مایکروسافت سرویس جدید آژور را مبتنی بر لینوکس معرفی کرد

 هفته‌ی گذشته مایکروسافت محصول جدیدی را معرفی کرد که نام آن Azure Cloud Switch بوده و از نظر کاربران عمومی نمی‌توان اهمیت چندانی را برای آن قائل شد؛ چراکه سرویس‌های ابری مایکروسافت عموما برای توسعه‌دهندگان و افرادی که سرویس‌های خود مبتنی بر فناوری‌های مایکروسافت را توسعه می‌دهند، اهمیت دارد. اما نکته‌ای که گذر ساده از این سرویس را غیرممکن می‌کند، در مشخصات فنی سرویس جدید آژور نهفته است؛ چراکه ردموندی‌ها توسعه‌ی هسته‌ی محصول جدید خود را مبتنی بر هسته‌ی شخصی سازی شده‌ای از لینوکس انجام داده‌اند.

گنو/لینوکس همواره به عنوان یکی از رقبای سرسخت ویندوز مطرح بوده و با وجود برتری ویندوز از نظر سهم بازار، این سیستم‌عامل متن‌باز همواره یکی از گزینه‌های قدرتمند پیش‌روی متخصصان حوزه‌ی IT بوده و خواهد بود. از طرف دیگر آزادی موجود در اکوسیستم گنو/لینوکس یکی از مواردی است که باعث شده بسیاری از کاربران، آن را به پلتفرم محدود ویندوز که اعمال تغییرات در ساختار سیستم‌عامل را غیرممکن ساخته، ترجیح دهند. همه‌ی این عوامل در سال‌های پس از ظهور لینوکس، مجادلات و بحث‌های بی شماری را بین طرفداران این دو اکوسیستم ایجاد کرده است؛ بطوریکه استیو بالمر در یک اظهار نظر جنجالی لینوکس را به سرطان تشبیه کرده است.

گنو/لینوکس پروژه ای است که توسط ریچارد استالمن بنیان گذاشته شده و لینوس تروالدز به عنوان یک توسعه‌دهنده‌ی کارکشته، هسته‌ی این سیستم‌عامل را به تنهایی در اوایل دهه‌ی ۹۰ میلادی توسعه داده است. پروژه‌ی گنو/لینوکس توسط گروهی از توسعه‌دهندگان در سراسر جهان که به موازین بنیاد نرم‌افزار‌های آزاد اعتقاد داشته و درصدد رفع قید و بندهای ایجاد شده توسط کمپانی‌هایی نظیر مایکروسافت بودند، توسعه یافته است.

امروزه لینوکس سیستم‌عامل مهمی در مدیریت دیتاسنترها است که برخورداری از ویژگی‌هایی نظیر آزادی باعث شده تا توسعه‌دهندگان تمایل بیشاری برای استفاده از این سیستم‌عامل برا نصب روی چندین هزار سرور داشته باشند. لینوکس در کنار کاربرد بالا در حوزه‌ی سرورها، در شکل‌گیری اندروید گوگل نیز نقش پررنگی دارد. ظهور کامپیوترهای کوچک که در فرم‌فکتوری به اندازه‌ی یک فلش USB جا می‌گیرند، حضور این سیستم‌عامل را در دنیای پیرامون ما پررنگ‌تر از پیش کرده است. در این بین نباید اینترنت اشیاء و توسعه‌ی سیستم‌ها در این حوزه را مبتنی بر لینوکس از یاد برد.

 مایکروسافت در دوران تصدی استیو بالمر رفتار چندان دوستانه‌ای با لینوکس نداشت و حتی این سیستم عامل را دشمن شماره‌ی یک خود می‌پنداشت. حتی ردموندی‌ها در داخل کمپانی رقابتی را با عنوان Linux Compete داشتند که هدف از آن یافتن استراتژی‌هایی برای غلبه بر لینوکس در تمامی حوزه‌ها بود.

بیل گیتس و استیو بالمر همواره سیستم‌عامل لینوکس را به دلیل فرآیند کاربری پیچیده‌تری که نسبت به ویندوز داشت، به باد انتقاد می‌گرفتند.

ورود ساتیا نادلا و در دست گرفتن سکان مدیریت در ردموند، همه چیز را تغییر داد. ساتیا نادلا مواضع نرم‌تری را در قبال لینوکس اتخاذ کرد و از همین‌رو سیاست‌های کلی مایکروسافت در قبال لینوکس نرمش یکباره‌ای را شاهد بود؛ بطوریکه حتی سرویس ابری آژور مایکروسافت پشتیبانی از لینوکس را نیز به لیست قابلیت‌هایش اضافه کرد. ساتیا نادلا حتی در جریان فرایند به دست گرفتن کمپانی، تلویحا به این موضوع اشاره کرد که به لینوکس علاقمند است.

مایکروسافت با انتشار پستی در وبلاگ خود، Azure Cloud Switch را نسخه‌‌ای شخصی شده از لینوکس عنوان کرده است. مایکروسافت همچنین به این موضوع اشاره کرده که در این سرویس، Open Compute Project مورد استفاده توسط فیسبوک را نیز مورد استفاده قرار داده و با محصول خود ادغام کرده است.

به نظر می‌رسد بهره‌گیری از سرویس جدید مایکروسافت، مدیریت زیرساخت‌های سخت‌افزاری شبکه‌های متشکل از دیتا سنترهای ابری را که مبتنی بر فناوری‌های متفاوتی هستند، بسیار ساده می‌کند.

ورای کاربرد سرویس جدید مایکروسافت و امکان مدیریت ساده‌تر شبکه‌ها از طریق این محصول، اهمیت این محصول در سیاست‌های جدید مایکروسافت نهفته است. این کمپانی به این نتیجه رسیده که در مقابله با مشکلات، لینوکس نیز راهکاری‌های خوبی را ارائه می‌دهد.