اندروید N؛ امکاناتِ تایید شده، شایعات و مواردی که باید بدانید

گزارش‌ها حاکی است که روز انتشار اندروید ۷.۰، ۱۸ می (۲۸ اردیبهشت)، در کنفرانس سالانه گوگل برای توسعه‌دهندگان (I/O)‌ است. پیش‌نمایش این ورژن از اندروید در سخنرانی «ساندرا پیچای» (مدیر ارشد اجرایی گوگل) در روز اول کنفرانس ارائه خواهد شد و تصاویر اولیه نیز در همان روز منتشر می‌شود.

البته انتشار نسخه‌ی نهایی اندروید N با ارائه نسل جدید «نکسوس»‌های گوگل (در آبان ماه) همزمان خواهد بود. انتشار نسخه‌ی جدید اندروید ابتدا به دستگاه‌های نکسوس محدود خواهد شد و در شش ماه آینده به سایر تولید کنندگان و دستگاه‌ها خواهد رسید.

اولین امکان اندروید N که تایید شد، حالت چندپنجره‌ای بود. این خبر به شکل عجیبی در صفحه‌ی پرسش و پاسخ تیم طراح «Pixel C» در «رِدیت» منتشر شد. در میان گفتگوها، «اندرو بورز» (Andrew Bowers) تایید کرد که «حالت تقسیم صفحه‌نمایش (split screen) در دست طراحی است». هرچند، تا همین جا هم می‌توانید در اندروید مارشملو صفحه‌نمایش را جدا کنید، اما نتیجه در حال حاضر چندان جالب نیست.

در گفتگوی ردیت، عضو تیم Pixel C، «گلِن مورفی»، اعتراف کرد که «برای بهبود این فرم از کاربری (تبلت) به شدت در حال تلاش هستیم». با اینکه او بیشتر از این توضیح نداد اما یکسری از امکانات تبلت به احتمال زیاد به اندروید N اضافه می‌شوند؛ مولتی‌تسکینگ با کاربرد بهتر (که البته تنها محدود به تقسیم صفحه‌نمایش نخواهد بود)، یک پیشرفت بزرگ برای اپ‌های طراحی شده برای تبلت (به جای اپ‌های فعلی که فقط نمونه‌های بزرگ‌شده‌ی ورژن گوشی هستند)، دکمه‌های ناوبری قابل تنظیم، سوییچر DPI، مینی‌اپ‌های شناور و امکانات System UI Tuner مخصوص تبلت.

این انتقال برای کاربران تقریبا بی‌اهمیت است. در ادامه پرونده دادگاه گوگل و «اوراکل» مرتبط به بازنویسی استاندارد Java API، گوگل در نهایت و به شکل رسمی اعلام کرد که به استاندارد آلترناتیو «OpenJDK» کوچ خواهد کرد. هرچند که کدها هنوز مربوط به اوراکل است، OpenJDK (همانطور که از اسمش پیداست) بخشی از کیت‌های گسترش‌دهنده جاوا (Java Development Kit) به شکل متن‌باز است. گوگل رسما تایید کرده است که برنامه دارد «تا کتابخانه‌ی زبان جاوا گوگل را به رویکردی بر پایه OpenJDK» منتقل کنید «تا ساختاری با کدهای یکسان برای گسترش‌دهنده‌ها در زمینه‌ی ساخت اپ و ارائه سرویس وجود داشته باشد». این تغییر نوشتن برای اندروید N را چندان ساده‌ نخواهد کرد و تغییرهای بیرونی نیز ناچیز خواهد بود.

نام اندروید N بزرگ‌ترین بازی امسال خواهد شد؛ حتی بزرگ‌تر از «چه کسی نکسوس ۲۰۱۶ را می‌سازد؟». برای حدس زدن هم نیازی نیست که دانش عمیقی از اکوسیستم و فضای بازار پیرامون گوگل داشته باشید. فقط کافی است که دسر محبوب خود را با حرف نخست «n» انتخاب کنید و منتظر نتایج بمانید. محبوب‌ترین نام تاکنون «اندروید ۷.۰ ناتلا» است درحالی که «Nougat» (نان بادامی) در رده دوم قرار دارد و اکثر دسرهای هندی نیز نامزد شده‌اند. ساندار پیچای حتی گفته که به هواداران اجازه می‌دهد که نام رسمی اندروید N را انتخاب کنند.

همانطور که اخیرا اعلام شد، «سامسونگ» قرار است بسیاری از امکانات مربوط به «S Pen» خود را از «Look API» پاک کند. این خبر به احتمال زیاد نشان از این دارد که این امکانات در اندروید N به شکل پیش فرض در دسترس خواهند بود. در صفحه مربوط به توسعه‌دهنده‌های سامسونگ مطلبی درج شده مبنی بر این که این امکانات «در نسخه اندروید N این رابط کاربری وجود نخواهند داشت». این نوع جمله‌بندی معمولا به امکاناتی اشاره می‌کند که دیگر برنخواهند گشت. گمان طبیعی این است که امکاناتِ مربوط به قلم به شکل پیش‌فرض با اندروید ورژن ۷.۰ منتشر خواهند شد. اتفاقی مشابه این قضیه در امکانات ذخیره‌‌ی باتری لالی‌پاپ و پشتیبانی از اثر انگشت در مارشملو نیز مشاهده شد.

این ویژگی کمی عجیب است. سال پیش «وال‌استریت ژورنال» تایید کرد که اندروید و «Chrome OS» با هم ترکیب خواهند شد؛ و گوگل نیز بلافاصله این توضیحات را تکمیل کرد. درحالی که گزارش اصلی حاکی از آن بود که سیستم‌عامل کروم به زودی حذف خواهد شد؛ گوگل پاسخ داد که کاملا به Chrome OS متعهد است و این پلتفرم «آمده‌ است که بماند». اما آن‌ها هنوز «به دنبال راه‌هایی می‌گردند که بهترین نسخه از هر دو سیستم را ارائه کنند». امکان دارد که ما حداقل نوعی از سازگاری بین اندروید و سیستم‌عامل کروم را در اندروید N ببینیم.

شایعه‌ی جدیدی در رسانه‌ها منتشر شده مبنی بر اینکه گوگل به زودی یک اپِ پیام‌رسان جدید را با اندروید N معرفی خواهد کرد که جایگزین نسخه یکپارچه و نه چندان پرطرفدار Hangouts و SMS/MMS می‌شود. اپ جدید بر پایه‌‌ی پلتفرمِ Rich Communication Service) RCS) خواهد بود تا فضایی بیشتر از صحبت‌کردن و ارسال متن به مخاطب ارائه دهد. این امکانات شامل گفتگوی ویدیویی، اشتراک فایل و پیام‌رسانیِ در لحظه (instant messaging) خواهد بود. با اینکه گوگل هنوز اعلام نکرده که آیا این اپلیکیشن برای رسیدن به اندروید N آماده است یا نه.

تم سیاه‌رنگ اندروید به شکل موقت در بیلدهای پیش‌نمایش اندروید M ارائه و دوباره ناپدید شد و هنوز راه خود را به آپدیت‌های اندروید مارشملو پیدا نکرده است. با توجه به اینکه این امکان بسیار پردرخواست است و صفحه‌های AMOLED نیز بازار را در اختیار خود در آورده‌اند؛ می‌توانیم حدس بزنیم که این امکان در اندروید N دوباره برگردد (مانند اتفاقی که برای تقسیم صفحه‌نمایش افتاد). پشتیبانی از تم‌ها نیز جالب خواهد بود، اما نباید بیش از حد رویا پردازی کنیم!

اندروید مارشملو برای اولین بار قفل هوشمند پیشرفته را برای پسورد‌ها معرفی کرد. نوعی اپ مدیریت رمز عبور ابتدایی که کلمات عبور هر اپ را ذخیره می‌کند تا هر زمان که آن را دوباره نصب کردید خود به خود به حسابتان وارد شوید. این ایده، با ترکیب‌ نسخه‌ی دوباره احیاشده‌ی پشتیبان‌گیر اپ اندروید، باعث می‌شود که پروسه نصب‌کردن دوباره یک دیوایس ساده‌تر از همیشه به نظر بیاید. تنها مشکل این است که اپ‌های زیادی از «اسمارت لاک» برای رمز‌های عبورشان پشتیبانی نمی‌کنند. به‌نظر این امکان با ارزش تا کنون به شدت مورد کم توجهی قرار گرفته است.

بهینه‌سازی باتری همیشه جزو یکی از مهم‌ترین جنبه‌های هر نسخه از اندروید بوده و از این پس نیز بهینه‌سازی باتری را پشتیبانی می‌کند. لالی‌پاپ امکان اولیه «Battery Saver Mode» را معرفی کرد و مارشملو «Doze Mode» و «App Standby» را ارائه داد. اندروید N به احتمال زیاد این امکانات را بهینه‌سازی می‌کند و (حداقل امیدواریم که) اجازه دهد حالت Doze حتی در جیب هم کار کند. این ورژن از اندروید همچنین حالت Battery Saver را به گونه‌ای گسترش می‌دهد که مد ذخیره‌سازی باتری را در حالت پیش‌فرض گوشی فعال کند.

با پدیدار شدن مجوزهای تک تک اپ در نسخه‌ی مارشملو، گوگل گام بزرگی در جهت درست برداشت؛ اجازه‌دادن به کاربر‌ که انتخاب کند با چه مجوزهای برای هر اپ راحت‌تر است و بتواند آن‌هایی را که غیرمنطقی هستند رد کند. البته اوایل اپ‌هایی که برای روبرو شدن با چنین امکانات بالایی در صورتی که آپدیت نشده بودند رفتار نامنظمی از خود نشان دادند. تا زمانی که اندروید N به دست ما برسد، گوگل باید گسترش‌دهنده‌ها را مجبور کند که اپ‌های خود را به شکلی آپدیت کنند که میزان مشخصی از ثبات را به نمایش بگذارند؛ حتی اگر یکسری از دسترسی‌های غیرضروری را بدست نیاورند.