تمام مراحل را طی کنند و بعد قرارداد ببندند. با این روش ما می‌توانیم در برابر مراجع قانونی پاسخگو باشیم. در حال حاضر امکان انجام آنلاین همه این مراحل در سراسر ایران وجود ندارد. البته مشغول انجام یکسری کارها هستیم تا بتوانیم مراحل امضای قرارداد را با امضای دیجیتالی، سریع‌تر کنیم اما اصل مشکل مرحله گزینش و احراز هویت است.»

به گفته تاج‌الدین اگر فرآیند ثبت‌نام تا مرحله آخر به صورت آنلاین تکمیل شود، شهرهای دیگر هم به این پلتفرم اضافه می‌شوند اما ظرافت‌های قانونی و پیچیدگی‌های گزینش باعث شده با سرعت کمتری این مسیر طی شود.