ضریب هوشی بینگ و سیری پایین تر از هوش مصنوعی گوگل است

دانشمندانی که موفق به توسعه‌ی آزمون‌هایی جهت سنجش ضریب هوش مصنوعی شده‌اند، ادعا می‌کنند ضریب هوش مصنوعی گوگل به‌مراتب بالاتر از سیری و بینگ است؛ اما پایین‌تر از ضریب هوشی یک کودک شش‌ساله قرار می‌گیرد. بر اساس پژوهش‌هایی که توسط فنگ لیو، یونگ شی و یینگ لیو در سال ۲۰۱۶ انجام شد، ضریب هوش مصنوعی گوگل ۴۷.۲۸ است. این عدد اندکی کمتر از ضریب هوشی کودکان شش‌ساله است؛ ضریب هوشی یک کودک شش‌ساله ۵۵.۵ است.

به گفته‌ی این پژوهش‌گران:

نتایج حاصله نشان می‌دهند که سیستم‌های هوش مصنوعی گوگل و بایدو در دو سال گذشته پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند؛ اما هنوز با یک کودک شش‌ساله فاصله دارند.

این پژوهشگران، مدلی نیز برای اندازه‌گیری تهدید سیستم‌های‌ هوش مصنوعی برای انسان‌ها ارائه کرده‌اند. این مدل ویژگی‌های انسان و هوش مصنوعی را در چهار حوزه از آگاهی با یکدیگر ترکیب می‌کند:‌ ورودی، خروجی، کسب مهارت و خلاقیت. طبق این مدل، سیستم‌های هوش مصنوعی به شش سطح تقسیم می‌شود. در سطح اول، این سیستم‌ها فاقد امکان تبادل اطلاعات با انسان هستند؛ اما در بالاترین سطح، این سیستم‌ها از توانایی ورودی و خروجی (تبادل اطلاعات)، خلق مداوم دانش، کسب مهارت و به‌کارگیری مهارت‌های خود برخوردار خواهند بود؛ میزان این توانایی‌های نیز با گذر زمان و به‌طور نامحدودی افزایش خواهد یافت.

سیستم‌های هوش مصنوعی سطح اول، از نظر تعامل اطلاعاتی با انسان، تفاوت چندانی با یک تکه سنگ نخواهند داشت. سیستم‌های سطح دوم، نظیر تلویزیون‌ها و ماشین‌های لباس‌شویی هوشمند، می‌توانند اطلاعات برنامه‌ریزی شده را کنترل کنند اما فاقد توانایی یادگیری خودکار هستند. رایانه‌ها و گوشی‌های هوشمند در سطح سوم قرار می‌گیرند و از توانایی برنامه‌ریزی شدن و به‌روزرسانی برخوردار هستند. سیستم‌هایی همچون Google Brain، Baidu Brain و ربات‌های RoboEarth اتحادیه‌ی اروپا، به لطف تبادل اطلاعات با سیستم‌های ابری، تطبیق‌پذیر هستند و به همین دلیل در سطح چهارم قرار می‌گیرند.

از نظر این پژوهش‌گران، انسان‌ها به‌واسطه‌ی هوش طبیعی خود در سطح پنجم قرار می‌گیرند. دلیل این مسئله بهره‌مندی از توانایی خلاقیت است که سیستم‌های موجود در سطوح پایین‌تر از آن بی‌بهره‌اند. بر اساس استدلال این دانشمندان، سیستم آلفاگو که به شرکت مادر گوگل، آلفابت تعلق دارد، در سطح سوم قرار می‌گیرد؛ یکی از دلایل این مسئله قرار داشتن این سیستم در مرحله‌ی تحقیق و توسعه است. هرچند این سیسم می‌تواند با تکیه‌بر استراتژی‌های خارق‌العاده‌اش انسان‌ را در بازی گو شکست دهد، اما نمی‌توان آن‌ را خلاق دانست؛ چرا که به آموزش از سوی انسان وابسته است.

طبق اظهار نظر این دانشمندان، اگر آلفاگو بتواند بدون نیاز به کمک انسان داده‌های مربوط به بازی گو را جمع‌آوری کند، برنامه‌ریزی لازم را به‌صورت خودکار انجام دهد و از رقابت‌ها جهت کسب تجربه و به‌منظور تغییر مدل آموزشی خود با هدف پیروزی در مسابقات واقعی استفاده کند؛ آنگاه می‌توان آلفاگو را سیستمی خلاق قلمداد کرد. در حال حاضر این سیستم فاقد چنین فرایندهای توسعه‌ای است و از دیدگاهی فراگیر، در سطح سوم قرار می‌گیرد که دو رده پایین‌تر از انسان است.