آیا حذف جک هدفون در آیفون 7 نشان از شهامت اپل دارد؟

جمعه ۱۹ شهریور ۱۳۹۵ - ۱۲:۰۰
مطالعه 4 دقیقه
مدیر بازاریابی اپل در معرفی آیفون ۷ اعلام کرده است که حذف ورودی هدفون در آیفون‌های جدید برآمده از شهامت است. اما آیا این واژه با ذات این تصمیم در تضاد نیست؟
تبلیغات

اپل در مراسم معرفی آیفون 7 اعلام کرد که حذف جک ۳.۵ میلی‌متری صدا به دلیل شهامت و شجاعتی است که این شرکت در حذف یک سنت قدیمی داشته است. اما این گفته تا چه حد صحت دارد؟

«کریس تیلور» از «Mashable» می‌گوید: «من شخصا شاهد تمامی کی‌نوت‌های اپل و روانه‌ساختن محصولاتشان از سال ۱۹۹۸ به بازار بوده‌ام. شاهد این بودم که اپل، سی‌دی را از مک‌بوک ایر حذف کند؛ یا آیفون ۵ را بدون کانکتور ۳۰-پین به بازار بفرستند. همچنین شاهد بوده‌ام که چطور شارژرهای مک‌بوک یکی یکی از پا درآمده‌اند.

اما اپل در مراسم خود سخن عجیبی به میان آورد. در زمانی که مدیر بازاریابی، «فیل شیلر»، توضیح می‌داد که چرا آیفون ۷ دیگر ورودی ۳.۵ میلیمتر (به عبارت دیگر جک هدفون) را در خود نخواهد داشت. شیلر اشاره کرد:

«تمام دلایل در یک کلمه خلاصه می‌شود: شهامت. شهامتی برای پیش رفتن و انجام کاری بهتر برای تمام ما.»

این کلمات شیلر به شکل بی‌رحمانه‌ای در توییتر مورد تمسخر قرار گرفت. شهامت، قدم زدن بر پل «ادمند پتوس» در سلما ۱۹۶۵ است. شهامت، ایستادن در برابر تانکی است که در میدان «تیانانمن» چین منتظر ایستاده یا مسلسلی که در سواحل «نورماندی» شلیک می‌شود. شهامت، در معنای اصلی آن، به معنای انجام کاری است که شما را هراسان کند.

اپل از طرف دیگر، موفق‌ترین، گسترده‌ترین و باکیفیت‌ترین استاندارد صدای حال‌حاضر جهان را به نفع سیستمی که خود انحصار آن را داراست؛ از میان برداشته است.

کلمات زیادی است که می‌توان در توصیف این تصمیم به کار برد. «خودرایی» یکی از آن‌هاست؛ «غرور» می‌تواند دیگری باشد. مخصوصا با محاسبه‌ی تعداد تبدیل‌های ۹ دلاری که اپل می‌تواند برای تبدیل Aux به لایتنینگ به فروش برساند؛ می‌توان «حریص» را به کار برد. 

این اتفاق به هیچ وجه مشابه با حذف درایور سی‌دی یا کانکتور ۳۰-پین نیست. هیچ توجیحی از دیدگاه تکنولوژی برای حذف جک هدفون وجود ندارد. موزیک با لایتنینگ بهتر شنیده نخواهد شد. همچنین بلوتوث (و هر تکنولوژی دیگری که اپل در ایرپاد استفاده کند) کیفیت موزیک را بهتر نخواهند کرد. در اصل سیم اطلاعات صوتی بسیار بیشتری را نسبت به هوا منتقل می‌کند. دستگاه‌های مجهز به سیم صدایی بسیار بهتر از وایرلس را منتشر خواهند کرد.

البته برای سال‌ها تلاش کردم که خودم را در جهت دیگر متقاعد کنم. چندین و چند ست هدفون بلوتوث خریدم. محبوب‌ترینشان برای من «66Audio BTS Sport» بود که می‌توانستم با آن‌ها به دویدن برم. با آن‌ها توانستم قطع و وصل شدن صدا را تحمل کنم و تمرکزم را به رها شدن از سیم‌ها اختصاص دهم. پس از آن ست بی‌نظیر «Bose QuietComfort 20» را خریدم؛ و هرگز به دنبال محصول بهتری نگشتم. 

حتی اگر ایرپادهای جدید انقدر شبیه گوشواره‌هایِ ارزان قیمت سفید نبودند –با توجه به قیمت جدید- تا چه اندازه می‌شود مطمئن بود که به راحتی گم نمی‌شوند؟

در همین راستا، دومین حرف عجیبی که شیلر در مراسم چهارشنبه زد این بود:

«به نظر منطقی نیست که جک را نگه داریم؛ به این دلیل که فضا [داخل آیفون] حکم طلا را دارد. ما به دنبال اسپیکرهای استریو هستیم، یا می‌خواهیم سیستم موتورهای «تاپتیک» را پیدا کنیم»

من شیلر را به این چالش دعوت می‌کنم که یک کاربر ساده‌ پیدا کند که می‌داند موتور «تاپتیک» چیست. اگر داستان این است که «ما» چه می‌خواهیم؛ می‌شود به سادگی یک نظرسنجی ترتیب داد: آیا شما به دنبال این هستید که دکمه‌ آیفونتان گاهی لرزش داشته باشد؛ یا اینکه بتوانید تقریبا تمام هدفون‌های تاریخ را به آن متصل کنید.

باید اشاره‌ کرد که دیوایس‌هایی به جز هدفون‌ نیز تنها از طریق جک ۳.۵ میلیمتری به گوشی متصل می‌شوند. مانند دانگل کارت‌های اعتباری «Square»، سنسور حرارت‌سنچ، نورسنج، تصویربردار گرمایی یا دستگاه سنجش تنفس. تمام این محصولات باید خود را به لایتنینگ منور کنند یا برای تبدیل مبلغی را به اپل بپردازند.

اپل چهارشنبه یک قدم به جلو و دو قدم به عقب برداشت. در سال ۲۰۱۶، اگر شما به دنبال آخرین و بهترین آیفون هستید؛ توانایی استفاده از بهترین هدفون‌ها را نخواهید داشت. مگر اینکه به دنبال یک دانگل گران‌قیمت و قابل گم شدن بروید. همچنین اگر بخواهید گوشی‌تان را شارژ کنید؛ تکنولوژی روز به شما اجازه‌ی استفاده از هدفون را نمی‌‌دهد.

«it just works» امروز رسما به پایان رسیده است. گوش دادن به صدای هر هدستی، پیش از این به راحتی توسط هر آیفونی قابل انجام بود. چه این هدست‌ها ۱۰ سال پیش و ۲۰ سال پیش ساخته شده‌اند یا در جعبه‌ی خود کنار یک گوشی اندروید آرام گرفته‌اند.

از امروز به بعد اپل به پناهگاه خود برگشته؛ و دیوارها را نیز بلندتر کرده است. دیواری بسیار بلند که حتی در افکار «ترامپ» نمی‌گنجد. و در نهایت این کاربران هستند که هزینه‌ی دیوار را خواهند پرداخت. 

شما تا چه حد با کریس تیلور موافق هستید؟

مقاله رو دوست داشتی؟
نظرت چیه؟
داغ‌ترین مطالب روز
تبلیغات

نظرات