چرا به توییتر در زندگی خود نیاز دارید؟

توییتر به اختصار در بیان عبارات و سرعت بالا مشهور است. وقتی فیسبوک به شما اجازه می‌دهد تا آلبومی از تصاویر تعطیلات آخر هفته خود ایجاد کنید، توییتر شما را فقط به 4 عکس محدود می‌کند، وقتی فیسبوک اجازه می‌دهد تا هر چقدر دوست دارید تایپ کنید و یک پست بلند بگذارید، توییتر شما را به 140 کاراکتر محدود می‌کند.

تا اینجا به نظر می‌رسد که توییتر رسانه‌ای است که کاربران خود را محدود می‌کند ولی وقتی کار با آن را شروع کنید کاملا متوجه خواهید شد که توییتر چه هست و چه نیست. توییتر تنها یک شبکه اجتماعی نیست بلکه یک شبکه سخن‌پراکنی است. پلتفرمی برای هر صدایی در جهان تا شنیده شود. در ادامه با هم بررسی می‌کنیم که چرا جای توییتر در زندگی دیجیتالی شما خالی است.

اکثر شبکه‌های اجتماعی توافقنامه‌های ضمنی دارند. اگر شما درخواست دوستی در فیسبوک دریافت کنید، سه راه پیش رو دارید، درخواست را بپذیرید، آن را رد کنید یا بی‌تفاوت از کنار آن عبور کنید.

اما در توییتر اوضاع ساده‌تر است. اگر کسی شما را دنبال (Follow) کند شما نیازی به این که حتما او را تایید کنید، ندارید و با توجه به جریان دائمی اعلانات در توییتر می‌توانید صادقانه بگویید که هرگز  پیام دنبال کردن او را ندیده‌اید. مهم‌تر این که شما می‌توانید افراد را دنبال کرده (که برای فرد مورد نظر نوتیفیکیشن ارسال می‌شود) و بعد آن‌ها را Unfollow کنید، بدون این که نوتیفیکیشنی برای فرد مورد نظر ارسال شود. توییتر به سادگی این امکان را میسر می‌کند تا با افرادی که دوست ندارید با آن‌ها در ارتباط باشید، رابطه خود را قطع کنید بدون این که مانند سایر شبکه‌های اجتماعی این اتفاق بصورت کاملا واضح بیفتد.  با توجه به این که زندگی آنلاین و آفلاین ما به شدت در حال همگرا شدن است، این ویژگی واقعا با ارزش است. البته هر فردی می‌تواند با کمی دقت متوجه شود که آیا از سوی سایرین Unfollow شده است یا نه.

تعداد زیادی از افراد مشهور دنیا از قبیل هنرپیشه‌ها، خواننده‌ها و فوتبالیست‌ها بطور کاملا فعال از توییتر استفاده می‌کنند و این به این مفهوم است که اگر به اخبار پیرامون آن‌ها علاقه‌مند باشید می‌توانید مکالمه‌هایی را که بین این شخصیت‌ها رخ می‌دهد، پیگیری کنید.

توییتر فقط یک سرگرمی نیست. حتی سیاست‌مداران هم به اهمیت این شبکه اجتماعی پی برده‌اند.کمپین موفق نخست وزیر هند در کل به دلیل استفاده تخصصی از شبکه‌های اجتماعی و بطور خاص استفاده شخص او از توییتر بود. حتی بعد از موفقیت او در بدست آوردن جایگاه نخست وزیری، وی همچنان بطور مرتب در توییتر فعالیت می‌کند. سال گذشته او برای دعوت از باراک اوباما رییس جمهور آمریکا برای شرکت در جشن روز جمهوری هند از توییتر استفاده کرد.

استفاده از هشتگ در توییتر توسط کاربران این شبکه اجتماعی مرسوم شد و نه خود گردانندگان  توییتر. اما حالا استفاده از هشتگ از هر زمان دیگری بیشتر است و بخصوص در مورد رویدادهای ورزشی و برنامه‌های تلویزیونی امری رایج است.

 بسیاری از مجری‌های برنامه‌های تلویزیونی به صورت زنده و در حین پخش برنامه هم توییت می‌کنند. رویدادهای ورزشی هم معمولا یک هشتگ رسمی دارند. دو رویداد مطرح اخیر یعنی جام جهانی فوتبال در برزیل و مسابقات جهانی کریکت در استرالیا و نیوزیلند دارای هشتگ مخصوص به خود بودند که تجربه دیدن این مسابقات و اطلاعات علاقه‌مندان را در مورد این رویدادها افزایش می‌دادند.

در واقع با وجود ورزشکاران، مجریان، بازیگران و... که از توییتر استفاده می‌کنند، در صورتی که عضوی از این جریان نباشید به نوعی اخبار و اطلاعات را از دست می‌دهید. مزیت دیگر این هشتگ‌ها این است که اگر شما به موضوعی علاقه‌مند نباشید یا نخواهید که چیزی در مورد آن بشنوید می‌توانید از دکمه Mute استفاده کنید تا این گونه اطلاعات را از تایم‌لاین خودپاک کنید. 

توییتر بزرگ است. از اطرافیان خود بپرسید، به احتمال زیاد خیلی از آنها عضو توییتر هستند و زمانی که چیزی این‌قدر گسترده شده ولی شما عضوی از آن نیستید، کم‌کم از جریان رویدادهای روز و مباحث پیرامون آن‌ها که در توییتر مطرح می‌شوند، عقب می‌افتید. به همین سادگی! 

هنوز محیط توییتر در جامعه کاربران ایرانی، مانند فیسبوک دچار حاشیه‌ نشده و محیط مرتب‌تر و سنگین‌تری به نظر می‌آید.

چه چیزی باعث می‌شود که شما از توییتر استفاده نکنید؟ برعکس اگر شما بطور مرتب از توییتر استفاده می‌کنید یا به تازگی عضوی از آن شده‌اید، چه چیزی باعث شده تا به توییتر بپیوندید؟ لطفا نظرات خود را در قسمت نظرات با ما و خوانندگان زومیت در میان بگذارید.