چگونه جویدن آدامس به خراش مغزی پایان می دهد؟
خراش مغزی به حالتی اطلاق می‌شود که در آن قسمتی از یک ترانه در ذهن انسان بصورت مکرر و بصورت ناخواسته تکرار می‌شود. این موضوع بسیار آزاردهنده است، بطوریکه گاهی اوقات حتی ثانیه‌هایی پس از برخواستن از خواب صبحگاهی نیز قطعه‌ی آهنگ مورد نظر در مغز تکرار می‌شود. بسیاری از کمپانیهای تبلیغاتی با بررسی عمیق این موضوع، آگهی‌های تلویزیونی یا رادیویی خود را به‌گونه‌ای تهیه می‌کنند تا در گذر زمان در ذهن مخاطبان تبدیل به خراش مغزی شود. هرچند این موضوع در نگاه مخاطبان چندان خوشایند نیست و شاید بسیاری از آن مطلع نباشند، اما کمپانیهای تبلیغاتی از آن بصورت آگاهانه استفاده می‌کنند تا با تکرار شعار تبلیغاتی، وارد ضمیر ناخودآگاه مخاطبان شده و همان حس درونی باشند که در زمان انتخاب کالا، کفه‌ی ترازو را به سمت برند تبلیغ شده سنگین می‌کند.
در صورتی که شما نیز برخی اوقات دچار چنین مشکلی می‌شوید، پس با ما همراه باشید تا نگاهی به آخرین یافته‌ی دانشمندان در این خصوص داشته باشیم. مطالعات متخصصان در این خصوص نشان می‌دهد که جویدن آدامس خراش مغزی را از بین می‌برد.
اما جویدن آدامس چگونه می‌تواند باعث از بین رفتن خراش مغزی شود؟ علت این موضوع بسیار جالب توجه است. اطلاعات ارائه شده نشان از این دارد که علاوه بر منحرف کردن توجه مغز، جویدن آدامس دقیقا توجه مکانیزم سمعی مغز را به خود جلب می‌کند که پیش‌تر قطعه آهنگ تبدیل شده به خراش مغزی را تکرار می‌کرد.
محققان آزمایش‌هایی را برای سنجش اثر جویدن آدامس در مقایسه با سایر روش‌هایی که می‌تواند به از بین رفتن خراش مغزی کمک کند، انجام داده‌اند. برای مثال می‌توان به ضربه زدن آرام روی سینه اشاره کرد که یک روش برای منحرف کردن تمرکز ذهن از تکرار آهنگ مورد نظر یا ممانعت از تکرار و یادآوری خاطرات یا تفکراتی است که نمی‌خواهیم در ذهن داشته باشیم. نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که ضربه زدن آرام روی سینه در مقایسه با حالتی که هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد، بسیار کارگشا است، اما اثر آن در مقایسه با حالتی که فرد آدامس می‌جود، بسیار کمتر است. این موضوع در زمان کنترل خراش مغزی اهمیتی دو چندان پیدا می‌کند.
در تحقیقات انجام شده، جویدن آدامس به‌عنوان فعالیتی محرک شناخته شده که در ساز و کار بخش سمعی یا شنیداری مغز که آهنگ‌ها را نیز یادآوری می‌کند، موجب اختلال می‌شود. به بیان بهتر، جویدن آدامس باعث می‌شود تا در فرآیند یادآوری خاطرات غیرارادی که نمی‌توان با فکر کردن از دست آن خلاص شد، اختلال ایجاد شود. اگر چنین حالتی را تجربه کرده باشید، می‌دانید که در صورت تمرکز یا فکر کردن، نمی‌توان از دست خراش مغزی راحت شد.
یافته‌های محققان نظریه‌های پیشین مطرح شده در علوم شناختی را بیش از پیش تایید می‌کند. براساس نظریه دانشمندان علوم شناختی، تلاش برای حذف یا مدیریت فرآیند تفکر در ذهن کمترین اثر ممکن را در مقایسه با روش‌های دیگر دارد. برای مثال تلاش برای فکر نکردن در مورد یک موضوع خاص، نه‌تنها کمکی نمی‌کند، بلکه هجوم افکار در مورد موضوع مورد نظر را ضمانت می‌کند، یعنی نه‌تنها تفکر در آن موضوع قطع نمی‌شود، بلکه حجمه‌ی آن نیز افزایش می‌یابد و با افزایش تلاش، افکار ناخواسته پایدارتر از پیش می‌شوند. جویدن آدامس یا هر چیز دیگری که انسان را مجبور به جویدن کند، یک فرآیند مدیریت افکار را در اختیار انسان قرار نمی‌دهد، بلکه فضایی را که مغز برای تکرار آهنگ در اختیار داشته را مال خود می‌کند.
شاید در نگاه اول جویدن آدامس کم‌ارزش‌ترین راه برای کاهش خراش مغزی به نظر برسد. علاوه بر این، دانشمندان در تحقیقات دیگر، به بهبود عملکرد مغز که با جویدن آدامس نصیب ذهن فرد می‌شود، دست یافته‌اند. از این جمله می‌توان به بهبود حافظه، افزایش هوشیاری، کاهش استرس، کاهش اشتها و بالا رفتن روحیه و همچنین قابلیت یادگیری اشاره کرد.
برای مثال می‌توان به تحقیقات انجام شده در دانشگاه کاردیف اشاره کرد که در آن اثرات جویدن آدامس در مواردی نظیر یادگیری، حافظه و هوش سنجیده شده است. براساس نتایج آزمایش، جویدن آدامس منجر به افزایش هوشیاری و عملکرد ذهن می‌شود، هرچند در مورد حافظه تغییر چندانی حاصل نشده است.
مطالعات دیگری نیز انجام شده که براساس آن‌ها سایر جنبه‌های حافظه با جویدن آدامس تقویت شده‌‌اند. از جمله‌ی مواردی که می‌توان با جویدن آدامس تقویت کرد، یادآوری اسامی در حافظه‌ی بلند و کوتاه مدت است. مطالعه‌ای که در سال 2011 انجام شده، نشان از این دارد که جویدن آدامس پیش از آغاز آزمون باعث افزایش عملکرد فرد مورد نظر شده در حالی که جویدن آدامس در حین برگزاری آزمون تاثیر چندان زیادی روی افراد نداشته است. دلیل ممکن برای این موضوع را شاید بتوان در آماده شدن مغز برای فعالیت با جویدن آدامس تعبیر کرد که دانشمندان از آن با عنوان «انگیختگی ناشی از جویدن» یاد می‌کنند. جویدن آدامس برای 20 دقیقه با فعالیت ورزشی آرامی برابر است که نتیجه‌ی آن رسیدن حجم بیشتری خون به مغز انسان است.
شاید بهترین نمونه‌ی عینی برای کاهش استرس در انسان‌ها، مربیان فوتبال نظیر سر آلکس فرگوسن و کارلو آنچلوتی باشند
دانشمندان جویدن آدامس را در کاهش اضطراب نیز موثر می‌دانند. مطالعات صورت گرفته در سال 2009 میلادی نشان از این دارد که در شرایط آزمایشگاهی جویدن آدامس در افراد باعث کاهش سطح کارتیزول شده است. کارتیزول شناخته شده‌ترین هورمون استرس زا در انسان‌ها است. شاید بهترین نمونه‌ی عینی برای کاهش استرس در انسان‌ها، مربیان فوتبال باشند. شماری از شناخته‌شده‌ترین مربیان فوتبال، در حین بازی به جویدن آدامس می‌پردازند که از جمله‌ی معروف‌ترین این افراد می‌توان به سر آلکس فرگوسن و کارلو آنچلوتی اشاره کرد. شاید این مربیان از دلایل علمی پشت جویدن آدامس اطلاعی نداشته و فقط به صرف تجربه در حین بازی به جویدن آدامس می‌پردازند.
بررسی تاثیر جویدن آدامس که از آن به‌عنوان علوم جویدن آدامس یاد می‌شود، بر پایه‌ی نظریه‌ها شکل گرفته، اما تحقیقات اخیر در مورد تاثیر جویدن آدامس برای از بین بردن خراش مغزی را باید نقطه‌ی آغازی برای ادامه‌ی تحقیقات به منظور تاثیر آن در مغز انسان خواند.
نظر شما در این خصوص چیست؟ آیا شما نیز جزو افرادی هستید که برای تمرکز در انواع کارها به آدامس پناه می‌برید؟ آیا گیر افتادن در دام خراش مغزی و تکرار قطعات موسیقی را بصورت ناخواسته تجربه کرده‌اید؟ به نظر شما جویدن آدامس می‌تواند در این خصوص تاثیرگذار باشد؟