فلیپ بورد سرانجام بصورت رسمی وارد وب شد

 مایک مک‌کیو، مدیرعامل فلیپ‌بورد معتقد است آنچه این شرکت در حال انجامش است نوعی حرکت کلاسیک است. در دنیایی که اغلب کمپانی‌های رسانه‌ای به رویکرد توجه ویژه به موبایل در درجه‌ی اول ایمان آورده‌اند، فلیپ‌بورد در حال روی آوردن به وب است؛ در حقیقت، وب مقصد اصلی فلیپ‌بورد بوده است. ۵ سال پیش، زمانی که مایک مک‌کیو و دیگر بنیان‌گذار آن ایون دال فلیپ‌بورد را تاسیس کردند، به دنبال ایجاد اپلیکیشنی بودند که «مشکل سرریز اطلاعات» را که مک‌کیو بر آن تاکید داشت برطرف کنند. راه‌حل نهایی، یک نسخه‌ی تکامل یافته‌ی بصری از RSS بود که زمینه‌های مورد علاقه‌ی کاربر را در یک مکان واحد جمع‌آوری می‌کرد.

تنها مشکل اصلی این بود که مرورگرهای وب در سال 2009، مشکل اساسی با اجرای آنچه فلیپ‌بورد به دنبال ایجادش بود داشتند. مک کیو در این خصوص می‌گوید:

من تقریبا امید خود را از دست داده بودم، اما پس از مدتی شایعاتی در خصوص دستگاهی به نام تبلت به گوشم خورد.

تبلت مورد اشاره‌ی مدیرعامل فلیپ‌بورد همان آیپد اپل بود. دستگاهی که فلیپ‌بورد، در میان اولین و محبوب‌ترین اپلیکیشن‌های غیررسمی آن جای گرفت. ایده‌ی کاربردی فلیپ بورد به مرور از حل مشکل سرریز اطلاعات، به ایجاد نوعی مجله‌ی شخصی تکامل پیدا کرد. رویکرد این اپلیکیشن همچنان بر پایه‌های تجربه‌ی بصری استوار بود اما فلیپ بورد تلاش کرد به آن ظاهر و حسی مشابه آنچه مردم از پیش با آن آشنایی داشته باشند ببخشد. حرکت در این اپلیکیشن با ورق زدن صورت می‌گیرد؛ درست همانند آنچه از مجله‌های عادی انتظار می‌رود. این اپلیکیشن کاملا مورد نیاز افراد بود و به محض ورود به آیفون و پلتفرم اندروید، موفق شد به بیش از 100 میلیون کاربر ثبت‌نامی دست پیدا کند. فلیپ‌بورد علاوه بر این، حدود دو سال پیش اقدام به آزمایش حرکت به سمت وب کرد که در آن مجله‌های شخصی کاربر را با HTML 5 بازتولید کرده بود.

اولین نکته‌ای که در کار با نسخه‌ی جدید فلیپ‌بورد روی وب متوجه آن خواهید شد، جایگزین شدن اسکرول کردن به جای ورق زدن است. دیدیه هلهورست، طراح محصول فلیپ‌بورد در این خصوص می‌گوید:

ما رویکرد ورق زدن را نیز در وب مورد آزمایش قرار دادیم. اما به دلیل اینکه در وب خبری از لمس صفحه نیست، حس منتقل شده صحیح نبود.

این مساله چندان بزرگی نیست اما همین حقیقت که فلیپ‌بورد روی وب از اسکرول به جای ورق زدن استفاده کرده، نکته‌ای را در خصوص فلسفه‌ی طراحی آن روشن می‌کند.

لازم بود که به حقیقت ذاتی وب احترام بگذاریم.

هنگامی که درون نسخه‌ی وب فلیپ بورد لوگین کنید، اولین چیزی که مشاهده خواهید کرد پوشش‌های اصلی یا به عبارتی Cover Stories خواهد بود؛ خبرهای مهم روز که به سبک و سیاق فلیپ‌بورد دسته‌بندی و لیست شده‌اند. البته در صورتی که هم‌اکنون از یک حساب کاربری در فلیپ بورد برخوردار نباشید، بخش وب به شما برای ایجاد حساب کاربری و انتخاب زمینه‌های مورد علاقه‌ی خود برای پیگیری کمک خواهد کرد.

با اسکرول کردن به سمت پایین صفحه، با خبرها و مقالات مربوط به افراد، انتشاراتی‌ها، موضوعات و مجله‌های فلیپ‌بورد که آن‌ها را دنبال می‌کنید روبرو خواهید شد. مطالب در قالب یک جدول محتوایی دسته‌بندی شده که بین مقالات بلند و خبرهای کوتاه تقسیم شده به شما ارائه خواهند شد. با باز کردن مقالات تصویر بزرگ و زیبایی از آن در اختیارتان قرار خواهد گرفت و با انتخاب لینک مشخص مطلب، در یک تب جداگانه شاهد باز شدن صفحه‌ی مربوط به آن خواهید بود. همچنین قابلیت افزودن مقاله به مجله‌ی شخصی نیز وجود دارد. فلیپ‌بورد اعلام کرده که کاربران این سرویس حدود 15 میلیون کلکسیون از مقالات که با همان نام مجله شناخته می‌شود تولید کرده‌اند. این رقم در ماه اکتبر، 10 میلیون مجله بوده که نشان از رشد چشمگیر آن دارد. البته فلیپ‌بورد تنها به متن مقالات محدود نیست و ویدیوها و کلیپ‌های صوتی را نیز درون صفحه جای می‌دهد.

نتیجه‌ی نهایی نسخه تحت وب، اندکی جهش‌یافته به نظر می‌رسد. گاهی اوقات خصوصا هنگام افزودن مقالات به مجله، فلیپ‌بورد شبیه به نسخه‌ای از پینترست برای مقاله‌ها به نظر می‌رسد. گاهی نیز هنگام زیر و رو کردن منابع انتشار مقاله برای یافتن مطالبی که ممکن است از دست داده باشید، فلیپ‌بورد بیشتر به یک فیدخوان  RSS شباهت پیدا می‌کند. مک‌کیو در این خصوص می‌گوید:

RSS نوعی مکانسیم مناسب برای نشر مطلب است اما در آن خبری از شخصی‌سازی نیست. در حالت عادی نمی‌توانید با RSS به تنهایی به ترکیب محتوا پرداخته و در موضوعی خاص به لیست جامعی دست پیدا کنید. ما از RSS استفاده می‌کنیم اما پا را از کاربری عادی آن فراتر گذاشته‌ایم.

در نهایت هنگامی که در بهترین حالت ترکیب علاقه‌مندی‌های شما با الگو و الگوریتم فلیپ‌بورد بصورت هماهنگ در تعامل باشند، احساس یک مجله‌ی شخصی واقعی به کاربر منتقل خواهد شد. البته فلیپ‌بورد نیز همچنان نقطه ضعف اصلی اغلب خبرخوان‌های مبتنی بر RSS را با خود به همراه دارد: کاربر در انبوه آیتم‌های موجود در خبرخوان غرق می‌شود. یکی از نکات خوب مجله‌های واقعی این است که این نشریات تمام شدنی هستند. شخص قادر است مجله‌ی فیزیکی را در یک نشست آغاز کرده و به پایان برساند. سال پیش فلیپ‌بورد، سرویس Zite را تصاحب کرد که نوعی اپلیکیشن مجله با فناوری سفارشی‌سازی بسیار عمیق بود. فلیپ‌بورد از این سرویس برای افزودن 34 هزار موضوع به سرویس خود استفاده کرد که اکنون قادر به دنبال کردن آن‌ها هستید.

از نظر تئوری، فناوری Zite به شما امکان می‌دهد در عمق علائق خود به کاوش بپردازید و شبیه به انباری بی‌پایان از مقالات به نظر می‌رسد که با جستجوی هر کلمه‌ی کلیدی در اختیارتان قرار خواهد گرفت و بدون توجه به کیفیت یا ارتباط‌شان، پاسخگوی نیاز شما خواهد بود.

مک‌کیو می‌گوید که هدف نهایی وی برای فلیپ‌بورد، ارائه‌ی آخرین و بهترین محتوا به خوانندگان این سرویس است. بنابراین آخرین خبرها و جذاب‌ترین مقالات در اختیارتان قرار خواهد گرفت که بدون فلیپ‌بورد بدون شک آن‌ها را از دست می‌دادید. افزون بر این، فلیپ‌بورد برای کسانی که از حجم عظیم محتوای روزانه خسته می‌شوند، نوعی مجله‌ی روزانه ترتیب داده که با عنوان Daily Edition شناخته می‌شود و مهم‌ترین مسائل روز را بصورت چکیده در اختیارتان قرار خواهد داد.

یکی دیگر از مشکلات چنین رویکردی، به بی اصالت بودن مجلات آن باز می‌گردد. یک مجله‌ی خوب در عالم واقع، قدرت خود را از مقالات نگارشی و تصاویر منتشر شده و راهنمایی‌هایی که با اطمینان خاطر و هدفدار می‌توان آن‌ها را دنبال کرد بدست می‌آورد. اما در فلیپ‌بورد، هرچقدر هم که کل ماجرا زیبا به نظر برسد، اما با مجلاتی روبرو خواهید بود که محتوای غیرمتمایز خود را تنها از طریق جمع‌آوری مطالب مورد علاقه‌ی خود بدست آورده‌اند. مک‌کیو می‌گوید «ما تلاش داریم بسیاری از مسائلی که سازندگان مجله در فلیپ‌بورد به آن فکر می‌کنند را در قالب الگوریتم‌هایی پیاده‌سازی کنیم»؛ در هر صورت بعید است چنین رویکردی نیز حلال این مشکل باشد.

در حال حاضر نسخه‌ی تحت وب فلیپ‌بورد به نمایش تبلیغات نخواهد پرداخت اما اجرای تبلیغات در دستور کار نهایی آن قرار دارد. تا آن زمان، این شرکت امید دارد که بستر وب باعث روی آوردن میلیون‌ها کاربر جدید به فلیپ‌بورد شود. میزبانی لینک به مقالات در Flipboard.com به این سرویس در جذب مخاطب از طریق نتایج جستجو در اینترنت کمک خواهد کرد و هرچه در فلیپ‌بورد مشاهده می‌شود قابلیت هم‌رسانی (Share) در شبکه‌های اجتماعی را خواهد داشت. مک‌کیو معتقد است که هنوز مجموعه‌ی عظیمی از کاربران بالقوه وجود دارند که فلیپ‌بورد آن‌ها را وارد پوشش خدمات خود نکرده است. ممکن است بهترین روزگار وب دسکتاپ اکنون گذشته باشد، اما مک‌کیو معتقد است هنوز آینده‌ی بزرگی در این بخش وجود دارد.