محصولات نکسوس، از گذشته تا امروز

قرار بود گوشی‌های نکسوس جهان را تغییر دهند. البته آن‌ها تا حدی موفق به انجام این کار شدند اما نه در حد و اندازه‌ای که گوگل ادعا کرده بود.

محصولات نکسوس گوگل از سال ۲۰۱۰ عرضه شدند و تا به امروز در حال رشد و توسعه بوده‌اند. این محصولات، مورد علاقه‌ی هکرها، گیک‌ها و به طور کلی طرفداران اندروید واقع شدند چرا که تجربه‌‌ی اندروید خام را داشتند و همواره به جدیدترین بروزرسانی‌های آخرین نسخه‌ی اندروید دسترسی دارند. نکسوس‌ها علاوه بر این که قابل دستکاری هستند، می‌توانند تغییرات زیادی را قبول کنند. از این رو یک بستر آزمایشی گسترده در اکوسیستم پر جنب و جوش و متنوع اندروید به حساب می‌آیند.

اما رویای اصلی گوگل برای تولید محصولی مثل نکسوس ربطی به این موارد نداشت. پس از ارایه‌ی نکسوس وان (Nexus One) در سال ۲۰۱۰، "اریک سنگ" (Erick Tseng)، مدیر تولید فروش گوگل گفت: "کمپانی در نظر دارد که بازاری فراهم کند تا کاربران بتوانند با انتخاب یک محصول، از طیف وسیعی از برنامه‌ها و اپراتورهای متنوع استفاده کنند." در آن زمان، سنگ پیش‌بینی کرد که گوشی‌های هوشمندی که در آینده عرضه خواهند شد، با استفاده از چیپست‌های جدید می‌توانند بر روی تمام اپراتورهای مطرح تلفن همراه در ایالات متحده قابل اجرا باشند. در نهایت، وفاداران گوگل خواهند توانست که گوشی مورد نظر خود را از طریق سایت گوگل انتخاب کنند.

این ایده جواب نداد. پی‌سی مگ در برداشت خود نوشته است: "صحبت‌های زیادی در مورد این نوع فروش صورت گرفت اما فروشگاه آنلاین گوگل پشتیبانی ضعیفی از خود نشان داد و در مورد سرویس‌دهی، اپراتور تی موبایل (T-Mobile) با مشکل مواجه شد. از این رو گوگل از برنامه‌ی مورد نظر خود مبنی بر تبدیل نکسوس به پلتفرمی ‌که آخرین آپدیت‌های اندروید را دریافت می‌کند، عقب نشینی کرد.

اکنون با روی کار آمدن پیکسل، اخباری از گوشه و کنار، درباره‌ی عرضه‌ی این گوشی‌ها توسط ورایزون شنیده می‌شود که گامی رو به جلو به حساب می‌آید. با این حال، ورایزون پیش از این هم گوشی‌های نکسوس را فروخته بود و به نظر نمی‌رسد که این امر تاثیر چندانی بر بازار این محصول بگذارد.

در این مطلب، به بررسی ۱۲ گوشی و تبلت نکسوس تولید شده در طی سال‌های گذشته تا کنون خواهیم پرداخت. این بررسی نشان می‌دهد که چطور این محصولات توانسته‌اند تغییراتی در فناوری ایجاد کنند و باعث شوند که اندروید تکانی اساسی به خود بدهد. ( در این فهرست محصولاتی مثل نکسوس Q و نکسوس پلیر جای داده نشده‌اند چرا که در دسته‌ی گوشی و تبلت قرار نمی‌گرفتند. تبلت پیکسل C هم به علت نکسوس نبودن در این فهرست قرار نگرفت.)

نکسوس وان که در سال ۲۰۱۰ توسط اچ‌تی‌سی ساخته شد، سخت‌افزار فوق‌العاده‌ای بود که قربانی یک استراتژی در هم و بر هم فروش شد. گوگل سعی داشت که فروش نکسوس وان را به اپراتورهای مطرحی واگذار کند که اپل در اولویت فروش آن‌ها نباشد. گویا در آن زمان گوگل آمادگی کافی برای خرده‌فروشی و رویارویی با چالش‌های پیش رو را نداشت.

در اواخر سال ۲۰۱۰، گوگل استراتژی فروش مستقیم در وبسایت را کنار گذاشت و برای نکسوس اس که ساخت سامسونگ بود، به سراغ Best Buy رفت. هر چند که نکسوس اس سخت‌افزار برجسته و قابل توجهی نداشت اما به سرعت آخرین برنامه‌های کاربردی گوگل را به توسعه‌دهندگان ارایه می‌داد.

اوایل سال ۲۰۱۱ گوگل وایمکس را به نکسوس اس اضافه کرد و آن را در Sprint ارایه داد. اما صدای ضعیف و عملکرد نه چندان مثبت شبکه باعث شد تا این گوشی سرانجامی پیدا نکند.

در حالی که تولید کنندگان گوشی به اندروید متمایل می‌شدند، گوگل هم با ارایه‌ی نسخه‌ی اندروید 4.0 قابلیت‌های عمده‌ی جدیدی به این پلتفرم اضافه کرد و در اواخر سال ۲۰۱۱ آن را در محصول سامسونگ گلکسی نکسوس ارایه داد. این اولین گوشی نکسوس بود که توسط بزرگ‌ترین اپراتور بی‌سیم یعنی ورایزون فروخته شد.

در سال ۲۰۱۲، بعد از این که گوگل نسخه‌ی پر از باگ اندروید 3.0 را برای تبلت‌ها ارایه داد،‌ آیپد توانست تا بازار تبلت را تحت سلطه‌ی خود در آورد. در مرحله‌ی بعد گوگل نکسوس 7 را به اندروید 4.1 مجهز کرد تا نشان دهد تبلت‌های کوچک و ارزان‌قیمت هم می‌توانند کارآیی قابل قبولی داشته باشند.

این بار گوگل برای تولید نکسوس 4 به سراغ ال‌جی رفت و توانست با ارایه‌ی محصولی با طراحی مینیمالیستی زیبا، عملکرد و قیمت عالی سرآمد بقیه باشد. نکسوس 4 در سال ۲۰۱۲ نشان داد که دستگاه‌های آنلاک GSM در ایالات متحده با محدودیت فروش روبرو هستند و عده‌ی کمی حاضر به خرید این نوع گوشی شدند.

نکسوس 10 کمی بیش از حد انتظار، خود را نشان داد. سامسونگ در ساخت این محصول بهترین صفحه نمایش ممکن را به کار برد و از پردازنده‌ی قدرتمندی استفاده کرد که امتیاز بالایی در بنچمارک‌ها گرفت. اما نرم‌افزار ارایه شده همراه این دستگاه با باگ‌های زیادی همراه بود که همین امر باعث شد تا با محدودیت درخواست کاربران مواجه شود و توان توسعه‌دهندگان را صرف رفع عیب و ایرادات برنامه‌ای کند.

دومین نکسوس ال‌جی، گوشی آنلاک نکسوس 5 در سال ۲۰۱۳ است که در بنچمارک‌ها جزو محصولات بالارده شناخته شد. گوگل و ال‌جی توانستند تا ویژگی‌هایی چون طراحی زیبا و صفحه نمایش بزرگ را بر روی این محصول پیاده‌سازی کنند. هر چند که نگرانی‌هایی راجع به کیفیت تماس تلفنی در این محصول وجود داشت.

نکسوس 9 و نکسوس 6 در طول دوران سودآوری گوگل رو کار آمدند و کمپانی تاکید داشت تا دستگاه‌های اندرویدی بتوانند کاربردهای تجاری هم داشته باشند. اما، با وجود آن که نکسوس 9 کیفیت ساخت قابل قبولی داشت و مجهز به یک صفحه کلید اختیاری بود، عدم وجود حالت دو پنجره یا مولتی تسکینگ (در آن زمان) و نبود مایکروسافت آفیس ضربه‌ی شدیدی به بازار این دستگاه وارد کرد.

نکسوس 6 در سال ۲۰۱۴، اولین سرمایه‌گذاری گوگل در عرصه‌ی فبلت بود و ابعاد بزرگ آن طرفداران خاص خودش را داشت. بررسی ما نشان می‌دهد که ایستادن در مرز بین گوشی‌های بزرگ و تبلت‌های کوچک فرصت استفاده از مزایای هر دو دستگاه را فراهم می‌کند. اما این گوشی ۶ اینچی غول پیکر، نتوانست خریداران بالقوه را جذب کند چرا که آن‌ها انتظار داشتند گوشی به راحتی داخل جیب لباس و در دست جای بگیرد.

به دنبال مشکل ابعادی نکسوس 6، گوگل در سال ۲۰۱۵ تصمیم گرفت تا از استراتژی دو دستگاهه استفاده کند. محصول کوچک‌تر نکسوس 5X توسط ال‌جی در ابعاد متداول‌تر ساخته شد اما نسبت به برادر بزرگ‌تر خود یعنی نکسوس 6P، عملکرد ضعیف‌تر و کندتری از خود نشان داد.

این بار هوآوی عهده‌دار ساخت محصول جدید نکسوس یعنی نکسوس 6P شد و هیاهوی زیادی راه افتاده است که نکسوس 6P از لحاظ طراحی زیبا و عملکرد عالی، بهترین نکسوسی است که تا کنون ساخته شده است. تنها ایرادی که در زمینه‌ی این محصول به نظر می‌رسید، این بود که توسط هیچ یک از اپراتورهای مطرح ایالات متحده فروخته نشد.

نظر شما چیست؟ کدام نکسوس بهترین است؟